Vísir - 01.02.1916, Blaðsíða 3

V.ÍSTR
Hvar kaupa menri nauðsynjavörur?
Þar sem þær eru ódýrastar
að jöfnum gæðum en það er
í versl. VON, Laugavegi 55.
KAFFl óbrent pr. */j kil° 77 aura
— brent------------110 -
HVEITI prima — — — 20 —
— nr. 1 — — — 18 —
— nr. 2-------— Ið —
MAÍSMJÖL —----------14 —
T. d. skal nefna:
MELÍS höggvinn pr. V* kilo 33 aura.
STRAUSYURK---------29 —
HAFRAMJÖL — — — 20 —
RÚOMJÖL —-------15 —
HRÍSORJÓN — — — 17 —
CACAO ágœtt — — — 180 —
KEX og KAFFIBRAUÐ, gott og ódýrt.
CHOCOLADE, margar teg., frá 90 aurum.
Búkollumargarfnið, sem allir ættu að kaupa, pr. st. 60 aura, minna ef mikið er keypt.
EPLI pr. V* kilo 35 aura. VÍNBER, APPELSÍNUR, LAUKUR.
ÓSTAR, ágætir, margar teg. SÆTSAFT pr. liter loo aura.
Flöskurjóminn besti, ódýrari en dósamjólk, pr. fl. 40 aura.
KRYSTALSÁPA prima pr. V* kilo 25 aura. STANGASÁPA ágæt pr. V3 25 aura.
SÓLSKINSSÁPA pr. st. 12 aura. HANDSÁPUR, mikið og ódýrt úrval.
MUNNTÓK pr. Vj kilo 280 aura. — o— RJÓL pr. V* kilo 240 aura.
Margt er ótalið en ekki má gleyma því að verslunin VOI selur
ágæta alþekta
Steinoliu
á 16 aura pr. liter, ef keyptir eru 10 litrar í senn.
Vörurnar sendar kaupendum heim.
Talsími 353,
Oddur Gíslason
yfirréttarmálafIutningsmaOur«
Laufásvegi 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5.
Simi 21
Bogi Brynjólfsson
yfirrjettarmálaflutningsmaður.
Skrifstofa Aðalstræti 6 (uppL)
Skrifstofutími frákl. 12-1 og 4-6 e. h.
Talsími 250.
Pétur Magnússon
yfirdómslögmaður,|
Qmndarstfg 4. Sími 583
Heima kl. 5—6.
fí Vátryggingar. j
Vátryggið tafalaust gegn eldl
vörur og húsmuni hjá The Brit-
ish Dominion General Insu
ance Co. Ltd.
Aðalumboðsm. G. Gfslason
Sæ- og stríðsvátrygglng
Det kgl. oktr. Söassurance Komp.
Miðstræti 6. Tals. 254.
A. V. TULINIUS.
Aðalumboðsmaöur fyrir ísland
Det kgl. ocfr.
Brandassurance Comp.
Vátryggir: Hús, húsgögn, vörur
alskonar.
Skrifstofutími 8—12 og 2—8.
Austurstræti 1.
, N. B. NieUen.
Trygð og slægð
Eftír
Guy Boothby.
45 ----
Frh.
Á norðurloftinu sáust stöku ský-
hnoðrar á stangli, En annars var
himininn heiður og veðrið hið
yndislegasta. Það var því alt útlit
fyrír að þau myndu fá bestaveður
daginn eftir,
En — hve skammiífar eru ekki
oft vonir okkar mannanna. Þegar
kann vaknaði morguninn eftir, varð
hann fyrir miklum vonbrigðum.
Þaö var þoka og suddi. Það var
vart hægt að hugsa sér leiðinlegra
veöur. Vonbrigðin voru geysimikil.
Hann fór á fætur og boröaði. Síð-
an lagði hann af stað til þess að
hitta Katríuu. Hann bjóst við því
hálft í hvoru að hun myndi ekki
vilja fara veðursins vegna. Hann
barði á dyr hjá frá Bernstein. Þær
voru hvorugar viöstaddar, en eftir
fáar mínútur kemur Katrfn. Hún
var í svörtum kjól sem féll þéttað
líkamanum, svo að það sást svo
vel hve ágætlega hún var vaxin.
— Þetta er hræöiiega leiðinlegt
veður, sagði hún um leið og hún
leit út um gluggann. Finst þér við
geta farið?
— Eg læt þig alveg ráða því,
svaraði hann. Ef þér finst þú ekki
geta það, þá skulum við bara fresta
því, þangað til seinna.
Hún hlýtur að hafa séð á hon-
um, að honum myndi falla það
illa ef hún neitaöi. Hún sá því
aumur á honum og sagði: Við
skulum fara. Eg held að hann
birti seinna. Við skulum þá fara
strax af stað.
— Ef við ætlum okkkur að ná
í lestina, þá verðum viö að flýta
okkur, hún fer eftir tíu mínútur,
svaraði hann.
Hún skrapp allra snöggvast út
kom aftur meö súkkulaði bolla
handa honum. Eg bjó þetta til
sjáif handa þér, sagði hún. Þú
drekkur þetta meðan eg er að fara
í ytri fötin.
Þau flýttu sér nú út á götu og
náöu í vagn sem ók þeim roeð
flughraða til brautarstövanna. Það
rigndi stöðugt. Það var ekki stytt
upp þegar þau komu til Melun,
en þá fór alt í einu að rofa til,
og blá himinröndin fór að sjást
út undan skýjabakkanum, bláa rönd-
in stækkaði og stækkaði þangað til
að himininn var allur orðinn al-
heiður. Nú helti sólin geislaflóði á
jörðina. Þau voru nú komin þang-
að sem þau höfðu ætlað sér og
fóru nú inn í höllina.
Browne haföi margoft séð Fon-
tainebieau áður, en aldrei hafði
honum fundist höliin vera eins
yndisleg og nú. Þau reikuðu fram
og aftur gegnum herbergin og létu
sér ant um, að skoða alt sem
markvert var. Þau skoðuðu her-
bergi Napoleons mikla, Maríu An-
toinette og Franz I. Þau töluðu
um litla konunginu af Róm, og
borðið sáu þau Ifka þar sem Na-
poleon hafði undirskrifað’ afsetn-
ingu sína. Þau höfðu nú séð alt,
sem markvert var innan húss og
fóru því út í garðinn. Þarreikuðu
þau um stundarkorn, loksins fóru
þau til þorpsins til þess að fá sér
að borða. Síðan skoðuðu þau
skógirin og áður en kvöldlestin fór
borðuðu þau miðdagsmat í Hotel
de France ét d’Angletere. Síðan
fóru þau aftur til Parísar. Það var
á heimleiðinni sem Browne fékk
tækifæri til þess að koraa í fram-
kvæmd dálitlu sem hann hafði ver-
ið að hugsa utn allan daginn.
Hann tók fram hringinn sem hann
hafði keypt og lét hann á hendina
á Katrínu.
— Þetta á að vera sýnilegt merki
upp á ást mína, sagði hann. Eg
ætla að umvefja þig með ást alla
mína æfi eins og þessi litli hring-
ur vefur sig um fingurinn á þér.
Þú átt að bera hann til minnisum
þessi orð mín.
Hún varð svo yfirkomin af geðs-
hræringu að hún gat ekki komið
upp einu orði. Hún gat ekki ann-
að en þrýst hönd hans og ætlað-
ist til að hann skildi það.