Vísir - 28.03.1916, Blaðsíða 3

V f S I R
Chairman og ViceChair
Cigarettur
eu besta
REYNIÐ ÞÆR.
Pœr fást í öllum betri verslunum og í heildsölu hjá
T. Bjarnason,
Umboðsverslun Templarasundi 3
Sími 351
DRENGUR
hreinlegur og snotur, getur
íengið pláss yfir lengri tíma.
Einar Guðjónsson
— Hótel Island. —
U mboðssala
mín á Sítd, Lýsi, Fiski, Hrogrsum og öðrum íslenskum
afurðum mælir með sér sjálf.
mmK* Áreiðanleg og fljót reikningsskil. “aaaMa
INOVALD BERG
Bergen, Norge.
Leitlð upplýslnga hjá: Sfmnefni:
Útlbúi Landsbankans á Isafirðl, Bergg, Bergen.
Bergens Prívatbank, Bergen.
Prentsm. Þ. t>. Clementz — 1916
Kelvin-móíorarnir
eru einfaldastir, Eéttastir,
handhægastir, bestir og ó-
dýra&tir í notkun
Verðið er tiltölulega lægra
en á öðrum mótorum, Fleiri
þús seljast árlega og munu
bað vera bestu meðmælin
Aðalnmboð fyrir Island liefir
T. Bjarnason.
Sími 513.
Templarasundi 3.
VANDAÐAR Og ÓDÝRASTAR
Líkkistur
seljum vlð undlr. Itaðir.
x Kisturnar má paní- hjá -
m>'>' hvorum okkar sem er.
Steingr. Guðmundsson, Amtm.st. 4.
Tyggvi Arnason, Njálsg. 9.
n ÖG M E N u
Oddur Gísiason
yfirréttarmálaflutnlngsmaður
Laufásvegi 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5
Simi 26
Pétur Magnússon
yflrdómslðgmaður,
rundarstíg 4. G Sími 533
Heima kl. 5—6.
Bogl Brynjóifsson
yfirrjettarraálaflutningsmaöur.
Skrifstofa Aðalsíræti 6 (uppi.)
Skrifstofutími frá'kl. 12-1 og 4-6 e. h|
Talsími 250.
y&upaltotva
óskasat á gott heimili í Borgar-
firði. Hátt kaup. Upplýsingar
búö Árna Eiríkssonar km. Austur-
stræti 6.
|^^t"yGGIN^^^J|
Vátryggið tafalaust gegn eldi
vörur og húsmuni hjá The Brit-
ish Dominion General Insu
rance Co. Ltd.
Aðalumboðsm. G. Gíslason
Sæ- og strfðsváirygging
Det kgl. oktr. Söassurance Komp
Miðstræti 6, Tals. 254.
Á. V. TULINIUS.
Aðalumboðsmaður fyrir ísland
Det kgl. octr.
Brandassurance Comp
Vátryggir: Hús, húsgögn, vörur
alskonar.
Slcrifstofutími 8—12 og 2—8.
Austurstræti 1.
N. B. Nielsen.
Trygð og slægð
Eftir
Guy Boothby.
101 ——
Frh.
Browne leið nú iila. Gat mað-
urinn hafa mist ást á barninu sínu.
Ef svo var ekki, hvers vegna spurði
hann þá ekki eftir henni?
Nú tók Mac-Andrew til máls:
— Þér verðið að vera umburö-
arlyndur við hann í fyrstu, herra
Browne. Svona eru þeir allir fyrst
í stað eftir að þeir sleppa, Eg hefi
séð marga svona áður. Nú er um
að gera að koma honum sem fyrst
í burtu héðan og um borð. Þá
er eg viss um að hann nær sér
fijótt.
V
— Og frú Bernstein? spurði mað-
urinn alt í einu.
— Henni Iíður vel, Hún bíður
yðar með óþreyju, svaraði Browne.
— Jæja, sagði maðurinn. Svo
þagnaöi hann.
Nú setti Browne fyrir hann reykt
uxakjöt, sem hann hafði komið
með frá Englandi. Þegar hann
hafði lokið því, lét hann hann fara
upp í rúmið og breiddi ofan i
hann. Svo settist hann aftur við
borðið hjá Andrew.
Browne spurði hann aftur og
fram um ferðiua. Andrew kvaöst
hafa ferðast um eyna, sem rús6-
neskur umferöasali. Hann hafði
spurzt fyrir um ntanninn alstaðar
þar sem hann þorði, en þegar
hann hafði náö sambandi við hann
flýðu þeir til skóganna og voru
nú þarna komnir.
— Hérna, okkar á milli sagt,
sagði Andrew. Þá er þessi vinur
olckar ekki sem beztur förunautur.
Hann er alveg huglaus, Hann er
hræddur eins og rotta.
Browne sagði ekki neitt. Hann
var að hugsa um Katrínu, hvern-
ig i henni myndi líða, þegar hann
sýndi henni þennan mann sem föð-
ur hennar. liann fór að halda, að
það hefði verið bezt fyrir alla
tnálsaðilja, að þeir hefðu skilið
hann eftir á eynni en ekki bjargað
honum.
25. kapituli.
— Jæja, hvað er nú að segja
um skútuna? spurði Andrew. Ekki
megum við láta taka okkur hér.
En það er ómögulegt að segja,
hve lengi hermennirnir verða að
hafa upp á okkur.
— Við getum róið til skútunn-
með merkjum um miðnætti, sagði
Browne. Þarna í horninu eru flug-
eldar. Eg þarf ekki annað en að
skjóta einum, þá færir skútan sig
nær landi og eftir hálftíma verður
sendur bátur í land.
— Það er ágætt, svaraði hinn.
Þér eruð maður, sem mér-líkar við.
Satt að segja kvíöi eg lítið fyrir,
að sleppa héðan.
— Þessu trúi eg mæta vel, svar-
aöi Browne. En yður hefir annars
hepnast þetta erindi furðulega vel.
Eg get eklci lýst því meö orðum,
hve þakklátur eg er yður. —
— Eg er ekki síður þakklátur
yður, svaraði Andrew, svo aö því
leytlbgetum viö verið alvcg kvittir.
Svo eg segi yður sannleikann, við
erum ekki alveg sloppnir. Hann fékk
sér glas af groggi og kveikti sér í
vindli. Hann lét reykinn þyrlast út
uui nefið, sýnilega ánægður, eins
og hann hefði ekki bragðað tóbak
lengi. Browne fór að dæmi hans.
Og nú reyktu þeir báðir og þögðu
stundarkorn. En nihilistinn svaf í
rúminu og hraut hátt.
Þeir töluöu nú saman svo tím-
unum skifti. Browne fann að And-
rew var hinn allra skemtilegasti
tnaður. Æfi haus hafði verið ein-
tóm æfintýri. Hann hafði barizt
bæði meö og móti menningunni
og komizt í ótal mannraunir. En
það einkennilegasta af öllu var það,
að enn var hann sama prúðmennið.
Eruð þér stúdent frá Oxford?
spurði Browne, eftir stutta þögn
án þess að hafa augun af eldinum.
Hinn nefndi á nafn annan alþekt-
an skóla. Og vegna þess að hvor-
ugúm þeirra fanst hann þurfa að
segja neitt, sátu þeir hljóðir um
slund.