Vísir - 17.03.1916, Blaðsíða 3

V ÍSIR

40--50 stúlkur
verða ráðnar til Siglufjarðar og Eyjafjarðar
síldarvinim í sumar.
StaS*x\ssox\,
Heima kl. 12—2 daglega.
Skrá
yfir niðurjöfnun aukaútsvara
1916
liggur frammi á bæjarþingstofunni frá 18. til 31. marz
að báðum dögum meðtöldum.
Kaerur sendist niðurjöfnunarnefnd fyrir 15. apríl næstkomandi.
Borgarstjórinn í Reykjavík 16, marz 1916.
Evmsen.
Með e.s. Isiandi
komu hin margeftirspurðu eldfæri, svo sem,
Ofnar, eldavélarj; þvottapottar,
alskonar rör
og fleira og fleira
í Kirkjustræti 10,
^)exfclut\u\ ^tvs^áxv ^oxaxxxxvssoxx.
Sími 35. Sími 35.
VANDAÐAR og|ÓDÝRASTAR
Líkkistur
seljum vlð undlrrltaðir.
.. Kísturnar má panta hjá
' hvorum okkar sem er. ^
Steingr. Guðmundsson, Amtm.st. 4.
Tyggvi Arnason, Njálsg. 9.
lýlegt og ógallað
betrisioful)orö
Bæjaríróttir
Afmæli í dag:
Anna Kr. Sigmundsdóttir, ekkja.
Arndís Björnsdóttir, verzlm.
Guðm. Hannesson, málafærslum.
ísaf.
Þorl. Guðmundsson, steinsm.
Afmseliskort með íslensk-
um erindum fást hjá Helga
Arnasyni í Safnahúsinu.
óskast til kaups
Afgreiðsla vísar á
Gefin saman
á þriðjudag: Jóhann Jónsson, frá
Hömrum í Grímsnesi og ungfrú
Magnea Guðr, Magnúsdóttir sama st.
iivítur og svartur
nýkominn
í verzlun
JRaxt, 5>\x\Mssouaxt
Laugavegi 44.
Oddur Gíslason
yfirréttarmálaflutningsmaður
Laufásvegi 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5
Simi 26
Pétur Magnússon
yfirdómslögmaður,
Grundarstíg 4. Sími 533
Heima kl. 5—6.
Bogí Brynjólfsson
yfirrjettarmálaflutningsmaður.
Skrifstofa Aðalstræíi 6 (uppi.)
Skrifstofutími frákl. 12-1 og 4-6 e. h.
Talsími 250.
Séra Janus Jónsson
í Hafnarfirði hefir verið allmik-
ið veikur undanfarið, en er nú í
svo góðum afturbata, að gert er
ráð fyrir að hann komist á fætur
eflir nokkra daga,
Skipafregnir 16/s.
»S k á 1 h o 11« kom í fyrrinótt frá
útl. með steinolíu.
»M j ö 1 n i r« kom í fyrrad. með
kolafarm til Kveldúlfs.
I s 1 a n d fór héðan í fyrrad. Iaust
fyrir hád. til Hafnarfj. og þaðan til
Vestfjarða.
B o t n í a fór frá Leith á þriðju-
dag snemma, kemur hingað vænt-
anlega á laugard. eða sunnud.
Kolaskip
kom í fyrrinótt til »Kol og Salt«
Norskur ræðismaður
er Gunnar kaupm. Ólafsson orð-
inn í Vestm.eyjum.
Símon Dalaskáld
er sagður nýlátinn norður í
j Skagafirði.
Trygð og slaegð*
Eftir
Guy Boothby.
90 ----
Frh.
Þessi orð yðar gætu valdið vin-
um mínum, lögreglumönnunum,
áhyggju. En auk þess er ómögu-
legt að flýja úr fangelsinu á þess-
ari eyju.
— Eg talaði ekki um neitt fang-
elsi, sagði Browne. Sá staður sem
eg á við er langt í burtu.
— Jæja, ef til vill í Noumeu?
— Nei, ekki Noumeu, svaraði
Browne. Vinur minn er Rússi og
hann er pólitískur fangi. Browne
þagnaði og horfði á Schmidt með
eftirvæntingu, En hann sat keip-
réttur í sæti sínu og studdi hönd-
unum á knén. Hann hafði skotið
gleraugunum upp í hársrætur og
pípuna hafði hann altaf í munn-
inrua.
— Eg held að minn góði gamli
vinur, Sauber, hljóti að hafa verið
drukkinn, þegar hann talaði við
yður. Hvað á Jóhann Schmidt sam-
an við rússneska, pólitíska fanga
að sælda? Hann verzlar með fá-
gæta kínverska muni, silki, hrís-
grjón o. fl. en hefir ekkert að gera
meö það sem þér talið um.
— Á eg þá virkilega að skilja
þetta svo, sem þér getið ekkert
hjálpað mér, sagði Browne um
leið og hann stóð upp búinn til
brottferðar.
— Sjálfur get eg það alls ekki,
var svarið mjög ákveðið. En vegna
þess að þér eruð vinur hans Sau-
bers gamla vinar míns, þá skal eg
hugsa um málið og spyrjast fyrir.
Þetta er óvanalegt fyrirtæki, og það
þarf marga menn til að leysa það
af hendi. Eg segi ekki að það sé
ómögulegt, en það er ákaflega
erfitt. Það er ekki óhugsandi, að
eg geti fundið mann sem vildi taka
það að sér.
Þetta var auðskilið. Blátt áfram
sagt, þá vildi Jóhann Schmidt alls
ekki leggja sjálfan sig i hættu. En
hann var til með að reyna að fá
einhvern annan til þess.
— Eg myndi sannarlega vera
yður óendanlega þakklátur ef þér
gætuð það, svaraði Browne. Og
svo get eg bætt því við, að eg er
fús til að borga rífleg ómakslaun.
Við þessi orð brá glampa fyrir
í augum Þjóðverjans. — Eg veit
ekkert um hvað þér eruð að tala.
Viljiö þér minnast þess? sagði
hann. En eg skal gera það sem
eg frekast get, Viljið þér gera svo
vel að skrifa nafn vinar yðar á
þetta blað, og staðinn — sem
hann dvelur' á, skulum við segja.
Síðan skal eg gera yður aðvart
um hvað þaö kostar og hvenær
hægt verður að laka til starfa. Það
er bezt að — hvað kallið þér það?
— að hönd selji hendi,
— Mér væri kært að svo yrði,
svaraði Browne, dálítið stuttara-
lega.
Síðan varð þögn stundarkorn.
Loks spurði Schmidt hvar skúta
Browne’s iægi, og sagði Browne
honum það. En nokkuð undar-
leg þótti honum þessi spurning,
þar sem maðurinn hafði látið svo
sem hann vissi ekkert um ferða-
lag hans og komu til Hong Kong.
En hann lét þó sem hann tæki
ekki eftir því.
— Það er ágætt, sagði Schmidt.
Ef eg get dottið ofan á einhvern
mann sem viil leggja sig í þessa
hættu, skal eg gera yður aðvart
fyrir klukkan tíu í kvöld.
Browne þakkaði. Og af því að
nú var erindinu lokið kvaddi hann
og fór út í gegnum búðina. Öku-
Þór hans beið hans úti fyrir og
sat á kjálkum buröarstólsins. Svo
settist Browne í stólinn og þeir
héldu nú sömu leið sem þeir komu
til klúbbsins. Þar hitti hann föru-
nauta sína, sem höfðu verið að
litast um í bænum.
— Hittuð þér Schmidt vin yðar,
Browne? spurði sá sem veitti, um
leið og Browne settist niður og
kveykti sér í vindli.