Vísir - 11.03.1916, Qupperneq 3

V ÍSIR
Auglýsing:
Ljósmóðurumdæmi Mosfells- og
Kjalarneshrepps er laust.
Pœr ljósmæður, er sækja vilja um slöðu þessa, sendi um-
sóknir þar að lútandi hingað fyrir 20. þ. m. — Til tals hefir kom-
ið, að umdæminu verði skift eftir hreppum, og verður staðan að
öllum líkindum veitt með þeim fyrirvara.
Skrifstofu Gullbringu- og Kjósarsýslu,
2. marz 1916.
CALLIE PERFECTION
eru bestu, léttustu, einföldustu og ódýrustu báta- og verksmiðju
mótorar sem hingað flytjast. Vanalegar stærðir frá 2—30 hk.
Verksmiðjan smíðar einnig utanborðsmótora, 2—2hk.
Mótorarnir eru knúðir með steinolíu
settir á stað með bensíni, kveikt með
öruggri rafmagnskveikju, sem þolir vatn.
Verksmiðjan smíðar einnig Ijósgasmótora
Aðalumboðsmaður á íslandi:
O. Ellingsen.
AÐALFUNDUR
Fríkirkjusafnaðarins í Reykjavík veröur haldinn í Fríkirkj-
unni sunnudaginn 12. marz kl. 2 síðd.
Stjórnin,
Kanpið Yisi.
r
LÖGMEN
lJ
Oddur Gíslason
yfirréttarmálaflutningsmaBur
Laufásvegi 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5
Sími 1 2
Pétur Magnússon
yfirdómslögmaður,
Qrundarstíg 4. Sími 533
Heima kl. 5—6.
Bogi Brynjóifsson
yfirrjettarmálaflutningsmaður.
Skrifstofa Aðalstræti 6 (uppi.)
Skrifstofutími frákl. 12-1 og 4-6 e. h.
Talsími 250.
VATRYGGINGAR
1
Vátryggið tafalaust gegn eldi
vörur og húsmuni hjá The Brit-
ish Dominion General Insu
rance Co. Ltd.
Aöaíumboðsm. G. Gíslason
Sæ- og stríðsvátrygging
Det kgl. oktr. Söassurance Komp
Miðstræti 6. Tals. 254.
A. V. TULINIUS.
Aðalumboðsmaður fyrir fsland
Det kgi. octr.
Brandassurance Comp.
Vátryggir: Hús, húsgögn, vörur
alskonar.
Skrifstofutími 8—12 og 2—8.
Austurstræli 1.
N. B. Nielsen.
-■Send'Æ avxc^$\t\§a*
Prentsm. Þ. Þ. Clementz — 1916
Frá Portúgah
Stjórnin slær eign sinni
á þýzk skip.
7 Síðan í ófriðarbyrjun hafa mörg
þýzk skip legið á höfnum í
Portúgal, eins og víðar í hlut-
lausum löndum. — En það þótti
tíðindum sæta er yfirmaður flpt-
ans í Lissabon tók sig til þ. 23.
febrúar síðastl. og fór um borð
í 36 þýzk skip. er þar lágu, og
lagði þau undir sig fyrir Portú-
galsstjórnar. Fáni Portúgals var
dreginn á stöng á öllum skipun-
um, en herskipin fögnuðu með
21 fallbyssuskoti.
Stjórnin í Portúgal gerði þá
grein fyrir þessum aðförum, að
hún sé til neydd, vegna skipa-
skorts, að taka skipin til flutn-
inga fyrir landið, en í annan
stað hætt við að þau gætu slopp-
‘ið í burtu.
Engir samningar hafa verið
gerðir um þetta við Þjóðverja.
Að eins var sendiherra landsins
í Beriín skipað með símskeyti að
tilkynna þýzku stjórninni hvar
komið væri> en ekki býst stjórn-
in í Portúgal við neinum óþæg-
indum af Pjóðverja hálfu út af
þessu.
Meðal skipanna sem tekin voru
eiu nokkur yfir 8000 smálestir
að stærð.
\ *\)\s\
/
Trygð og slægð.
Eftir
Guy Boothby.
84 ----
Frb.
— Eg ætla aö biðja þig að rétta
mér kartöflurnar þegar þú ert bú-
inn að tala út, sagði Browne að
lokum. Eg er svo oít búinn að
heyra þessar og þvílíkar bollalegg-
ingar þínar, Foote, að mér finst
eins og eg þekki þær allar.
— Fyrst þú þekkir þær svona
vel, sagöi Foote, þá hlýtur þú að
játa, að þær eru bygðar á heil-
brigðum grundvelli. Eg man eftir
e>nni skoðun sem eg lét einu sinni
1 ljósi, og sem gekk út á það, að
öllum væri í lófa lagið að verða
auðugir. Það eina sem þeir áttu að
gera var að setja á stofn giftinga-
skrifstofu fyrir hærri stéttirnar. Við
skulum taka til dæmis að „A.“
hertogi væri fátækur, en að hann
langaði til að giftast. Þá þyrfti liann
ekki annað en fara til skrifstof-
unnar og biðja um eina ameríska
miljónamær. Þegar svo að hann
hefðí átt kost á að sjá ljósmyndir
sem hann svo gæti valið úr, þá
væri fastsett stefnumót milli beggja
aðilja, og að brúðkaupinu afstöðnu
yrði hann svo vitanlega að greiða
skrifstofunni vissa fjárhæð. Þú sérð
að á þessu græddu allir hlutað-
eigendur. Þetta er sú rétta jafnaðar-
menska.
— Já, og eg man eftir annari
uppástungu, sem eg heyrði yður
eitt sinn koma fram með, sagði
Maas. Hún fór í þá átt, að þér
ætluöuð að stofna félag til þess,
að hjálpa óbótamönnum til þess að
komast undan. Gegn því að þeir
Iofuðu að vinna framvegis í þarfir
almenningsheillarinnar. Ef eg man
rétt, þá sáuð þér engan hæng á
þessu aunan en hættuna, sem var
því samfara að bjarga mönnunum.
19. kapitul i.
Þótt sprengikúlu hefði verið varp-
aö niður mitt á meðal þeirra, þá
hefði þeim ekki orðið verra við en
þeim varð nú við þessi einföldu
orð Maas. Browne fann að hann
skifti litum og að sektin var af-
máluð á andlitinu á honum. Sama
var að segja um Foote. Munnur-
inn á honum opnaðist og Iokaðist
á víxl eins og á fiski sem er kast-
að upp á þurt land. Hann hafði
reyndar vissulega einu sinni komið
með þessa uppástungu við Maas,
en hvað í dauðanum gat það verið,
sent kom Maas til þess að minn-
ast á þetta einmitt nú þegar svona
stóð á. Það var ekki annað að sjá
á Maas en sakleysið ajálft. Hann
virtist ekki taka eftir fátinu, sem
kom á hina og hélt áfram að snæða
með bestu Iyst. Það var ekki fyr
en þeir höfðu lokið við að boröa,
að Browne fékk tækifæri til að tala
við Foote í einrúmi.
— Hvað í dauðanum átti hann
við tneð þessu, spurði hann. Held-
ur þú að hann viti nokkuð ? Eða
að hann aðeins hafi fengið ein-
hvern grun?
— Hvorugf, sagði Fcote. Eg
held að það hafi ekki verið neitt
annað en venjuleg setning sem
hann sagði, en sem því miður kom
illa við okkur.
— Þú heldur þá ekki að við
þurfum neitt að gera vegna þessa?
— Eg er alveg viss um, að við
þurfum þess ekki. Líttu nú á.
Hefði hattn vitaö eitthvað, þá hefði
houum ekki komið til hugar að
minnast á það. Eg er alveg viss
urn, að við þurfum ekkert að óttast.
— Maas mintist ekki á það.sem
fyrir hafði komið. Hann var í góðu
skapi, saup sólskinið eins og Suð-
urlandabúi og virtist vera mjög
ánægður með lífið. Og honum
virtist vera umhugað um,| að hinir
væru líka sem ánægðastir. Þeir fóru
fram hjá Plymouth um tólf-leytið
daginn eftir og sögðu svo skilið
við „gamla England."
— Fimm dögum seinna komu
þeir til Gíbraltar. Þótt Browne hefði
komið þarna oft áður, þá gat hann
samt ekki stilt sig utn aö fara í
land og fá sér kvöldverð á liðs-
foringjaveitingahúsinu. Hann spjall-
aði þar um alla heima og geima
við liðsforingjana og fór svo aftur
út á skip.