Vísir - 24.02.1916, Blaðsíða 3

V í SI R
S»\Us sttvon 03 ksmpsvvn S'»\
fl 4 J QQ Smiörlíki5 Cement nýkomið til H|f Timbur & Kolaversl. Rvík.j
W sUdavvevlitttvat fax\x woxSatt xz&w 1 j (3 teg.) j er nú best að kaupa í versl. | ^tfssonar. Laugavegi 42.
Pétur Thorstemsson, "JtaJnav^bcætt \t -- \ Ul & s\5&. Sctt&il anc^slnga? [ ttmante^a. t Loðhúfur nýkomnar í MæðaoeYstttn
Stívelsið
Colmans
í stærri og smærri kössum
fæst í verslun
Svxlm. %$tfssotiar.
Laugavegi 42.
Agætt
Stumpasirs
nýkomið í verslun
Suím. ^Ussotvav.
Laugavegi 42.
Talsími 152.
Norskir
KLOSSAR

Vátryggið tafalaust gegn eldi
vörur og húsmuni hjá The Brit-
ish Dominion General Insu
Hinir góðkunnu norsku kloss- ance Co. Ltd.
ar fyrir eldri og yngri eru nú Aðalumboðsm. G. Gíslason
komnir bæði legglágir og háir á _____________________
Laugaveg 1.
©s Bestu klossar í borginni.
Steinolíiiföt
óskemd og hiein kaupir
Veiðafæraversl.Veröandi
— Hafnarstræti 18 —
15- háu verði, 2!
Sæ- og stríðsváirygging
Det kgl. oktr. Söassurance Komp
Miðstræti 6. Tals. 254.
A. V. TULINIUS.
Aðalumboðsmaður fyrir ísland
Det kgl. octr.
Brandassurance Comp.
Vátryggir: Hús, húsgögn, vörur
alskonar.
Skrifstofutími 8—12 og 2—8.
Austurstræti 1.
N. B. Nielsen.
Jta&etsen & S’ótv
Aðalstræti 16.
LOGMEN
u
Oddur Gíslason
yfirréttarmálaflutningsmaður,
Laufásvegi 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5
Simi 21
Bogi Brynjólfsson
yfirrjettarmálaflutningsmaður.
Slcrifstofa Aðalsiræti 6 (uppi.)
Skrifstofutími frá kl. 12-1 og 4-6 e. h.
Talsími 250.
Pétur Magnússon
yfirdömslögmaður,
Orundarstíg 4. Sími 533
Heima kl. 5—6.
Prentsmiðja Þ. Þ. Clementz.
Trygð og slægð.
Eftir
°uy Boothby.
68 __
Frh.
Já, sagði Browne því að
bann þorði að reiða sig á að sá
nraður var mjög heiðarlegur og
hugaður, en það var einmitt það
sem mest á reið þá, eins qg á
stóð.
— Og hve margir gestir haldið
bér að muni verða meö? spurði
skipstjórinn. Verða öll herbergin
uÞptekin eins og venjulega? Þetta
Var spuming sem Browne hafði
ekki hugsað um gaumgæfilega, þótt
hann reyndar hefði gert ráð fyrir
e>num vissum manni. Það vita allir
að það er löng leið milli Japans
°g Englands, og hann fann það á
sér að ef hann ætti að fara þá ferð
e>nn, án þess að hafa nokkurn fé-
laga, þá myndi hann hálf-drepast
úr leiðindum á leiðinni.
— Eg get ekki sagt yður með
vissu hverjir verða með, en samt
sem áður gerðuð þér réttast, að
gera ráð fyrir einum eða tveimur.
Svo er alls ekki óhugsandi að einn
eða tveir bætist í hópinn í Japan.
— Það er ágætt, herra minn,
sagði Maas. Eg slcal sjá um, að
allur undirbúningur verði gerður
hið bráðasta. En nú held eg að
mér væri réttast að fara að halda
af stað og það sem fyrst.
Hann leit á úrið sitt og var rétt
í þann veginn að kveðja þegar
Browne bað hann að bíða stund-
arkorn.
— Bíðið þér við eitt augnablik,
Mason, sagði hann. Áður en þér
farið langar mig til að segja yður
ofurlítið, sem hefir mikla þýðingu
fyrir okkur báða. Hann þagði nú
nokkur augnablik, en skipstjórinn
sá á svip hans að nú var eitthvað
alvarlegt á feröinni. Mig langar
til að spyrja yður að, hvort þér
séuð kunnugir hafinu fyrir norðan
Japan — segjum til dæmis nálægt
Yesso-eyjunni eða Tartary-flóanum?
— Eg get varla sagt að eg þekki
það nema rétt að nafninu til, svar-
aði hinn. En eg á hægt með að
leita mér upplýsinga hjá þeim
mönnum, sem hafa siglt um þær
slóðir, og útvegað mér nákvæm
sjókort af þeim slóðum, ef þér
álítið það nauðsynlegt.
— Það myndi eg gera væri eg
í yðar sporum, sagði Browne. Þaö
er aldrei verra að vera vel undir-
búinn. En meðal annara oröa, Ma-
son, þá bið eg yður að tala ekki
við nokkurn mann um þetta sam-
tal okkar. Eg hefi góða og gilda
ástæðu til að leggja áherslu á þetta
atriði. Ofurlítil óvarkárni í þeim
efnum gæti orðið mér til óbætan-
legs tjóns.
Þótt skipstjórinn skildi ekki fyrir
víst, hvað það var sem Browne
átti við, þá var hann samt fús á
að tofa þessu. En Browne gat mjög
vel séð að hann var æðimikið
nndrandi yfir þessu öllu.
— Og svo er eiit enn, sagði
Browne. Eg ætla að leggja yður
mjög á hjarta að vanda sem best
valið á skipshöfninni. Eg ætla ekki
að útskýra þetta nánara fyrir yður.
En læt yður um að draga yöar
ályktanir einsamlan. Og svo ætla
eg að upplýsa yður um það, að
þessi för er sú markverðasta sem
eg hefi nokkurn tíma hugsað til að
fara og að ekki er líklegt að eg
fari nokkurn tfma meiri æfintýra-
ferð. Þér hafið nú verið með mér
í nokkuð mörg ár, og þér voruð
líka áður með föður nu'num, og
mér er óhætt að segja, að við báð-
ir höfum skoðað yður fremur sem
gamlan og reyndan vin en sem
þjónustumann.'
— Eg þakka yður, herra minn,
fyrir þessi hlýlegu orð yðar, sagði
Mason. Eg hefi engu öðru að
svara en því, að hvað sem fyrir
kann að koma, þá vona eg að
þér hafið ekki ástæðu til að kvarta
undan mér.
— Það er eg alveg viss um,
sagði Browne og bandaði út hend-
inni til merkis um, að honum hefði
aldrei dottið það í hug.