Vísir - 19.02.1916, Blaðsíða 3

VISIR

}*etBa-áæU\xw
apvU—o&tóW \9\6.
1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
1. apríi 1. maí 2. júnf 3. júlí 2. ágúst 2. sept. 2. okt.
~~ Trangisvaag 3. — 3. — 5. — 5. — 5. — 5. — 5. —
— Þórshöfn (Færeyjum) 3. — 3. — 5. — 5. — 5. — 5. — 5. —
Á Fáskrúðsfirði 5. — 7. — 7. — 7. — 7. — 7. —
— Eskifirði 5. — 7. — 7. — 7. — 7. — ' 7. —
— Noröfirði 6. — 7. — 7. — 7. — 7. — 7. —
— Seyðisfirði 7. — 8. — 8. — 8. — 8. — 8. —
— Húsavík 8. — 8. — 8. — 8. — 8. — 8. —
— Eyjafirði 9. — 9. — 9. — 9. — 9. — 9. —
— Siglufirði . 10. — 10. — 10. — 10. — 10. — 10. —
— ísafirði 11. — 11. — 11. — 11. — 11. — 11. —
12. — 12. — 12. — 12. — 12. — 12. —
í Reykjavík 6. apríl 13. — 13. — 13. — 13. — 13. — 13. —
1. 2. 3. -• ! 5. 6. 7.
Frá Reykjavík 9. apríl 16. maf 16. júní 16. júlí 16. ágúst 16. sept.br. 16. okt.br.
Á Patreksfisði . . 10. — • • • 17. — 17. — 17. — 17. — 17. —
— ísafirði 11. — > • * 18. — 18. — 18. — 18. — 18. —
— Siglufirði 12. — • • • 19. — 19. — 19. — 19. — 19. —
— Eyjafirði. . 13. — . 1 • • 20. — 20. — 20. — 20. — 20. —
— Húsavík .......... 14. — • • • 21. — 21. — 21. — 21. — 21. —
~~ Seyðisfirði 14. — . • • • 22. — 22. — 22. — 22. — 22. —
Norðfirði 15. — • • • 23. — 23. — 23. — 23. — 23. —
~~ Eskifiröi 15. — • • • 23. — 23. — 23. — 23. — 23. —
— Fáskrúðsfirði 16. — • • • 23. — 23. — 23. — 23. — 23. —
— Þórshöfn (Færeyjar) 18. — 19. maí 24. — 24. — 24. — 24. — 24. —
— Trangisvaae 18. — 19. — 24. — 24. — 24. — 24. — 24. —
Til Bergen 20. — 21. — 28. — 28. — 28. — 28. — 28. —
Athugasemd: Komið verður við í Vestmannaeyjum í 1. og 2. ferð, ef nægur flutningur fæst og veður leyfir.
dætur, og það áður en mjög langt
liði.
— Eg óska þér hjartanlega til
hamingju, kæri vinur, sagði Maas
með miklum fjálgleik í röddinni,
Mig hefir grunað það í seinni tíð,
að eitthvað slíkt væri á seyði. En
eg vissi ekki, að það stæöi svona
fyrir dyrum. Eg vona, að eg fái
að kynnast ungu frúnni innan
skamms.
— Eg er hræddur um, að þess
veröi nokkuð langt að bíöa, sagði
Browne.
— Hvers vegna það? spurði
Maas. Hvað svo sem hafið þér að
gera?
— Eg sagði yöur það fyrir
skömmu, að eg ætlaði innan skamms
að fara frá Englandi til Austur-
landa um nokkra hrfð.
— Já, mig minnir að þér væruð
eitthvað að segja mér um það,
hélt Maas áfram. Unnustan fer ef
til vill með yður austur.
Trygð og slægð
[Eftir
Guy Boothby.
63
Frh.
— Eg má engan tíma missa,
svaraði Browne. Alt verður að
gerast sem fyrst. Eg hefi meira að
gera næstu viku heldur en eg
kemst yfir. Eg býst við að þú og
frú Bernstein hafið ráöið við ykkur
að fara til Austurlanda?
Eg gæti ekki látið þig fara
einan, svaraði hún. Og ekki ein-
ungis það, en ef þér hepnast nú
að frelsa Lföður minn, þá verð eg
að vera viðstödd til þess að heilsa
^onum og bjóöa hann velkominn
frelsisins.
— Þá ættuð þið helst að vera
feiðubúnar til að fara af stað þegar
eg geri ykkur viðvart.
~~ Við skulum vera tilbúnar hve-
n*r sem þú óskar, svaraði hún.
Þú þarft ekki aö óttast það,
Hálftíma seinna kvaddi Bronwne
hana, og eftir tæpa þrjá tíma var
hann kominn á leiðina norður
Frakkland eins hratt og hraölestin
gat borið hann. Þegar hann kom
til Calais, þá keypti hann sér far-
miða þegar í stað. Það var farið
að skyggja og andlit farþeganna
sáust ekki greinilega í hálfrökkrinu.
Alt í einu fann Browne að klapp-
að var á öxlina á honum og rödd
heilsaði honum með þessum orð-
um: ,Kæri Browne, þetta varsann-
arlega gleöilegt, aö sjá þig hér,
því hafði eg ekki búist við‘.
Það var M a a s.
15. kapituli.
Browne hefir aldrei getaö skilið
það, hvers vegna hann varð eins
forviða og hann varð við þaö, að
hitta Maas um kvöldið þarna á
bátnum. En sannleikurinn var sá,
að hann varð steinhissa, og að
honum féll það mjög illa, að hitta
Maas þarna. Hann vildi fá að vera
einsamall, til þess að geta í næði
hugsað um Katrínu og það verk
sem hann hafði tekist á hendur að
framkvæma. En hvað sem öðru leið,
þá mátti hann til með að gegna
öllum skyldum kurteisinnar, þótt
hann væri ástfanginn upp ýfir eyru.
Vináttan var svo helg skylda, að
hana mátti síst af öllu vanrækja.
Þess vegna reikaði Browne frani ög
aftur um þilfarið með Maas. Þeir
horfðu á hvernig Ijósin í Calais
urðu smám saman óljósari eftir því
sem skipið færðist áfram. Browne
fanst að hver snúningur skrúfunnar
fjarlægði Katrínu frá honum.’ Og
þó, var hann ekki einmitt að reka
hennar erindi með því að fara til
Englands? Bar hann ekki hring,
sem hún haföi gefið honum, á
hendinni? Og íylgdi ekki endur-
minningin um hana honum, hvert
sem hann fór? Maas tók eftir því
og ákvarðaði að reyna til að fá
hann til að tala um það, sem hann
var að hugsa um. Hann hafði al-
veg óvenju góða hæfileika til að
veiða leyndarmál upp úr mönnum.
Og áður en Browne vissi af, var
hann sjálfum sér til mikillar undr-
unar búinn að segja Maas frá því,
sem átti að hryggja allar þær mæð-
ur á Engiandi, sem áttu ógiftar