Vísir - 19.03.1916, Blaðsíða 2

Vísir - 19.03.1916, Blaðsíða 2
VÍSIR VISIR Afgreíðsla blaðsins á Hótel Island er opin frá kl. 8—8 á hverj- um degi, Inngangur frá Vallarstræti. Skrifstofa á sama 9tað, inng. frá AÖalstr. — Ritstjórinn til viðtals frá U. 3-4. Sími 400.— P. O. Box 367. Morgunkjólar. Svuntur. Kvenn & Telpukápur. Barnakjólar. Álnavara. Cheviot.Silki. Slifsi o.fl Saumastofan á Laugavegi 24 Leirburður. Þrír gamansamir menn voru ný- Iega að tala um það hvað bátur sá er flytur leðjuna frá hafnargrafvél- inni ætti að heita, Eftir að ýmsar uppástungur höfðu komið, sem eng- in þótti nýtileg, dettúr einum þeirra í hug að kalla bátinn »Leirburð« og þótti nafn þetta hið ákjósanleg- asfa, enda var höfundur nafnsins orðhagur og vel mentur í mörgu, einkum söngfræði. Nokkru seinna fann sami maður upp nafnið »Drit- vík« á höfnina, með því að öll hol- ræsi borgarinnar liggja út í hana og saurga hana. Þá er sagt að farið sé að kalla uppfyllinguna út í höfnina »Kirkvöll« eða »Kirkwall«, en ekki veit eg hver er höfundur þess nafns, en ekki viröist það eiga ílla við, eftir atvikum. Þá er vert að geta þess að sjálf grafvélin (Muddermaskinen) hefir að sögn verið skírð á Norðurlandi (Ak- ureyri) og var þar kölluö »Drullu- sokkur«. Ekki þykir mér nafnið fínt, en þó ekki óviðéigandi. Þá hefi eg ennfremur heyrt að hagorðnr maður, er heyrði allar þessar nafnagjafir hafi kveðið þessar stökur, og læt eg þær fara eins og eg lærði þær af manni nokkrum úti á götum borgarinnar, hafði hann þær uppskrifaðar, en ekki betur en það, að helmingurinn af einu orð- inu í seinustu vísunni var lítt læsi- legur, eða með öllu ólesandi, og verða menn því að geta sér til hvaö vanta muni í oröið. Þá var ekki gott að sjá með fullri vissu hvert var fyrsta orðið í seinustu hendingu í þriöju vísunni, en likast var þaö því, er eg hefi sett, þ. e. »lýtur« af að »lúta«, og læt eg það vera þann- ig, því eg vildi heldur færa þetta til betri en verri vegar. Vísurnar eru þannig: • Drullusokkur* drjúgur er í drit- verkunum, lætur hann í »Leirburð« falla leöju, for og kolasalla. » Dritvíkur« hann sópar saur úr sela- túni, svo að hafnar batni bragur, borginni' er það mikill hagur. Aur og möl hann í sig gleypir, ælir síðar; dýpkar höfn og lagar legu, lýtur Kirk á alla vegu. Kappar þessir knáir vel af krafti vinna, Kirks og Monbergs verk þeir vanda vel, svo megi um eilífð standa. »KirkvölI« eru kapparnir með krafti að mynda byggja úr steinum, mold og meiru manna .... og ýmsu fleiru. Þá hefi eg ekki meira um þetta að segja; eg hugsa að ekki þurfi að útskýra þessar meinlausu vísur, en mín vegna mega aðrir bæta við þær eða fara með þær eftir vild og vel- þóknun; því ekki hefi eg tekið einka- leyfi á þeim hjá höfundinum, því mér er ekki kunnugt meö öllu hver hann er, en eg er það sem eg hefi verið, nefnilega Ósannur ofljós. Heiðni og málverndun. Nýjar tilfögur, Ekki verður annað sagt, en að byrlega blási fyrir kristindómi og kristilegri menning á síöustu tímum hér í Reykjavík. í næstsíðasta fölublaði Lögréttu brýnir Gísli yfirdómslögm. Sveins- son raustina til vandlætinga við þá menn, er hafa tekið sér fyrir hendur að uppræta eða umsnúa kristinni trú. Og ekki er gerandi ráð fyrir ööru en að þau orð hans hafi orðið mönnum til »huggunar- og harma- léttis*. En varla hafði bergmálið dáið af orðum lögmannsins, fyr en fram á sjónarsviðið koma tveir nýir for- verðir kristindómsins. Það eru þeir Bogi Ólafsson málfræðingur og Árni Pálsson cand. philos. Þeir hafa séð hættu stafa úr ann- ari átt og hana ekki ógeigvænlega. Ættarnafnanefndin hefir sem sé lagt þaö til, að tekin yrði upp í íslenzka tungu orðmynd, sem runn- in er aftan úr heiðni — aftan úr römmustu heiðni, eins og Bogi kemst réttilega að órði. Öllum hlýtur að vera það ber- sýnilegt, að með þessu hefir nefndin dregið út úr skún>askotum heiðn- innar ferlegan eiturgeril, sem er ósamboðinn jafn vel kristnum Iýð og íslenzk þjóð er. Og ekki væri loku skotið fyrir, að ef farið væri að gefa heiðnum sið tækifæri til aö stinga höfðinu upp, þá gæti búk- urinn komið á eftir. Við þessu virðist ekki nema eitt ráð. Það er vitanlega með öllu ófull- nægjandi að kveða niður þessa heiðnu afturgöngu sem nefndin hefir vakiö upp. Um það er engum blööum að fletta, að hún fer öldungis í bág við eðli íslenzkrar tungu, því að íslenzk tunga hefir, svo er guði fyrir þakkandi, aldrei verið bendl- uð við heiðni. En þó mætti svo fara, að finna mætti einhver orö, ef vel væri Ieitað, sem slæðst hefði inn f íslenzkt mál, og heiðnum mönnum uni munn farið. Þau orð eru vanheilög, og öllum hlýtur að vera það ljóst, að þeim á að ryðja á braut, hreint og beint b a n n a þau. Málfræðingarnir sem áður voru nefndir, þeir Árni og Bogi, mega ekki skiljast við þetta mál fyr en þessu hefir verið til vegar komið, og íslenzk alþýða þarf ekki Iengur að kvíða því að börnin læri tungumál, sem er jafnóskylt ís- lenzku eins og volapiik — því aö íslenzka og heiðindómur fer ekki saman. Vafalaust má telja að bannmað- ' urínn Árni Pálsson gangi ötullega fram í þessu, jafn sannkristinn mað- ur og hann kvað vera. Kristinn, Spákonan. Eftir Frédéric Boutet. Framh. Hún þagnaði skyndilega og hún var svo rugluð, að hún tók ekkert eftir undruninni sem lýsti sér f svip frú Lazzara. — Síðustu tíu dagana ... ekki eitt orð ... endurtók feita konan. — Nei, ekkert . . . þessvegna er eg hrædd ... eg er hrædd um að . . . Pað var eins og brosi brigði fyrir á andliti frú Lazzara, hún opnaði munninn, eins og hún 'ætlaði að segja eitthvað, en hætti við það og sagði loks mjög há- tíðlega: — Eg skal gefa yður fullkomnar upplýsingar. . . . Hin mikla spádómstilraun . . . — Já, eg veit það, sagði Ther- esa og leitaði í handtösku sinni. Frú Lazzara bandaði með hend- inni. T I L MINNIS; Baðhúsið opið ", d. 8-8, Id.kv. til 11 Borgarst.skrifjt. i bruna9töð opín v. d 11-3 Bæjarfóg.skrifst. Hverfisg. op, v. d. 10-2 og 4-7 Bæjargjaldk. Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v.d Islandsbanki opinn 10-4. K. F. U. M. Alm. samk. sunnd. 8'/, síðd Landakotsspít. Sjúkravitj.tími kl. 11-1. Landsbankinn 10-3, Bankastjórn til við- tals 10-12 Landsbókasafn 12-3 og 5-8. Utlán 1-3 Landssiminn opinn v. d. daglangt (8-9) Helga daga 10-12 og4-7 Náttúrugripasafnið opið V/,-21!, siðd. Pósthúsið opið v. d. 9-7. sunnd. 9-1 Samábyrgðin 12-2 og 4-6. Stjómarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d. Vifilsstaðahælið. Hcimsóknartími 12-1 Þjóðmenjasafnið opið sd. þd. fmd. 12-2 Ókeypis lækning háskólans Kirkjustræti 12: Alm. lækningar á þriðjud. og föstud. kl. 12—1. Eyrna-, nef- og hálslækningar á föstud. kl. 2—3. Tannlækningar á þriðjud. kl. 2—3. Augnlækningar í Lækjargötu 2 á œið- vikud. kl. 2—3. Landsféhirðir kl. 10—2 og 5—6. — Nei, það liggur ekki á því, fyr en að loknu starfinu. Setjist þér á stólinn þarna við borðið. . . . Nú megið þér ekki gefa neitt hljóð frá yður. . . . Hún var orðin enn hátíðlegri. í hœgðum sínum kveikti hún við græna logann í einhverju sem var í dálitlu reykelsiskeri, og varð af því beisk lykt blönd- uð reykelsisilminum. Því næst settist hún við borðið, sem vatns- flaskan stóð á. — Réttið þér mér hendina, sagði hún við Theresu, beitið ðllum - hugsunum yðar að því sem veldur yður áhyggjum. — Hjálpið mér til að sjá . . . Hún tautaði ógreinilega ein- hverja særingu og sat eins og myndastytta og einblíndi á vatns- flöskuna. Svo rétti hún úr sér í sætinu og stundi lágt. — Já . . . tautaði hún. Eg... eg sé . . . það er maðurinn yð- ar! . . . (Theresa skalf). Þér haf- ið verið gift í þrjú ár. . . . Þér sáuð hann síðast í janúarmánuði. Thersa varð fyrst alveg undr- andi, en náði sér fljótt aftur. — Louisa hafði auðvitað sagt kon- unni þetta alt. En frú Lazzara hélt áfram að stynja, hún stundi meira og meira og saup kveljur þegar hún andaði, en ekki leit hún eitt augnablik af vatnsflösk- unni. Eg sé . . . eg sé . .. að hann er liðsforingi . . . hann er í Champagni.. . . Bíðið við . . . Það var eins og hún tæki á öllum kröftum sínum, svo nefndi hún nákvœmlega í hvaða her- deild og hvar í henni maðurinn hennar væri. Theresu brá, því hún vissi það fyrir víst, að hún hafði ekki sagt Louisu frá þessu.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.