Vísir - 26.03.1916, Blaðsíða 3

VÍMR
Kelvin-móíorarnir
eru einfaldastir, léttastir,
handhægastlr, bestir og 6-
dýrasfir í notkun
Verðiðertiltöluiega lægra
en á öðrum mótorum, Fleiri
þús seljast árlega og munu
það vera bestu meðmælin
Aðalumboð íyrir Island lieflr
T. Bjarnason.
Sími 513. Templarasundi 3.
sem kynnu að vllja selja Laugar-
nesspftala, um eitt ár frá 14. maf
^ næstkomandi að teljap hérumbll
SO líira nýmjólk, helmflutta á hverjum morgni í hús
)
spffalans, sendi mér tilboð sín með lægsfa verði
fyrir 15, aprílinæstk
Laugarnesspítala 18. marz 1916.
Einar Markússon.
Matjurtafræ. Blómsturfræ.
Begoniulaukar
og fleiri tegundir nýkomnar. lVlesta úrva! Alt fræ frá f. á selt
með , h á 1 f v i r ð i í Klæðaverslun Ouðm. Sigurðssonar.
Vér höfum nú fengið aftur nokkra af hinum alþektu
steinolíuofnum PERFECTION.
Hið íslenska stelnolíuhlutafélag.
E]
r
VATSYGGISMGAR
Blómsveiga
úr Tuja og Blodbögh
selur
"\3e\s$\m\i\ &\xt$Joss.
Byggingar-
lóð
á g ó ð u m stað í bœnum, að
stærð ca. 700 □ álnir, fæst til
kaups nú þegar.
Bogi Brynjólfsson, yfirréttarmála-
flutningsmaður, Aðalstrœti 6,
gefur náni upplýsingar.
Grott bakarí
í kauptúni á Vesturlandi er
afaródýrt
til sölu nú þegar. — Semja ber
við B. BRYNJÓLFSSON, yfir-
réttamálaflutningsmann, Aðalstr.
6, er gefur nánari upplýsingar.
2 mjaltakonuur
vantar f vor og sumar.
Einnig
nokkra kaupamenn,
Sími 232.
Vátryggið tafalaust gegn eldl
vörur og húsmuni hjá The Brit-
'sh Dominion Generaf Insu
rance Cu. Ltd.
: Aðalurrtboðsm. G. Gfslason
Sæ- og stríðsvátrygging
Det kgl. oktr, Söassurance Komp
Miðstræti 6. Tals. 254.
A. V. TULINIUS.
Aöalumboðsmaður fyrir ísland
Det kgl. octr>
Brandassurance Comp
Vátryggir: Hús, húsgögn, vörur
alskonar.
Skrifstofutími 8—12 og 2—8.
Austurstræti 1.
N. B. Nielsen.
Oddur Gfslason
yfirréUarmálaftutningsmaeur
Laufásvegl 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og4-5
Sími 26
Fétur Magnússon
yffrdómsíðgmaOur, í
rundarstíg 4. O Sími 533
Heima ki. 5—6.
Bcgl Brynjóifsson
yfirrjettarmálaflutningsmaöur.
Skrlfstof'a Aöalsiræti 6 (uppi.)
Skrifstofutimi frá k!. 12-1 og 4-6 e. h|
Talsími 250.
Se^6\B awc^s\t\aa\j
Prentsm. Þ. Þ. Clementz —
1916
J&es$ au$L \ ^3\s\
Trygð og slægð
Eftir
Guy Boothby.
99 ----
Frh.
— Kæri vinur minn, svaraði
Browne. Mér finst að eg hafi farið
mjög il!a með yötir. Ef þetta er
hrein alvara yðar sem þér segið,
að hjálpa mér, þá þykir mér vænt
um að fá að hafa yöur sem lengst.
Eg veit vel, að þetta er mikið
hættuspil, en hitt veit eg ekki, hvað
gera skal, ef þetta verk skyldi nú
mistakast.
Síðan sagði Browne honum, í
einfeldni sinni, frá ÖIlu því sem
hann hafði gert. Og Maas bauðst
þá jafnvel til þess að fara sjálfur í
land á eynni til aðstoðar.
Þegar Browne hafði sagt Foote
frá þessu samtali, þá líkaði honum
þaö alls ekki, og veitti Browne
þungar átölur fyrir trúgirni hans.
— Mér finst þú vantreysta hon-
um of mikið, sagði Browne, Eg
fyrir mitt leyti er viss um aö hon-
um gengur einungis gott til.
— Ertu nú viss um þaðPspuið
Foote. Eg er hvorki ríkur né spá-
maður, en samt þori eg að veðja
við þig hundrað pundum um það,
að hann gerir okkur einhverja skrá-
veifu áður en lýkur.
Foote var nú svo alvarlegur að
Browne varð steinhissa.
— Þakka þér fyrir, Foote, sagði
Browne. Eg veit að þér gengur
ekki annað til en umhyggja fyrir
velferð núnni. En þú mátt ekki
sýna öðrum óréttlæti þess vegna.
— Gott og vel, sagöi Foote.
Eg skal ekki segja neitt frekar.
Browne og Katrín gengu um
kvöldið fram og aftur á þiifarinu
til þess að tala um framtíðarhorf-
urnar, Og þegar þær loks, Katrín
og frú Bernstein, buöu góða nótt,
þá fór hann inn í reykingasalinn
til þess aö spjalla við þá Foote og
Maas um flóttann. Maas kom þá
með uppástungur, scm virtust vera
ágætar. Hann talaöi af svo miklum
ákafa að þegar hann fór, þá snéri
Foote sér að Browne og sagði;
Jack, gamli vinur, eg held að
eg hafi gert honum rangt til. Eg
held að Maas langi til að hjálpa
okkur.
— Það þykir mér vænt um að
heyra, sagði Browne. Eg get ekki
sagl þér hve þakklálur eg erykkur
báðum fyrir alla góðsemi ykkar.
— Þvaður! sagði Foote. Það
er ekkert að þakka.
Þeir sáu fyrst rússnesku eyjarnar
eftir hálfsmánaðar siglingu frá Yo-
kohama. Katrín og frú Bernstein
voru þá uppi á stjórnpaltinum.
Browne stóð hjá Katrínu og hélt
í hendina á henni. Hann fann að
hún titraði. En frú Bernstein varð
miklu meira um.
— Þetta er Siretakohöföinn, sagði
Browne. Það er suðuroddinn á
Saghalien.
24. kapituli.
Þrem vikum eftir þetta minnis-
stæða kvöld, þegar þau fyrst sáu
Saghalien eyjuna, fór Browne frá
skipinu, eins og hann hafði gert
ráð fyrir við Mac-Andrew. Hann
bjó um sig að noröanverðu við
Kroforskoi-flóann og beið eftir
fréttum frá Andrew um það, hvern-
ig fyrirlækið hefði lánast. Hann
hafði skilið skútuna eftir þar sem
hún lá við akkeri, nokkuð langt
undan landi. Á henni var stúlkan,
sem hann elskaði. Browne og
Andrew höfðu komið sér saman
um það að hittast þrettáuda dag
mánaöarins. En nú var kominn sá
fimtándi og enn liafði ekkertbólað
á manninum. Staðurinn, þar sem
hann var, var langt frá því að vera
skemtilegur. Kofinn var fullur af
raka og hráslaga. Útsýnið var ljótt.
Hann hafði engan til að taia við.
Honum sárleiddist. Hann mintist
ekki, að honum hefði liðið eins
illa, síðan fyrst hann mundi eftir sér.
Klukkan var næstum því orðin níu,
um Möldið. Þá heyrði hann úlf-
ana fara að ýlfra í skóginum. Hann
þoldi ekki að hlusta á þetta og fór
inn í kofann Hann lagði sig til
svefns í fletið. Þegar hann vakn-
aði morguninn eftir, var komin
niöa þoka.