Vísir - 30.03.1916, Blaðsíða 2
VÍSIR
VISIR
A f g r e i ð s 1 a blaðsins á Hótel
Island er opin frá kl. 8—8 á hverj-
um degi,
Inngangur frá Vallarstræti.
Skrifstofa á sama stað, inng. frá
Aðalstr. — Ritstjórinn til viðtals frá
ld. 3-4.
Sími 400.— P. O. Box 367.
% fcætuxm
Morgunkjólar. Svuntur. Kvenn
& Telpukápur. Barnakjólar.
Álnavara. Cheviot.Silki. Slifsi o.fl
Saumastofan á Laugavegi 24
Siökkvitæki
bæjarins.
Bærinn hefir nú fengið aöra al-
varlega áminningu um að búast sem
bezt til varnar gegn brunahættunni.
— Réttir ellefu mánuðir eru liðnir
síðan stórbruninn varð hér í vor og
mætti ætla að sá tími hefði verið
vel notaður. — En lítt sáust þess
merki á mánudagsnóttina. — Sama
ónýta slangan var notuð á mótor-
dæluna, hvernig búskapurinn hefir
verið að slöngum að öðru ieyti skal
látið ósagt; það vildi svo heppilega
til að ekki þurfti mikið af þeim.
Það vildi einnig svo heppilega íil
að vatnsmagn var sæmiiegt, á þeim
stað sem bruninn varö.
En hvernig hefði nú farið, ef
kviknað hefði í uppi í bænum, á
Njálsgötu, Grettisgötu eða Skóla-
vörðustíg?
Fyrst hefði farið óratími í að koma
slökkvitækjunum uppeftir, því að enga
hesta er búið að fá til að draga
þau enn. Og svo hefði sama sem
ekkert vatn verið fáanlegt á þeim
slóðum, vatnsleiðslan þar sama sem
tóm. En vaínsgeymirinn á Rauðar-
árholtinu ekki annað en draumur.
— í stuttu máli, á þessum ellefu
mánuðum, síðan bruninn varð hér
í vor, hefir ekkert verið framkvæmt
af því, sem ailir vita að nauðsyn-
lega þarf að framkvæma hið allra
bráðasta.
-Það er eins og bæjarstjórnin hafi
fengið eitthvert skjal frá forsjón-
irini »upp á« það, að eldur myndi
ekki koma upp í bænum fyrri en
eftir Iangan tíma! Líklega ekki fyr
en eftir hálft annað eða tvö ár! Eða
hversvegna er dregið á Ianginn að
hrynda þessum nauðsynjamálum í
framkvæmd?
Að ástæðan sé sú, aö ekki hafi
verið nein fjárveiting fyrir hendi
til framkvæmdanna, er varla hugs-
anlegt. Borgarstjóri gæti vitanlega
borið því viö fyrir sitt leyti, en
bæjarstjórnin ekki. Hún getur ekki
afsakaö sig með því að hún sjálf
hafi ekki veitt fé til þessa. Og þar
sem vitanlegt var að þetta yrði að
gerast á næsta ári, gat ekkert verið
því til fyrirstööu að það væri fram-
kvæmt þegar f fyrrasumar. Því að
vonandi skoðar bæjarstjórnin, sig
ekki sem þræl þessarar fjárhagsá-
ætiunar, sem hún býr til fyrirfram
og í blindni — þó að ekki sé
trútt um að á þeirri kenningu hafi
bólað.
Slökkviliðið okkar er duglegt, og
er það leitt, að duglegir menn skuli
þurfa að vinna með hálfónýtum og
ónógum verkfærum. Enda varðeg
var við sára gremju ýmsra slökkvi-
liðsmanna á mánudagsnóttina yfir
slökkvitækjunum. En af þeim af-
bragðsdugnaði, sem það sýndi í
því að verja eldinum að brjótast út
og loks að slökkva í húsinu til
fulls, held eg að megi ráða, að
slökkviliðið sé »fært í flestan sjó«,
ef ekki skortir nauðsynleg tæki.
Eldsvoða getur borið að hönd-
um hvenær sem er og drátturinn
sem á því hefir orðið að auka og
bæta slökkvitækin, er alveg óverj-
andi. Og ef ekki verður nú þeg-
ar undiö að því, þá verða bæjar-
búar með samíökum að reyna að
hjálpa því við.
Borgári.
Ósæmileg
blaðamenska.
-- Nl.
Skipstjórastéttin er einhver þarf-
asta stétt þessarar þjóðar, og
sjómannastéttin í heild sinni. —
»Dagsbrún« væri nær að benda
mörgum mönnum á þessa skip-
stjóra til fyrirmyndar, og hvetja
þá til þess að ná þeim sessi í
mannfélaginu, er skipstjórarnir
skipa. Blaðinu væri réttara að
benda t. d. á lífsferil þriggja
bræðra hér í bænum, er hafa
hafið sig sjálfir upp úr blárri fá-
tækt, en nú allir, þrír, orðnir botn-
vörpungaskipstjórar fyrir Iöngu
í miklu áliti, og gjalda nú í
a u k a ú t s v a r hér til bœjarins
6400 krónur, auk als er þeir borgá
til opinberra þarfa annara. Fleiri
dæmi eru slíkT Finst ekki öðr-
um að slíkir menn eigi all-mik-
inn þátt í að bera uppi m e n n-
ing landsins, þó »Dags-
brún« sé að fleipra um »heims-
menning« í sambandi við níð sitt
um þá. Og finst almenningi að
þeir og aðrir, sem verja kröftum
sínum og fjöri til þess að nema
auðæfi sjáfarins úr skauti hans,
og hlaða þannig 'múr undir efna-
legt sjálfstæði þjóðarinnar, eigi
skyldar skammir einar og brigsl
að launum. — Eg trúi ekki að
margir verði til þess að játa þess-
ari spurningu. Er því komið að
því sem eg sagði áðan, að fram-
koma »Dagsbrúnar* er skamm-
arleg, en hún er skaðleg einnig;
ritsmíðar, sem eir.s óg þessar
«Dagsbrúnar«-greinar eru af engu
sprottnar öðru en öfund, illgirni
og heimsku, eitra hugsunarhátt
manna, verða sumir samdauna
óþverranum, en aðrir fyllast -
gremju og fyrirlitningu.
Allir vita að sú stefna »Dags-
brúnar« er réttmæt að berjast
fyrir bættum kjörum verkamanna
og alþýðu. Þess er full þörf og
þó fyrr hefði verið. En ef því
fer fram að allir hljóti að sjá að
meira ber á öfund blaðsins á
einstökum stéttum og vellíðan
þeirra, og tilhneyging blaðsins
til þess að rægja þær, og spilla
áliti þeirra í umdæmi almennings,
heldur en á viðleitni þess til
endurbóta á kjörum og hags-
munum alþýðu, þá er hætt við
að ailir betri menn fái ýmigust
á blaðinu og hátterni þess, og
gæti þá farið svo að blaðið spilti
þeim málstað, er það átti að
styðja. — Eg tala hér ekki út í
bláinn, eg hefi dæmi frá blaðinu
sjálfu, það tók sig til og skamm-
aði og svívirti Thor Jensen fyrir
það að hann gaf fátæklingum í
bænum stórgjafir. Mun blaðið
hafa gert þetta með það fyrir
augum aðallega, að rægja Jensen
frá því að kornast í bæjarstjórn.
— En hvernig fór? Þannig að
Jensen náðikosningu með mikl-
um atkvæðamun sem nr. 2 á lista
félagsins »Fram«. Munu þó engir
hafa búist við að félagið kæmi
að nema einum manni. Er það
álitið að blaðið hafi útvegað
»Fram«-listanum fjölda atkvæða
með róginum um Jensen,— Það
gerði nú ekkert til, en hitt er
lakara og alvarlegra fyrir verka-
menn og aðra, sem blaðið styðja,
ef það stuggar frá sér samhygð
og velvild fjölda góðra manna,
með níði um sérstakar stéttir
manna, eða aðra saklausa menn,
og með fruntaskap og heimsku
yfirleitt. Verkamenn ættu að setja
undir þann leka, áður en of seint
er orðið.
22. mars 1916.
Árni Árnason.
T I L M I N N I S:
Baðhúsið opið v, d. 8-8, ld.kv. lil 11
Borgarst.skrifát. í brunastöð opín v. d
11-3
Bæjarfóg.skrifst. Hverfisg. op, v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk, Laufásv. kl, 12-3 og 5-7 v.d
Islandsbanki opinn 10-4.
K, F. U. M. Alm. samk. sunnd. 81/, siðd
Landakotsspít. Sjúkravitj.tími ld, 11-1.
Landsbankinn 10-3, Bankastjórn til við-
tals 10-12
Landsbókasafn 12-3 og 5-8. Utlán 1-3
Landssíminn opinn v. d, daglangt (8-9)
Helga daga 10-12 og 4-7
Náttúrugripasafnið opið U/,-21/, síðd.
Pósthúsið opið v. d. 9-7, sunnd. 9-1
Samábyrgðin 12-2 og 4-6.
Stjórnarráð8skrifstofurnar opn. 10-4 v. d.
Vifilsstaöahælið. Hcimsóknartími 12-1
Þjóðmenjasafnið opið sd. þd. fmd. 12-2
ókeypis lækning háskólans
Kirkjustræti 12:
Alm. lækningar á þriðjud. og föstud.
kl. 12—1.
Eyrna-, nef- og hálslækningar á föstud,
kl. 2-3.
Tannlækningar á þriðjud. kl. 2—3.
Augnlækningar í Lækjargötu 2 á mið-
vikud. kl. 2—3.
Landsféhirðir kl. 10—2 og 5—6.
Hitt og þetta.
Fiska-at.
Á Spáni skemta menn sér á-
gætlega við að horfa á naut fljúg-
ast á og hestaöt voru alþekt hér
á landi til forna. Hanaöt hafa
menn líka heyrt getið um. En í
Síam er uppáhaldsskemtun fólks-
ins að horfa á fiskaat. í ánum
þar er fisktegund ein, ekki sér-
lega stór en ákaflega grimm og
áflogagjörn. Ef tveir fiskar hitt-
ast ráðast þeir þegar hvor að
öðrum og flá hver annan með
uggunum, sem eru ákaflega kvass-
ir. Síamsbúar þyrpast saman á
torgum og gatnamótum og efna
til ata milli fiskanna í stórum
kerum — og endalokin eru altaf
þau sömu, að loknu atinu er að
eins einn lifandi fiskur í kerinu!
Auðvitað hafa eigendur fiskanna
og ýmsir áhorfendur veðjað sín
á milli um endalokin, og fær
eigandi sigurvegarans alt veð-
féð.
4P
Hættuleg atvhina.
Óhoilasta vinna sem þekkist,
er að fást við kvikasilfur, bæði
vinnan í námunum og eins allar
þær greinar iðnaðarins, sem kvika-
silfur er notað í, t.d. speglagerð,
loftvoga o. fl. Það er sjaldgæft
að menn þoli slíka vinnu lengur
en í 15 ár. Venjulegast er það
tæring, flogaveiki og lamanir,
sem ræður þeim að fullu, sem
bein kvikasilfurseitrun hefir ekki
unnið á.
Kaupið Vísir