Vísir - 30.01.1916, Blaðsíða 3

V|ÍSIR
ÍSkefeWl Sanxtas tjujjetiga sUyou o$ ^ampa\)\n S\m\ \9ö
CAIIIE PERFECTION
eru bestu, léttustu, einföldustu og ódýrustu báta- og verksmiðju-
mótorar sem hingað flytjast. Vanalegar stærðir frá 2—30 hk.
Verksmiðjan smíðar einnig utanborðsmótora, 2—2J/2 hk.
Mótorarnir eru knúðir með steinolíu
settir á stað með bensíni, kveikt með
öruggri rafmagnskveikju, sem þolir vatn.
Verksmiðjan smíðar einnig ljósgasmótora.
Aðalumboðsmaður á ísiandi:
O. Ellingsen
^xí \» ap*\t Y' a* zx varB-
manw$?ta$a á ^e^bjambur
^r^tauu tuouur,
það er áskilið að sá, sem fær starfann, vinni kauplaust 1 mánuð
á stöðinni til að læra meðferð á brunasíma og áhöldum.
Umsóknin sendist borgarstjóra fyrir 10. febrúar þ. á.
Borgarstjórinn í Reykjavík 25. janúar 1916.
K. Zimsen.
Komið
t N Ý H Ö F N
og
kaupið ávexti
Appelsínur, Epli,
Vínber.
CtUröuur
nýkomið í versl.
SvSm. Ötseu
®SSSS@SSSS3S3SS@SSSg®3SSS®SSSS@SSSg@SSS@

Þrifin og
b a r n g ó ð
stúika
getur fengið vist frá 14. maí
næstkomandi a fámennu >
heimili. Hátt kaup.
Afgr. v. á.
i

11 v£|y Jögmenn H
Oddur Gíslason
yfirréttarmálaflutningsmaöur,
Laufásvegi 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5.
Sími 21
Bogi Brynjólfsson
yfirrjettarmálaflutningsmaður.
Skrifetofa Aöalstræti 6 (uppi.)
Skrifstofutími frá kl. 12-1 og 4-6 e. h.
Tftlsími 250.
Pétur Magnússon
yflrdómslögmaður,!
Orundarstíg 4. Sími 538
Heima kl. 5—6.
Seudfö au&t^suvga*
Umaute^a.
Avextir,
blandaðir, í dósum,
:: nýkomið í versl. n
öuðm.OIsen
Cigarettur
mest úrval f
Lanflstjörnnnni
Vátryggingar.
Vátryggið tafalaust gegn eldi
vörur og húsmuni hjá The Brit-
ish Dominion General Insu
ance Co. Ltd.
Aðalumboðsm. G. Gfslason
Sæ- og stríðsvátrygging
Det kgl. oktr. Söassurance Komp.
Miðstræti 6. Tals. 254.
A. V. TULINIUS.
Aðalumboösmaður fyrir Island
Det kgl. octr.
Brandassurance Comp.
Vátryggir: Hús, húsgögn, vörur
alskonar.
Skrifstofutími 8—12 og 2—8.
Austurstræti 1.
N. B. Nielsen.
Trygð og slægð
Eftir
Guy Boothby.
43 ----
Frh.
Á sinn venjulega mjúklega hátt
lét frú Bernstein í ljósi gleði sína
)4ir þessu samkomulagi þeirra. Hún
sagði að það væri ekki neitt í heim-
inum sem væri jafn-míkils virði og
kærleikurinn.
— Eg vonaði stöðugt að svona
myndi fara, hélt hún áfram. Það
hefir verið mín heitasta ósk árum
saman að sjá þig hamingjusamlega
gifta, Katrín. Nú finn eg, að ég
get álitið Hfsverk mitt unnið og að
e8 get geng'ö í friöi til grafar, því
eg veit að nú ert þú í góðs
manns höndum.
Ef einhver heföi getaö séð inn
í hugskot hennar, þá er eg hrædd-
ur um að honum hefði ekki fund-
ist orðin svara til hugsananna. En
þetta var nú einu sinni siður að
tala þannig við slík tækifæri. Og
þegar hún hafði sagt þau, þá fanst
henni hún hafa gert alt sem unt
var að búast við að hún gerði.
Nú datt Browne alt í einu nýtt
í hug.
— Með yðar leyfi, frú Bernstein,
sagði hann, við Katrín höfum orð-
ið ásáts um, að vera saman allan
daginn á morgun og skoða okkur
um hér í kring. Mig Iangar til að
sýna henni Fontainebleau. Eins og
þér vitiö þá eru þar margarmynd-
ir sem mig langar til að sjá, og
eftir því sem þér sjálfar segið, þá
ætti eg að kynna mér sem best
franska málaralist.
Þótt frúin vissi vel að það var
ekki siður f Frakklandi að leyfa
ógiftum stúlkum að fara í slíka för
sem þessa, án þess að einhver
þriðji maður væri í förinni, þá gerði
hún samt ekkert til þess að hindra
það. Þvert á móti hafði hún ástæðu
til að leggja ekki á neinn hátt
hindranir í veginn fyrir að Browne
yrði sem hamingjusamastur, fyrstu
dagana. Hún lét þess vegna í ljós
mikla gleði sína yfir þessu áforuii
og sagðist vona að þau skemtu
sér vel. Þegar hún hafði sagt þetta,
þá bar hún klút upp að augunum,
eins og til að þurka burtu tár.
Svo andvarpaði hún, Þetta hvort-
tveggja átti víst að sýna, að hún
rendi huganum til þeirra tfma þeg-
ar líkt var ástatt fyrir henni og
hinum sáluga Bernstein.
vHð megum til með að halda
daginn hátíðlegan með því að borða
öll miðdegisverð saman, sagði
Browne með guðmóði í röddinni.
Hann skifti sér ekkert áf andvarpi
frúarinnar en hélt áfram: Hvar á
það að vera?
Katrín var í þann veginn að hafa
á móti þessu, en þá leit frúin á
hana svo að hún hætti við það.
— Eg er ekki í neinum vafa
um, að það verður gaman, sagði
frúin. Ef þér viljið sjá um alt, þá
getum við hitt yður hvar sem þér
viljið.
— Eigum viö þá að segja
Maison Dorée klukkan átta? Ef til
vill kjósið þið heldur Café Anglais
eða Au Lion D’Or?
— Maison Dorée fyrir alla muni,
sagði frúin. Við komum klukkan
átta. Við skulutn ekki Iáta standa
á okkur.
Browne sá, að honum var ekki
unt að að bíða lengur. Hann
kvaddi því frúna og gekk síðan
til Katrínar sem stóð við gluggann.
— Vertu sæl, sagði hann og
tók f hendina á henni.
Hann leit framan í hana. Sá
hann þá að úr augum hennar
ljómaði ást til hans, jafnvel meiri
en hann hafði haldið. Ertu nú
hamingjusöm, Katrín, sagði hann.
— Já, sagði hún, en eg get
ekki að því gert aö mér finst eg
vera að gera rangt.
— Það er alls ekki, sagði Browne
án þess að vita við hvað hún átti.
Þú ert einmit að gera það vitur-
legasta sem ungar stúlkur geta gert.
Þú mátt aldrei segja þetta framar.
Og vertu nú sæl. Við sjáumst aflur
klukkán átta. Eg tel mínúturnar
þangað til.