Vísir - 07.02.1916, Síða 2

Vísir - 07.02.1916, Síða 2
VfSIR til þess að sýna mér sanngirni, og fá alþýðu manna á Englandi og Frakklandi til þess að veita mér áheyrn. Þegar bresk blöð hafa ráð- ist á Grikkland og ranghverft sann- leikanum, þá hefi eg beðið frétta- ritara blaðanna að koma til mín og hefi eg þá skýrt fyrir þeim sjálfum afstöðu Grikkja. Sama hefi eg gert um frönsk blöð. En alt hefir komið fyrir ekki. — Öll sund eru Iokuð fyrir mér nema Ameríka. Nú er of mikil hætta á ferðum til þess að eg skeyti hót um þó sagt verði, að það sé ekki konungi samboðið að láta blaða- menn hafa tal af sér, þegar sjálf- stæði Jandsins er í veði. Eg mun leita til Bandaríkjanna aftur og aftur, ef þörf gerist, til þess að fá' áheyrn, sem mér er neitað um í löndum bandamanna. Lítið þér á hve mikið bandamenn hafa tekið undir sig af löndum Grikkja: Lem- nos, lmbros, Mytilene, Caslellorizo, Corfu, Saloniki og Kalkisskagann, og mikinn hluta af Makedoníu, Skaðabæiur. Hvað stoðar það, þó að banda- menn lofi að borga skaðabætur að ófriðnum loknum? Þeir geta ekki borgað fyrir þær þjáningar, sem þjóð mín verður að þola við það að hrekjast frá heimilum sínum. Bandamenn bera við hernaðar- legri nauðsyn. Þjóðverjar brutust inn í Belgíu og tóku Luxemburg á sitt vald af hernaðarlegri nauðsyn. Bandamönnum er heldur ekki til neins að bera því við að þeir hafi aldrei ábyrgst hlutleysi Grikklands, eins og Þjóðverjar höfðu gert um Belgíu, þv> að Stóra-Bretland, Frakk- Iand, Rússland, Austurríki og Prúss- land ábyrgðust hlutleysi Corfu. Þetta hefir samt engin áhrif á gjörðir þeirra, Og hvað er um hernaðarnauð- synina að segja? Til hvers þurftu þeir að sprengja upp Demir Hissar- brúna? Sú brú kostaði hálfa aðra miljón franka. Og yfir hana lá eina leiðin sem hægt er að nota til að koma vistum til gríska hersins í Austur-Makedoníu. Það er játað aö enginn óvinaher hafi verið nálægt brúnni og það eru engar líkur til að hann komi þangað. Hvaða hern- aðarnauðsyn var þá á því að sprengja upp brúna? Engin önnur en sú að svelta gríska liðið hjá Seres og Drama. Því þurftu bandamenn að taka Corfu? Ef Grikkir eru banda- menn Serba, þá eru ítalir það ekki síður. Og það var hægra að flytja Serbaher til Ítalíu en Corfu. En ítalir neituðu að taka við honum af því að þeir eru hræddir við kol- eruna. Því þarf að stofna Grikkjum í hættu frekar en ítölum ? Frh. Krýningu Yuans frestaö. Þess var getið hér í blaðinu fyrir skömmu að Yuan-Shi Kai ætiaði að láta krýna sig til keis- ara yfir Kínaveldi 9. þ. m. Japanar hafa jafnan verið því mótfallnir að Yuan-Shi-Kai tæki sér keisaranafn og hafa ráðið honum vinsamlega til þess að VISIR A f g r e i ð s 1 a blaðsins á Hótel Island er opin frá kl. 8—8 á hverj- um degi, Inngangur frá Vallarstræti. Skrifstofa á sama stað, inng. frá Aðalstr. — Ritstjórinn til viðtals frá ld. 1-3. Sími 400.— P. O. Box 367. Grikkjakonimgiir reiður. —:o:— Um miðjan síðastliðinn mánuð sendi Konstantín Grikkjakonungur eftir fréttaritara amerískra blaða í Aþenuborg. Var erindið að biðja hann að birta í blöðum vestan hafs, skoðun sína á ýmsum atburðum, sem skeð hafa á Balkan, Hefir viðtal konungs við frétta- ritarann verið birt í amerískum blöðum og útdráttur úr því í ensk- um blöðum. Er hér íarið eftir ensku blöðunum. Konungur var mjög æstur yfir því, hve bandamenn hefðu gerst ráðríkir í Grikklandi upp á síð- kastið. Þeir hefðu hvað eftir annað gert ráðstafanir um hluti, sem gríska ríkiö eitt hefði fullveldi um, síðast með því að taka Corfu og sprengja upp brúna hjá Demir Hissar. »Það er eintóm hræsni«, mælti konungur, »af Englendingum og Frökkum að tala um brot á hlut- leysi Belgíu og Luxemborgar, eftir það sem þeir hafa hafst að hér. Eg hefi reynt alt sem eg hefi getað til þess að fá ensk og frönsk blöð Kvennhetjan frá Loos. --- Frh. Nú byrjuðu á ný hörmungar okkar. Að vera í Loos þessa fyrstu daga, sem þjóðverjar drottn- uðu yfir okkur, var engu líkara en að vera í helvíti. þeir héldu áfram að kveikja í húsunum, fyrir ötan bæinn brendu þeir bóndabæ, þar sem særðir menn höfðu leitað hælis og brunnu þeir allir inni. það er ekki unt að lýsa hvern- ig Loos leit út þessa daga. Fjós og hesthús loguðu, en inni fyrir bauluðu kýrnar og hestarnir hneggjuðu. Aumingja skepnurn- ar gátu stundum slitið sig lausar og þutu þá særðar og sviðnar um gðturnar. Hestur með ann- ann kjálkann lafandi og inníflinn hangandi út úr kviðnum datt niður dauður fyrir framan húsið okkar. það var næsta hlægilegt, þó ljótt væri, að sjá hænsnin sviðin og fjaðralaus hlaupa fram og aftur. Á strætunum lágu aumingja skepnurnar dauðar í hrúgum, en innan um þær voru hálfbrunninn viður úr húsunum, brotin húsgögn, óhrein föt, brotn- ar flöskur o. s. irv. En það sem var hræðilegast af öllu var, að undir öllum þess- um ósköpum lágu enn lík her- mannanna. það var ekki fyr en mörgum dögum seinna, að hugs- að var um að taka þau burt. Loftið var þrungið af ódaun. þjóðverjar hrósa sér svo mjög af góðu skipulagi á öllu, en það veit trúa mín að hér gaf að líta þá mestu óreglu, sem hægt er að hugsa sér. Fyrstu dagana hugsuðu þeir ekki um annað en munn og maga. þeir átu og drukku og skeyttu ekki meir um heilsu sína en okkar. þegar þeir slátruðu nauti, tóku þeir að- eins kjötið en létu slátrið rotna fyrir framan dyrnar hjá sér. það liðu margir dagar áður en ráð- stafanir voru gerðar til að bæta úr þessu. þeir höfðu rænt og skemt svo óþyrmilega fyrstu dagana að þeir hlutu að sjá eftir því. En nú tóku þeir að rannsaka húsin grandgæfilega og bera burt í körfum alt sem eftir var, hvort sem það var fæði eða klæði. Af íbúum Loos voru ekki eftir nema tæp tvö hundruð og t fyrst- unni vissum við ekki neitt hvert um annað. Eins og fyr var um getið, höfðu óvinirnir tekið alt frá okk- ur og við fórum að líða hungur. Okkur var bannað að fara út, en eg læddist samt að nóttu til á næsta bóndabæ og náði í dálitla mjólk. þar var aðeins ein gömul kona, en tvær kýr voru enn í fjósi. — Samt leið ekki á löngu fyr en þjóðverjar tóku þær líka, en fyrstu dagana, í mestu vandræð- unum, var mjólkin eins og hver önnur guðs gjöf. Foreldrar mín- ir og eg reyndum að bera sult- inn karlmannlega, en börnin kvört- uðu svo mikið, að hörmung var að hlusta á þau. Eg ætla ekki að lýsa fögnuði vorum einn dag, þegar eg fann litla sardínudós, sem þjóðverjum hafði yfirsést! En hún entist ekki lengi. Eitt kveld tók eg kjark í mig og fór að leita hjálpar í ölgerðarhúsi í næstu götu. í kjallaranum höfðu T I L M I N N I S: Baðhúsið opið v. d. 8-8, ld.kv. lil II Borgarst.skrifát. í brunastöð opín v. d 11-3 Bæjarfóg.skrifst, Hverfisg. op. v. d. 10-2 og 4-7' Bæjargjaldk, Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v.d Islandsbanki opinn 10-4. K. F. U. M. Alm. samk. sunnd. 81/, síðd Landakotsspít. Sjúkravitj.tími kl, 11-1. Landsbankinn 10-3. Bankastjórn til við- tals 10-12 Landsbókasafn 12-3' og 5-8. Utlán 1-3 Landssíminn opinn v. d. daglangt (8-9) Helga daga 10-12 og 4-7 Nátturugripasafnið opið l1/,-21/, síðd. Pósthúsið opið v. d. 9-7. sunnd. 9-1 Samábyrgðin 12-2 og 4-6. Stjórnarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d. Vifilsstaðahælið. Hcimsóknartími 12-1 Þjóðmenjasafnið opið sd. þd. fmd. 12-2 Ókeypis lækning háskólans Kirkjustræti 12: Alm. lækningar á þriðjud. og föstud. kl. 12—1. Eyrna-. nef- og hálslækningar á föstud. kl. 2—3. Tannlækningar á þriðjud. kl. 2—3. Augnlækningar í Lækjargötu 2 á mið- vikud. kl. 2—3. Landsféhirðir kl. 10—2 og 5—6. gera það ekki. Þessi ráðlegging hefir borið þann árangur, að stjórnin í Kína hefir Iýst því yfir, að hún væri horfin frá því ráði að koma á einveldi og því væri krýningu Yuans frestað um óákveðinn tíma. Ástæðu til þessarar frestunar segir hún vera innanlandsóeyrðir. Eins og kunn- ugt er hefir kínverskur hershöfð- ingi hafið uppreist suður í Iandi og stjórnin ekki getað bælt hana niður og nú nýlega hafa fylgis- menn gömlu keisaraættarinnar norður í Ulanskuríu hafist handa og farið með ófriði gegn stjórn- inni. fjórar fjölskyldur leitað hælis, en hjá þeim var ekkert að hafa, þær voru sjálfar aðframkomnar af hungri. Eg frétti samt, að einhverjir raunabræður vorir hefðu náð sér í mjöl í bakaríi þar skamt frá.— Mér hafði sjálfri komið til hugar að leita þangað, en faðir minn hafði bannað mér það og sagt: „þú ætlar þó ekki að fara að stela, eins og þjóðverjar". Hann var sannfærður um að við mund- um fá hjálp þá og þegar. Undir slíkum kringumstæðum huggar maður sig við, að svona óttalegt ástandfgeti ekki orðið langvint. Okkur kom þá ekki til hugar að við ættum að lifa í ánauð heilt ár! þegar eg kom í bakaríið voru þjóðverjar búnir að nema á burt mjölsekkina, en eg náði samt í nokkur hnefafylli og úr þeimbjó eg eitthvað til, sem líktistbrauði. í garði nábúahússins, sem var gjöreyðilagt, fundum við dálítið af jurtum, sem við höfðum mikið gagn af.

x

Vísir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.