Vísir - 22.02.1916, Blaðsíða 2

VÍSIR
Kex
Mjolk
fyrir skip og heimili.
niðursoðin,
Nestles Ideal, sama og Víking.
Margarine,
hið ágæta Búkollu merki.
í heildsölu hjá:
S^jÁnsson.
Margari ne
ágœtt, einnig
Ruttait Margarine
nýkomið í versl.
SuBm. QUeti.
þetta væri hann ekki á móti að
nefnd yrði kosin til að íhuga mál-
ið. Hitt virtist sér þó meiri nauð-
syn á að athuga, það væri or-
sökin til tillögu þessarar, n. I. að
bæjarmenn eignist kost á nægum
fiski til matar. Ráðstafanir til þess
væru nauðsynlegar og þyrfti aö
vinda bráðan bug að því að hrinda
þeim í framkvæmd, Til að afla
fiskjar fyrir bæinn mætti eins fá
vélbáta og meiri líkur til að þeir
fengjust en togarar.
Tillaga Þ. Þ. var samþykt og í
nefndina kosnir: Thor Jensen, Þ.
Þorvarðarson, borgarstjóri, Hannes
Hafliðason og Kristján Guðmunds-
son.
»
T I L M I N N I S:
Baðhúsið opið v. d. 8-8, Id.kv. til 11
Borgarst.skrifjt. í brunastöð opin v. d
11-3
Bæjarfóg.skrifst, Hverfisg. op, v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjatdk, Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v.d
Islandsbanki opinn 10-4.
K. F. U. M. Alm. samk.sunnd. 81/, siðd »
Landakotsspít. Sjúkravitj.tími kl, í 1-1.
Landsbankinn 10-3. Bankastjórn til við-
tals 10-12
Landsbókasafn 12-3 og 5-8. Utlán 1-3
Landssíminn opinn v. d. daglangt (8-9)
Helga daga 10-12 og 4-7
Náttúrugripasafnið opið 1V.-21/, siðd.
Pósthúsið opið v. d. 9-7. sunnd. 9-1
Samábyrgðin 12-2 og 4-b.
Stjómarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d.
Vifilsstaðahælið. Hcimsóknartími 12-1
Þjóðmenjasafnið opið sd. þd. fmd. 12-2
Ókeypis lækning háskólans
Kirkjustræti 12:
Alm. lækningar á þriðjud. og föstud.
kl. 12—1.
Eyrna-, nef- og hálslækningar á föstud.
kl. 2—3.
Tannlækningar á þriðjud. kl. 2—3..
Augnlækningar í Lækjargötu 2 á mið-
vikud. kl. 2—3.
Landsféhirðir kl. 10—2 og 5—6.
Hjntrnnarnemi.
Ung stúlka, heilsuhraust og
greind, getur komist að í Laug-
arnesspítala til að læra hjúkrun-
arstörf.
Læknir spítalans gefur nauð-
synlegar upplýsingar.
Gd^vast \ feœtvuw
Morgunkjólar. Svuntur. Kvenn
& Telpukápur. Barnakjólar.
Álnavara. Cheviot.Silki. Slifsi o.fl
Saumastofan á Laugavegi 24
VISIR
Afgreiðsla blaðsins á Hótel
Island er opin frá kl. 8—8 á hverj-
um degi,
Inngangur frá Valiarstræti.
Skrífstofa á sama stað, inng. frá
Aðalstr. — Ritstjórinn til viðtals frá
kl. 2—3.
Sími 400.— P. O. Box 367.
Frá bæjarstj.fundi
17. þ. m.
, framh.
Botnvörpuútgerð fyrir bæjarfé.
Þorv. Þorvarðarson kom fram
með tillögu þá, að kosin væri 5
manna nefnd til að íhuga hvort
tiltækilegt væri að kaupa botnvörp-
ung og gera hann út á kostnað
bæjarsjóös. Sagði hann að tvö ár
væru síðan að sér hefði dottið í hug
að leggja þessa tillögu fyrir bæjar-
stjórnina, en ekki séð sér fært að
koma fram með hana fyr en nú,
eða það af ýmsum ástæðum dreg-
ist fyrir sér. — Venjan væri sú, að
hugsa ekkert um fjárhag bæjarins
nema í sambandi við fjárhagsáætl-
unina, þegar hún kæmi fram, en
sín meining væri sú, að þeim mál-
um bæri að halda vakandi, á öðr-
um tímum, til að íhuga þau, oft
þá betri tími til þess. Nú vissu allir
aö skuldir bæjarins færu vaxandi
ár frá ári, og að stjórn bæjarins
væri oft í vandræðum með hvar og
af hverju skyldi ná þeim tekjum
ínn er bærinn þarfnaðist til að
Kvennhetjan
frá Loos.
--- Frh.
með þeim í staðinn fyrir að
kenna þeim. Yngstu börnin voru
3 ára. Eg byrjaði á að skifta
þeim í flokka eftir aldri. Eg
gjörði elstu börnunum skiljanlegt
að þau yrðu að vera alvarleg og
að þau ættu að vernda litlu fé-
laga sína.
þegar öll börnin voru sest
niður, útskýrði eg fyrir þeim, að
þau yrðu að vera fljót til að standa
upp og ganga í reglu niður í kjall-
arann, því þegar hættu bæri að
höndum, þá yrðum við að flýja
þangað og að þau mættu ekki
hrinda hvort öðru. Svo lét eg
þau æfa sig í þessu og voru þau
furðu fljót að átta sig á að halda
undan í reglu. þessi kunnátta
var ekki ónauðsynleg, því oft
þurftum við á kjallaranum að halda.
þetta var fyrsta kenslustundin
mín!
Eg þurfti ekki að hugsa mig
mikið um, hvað eg ætti að segja
standast útgjöldin. Mál það, er hann
legði hér til að tekið yröi til íhug-
unar, ætti ekki að verða fráfæl-
andi fyrir fjárhag bæjarins, því það
hefði sýnt sig undanfarin ár, að út-
gerð botnvörpunga hér við land
væri hreinn gróðavegur, og ætti
því að verða það eins fyrir bæinn,
sem einstaklinga. — Kvaðst hann
vonast til þess að nefndin, sem
kosin yrði, yröi kosin til að starfa
og segja eitthvað um málið, en
ekki til að svæta þap.
Thor Jensen sagði að það hefði
verið mjög óheppilegt aö tillaga
þessi hafði ekki komið þegar fram
er Þ, Þ. kom hún til hugar fyrir
2 árum, því hefði málinu þá verið
hrundið í framkvæmd væri bærinn
orðinn togaraeigandi og líklega bú-
inn að græða á úlgerð þeirri fleiri
þúsundir króna.
Nú víki máli þessu alt öðruvísi
við. Nú væri als ekki eins gott út-
lit eins og margir mundu hyggja,
árið sem leið kæini ekki aftur, Þá
hafi ágóði af fiskiútgerð verið meiri
en nokkur hefði gert sér vonir um.
Nú væri það að athuga að naum-
ast gæti komið til mála að bærinn
keypt gamlan togára, enda væri
sala á þeim skipum bönnuð þótt
þau liggi ónotuð, aftur á móti mundi
taka 2—3 ár að fá nýjan togara
smíðaðan og smíði á honum mundi
verða 40 til 80% dýrara en áöur
en stríðið hófst. Auk þess værí ílt
um aðflutninga á kolum og þau
komin í geypiverð. Útlitið væri
því ekki hið æskilegasla, þó allir
vilji vona hins besta. Þrátt fyrir
við börnin. Eg kendi svo mikið
í brjósti um aumingjana litlu. þau
höfðu öll fengið að kenna á hörm-
ungum stríðsins. þau höfðu öll
staðið augliti til auglitis við dauð-
ann, þau höfðu öll liðið sult og
öll mist einhverja ástvini,-
Eg áminti þau um að elska
Frakkland, eg útskýrði fyrir þeim
hversvegna Frakkland væri mesta
og fegursta land í heimi og eg
sagði þeim að bera saman her-
mennina okkar, sem væru svo
góðir, hraustir og kátir, við þýsku
hermennina, sem væru svo grimm-
ir, ómannúðlegir og hranalegir.
Eg sagði þeim að nú værum við
ógæfusöm og í ánauð, en sá tími
mundi koma að Frakkar mundu
sigra. þegar við aftur kæmumst
í samband við landa okkar, þá
mundi okkur þykja enn vænna
um þá, af því að við nú værum
undir útlendu oki. Svo talaði eg
um hvað þau ættu að læra, hvað
skemtilegt það væri fyrir þau að
kunna vel móðurmálið og sögu
ættjarðarinnar og loksins tók eg
sögu Daudet*): „La Derniére
Classe" og las fyrir þau.
»Síðasta kenslustuudin« var útlögð í
Vísi í fyrra.
Eg hafði leikið á hina réttu
strengi, börnin skildu mig og eg
þau. Undireins frá byrjun komst
á gotl samkomulag, eg gerðimér
far um að kenna þeim og þau
lögðu sig í líma til að þóknast
mér og læra vel.
þegar mér fanst hljóðið af
sprengikúlunum koma of nærri,
þá hrópaði eg: „Fljótt til, í
kjallarann!“ Stundum varð eg
eftir uppi til þess að sjá hvað
fram færi, en þá kölluðu þau og
kölluðu, því þeim var farið að
þykja vænt um mig og voru
hrædd um mig.
Eg hafði skift börnunum í þrjá
flokka. þegar eg kendi elsta
flokknum, hafði miðflokkurinn
gætur á litlu börnunum, sem
ekki var hægt að kenna, en bara
leika við, og þegar eg lék við
litlu börnin, þá kendi elsti flokk-
urinn hinum. þannig skiftum
við vinnunni, því mér hefði ann-
ars. verið ómögulegt að komast
yfir þennan hóp. Eg notaði
veggtöfluna mikið við kensluna,
t. d. til að kenna börnunum mál-
fræði og skrifaði þá ætíð eitthvað
sem gat átt við kringumstæðurn-
ar, eins og: Frakkland er okk-
ar ástkæra fósturmold.
þýska yfirforingjanum líkaði
þetta miður — því hann kom
stundum í skólann til að vita
hvað liði.
Einn dag skipaði hann að þvo
töfluna og sagði mér svo að
fara að kenna, hann ætlaði áð
hlusta á 1 Eg tók krítina og
skrifaði: „Við eigutn að vera
trú ættjörðunni og elska hana
enn meira þegar hún á bágt,“
og svo lét eg efnilegasta læri-
sveininn segja mér hvað væri,
sögn, nafnorð, lýsingarorð o. s.
frv. Hann tók fram í: „þér
hafið þá traust á sigri Frakka ?“
„Vissulega".
„En við höfum tekið Belgíu
og allan norðurhluta Frakklands".
„þér hafið ef til vill einnig
tekið París,“ gat eg ekki stilt
mig um að bæta við.
Hann hrökk við: „þér verð-
ið látin hætta að kenna og eg
sendi hingað einn af kennurum
vorurn".
„þér ætlið þá að banna að kenna
á frönsku?"
„Mér hefir þegar verið sagtfrá
ósvífni yðar, þér megið gæta yðar.
Fyrst um sinn banna eg yður að
rita svona setningar á töfluna og
svo mun eg láta hafa á yður gætur“.