Vísir - 14.02.1916, Blaðsíða 2
VÍSIR
VISIR
A f g r e i ð s 1 a blaðsins á Hótel
Island er opin frá kl. 8—8 á hverj-
um degi,
Inngangur frá Vallarstræti.
Skrífstofa á sama stað, inng. frá
Aðalstr. — Ritstjórinn til viðtals frá
U, 2—3.
Sími 400.— P. O. Box 367.
Eetra gæti það verið.
—:o:—
Það hefir nokkrum sinnumver-
ið vikið að því hér f blaðinu, hve
lftið er gert hér í bænum, af hálfu
baejarstjórnarinnar, til þess að létta
fátæklingunum baráttuna við dýr-
tíðina. Hefir til samanburðar verið
skýrt frá ýmsum ráðstöfunnm sem
gerðar hafa verið annars staðar á
Noröurlöndum í þessu skyni. —
En undra lítinn árangur hafa þess-
ar bendingar borið.
Bæði í Danmörku og í Svíþjóð
voru í sumar gerðar ráðstafanir til
til þess að tryggja landsmönnum
nægan forða af kjötmeti. Þetta
þótti óþarft hér. Og ef gengið
hefði verið vel fram í fiskútveg-
ununum, þessari einu dýrtíðarráð-
stöfun, sem borið hefir verið við
að gera hér, þá hefði kjöteklan
ekki verið eins tilfinnanleg og hún
er nú. Því að sannleikurinn er sá,
áð bæjarmenn eru oft og einatt í
stökuslu vandræðum með að fá
eitthvað í matinn. Þeir ganga með
peninga f höndunum úr búð í búð,
én geta ekkert fengið.
Nýlega Ias eg það í dönsku
blaði, að bæjarstjórnin í Kaup-
mannahöfn hefði gert ráöstafanir
til þess, að bæjarbúar, sem hefðu
minni árstekjur en 2000 krónurog * *
vatvav s\l&av\)ex&\xn c^eta JevvgÆ
at\)\T\xvu í næsta sumav,
jlvexðaute^ foxguxi.
^rxefcax\ u$pf\^\u$aY ^ejur
Sigurgeir Einarsson,
*y*aSuavstv»U
ættu yngri börn en þriggja ára,
gætu fengið mjólkurpottinn 6 aurum
ódýrari en markaðsverðið er.
Eg skýri frá þessu hér aðeins til
þess, að vekja athygli á því, hvaö
talið er annars staðar að bæjar-
stjórnum beri að annast um, af
umhyggju fyrir vellíðan borgar-
anna, Hvað hefir bæjarstjórnin hérna
gert? —
Hún mun hugsa sem svo, að
sveitarþyngslin hérna séu nógu
mikil, þó að ekki sé verið að kaupa
mjólk handa þeim sem ekki hafa
efni á að kaupa hana sjálfir. Og
menn geti sagt sig til sveitar, ef
þeir þurfi þess. En ætli það væri
ekki hyggilegra af bæjarstjórninni,
að verja dálitlu fé til þess að forða
mönnum frá því að þurfa aö leita
á náðir sveitarinnar? Það eru marg-
ir svo gerðir, að þeir streytast við
að bjarga sér sjálfir í Iengstu lög,
en ef þeir gefast upp og verða að
lítillækka sig, þá eru þeir ófeimn-
ari í annað sinn.
En hvað getur bæjarstjórnin gert?
— Hún getur auðvitað séð fátæk-
lingunum fyrir ódýrari mjólk, með
því að borga mismuninn affébæj-
arins. En hún getur gert annaðsér
að kostnaðarlausu.
Bæjarstjórnin getur útvegað efna-
minni fjölskyldum miklu ódýrari
kol, en bæjarbúar eiga nú kost á.
Bæjarstjórnin hefði getað gert
þetta í baust, með því að panta
kol handa bænum til vetrarins áður
en þau hækkuðu í veröi.
Hvers vegna gerði hún það ekki?
Borgarstjóri auglýsti eftir tilboð-
um um sölu á kolum í byrjun
septembermánaðar. — Og eg hefi
heyrt að tilboð hafi verið gerð.
En hvers vegna þeim ekki vartek-
ið veit eg ekki.
En sleppum því að sinni.
En hvers vegna hefir bæjarstjórn-
in ekki reynt að fá eitthvað af kola-
T I L M I N N I S:
Baðhúsið opiö v. d. 8-8, ld.kv. til 11
Borgarst.skrifát. í brunastöð opín v. d
11-3
Bæjarfóg.skrifst. Hverfisg. op, v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk, Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v.d
Islandsbanki opinn 10-4.
K, F. U. M. Alm. samk. sunnd. 81/, siðd
Landakotsspít. Sjúkravitj.tími kl. 11-1.
Landsbankinn 10-3. Bankastjórn til við-
tals 10-12
Landsbókasafn 12-3 og 5-8. Utlán 1-3
Landssíminn opinn v. d, daglangt (8-9)
Helga daga 10-12 og4-7
Náttúrugripasafnið opið Þ/,-21/, síðd.
Pósthúsið opið v. d. 9-7. sunnd. 9-1
Samábyrgðin 12-2 og 4-6.
Stjómarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d.
Vifilsstaðahælið. Hcimsóknartimi 12-1
Þjóðmenjasafnið opið sd. þd. fmd. 12-2
Okeypis lækning háskólans
Kirkjustræti 12:
Alm. Iækningar á þriðjud. og föstud
kl. 12—1.
Eyrna-, nef- og hálslækningar á föstud.
kl. 2—3.
- Tannlækningar á þriðjud. kl. 2—3.
Augnlækningar í Lækjargötu 2 á mið-
vikud. kl. 2—3.
Landsféhirðir kl. 10—2 og 5—6.
forða landsjóðs? — Þau kol eru
áreiðanlega ódýrari en önnur kol,
sem nú eru fáanleg hér í bænum.
— Og fátæklingana munar eins
mikið um að fá kola-skippundið
2—3 krónum ódýrara eins og að
fá mjólkurpottinn 6 aurum ódýrari.
Eg get hugsað mér, að bæjar-
stjórnin hafi álitið það óþarft að
panta kol í haust, vegna þess að
? landstjórnin pantaði kol. Þau kol
i myndi altaf mega fá ef í haröbakka
? slægi.
í En ef ekkert verður gert í þessu
• máli, má gera ráð fyrir að menn
| fýsi að vita hvernig tilboöin voru,
sem bæjarstjórnin fékk í haust.
Mætti ekki vænta þess, nýju
bæjarfulltrúarnir spyrjist fyrir um
þetta?
Borgari.
Kvennhetjan
frá Loos.
--- Frh.
það í rauninni væri mesta hrogna-
mál. það var hálf skrítin afleið-
ing af stríðinu að við áttum að
kenna þýskum doktorum frönskul
En til allrar lukku losnaði eg
fljótt við lærisveininn.
Einn dag þegar læknirinn var
hjá okkur, kom litli bróðir minn
hlaupandi inn og hrópaði: Emili-
enne, eg fann brot af fíðlunni
þinnil Faðir minn var nýbúinn
að gefa mér fiðlu, en þjóðverjar
tóku hana eins og alt annað og
brutu hana. Læknirinn tók brot-
ið og skoðaði það og sagði svo:
„þér gera músik, frök-
en?“
Eg hélt nú ekki það væri hægt
að „g e r a“ mikla „m ú s i k“
með þessu hljóðfæri, en þá vildi
hann endilega láta mig syngja.
„það liggur ekki svo vel á mér,
að mig langi til að syngja".
„þér megið til“.
þá datt mér nokkuð í hug:
„Jæja, fyrst þér biðjið mig“.
Hann settist makindalega í h?eg-
indastól og bjó sig undir að
hlusta.
Eg stóð upp og söng tvö fyrstu
erindin af þjóðsöng vorum, la
Marseillaise, og þegar eg kom
að orðunum : v i ð m u n u m
hefna þeirra eðafylgja
þ e i m, (Nous aurons le subiime
orgueil De les venger ou de les
suivre) lagði eg svo mikla áherslu
á þau, einkum á „a ð h e f n a“,
að doktorinn spratt upp og fór
burt.
„Guð hjálpi þér, barn,“ sagði
mamma, „hvað hefir þú gjört!“
Eg reyndi að hughreysta hana,
en ef satt skal segja þá var eg
sjálf hálf smeik um að ofdirfska
mín mundi hafa óþægilegar af-
leiðingar.
Nóttina milli 30. nóv. og 1.
des. færðis skothríðin nær. Nú
var barist í næsta þorpi, Ver-
melles, en þó við færum upp á
efsta loft þá sáum við ekkert,
því hæð er á milli. Við þekt-
um glökt „75“ fallbyssuna okk-
ar og af ýmsu drógum við þær
ályktanir að Frökkum gengi bet-
ur. í fyrsta lagi voru þjóðverjar
auðsjáanlega órólegir; í öðru lagi
fóru heilar þýskar hersveitir
gegnum , Loos og voru þær illa
útlítandi, og loksins sáum við að
þjóðverjar tóku að búa skotgraf-
ir á hæðinni milll Vermelles og
Loos og hlaut það að vera vegna
þess, að þjóðverjar höfðu þurft
að víkja fyrir vorum mönnum.
Frakkar höfðu náð Vermelles á sitt
vald aftur, því skyldu þeir þá
ekki geta tekið Loos?
En tíu mánuðir Iiðu enn áður
en lausnin kom.
það var ekki fyr en hálfum
mánuði seinna, að þjóðverjar
könnuðust við, að þeir hefðu
þurft að yfirgefa Vermelles. Einn
þeirra sagði mér að þeir hefðu
farið burt úr Vermelles af þvi
þeir hefðu haft svo vond húsa-
kynni þar 11
þenna hálfa mánuð sýndist vera
óregla á öllu hjá óvinunum, en
svo komst alt í samt lag, nema
hvað þeir voru verri við okkur
á eftir.
Af íbúum Loos voru nú ekki
eftir nema 180 manns, sem kvöld-
ust af hungri og eymd. Eitt var
það, að við urðum að sitja í
myrkrinu ait skammdegið. Okk-
ur var bannað að hafa ljós, enda
voru þjóðverjar búnir að ræna
oss allri steinolíu og öllum kert-
um.
Skólítil vorum við orðin og
eina ráðið var að leita í rústun-
unum af skóbúð til að finna eitt-
hvað á fæturna. Skófatnaður-
inn sem fan'st þar, var allur ó-
samstæður, og gengu sumir með
fína glansskó á öðrum fæti, en
strigaskó á hinum. Hungrið var
samt verst af öllu; tvær aumingja