Vísir - 03.04.1916, Blaðsíða 2

VÍSIR
VISIR
A f g r e i ö s 1 a blaðsins á Hótel
Island er opin frá kl. 8—8 á hverj-
um degi,
Inngangur frá Vallarstrætii
Skrifstofa á sama stað, inng. frá
Aðalstr. — Ritstjórinn til viðtals frá
UL 3-4.
Simi 400.— P. O. Box 367.
0&\^ast \ 'bæxumv
Morgunkjólar. Svuntur. Kvenn
& Telpukápur. Barnakjólar.
Álnavara. Cheviot.SiIki. Slifsi o.fl
SamnastofaD á Laugavegi 24
V e r z I u n i n
og
ófriðurinn.
—:o:— NI.
Meö þvi aö binda innflutning
salts óg kola hingað til lands því
skilyrði, að engin matvæli verði
flutt héðan til Norðurlanda og Hol-
lands og leggja vlð háar sektir (tvö-
falt hæsta verö útfluttu vörunnar),
ætla Bretar sér að koma í veg fyrir
það, að Þjóövei jar fái héðan nokk-
ur matvæli. Og vafaiaust má telja
að þeir hefti einnig útflutning ann-
ara afurða vorra, sem Þjóðverjum
geta að gagni komið, svo sem lýsis
og ullar.
Það er ekki auðvelt að segja
hver áhrif þetta getur haft á salt-
fisksmarkaðinn. Aðal-fiskmarkaður
okkar hefir verið á Spáni og Ítaííu
og ætti þetta því ekki að hafa veru-
leg áhrif á hann. Síldin hefir nær
öll verið flutt til Norðurlanda og
hefir vafalaust mikið af henni farið
til þýzkalands síðastliðið ár. En
Rússar nota einnig mikið af síld
og væntanlega verða einhver ráð
höfð til þess að koma henni til
þeirra, þó að hún verði ekki flutt
til Norðurlanda ; yrði þá líklega að
fiytja hana til Hvítahafsins, og ef
svo yrði, er óvíst að hún falli mik-
ið í verði. Enda altaf möguleikar
til að koma vörunni til Þýzkalands
þaðan, þó að í forboði sé. Annað
er það líka sem gæti hjálpað síldar-
markaðinum við.
Um eða yfir */s hlutar þeirrar
síidar, sem veidd er hér við Iand,
er veidd af Norðmönnum. Útflutn-
ingur á þeirri síld verður að sjálf-
sðgðu bundinn sömu skilyrðum og
við verðum að sæta. En ef Norð-
menn fá ekki að flytja síldina heim
til sín, er líklegt að þeir minki
síldarútveginn að miklum mun, ef
þeir þá sjá sér annað fært en aö
Jictta honum alveg. Og færi svo,
eru líkurnar til þess að síld Iækki
nokkuð verulega í verði ekki mjög
miklar,
Verstur verður markaðurinn fyrir
kjötið og ullina — samanborið við
það sem bændur fengu í fyrra.
Um kjötið má þó gera ráð fyrir að
fást kunni samningar, vegna þess
að það hefir mest verið notað á
Norðurlöndum. Bretar og banda-
menn þeirra þurfa að kaupa kjöt og
hafa keypt mikið af kjöti frá Norð-
urlöndum, en myndu nú fá miklu
minna, ef íslenzka ketið kæmi ekki
í staðinn. Þá væri og reynandi að
senda kjötið kælt til Englands og
getur vel verið að sæmilegur mark-
aður fáist fyrir það þar, ef innflutn-
ingur af nýju kjöti verður minni
þangað annarssfaðar frá en verið
hefir.
Loks ber þess að gæta, að ef
bandamönnum tekst aö stöðva að-
flutninga alla til Þýzkalands, þá get-
ur það ástand ekki varað lengi. Ó-
friðurinn getur ekki orðið langvinn-
ur úr því. En mörgum kann að
þykja hitt líklegra, að það takist ekki.
Og þó að þeir fái hvorki ull né
matvæli frá okkur, þá fá þeir þær
vörur annarsstaðar frá og ætti því
eftirspurnin eftir okkar vörum að
verða því meiri annarsstaðar — og
því ólíklegt að verð hennar falli svo
nokkru nemi. Eftir því sem lengra
líður á ófriðinn verður öll fram-
leiðsla örðugri. Ófriðarþjóðirnar
taka fleiri og fleiri menn til hern-
aðarins og framleiða minna af nauð-
synjavörum. Verð nauðsynjavör-
unnar æíti því altaf að fara stígandi
og hefir líka gert það.
Það er því óhugsandi að matvæli
geti alt í einu fallið í verði í heim-
inum meðan ástandið ekki breytist
að öðru Ieyti.
Sagan um Stóra-Björn
og
andarnefjuspikið
EftJr J. F. Rönne.
Björn kom nú aftur til stýris
ins og var bálreiður af því að
hafa fengið slíkar bakslettur. —
Zebedeus bar hönd fyrir höfuð
sér; en gat ekki sagt einasta orð.
Björn lét hendina síga, leit á hann
og mælti: Ertu veikur. Zebedeus ■
hristi höfuðið og skreið eftir þóft-
unum fram í stafn.
Rasmus hélt í klóna og nú
þurfti að neyta allrar orku, því
hvast var orðið. Kemur Zebe-
deus ekki bráðum aftur? Kemur
Zebedeus ekki bráðum aftur?
kallaði hann hærra og hærra en
enginn varð til að hjálpa honum.
Hann þrútnaði í framan og beit
á vörina. — Zebi — Zebi, flýttu
þér.
Zebedeus kom aftur eftir hálf-
girtur og Rasmus þaut fram á.
Þeir voru þar nú fjórir á víxl.
Björn blótaði og ragnaði, en þeg-
ar minst varði þurfti hann sjálf-
ur að fara fram á.
Það var bæði hörmulegt og
brjóstumkennanlegt að sjá háset-
ana. Þeir voru sífelt að selja upp
og gátu naumast komið því út
fyrir borðstokkinn.
Altaf hvesti meir og meir. Nú
þurfti hver maður að vera á sín-
um stað og gæta skyldu sinnar.
Björn var farinn að örvænta um
að þeir mundu ná landi.
Hann sat þegjandi nokkra stund
og hleypti brúnum. Síðan lét
hann skipið falla undan vindi
svo hásetarnir skyldu heyra bet-
ur til sín, brýndi raustina og
. mælti:
— Þetta stoðar ekki, piltar,
sérhver ykkar verður að vera á
sínum stað. Ekkert þvaður! —
Hann reiddi upp hnefann.
— Œ, Œ, sagði Rasmus og
stundi.
Haltu þér saman, Rasmus, vertu
kyrr á þínum stað og gáðu að
því sem þú átt að gera.
Strengdu á klónni Zebi.
Nú komst aftur skriður á skip-
ið. Það var farið að skyggja og
Björn var að hugsa um að hleypa
inn í næsta fjörð. Hann reiknaði
út hvenær hann kæmist þangað
og hve lengi hann hefði fallið
með sér.
Zebedeus sat beint á móti hon-
um og hafði brugðið klónni um
hönd sér, hann ók sér fram og
aftur á þóftunni og stundi.
Sittu kyrr Zebi, hvern fjand-
ann ertu að muldra.
Zebi tautaði eitthvað um ó-
þverra. -Björn hnyklaði brýrnar.
Alt í einu glaðnaði yfir honum,
það var auðséð að honum hafði
hugkvæmst eitthvert ráð.
Stýrðu Zebi, taktu viö klónni
Rasmus.
Þeir hlýddu báðir og brostu.
Björn kipti sjóklœðunum undan
þóftunni. Síðan fór hann úr brók-
um og sokkum, vafði þeim sam-
an og stakk þeim undir þóftuna
og fór í skinnbuxurnar.
Sjáið þið til, pihar, farið að
eins og eg og verið svo kyrrir
á ykkar stað.
Frh.
T I L MINNIS:
Baðhúsið opið v. d. 8-8. ld.kv. til 11
Borgarst.skriút. í brunastöð opín v. d
11-3
Bæjarfóg.skrifst. Hverfisg. op, v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk, Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v.d
Islandsbanki opinn 10-4.
K, F. U. M. Alm. samk, sunnd. 81/, siðd
Landakotsspít. Sjúkravitj.tími kl, 11-1.
Landsbankinn 10-3, Bankastjórn til við-
tals 10-12
Landsbókasafn 12-3 og 5-8. Utlán 1-3
Landssíminn opinn v. d, daglangt (8-9)
Helga daga 10-12 og 4-7
Nátturugripasafnið opið Þ/,-21/, síðd,
Pósthúsið opið v. d. 9-7, sunnd. 9-1
Samábyrgðin 12-2 og 4-6.
Stjórnarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d,
Vifilsstaðahælið. Hcimsóknartími 12-1
Þjóðmenjasafnið opið sd. þd. fmd. 12-2
Ókeypis lækning háskólans
Kirkjustræti 12:
Alm. lækningar á þriöjud. og föstud.
kl. 12—1.
Eyrna-,vnef- og hálslækningar á föstud,
kl. 2-3.
Tannlækningar á þriðjud. kl. 2—3,
Augnlækningar í Lækjargötu 2 á rr.ið-
vikud. kl. 2—3.
Landsféhirðir kl. 10—2 og 5—6.
Hitt og þetta.
Illa launaður greiðí,
Daginn sem brann í Bergen,
kom þangað landshornamaður
frá Álasundi. Hann sagði svo
trá sjálfur, að hann hefði hjálp-
að til að koma undan munum
þegar brann í Álasundi um árið.
Og í Bergen tók hann þegar til
starfa og tók nokkra muni í búð
einni og stakk á sig. En lög-
reglan vísaði honum þá til lög-
reglustöðvarinnar og þar hafðist
hann við um hríð, en var þó slept
út aftur. Nokkrum dögum síðar
tók hann til að selja fisk á torg-
inu. Fisksalinn hafði skroppið
snöggvast frá. — Flækingurinn
seldi ódýrt og fiskurinn flaug út,
nema einn gamall upsi, sem eng-
inn vildi líta við. Hann lét pen-
ingana í vasa sinn og labbaði
glaður í bragði út þýzkubryggju.
En í því kom fisksalinn, náði í
hann og leiddi hann fyrir lög-
regluna. — En nianngarmurinn
þóttist ekkert ílt hafa gert. þess-
ir smámunir sem hann tók úr
búðinni, sagði hann að hefðu
brunnið ella, og fiskinn seldi
hann bara af greiðvikni við fisk-
salann. Hann hefði bara ætlað
að fá sér kaffisopa áður en hann
færði honum andvirðið. — En
dómararnir komust að þeirri
niðurstöðu, að þessi greiðvikni
hans heyrði undir 257. grein
hegningarlaganna og dæmdu
honum eins árs fangelsi í laun.
— það var illa launaður greiði.
í&es^ aB au^. \ *XKs\