Vísir - 07.02.1916, Blaðsíða 4

V f s’l R
Á Laugavegi 24
er nýkomið:
Káputau, kven- og telpukápur, karlmanns regnkápur,
nærfatnaður, stumpasirs, morgunkjólar,
svuntur, náttkjólar og margskonar
PQT álnavara sem selst með afarlágu verði. Vns
Húsnæðisskrifstofan
— á Grettisgötu 38 —
vill hérmeð minna þá menn, er í vetur ætla að kaupa húseignir hér
í bœnum, á að koma á skrifstofuna og gera þar húsakaup sín
fyrir 14. þ. m. því þann dag verða flest hús leigð nœstk. ár.
Gœtið þess að hús hækka í verði og húsaleiga stígur,
Sýnið hyggindi yðar í því að kaupa hús meðan tækifærið býðst.
Haligrímsmyndin
— endurbætt — er nú aftur til sölu hjá úlgefandanum, Samúel
Eggertssyni, Njálsgötu 15, Reykjavík. Verð kr. 1,25.
Skófatnaður
nýkominn
í Skóverslun Stefáns Gunnarssonar.
Par á meðal
amerískur skófatnaður.
Enn fremur miklar birgðir fyrirliggjandi af
skóhlífum.
rn ....-*■■■■-. .... n' i
Sparsöm þjóð.
Eftir próf. Edv. Lehmann.
Frh. ----
Við skulum fyrst athuga hvern-
ig það bar til.
N e y ð i n hefir gert þýskaland
að landi iðjuseminnar og spar-
seminnar. „Arbeitsamkeit und
Sparsamkeit“, kveður Mathias
Claudius, — taka skáld nokkurs
annars lands sér slík orð í munn?
En þýskaland var fátækt land, og
þá einkum Prússland, Meklen-
burg, Hannover, Rínarlöndin og
Bæheimur og Baden voru betur
stödd; en í austurhlutanum og í
Brandenburg, þar bjuggu menn
við sult og seiru.
Ekki svo að skilja að góðu hér-
uðin hafi átt við sífeld sældarkjör
að búa. þau höfðu varla náð sér
eftir hörmungar þrjátíu ára stríðs-
ins, þegar Napoleons styrjaldirn-
ar dundu yfir þau og leyddi yfir
slíka eymd og volæði að fólkið
átti við hungursneyð að búa. það
var ekki að eins hafnbannið, sem
Napoleon lagði á öll löndmegin-
landsins fyrir Englendingum, sem
krepti að mönnum. það var ekki
aðeins kaffi, te, sykur og krydd-
vörur, sem menn höfðu af skorn-
um skamti. Búrin voru fátæk
af miklu nauðsynlegri matvörum.
Gamlir menn kunna enn sögur
af ástandinu þar syðra um þær
mundir. þrekna veitingakonan í
Berlín, sem að vísu leit ekki svo
út sem hún hefði nokkuru sinni
soltið, sagði frá því að afi sinn,
sem var líflæknir í furstadæminu
Thiiringen, hefði safnað saman
blómum linditrjánna, þurkað þau
og geymt í pjáturdósum. Annað
te fékk hann ekki. — þá skildi
eg hvers vegna hún mændi svo
sárt í fingurna á mér, þegar eg
tók þrjá sykurmola með kaffi-
bollanum mínum.
Neyðin kennir naktri konu að
spinna: — þá var það, að menn
funduuppáþví að brenna maltkaffi
og að búa tií „kaffibætir“ — og
það, sem meira var um vert og
mikilsvert er orðið: að búa til
sykur úr rófum.
En auk þess var líka brauð af
mjög skornum skamti, og þó
einkum svo mikil ekla á kjöti,
að neyð mátti kalla : á sandmörk-
unum í Brandenburg, í renglulegu
skógunum í Kurhessen og í
verksmiðjubæunum i Saxlandi.
Hvaðan átti matvaran að koma?
Werner von Siemens, frægur
rafmagnsfræðingur, segir svo frá,
að þegar hann átti að fara úr
foreldrahúsum í Hannover til að
stunda náma í hermannaskóla í
Bcrlín, þá hafi bændurnir úr ná-
greninu lagt mjög að föður hans
að senda ekki drenginn til „sult-
arlandsins Prússlands;“ en gaml-
ir Berlínarbúar hafa sagt mér,
hvað átt hafi verið við með þess-
um ummælum um sultarlandið.
Á alþýðuheimilum í Brandenburg,
Sljesíu og Saxlandi, fékk aðeins
húsbóndinn á heimilinu kjöt á degi
hverjum fyrir fimtíu árum síðan.
Konur og börn fengu það aðeins
einu sinni á viku, þau urðu að
láta sér lynda brauð og kartöfl-
ur, og eina sneið af pylsu þegar
best lét. það er þessi fæða sem
veldur því að Saxlendingar eru svo
litlir; og það eru afleiðingar
þessara lifnaðarhátta, sem valda
því, að konurnar í Berlín eru
svo ófagrar og eldast svo fljótt.
Já, það hafa verið erfiðir tímar,
en þeir eiga sinn þátt í því, að
þjóðverjar eru það sem þeir eru.
Fyrst og fremst eru þeir iðn-
ustu verkmenn Norðurálfunnar.
þeir urðu að vinna baki brotnu
til að geta haft i sig og á. Nota
alt, sem hönd á festi, til þess ítr-
asta. Gáfumenn og iðjumenn
hafa skapað þýska iðnaðinn, sem
þýskaland lifir á. þýska járnið
var ekki hið besta ogþýskukol-
Landsins stærsta úrval
af
rammalistum
er á Laugavegi 1.
Innrömmun fljótt og vel a! hendi
leyst. — Hvergi eins ódýrt.
£\Hl \yvyv í £au$avA
in voru léleg, en þau voru nógu
góð til að byrja með hinn öfiuga
vélaiðnað, sem bráðlega óx iðn-
aði Englendinga yfir höfuð. Og
þjóðverjar unnu úr alskonarinn-
fluttum efnum — ekki ætíð bet-
ur, en altaf fyrir lægra verð.
Skrítlur.
Kennarinn við bónda: »Sonur
minn skrifar mér, að hann hafi
fengiö .námsstyrk í skólanum fyrir
ástundun.«
Bóndinn: »Sannarleg gleðitíð-
indi fyrir yður. Eg get svo vel sett
mig í spor yðar. Því þegar nautiö
okkar heima fékk verðlaunin á
gripasýningunni, urðum við svo
himinlifandi.«
^vyu saYYvU^^aYidv
fveYbev^v
til leigu á besta stað f bænum,
mjög hentug fyrir skrifstofur eða
prufu-lager.
Upplýsingar hjá
Andrési Andréssyni klæðskera.
Stulka
óskast frá 14. maí - 1
kaupstað á lorðurlandi.
Hátt kaup í boði!
Afgreiðslan vísar á.
1—2 herbergi til leigu fyrir ein-
hleypa frá 14. maí. A. v. á.
2 lítil herbergi og eldhús, annað-
hvort á Lindargötu eða Laugavegi,
óskast til leígu 14 maí, A. v. á.
Lítil 3ja herbergja íbúð í austur-
bænum, óskast til leigu 14. maí n.k.
A. v. á.
Fyrir einhleypan kvennmann ósk-
ast til leigu 14. maí lítið herbergi.
A. v. á.
Einhleypur maður óskar eftir litlu
herbergi ásamt húsgögnum frá fyrsta
maí næstkomandi. Tilboð, merkt
Herbergi, leggist inn á afgreiðslu
Vísis sem fyrst.
Þrifin og barngóð stúlka getur
fengið vist á frá 14. maí næstkom-
andi á fámennu heimili. Hátt kaup.
Afgr. v. á.
Stúlka óskast nú þegar á Grettis-
götu 24.
Morgunkjólar . smekklegastir,
vænstir og ódýrastir, sömuleiðis
langsjöl og þríhyrnur eru
ávait til sölu í Garðastræti 4 uppi.
(Gengið upp frá Mjóstræti 4).
Verslunln Bókabúðín á Lauga-
vegi 22 selur brúkaðar bækur með
miklum afslætti.
Fallegir kvenngrímubún-
ingar til sölu eða leigu á Grett-
isgötu 2 (uppi).
Lilið hús til sölu.
Af sérstökum ástæðum er lítið
hús til sölu á góöum stað mót sól,
getur verið laust til íhúðar 14. maí.
Afgr. v. á.
Nokkur þorskanet með góðum
teinum eru til sölu, einnig sexmanna-
far meö góðum útbúnaði. Semja
ber við Ólaf Ingimundarson Bygg-
garði.