Vísir - 18.02.1916, Blaðsíða 2

VÍSIR
Pað vakti því mikla undrun
er »Appam« kom til Norfolk í
Virginia í Bandaríkjunum þann 1.
febrúar undir stjórn þýskra sjó-
liðsmanna og undir þýskum fána,
sem hertekið skip. Og á skip-
inu voru ekki að eins allir far-
þegar sem með því fóru frá Da-
kar, heldur var það fult af fólki.
Foringi Þjóðverja, Berg sjó-
liðsforingi, segir söguna á þessa
leið:
Þýska hjálparbeitiskipið Möwe
(1251 smál.) sigldi nndir sœnsk-
um fána frá Þýskalandi og komst
óáreitt yfir Norðursjóinn og alla
leið út í Atlandshaf. Það hafði
haft fregnir af ferðum Appams
og lagðist í leið fyrir það og
beið þess f heila viku. Pegar
fyrst sást til Appams dró Möwe
upp enska fánann og hafði hann
uppi þangað til skipið var kom-
ið í skotfœri, þá var þýski fán-
inn dreginn upp og skotið af
fallbyssu í veginn fyrir enska
skipið og átti það ekki annars
úrkosta en að gefast upp. Fóru
svo 18 Þjóðverjar um borð í
Appam og tóku skipið í nafni
keisarans og drógu þýska fán-
ann að hún og héldu síðan sem
leið liggur til Ameríku. En á
leiðinni segist Berg hafa sökt 7
breskum skipum, sem hann tel-
ur upp með nöfnum. Skipshafn-
irnar voru allar fluttar um borð
í Appam og voru það samtals
150 manns, sem þannig var baett
á skipið. Fyrsta skipið sem þeir
söktu hét Clan Mactavish (5816
smál). Það bjóst til varnar og
var barist þangað til fallnir voru
15 menn af Bretum, en 6 féllu
af Þjóðverjum.
Farþegarnir láta vel af fram-
komu Þjóðverja og segja að vel
hafi farið um sig á leiðinni þó
þröngt væri. En altaf voru þeir
lokaðir niðri í skipinu, þegar sást
til skipa. Og til þess að koma
í veg fyrir að þeir gerðu upp-
reist sögðu Þjóðverjar þeim, að
þeir hefðu falið sprengivélar hér
og þar í skipinu og yrði það
sprengt í loft upp ef nokkuð
bólaði á slíku. En meðal farþega
á Appam voru 20 þýskir fangar,
sem auðvitað veittu löndum sín-
um lið.
Þegar Appam kom til Nor-
folk og bað um hafnsögumann,
var spurt um það með loftskeyti
hvaða skip þetta væri, svarið var:
Þýska beitiskipið »Buffalo«.
Enski sendiherrann í Was-
hington krafðist þess þegar, að
Appam yrði látið laust og afhent
réttum eigendum, en Þjóðverjar
halda því fram, að skipið sé nú
þýskt hjálparherskip og beri því
að leggja hald á það til ófriðar-
loka og síðan senda það til
Þýskalands. En óvíst er enn
hvernig Bandaríkjastjórnin sker
úr því máli, þó er líklegt talið
að úrskurður hennar verði Þjóð-
verjum í vil. — En farþegar allir
og skipshafnirnar herteknu fá að
fara ferða sinna.
Takið eftir.
Ágætur saltaður
Bútungur!
fæst í nokkra daga 5
Hverfisg. 71. Sími 161,
Pokar fylgja ekki með.
VISIR
Afgreiðsla blaðsins á Hðtel
IsLand er opin frá kl. 8—8 á hverj-
nm degi.
Inngangur frá VallarstrætL
Skrifstofa á sama stað, inng. frá
Aðalstr. — Ritstjórinn til viðtals frá
U 2-3.
Sími 400.— P. O. Box 367.
Kveðja
Senn án tafar siglum vér,
sjót með afar-knáa;
öndin trafa ætlar sér
út á hafið bláa.
Kveðja mundi’ í sjötta sinn
sonarlundin hýra,
fönnum bundinn faðminn þinn,
fósturgrundin dýra.
Unaðsmærum minningum
mun ei æran týna,
vil þvi kærum kunningjum
kveðju færa mína.
Jósep S. Húnfjörð,
(á Kútter »Björgvin« H. P. D. Rvk.)
Þjóöverjar taka skip.
Enkst gufuskip, að nafni Ap-
pam, (7781 smál.) lagði frá Da-
kar, á vesturströnd Afríku, þ. 11.
janúar siðastl. með 30Q manns
innanborðs, en síðan spurðist
ekkert til þess fyrr en 1. febr.
Hafði það verið talið af og var
búið að birta nöfn farþeganna,
sem á þvf voru, í enskum blöð-
um og talið víst að þeir hefðu
allir farist, því að ekki hafði spurst
til neins þeirra.
Kvennhetjan
frá Loos.
---- Frh.
hans og þeir dvöldu hjá okkur
í tvo mánuði.
þessir tveir mánuðir voru þeir
vérstu, því við þjáðumst bæði
líkamlega og andlega og nærvera
þjóðverjanna var oss óþolandi.
Lautinant von Giittig — þann-
ig held eg hann hafi verið kall-
aður, þessi óvelkomni gestur
okkar — var maður kaldlyndur,
hrokafullur og sælkeri var hann
mikiil.
það mátti með sanni segja að
í húsinu okkar gaf að líta í tvo
heima um þessar mundir.
Hjá von Guttig voru alsnækt-
ir, Ijós hiti og margir réttir mat-
ar, hjá okkur var kuldi, myrkur,
sultur og seyra. Hann hafði 5
þjóna, sem matreiddu fyrir hann
og þjónuðu honum, og oft þeg-
ar við fundum lyktina af kræs-
ingum sem tilbúnar voru í eld-
húsinu þá óskuðum við að við
settum leifarnar, sem féllu frá
borðum óvinana, en þó við hefð-
um látið svo lítið að leita þeírra,
þá mundum við ekkert hafa
fundið, því þessir .þjónar hirtu
alt og- mundu ekki hafa svifist
að taka frá okkur, ef við hefð-
um átt eitthvað til. En við kvöld-
ustum af hungri og það er ótta-
legt að sjá ástvini sína svelta.
En ékki nóg með það, á hverj-
um degi var eitthvað að, og ætla
eg einungis að segja eitt lítið at-
vik til dæmis um það stríð sem
við stöðugt áttum í:
Oft á dag heyrðum við von
Gúttig segja við þjóna sína:
„Was ist das ?“ við kölluðum
hann því okkar á milli: „Hr.
Vasistas* *)
Bróðir minn gerði það að
gamni sínu að einblína á glugg-
ánn í hvert sinn sem laut-
inantinn gekk um hjá okkur.
Hann komst einhvernvegin að
því, að við uppnefndum hann og
skildi nú hvers vegna dréngur-
inn gjörði þetta. Vafð liann sár-
reiður og ætlaði að berja barnið,
en eg varð fljótari til, hrifsaði
bróður minn burt og bauð hon-
um birgin. Hann þreif í hand-
leggint\ á mér, en eg var hvergi
smeik og horfði djarft framan
í hann. Honum hefir líkast til
þótt skömm að berja 16 ára
gamla stúlku, því hann slepti
mér og gekk burtu tautandi:
„þessar frönsku stúlkur.... “
*) Franska orðið: Vasistas þýðir lít-
ill gluggi, t. d. á liurð, súðljóri og því
uin líkt.
T I L M I N N I S:
Baðhnsiö opið v. d. 8-8, ld.kv. til 11
Borgarstskrifjt. í brunastðð opín v. d
11-3
Bæjarfóg.skrifst. Hverfisg. op. v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk. Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v.d
Islandsbanki opinn 10-4.
K. F. U. M. AJm. sanik. sunnd. 81/, siftd
Landakotsspit. Sjúkravitj.tími kl, 11-1.
Landsbanlönn 10-3, Bankastjórn til við-
tals 10-12
Landsbókasafn 12-3 og 5-8. Utlán 1-3
Landssíminn opinn v. d. daglangt (8-9)
Helga daga 10-12 og4-7
Náttúrugripasafnið opið síðd.
Pósthúsið opið v. d. 9-7, sunnd. 9-1
Samábyrgðin 12-2 og 4-6.
Stjórnarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d.
Vífilsstaðahælið. Hcimsóknartimi 12-1
Þjóðmenjasafnið opið sd. þd. fmd. 12-2
Ókeypis lækning háskólans
Kirkjustræti 12:
Alm. lækningar á þriðjud. og föstud.
kl. 12—1.
Eyrna-, nef- og hálsiækningar á föstud.
kl. 2—3.
Tannlækningar á þriðjud. k). 2—3.
Augnlækningar í Lækjargötu 2 á mið-
vikud. kl. 2—3.
Landsféhirðir kl. 10—2 og 5—6.
% bdzn\xxn
Morgunkjólar. Svuntur. Kvenn
8í Telpukápur. Barnakjólar.
Álnavara. Cheviot.Silki. Slifsi o.fl
Saumastofan á LaugaVogi 24.
ísl. smjör
1,15 pr. V* kgr. í versl.
Amnnða Arnasonar.
Ti boð
óskast í byggingu á steinsteypu-
skúr. Menn snúi sér til undir-
skrifaðs fyrir 20. þ. m., sem gefur
nánari upplýsingar.
Jón Þórarinsson
Vatnsstíg 10 A.
Eg var búln að læra, en dirfska
var hið elnasta sem þessir menn
mðttu nokkuð.
f janúarmánuði urðu stjórnar-
skifti hjá okkur. Hin fyrnefndl
hershöfðingi sem hafði lofað
okkur kornmat án þess að enda
loforð sitt, fór burt, en í hans
stað kom höfðusmaður nokkur,
Pedsoóld að nafni, mesti harð-
stjóri.
Hann var maður lítill vexti,
með mikið yfirskegg en næstum
sköllóttur. Ennið og augun lýstu
smásmygli, en munnurinn og
hakan græðgi.
Hann gekk við staf, því hann
hafðí verið særður og sat að
völdum í Loos meðan honum
var að batna heltin. Má vera
að hann hafi enn fundið til sárs-
auka af frönsku kúlunni og það
hafi verið orsökin til þess að
hann fór svo illa með okkur.