Vísir - 26.03.1916, Blaðsíða 2
VÍSIR
VISIR
Afgreiðsla blaðsins á Hótel
Island er opin frá kl. 8—8 á hverj-
um degi,
Inngangur frá Vallarstræti.
Skrifstofa á sama stað, inng. frá
Aðaistr. — Ritstjórinn til viötais frá
fci. 3-4.
Sími 400.— P. O. Box 367.
\ fcaemum
Morgunkjólar. Svuntur. Kvenn
& Telpukápur. Barnakjólar.
Áinavara. Cheviot.Siiki. Slifsi o.fl
Saumastofan á Laugavegi 24
Búmannsklukka
Árið 1909 var samþykt við 2.
umr. í neðri málstofu enska
þingsins frv. til laga um að flýta
klukkunni á Englandi um eina
klukkustund á sumrin, frá því í
lok aprílmánaðar til september-
mánaðarloka. Frumvarp þetta
náði þó aldrei fram að ganga
vegna ýmsra annmarka sem þóttu
vera á því að flýta klukkunni.
Nú hefir verið vakið máls á
þessu í Englandi. Hefir mönn-
um reiknast svo til, að með því
að flýta klukkunni um eina
klukkustund gætu Bretar sparað
10 miljónir sterlingspund á ári,
aðallega á Ijósmeti. — Asquith
stjórnarformaður hefir þó lýst
yfir því á þingi að hann teldi
ekki ástœðu til að gera þetta.
Málið á þó marga fylgismenn í
ráðuneytinu og þinginu t.d. Bal-
four, Lloyd Oeorge, McKeuna,
Austen Chamberlain, Churchill
o. fl.
Mælt er að Þjóðverjar hafi
tekið upp þennan sið síðastliðið
sumar.
Verð á lýsi
—:o:—
Eins og allir vita hefir lýsi
hækkað mikið í verði síðan ó-
friðurinn hófst. í ensku blaði frá
7.þ.m. er sagt að tunna af með-
alalýsi (cod liver oil) kosti nú
500 sh. (450 kr.), en árið 1914
hafi hún kostað 70 sh. (63 kr).
Dýrtíð í Tyrklandi
f enskum blöðum er sagt að
mikill matvælaskortur sé í Tyrk-
landi, einkum sé lítið um korn-
mat. Ferðamaður, sem var ný-
Jega á ferð í Miklagarði segir að
hveitisekkur sem kosti kr. 13,50
á friðartímum, sé nú seldur þar
á 162 kr.
Barnið
Marin Jónsdóttir*
Undir nafni móðurinnar.
Þó blómið blikni og deyi,
þá bregst mér trúin eigi
á guðs míns gæsku og mátt,
hans Ijúfi Iíknarkraftur,
til lífs það vekur aftur,
og dagur rís af dauðar.s nátt.
Því skyldi’ eg kvíða’ og kvarta
mér kærieikssólin bjarta
á heiðum himni skín;
guðs auga vakir yfir
því öllu er deyr og lifir, —
sú trú er hjartans huggun mín.
Af trúnni gyllist gröfin,
í gegn um dýpstu höfin,
hún ber oss birtu og yl,
og andinn þangað eygir,
sem aldrei skiljast vegir,
og ekkert sorgartár er til.
Á. H.
Rökkursaga
úr daglega lífinu.
Eftir
/slenging.
Fjallkonan gekk yfir í baðstofu-
endann til barnfóstrunnar sinnar
í rökkrinu.
sHvernig líður ykkur hérna?
spurði hún.
»Ágætlega«, sagði fóstranc,
»það eru myndarbörn sem þú
átt, sumir drengirnir eru orðnir
hámentaðir, og þeir eru nú farn-
ir að kenna hinum. Þið ættuð
nú börnin góð að gera henni
mömmu ykkar eitthvað til gam-
ans, meðan hún situr hérna«,
sagði fóstran og leit til barnanna.
»Henni þætti sjálfsagt gaman að
þið uppnefnduð hvert annað. —
Það er rétt þið gerið það. Þið
skuluð fá stórar kökur í staðinn.
»Rombon!« sagði heimspek-
ingurinn.
»Hvaða bull er þetta?« sagði
fóstran.
»Það er ekkert bull, hvað held-
urðu að þú skiljir frumnorrænu,
fóstra mín.
»Megum við ekki ríma upp-
nefninc, spurði skáldið.
»Þau mega víst vera framan
úr öldum?« spurði málfræðing-
urinn!
»Því ekki það«, sagði fóstran.
»Þá byrja eg«, sagði heim-
spekingurinn.
»Ger þú það«, mælti fóstran
og lagði frá sér prjónana sína.
Heimspekingurinn kvað:
Akhús, Borghús, Busthús, Dal-
hús, Brandhús, Fróðhús,
Hlíðhús, Kasthús, Garðhús, Goð-
hús,
Gesthús, Leifhús, Mýrhús, Soð-
hús.
»Vei er þetta kveðið«, sagöi
fóstran, »og þykja mun það all
heimspekilegt.
Skáldið kvað:
T
Hriflon, Beron, Bitron, Grýton,
Brekkon, Síðon,
Tungon, Veison, Eymon, lðon,
Ekron, Býlon, Jaton, Skriðon.
Tindan, Vallan, Vigran, Múlan,
Vaðlan, Heiðan,
Halan, Grindan, Hópan, Skeiðan,
Húsan, Lúnan, Ranan, Eiðjin.
Þetta setur enginn saman nenia
skáld«, sagði fóstran, »og mun
það lengi í minnum haft«.
Málfræðingurinn kvað:
Önfer, Kúðfer, Axfer, Bakkfer,
Eyfer, Hrútfer,
Krókfer, Lónfer, Kvfgfer, Skerfer,
Kollfer, Loðfer, Húnfer, Berfer.
Lambstar, Krossstar, Krókstar,
Móstar, Kvikstar, Mýstar,
Slítstar, Skatstar, Skinnstar, Fann-
star,
Skjaldstar, Örstar, Goddstar,
Tannstar.
»Samkvæmt er þetta eðli máls-
ins og kennir hér vísindamensku
þinnar og smekkvísi», sagði fóstr-
an, lauk upp skrínu sinni og
rétti drengjunum kökurnar.
»Illa láta mér í eyrum orð
ykkar, börn mín góð, og mœtti
telja mér trú um að þið væruð
fífl eða umskiftingar, en þakkir
séu fyrsjóninni fyrir að hafa gef-
ið mér áður Eggert og Jónas,
þótt þeir séu nú offjarri til að
kenna ykkur að finna tila, sagði
Fjallkonan og fór.
í gildrunni.
Frh.
í flóttamannabænum miöjum er
skólinn og garður í kring. Þar geta
einnig fullorönir menn notið kenslu
og nota margir fjárhirðar sér þaö
til að Iæra að þekkja stafina.
Skemtistaðir eruþarýmsir. Skemti-
garður með gosbrunni og lifandi-
myndaleikhús og kirkja. Hljóðfæra-
flokk hafa flóttamennirnir myndað
T I L MINNISi
Baðhúsið opið v, d. 8-8, ld.kv. til 11
Borgarst.skrifit. i brunastöð opín v. d
11-3
Bæjarfóg.skrifst. Hverfisg. op, v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk. Laufásv. kl. 12-3 og5-7v.d
Islandsbanki opinn - 0-4.
K, F. U. M. Alm. samk. sunnd. 81/, siðd
Landakotsspít. Sjúkravitj.tími kl, 11-1.
Landsbankinn 10-3. Bankastjórn til við-
tals 10-12
Landsbókasafn 12-3 og 5-8. Utlán 1-3
Landssíminn opinn v. d. daglangt (8-9)
Helga daga 10-12 og 4-7
Náttúrugripasafniö opið Þ/,-21/, síðd.
Pósthúsið opið v. d. 9-7, sunnd. 9-1
Samábyrgðin 12-2 og 4-6.
Stjórnarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d.
Vifilsstaðahælið. Hcimsóknart>mi 12-1
Þjóðmenjasafnið opiö sd. þd. fmd. 12-2
Ókeypis lækning háskólans
Kirkjustræti 12:
A!m. lækningar á þriðjud. og fðstud.
kl. 12—1.
Eyrna-, nef- og hálslækningar á föstnd.
kl. 2—3.
Tannlækningar á þriðjud. kl. 2—3.
Augnlækningar í Lækjargötu 2 á rr.ið-
vikud. kl. 2—3.
Landsféhirðir kl. 10—2 og 5—6.
Stnjöríð
hollenzka, á 85 aura V* kgr.,
þurfa sem flestir að reyna.
Fæst hjá
Jóh.Ogm.Oddssyni
Laugaveg! 63.
og leika á hljóðfæri síöari hluta dags-
ins viö gosbrunninn. Ný sýninga-
skrá er á hverri viku í Bíó og mess-
að erþrisvar á dagíkirkjunni. Alt fyrir
fullu húsi. Er ekki síður þörf á
öflugum varnarráðstöfunum gegn
heimþránni en sultinum, sjúkdóm-
unum og óþrifunum. Með öilum
ráðum er reynt að bæia niður óynd-
ið í þessutn 30 þúsundum.
Þeir verða að gleyma um stundar-
sakir hrörlegu kofunum í Ukraine.
Það er undarlegt hve mikla ást
þessir flækingar hafa á heimkynni
sínu. Þaö er fyrir þeim allur heim-
urinn. Annað hafa þeir ekki átt,
— kofann, hlóðirnar, eina kú og
bekk til að sitja á f skjóli pílvið-
arins. Barnsvaninn er svo ríkur í
þeim, að konurnar, sem hafa vanist
að þvo þvottinn á árbakkanum, báru
ekki við að þvo í nýtízku þvotta-
húsunum f flóttamannahælinu með
vindingavélum og úr heitu vatni.
Stjórnin varð að láta gera síein-
límdan skurð um þverann bæinn og
hleypa í hann rennandi vatni. Þá
þrifu konurnar þvottaklöppin sín og
fleygðu sér niður við ána og sungu
af gleði meöan þær lömdu þvott-
inn sinn af alefli. Á kvöldin þyrp-
ast þær saman við girðinguna og
mæna á bláu fjöliin, sem vegurinn
liggur um — heim á leið.
(Niðurl. næst.)