Vísir - 31.01.1916, Side 3

Vísir - 31.01.1916, Side 3
ÍVÍSIR 'Savixtas tJúSJetvaa s\ttot\ og fcawpaovtv Svmv EMSKIR REGNFRAKKAR Jl^omxvvv \ stóvu úvvjalv ^vwtvv^ ^ogtvfeúpuY sj^ta^ðs^o^av i Braunsverslun Aðaistræti 9 Chairman og ViceChair Cigarettur §0g~ eru bestar, REYNLÐ ÞÆR, Þœr fást í öllum betri verslunum og í heildsölu hjá T. Bjarnason, Umboðsverslun Templarasundi 3 N Sími 513 Á Laugaveg 24 Nýkomið mikið úrval af stumpum, morgunkjólatauum, milliskyrtutauum, tvisttauum. Silki mjög falleg. Tilbúnir kjólar á börn og fullorðna. Barnakápur. Slifsi. Svuntur og margt fleira. 00T Hvergi betra að versla en á Laugavegi 24. ~3M9 Fruit Salad og Jaröarber f dósum Nýkomið til Jóns Hjartarsonar &Co. Saumastofan á Laugavegi 24 Saumar og sníður og leysir alla vinnu fljótt og vel af hendi. Komið í N Ý H Ö F N og kaupið ávexti Appelsínur, Epli, Vínber. Vátryggingar. Vátryggið tafalaust gegn eldi vörur og húsmuni hjá The Brit' ish Dominion General Insu ance Co. Ltd. Aðalumboðsm. G. Gíslason Sæ- og stríðsvátrygglng Det kgl. oktr. Söassurance Komp. Miðstræti 6, Tals. 284. A. V. TULINIUS. Aðalumboðsmaöur fyrír ísland Det kgl. octr. Brandassurance Comp. Vátryggir: Hús, húsgögn, vörur alskonar. Skrifstofutími 8—12 og 2—8. Austurstræti 1. N. B. Nielsen. Oddur Gíslason yfirréttarmálaflutnlngsmaSur, Laufásvegl 22. Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5. Sími 21 Bogi Brynjólfsson yfirrjettarmálaflutningsmaður. Skrifstofa Aöalstræti 0 (uppi.) i Skrifstofutimi frá ki. 12-1 og 4-6 e. h. Talsími 250. . m "J Pétur Magnússon yflrdómslögmaOur,| Orundarstíg 4. Sími 583 Heima kl. 5—6. Trygð og slægð. Eftir Guy Boothby. 44 ---- Frh. 10. kapituli. Það er enn í dag hulinn leynd- ardómur, á hvern hátt Browne komst heim til sín. Hann dauð- langaði til að segja öllum sem hann mætti frá því, sem fyrir hann hafði komið. Hann þurfti endilega að gera eitthvað til þess, að gera aðra eins hamingjusama og sjáifan sig. En hann fann ekkert tækifæri til þess á götunni annað en það, að gefa vagnstjóranum sínum stóra fjárupphæð. Og alla aðra peninga, sem hann hafði á sér, tæmdi hann í lúkurnar á bellara sem bann sá á götunni. Veðrið var kalt og hrá- slagalegt, en aldrei á æfi sinni hafði honum fundist heimurinn eins fagur og fullur af sólskini. Hánn sagði aftur og aftur við sjálfan sig, að hann væri hamingjusamastur allra manna. Hann bygði hvern loftkastalann eftir annan. Á öllum þeim blakti ástarflaggið á hæsta turninum. Hverja breytingu haiin skyldi gera á lífi Katrínarl Hingað til hafði hún verið fátæk. Nú kom auðurinn í góðar þarfir til þess, að geta hiaðið hana öllum þeim djásnum og veitt henni öll þau þasgindi, sem hún gat girnst. Hann var svo ánægður með sjálfan sig og heiminn yfir höfuð, að hann jafnvel gleymdi því hve mikinn ýmugust hann hafði áður haft á frú Bernstein. Var það ekki ein- mitt henni að þakka, að alt hafði snúist þannig betur en á hafði horfst. Hann ætlaði líka að láta hana finna að hann var þakklátur. Hvað ferð- inni daginn eftir viðvék, þá ætlaði hann að senda sinn eigin þjón til þess að sjá um, að fá sérstaka járn- brautarlest svo að þau þyrftu ekki að hafa ónæði af öðrum ferða- mönnum. Samt breytti hann nú þeirri fyrirætlun. Svo grunnhygg- inn skyldi hann þó ekki vera. Þótt hann væri spjátrungur, þá ætlaði hann ekki að láta hana finna að hann væri það. Nei, langbest var að láta sem minst á sér bera og fara um landið eins og annað fólk. Þau myndu skemta sér öllu meira ef þau létu sem minst á sér bera, Þá datt honum alt í einu annað í hug. Og það framkvæmdi hann þegar í stað. Hann setti upp hatt- inn og lagði af stað í áttina að gimsteinabúð, sem hann þekti. Þegar þangað kom, spurði hann hvort ekki væri til sléttur gull- hringur. Fyrst datt honum í hug, að kaupa gimsteinahring, heist þann dýrasta sem unt var að fá, en hann féll frá því. Hann fann að henni myndi geðjast betur að því, að hann keypti ekki neitt íburðarmikið. Hann fann að hún myndi skilja hann og þykja vænna um hann, en ella. Oimsteina-kaupmaðurinu þekti Browne og bjóst því við að hann myndi kaupa fyrir stórfé, því að hann vissi aö hann var vellauð- ugur, hann varð því hálf-hissa yfir beiðni hans, en hann reyndi að láta ekki á því bera. Þegar Browne hafði tekið á móti dýrgripnum, fór hann aftur heim til sín á veitinga- húsið og bjó sig um fyrir kvöld- ið. Það þarf ekki að segja frá því, að hann varð langfyrstur til að koma á fundinn, en ekki löngu síð- ar komu þær, frú Bernstein og Katrín. Þótt miðdegisverðurinn, sem hann hafði gefið þeim í London væri fullkominn, þá var þessi samt enn fullkomnari, Browne og frú Bernstein voru í besta skapi og jafnvel Katrín var miklu glaðari en þegar þau sáust síðast. fÁður en þau skildu höfðu þau komið sér saman um, hvernig þau ætluðu að verja morgundeginum. Browne átti að koma heim til Katrínar svo snemma, að þau gætu náð í fyrstu lestina daginn eftir. Svo átti hann að skila henni heiili á húfi fyrir klukkan níu um kvöldið. Áður en hann fór að sofa um kvöldið leit hann út um gluggann og getti til veðurs.

x

Vísir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.