Vísir - 04.04.1916, Blaðsíða 3

V;1 S1 R
^\t^XlXV\X\fy
Flestir ökumenn bœjarins hata tekið þá ákvörðun, að hafa
lægsta kaup frá 1. apríl 1916 75 aura um klukkustund hverja
fyrir fullkominn mann með hest og vagn, og miða við það alla
samningsvinnu.
Hafi sami maður 2 hesta, er ákveðið að hafa 35 aura í
kaup um k!ukkutímann fyrir hestinn, þar eftir kr. 1,10 fyrir mann
Kelvin-mótorarnir
eru einfaldasiir, iéiiasiir
handhægasilr, besiir og 6-
dýrasiir í notkun
Verðið er iiliölulega lægra
en á öðrum mótorum FSeiri
þús seljasi árlega og munu
það vera bestu meðmælln
Aðalumboð fyrir Island lieflr
T. Bjarnason.
Sími 513. Templarasundi 3.
með 2 hesta.
Um eftirvinnu og heigidagavinnu ræður alment verkamanna-
kaup, að viðbættu kaupi hestsins eða hestanna.
Drengi
vantar til að bera Vísi út um
vantav nokttrar
bæinn.
stúlkur til síldverkunar |
sem v\5
Magnús Blöndahl,
Lækjargötu 6.
35 stölkur
vantar enn til síldarverkunar. Beztu kjör boðin.
Finnið sem fyrst
y. yatison
Laugaveg 29.
I LÓGMENÍr"! | VATRYGQIWgTTI
Oddur Gfslason
yfirréttarmálaflutnlngsmaöur
Laufásvegi 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5
Sími 26
Pétur Magnússon
yflrdómslögmaOur,
rundarstfg 4. O Sími 533
Heima kl. 5—6.
Bogl Brynjólfsson
yfirrjettarmálaflutningsmaður.
Skrifstofa Aðalsiræti 6 (uppi.)
Skrifstofutími frá kl. 12-1 og 4-6 e. hj
Talsími 250.
Vátryggið tafalaust gegn eldl
vörur og húsmuni hjá The Brii•
ish Dominion General Insu
rance Co. Ltd.
Aðalumboðsm. G. Gfslason
Sæ- og striðsvátrygging
Det kgl. oktr. Söassurance Komp
Miðstræti 6, Tals. 254.
A. V, TULINIUS.
Aðalumboðsmaður fyrir ísland
Det kgl. octr.
Brandassurance Comp
Vátryggir: Hús, húsgögn, vðrur
alskonar.
Skrifstofutími 8—12 og 2—8.
Austurstræti 1.
N. B. Nielsen.
Trygð og slægð.
Eftir
Guy=Boothby.
108 --------------
Frh.
Eg skal fara til frúarinnar svar-
aði hún. En eg held —
Hún ætlaði að segja eitthvað
meira, en nú heyrðist fótatak í stig-
anum. Augnabliki síðar kom Foote
niður og sást hræðslan og æsing-
in afmáluð í svip hans.
— Fyrir alla guðs muni, hróp-
aði hann, komdu undir eins upp,
Browne. Nú má ekki eyða einu
einasta augnabliki til ónýtisl
— Hvað í dauðanum hefir nú
komið fyrir! sagði Browne og hljóp
með honum.
— Einmitt það sem eg bjóst
við, sagði Foote. Eg hélt þó að
slíkur óþokkaskapur væri óhugs-
andi.
Þegar þeir komu upp á þilfariö
flýtlu þeir sér að reykingasaluum.
Browne varð nú litið út á sjóinn.
Sá hann þá að herskipið var nú
komið svo nærri að vel var hægt
að greina fallbyssukjaftana. Það var
nú ekki nema í mesta lagi átta
eöa níu sjómílur í burtu.
27. kapilul i.
Það var skrítin sjón sem Browne
sá þegar hann kom inn í klefann.
Skipstjórinn stóö við dyrnar en
M’Cartney næstur honum. Þá var
þar einnig annar vélstjórinn, og
loks Maas eins og hrúga í einu
horninu, en uppi yfir honum stóð
Andrew með skambyssu í hend-
inni. Browne leit af einum á annan,
en gat ekkert skilið í hvernig á
öllu þessu stóð.
— Hvað á þetta að þýða? hróp-
aði hann og leit á Foote.
— Þaö er ílt í efni, vinur minn,
svaraði Foote. Eg vildi að eg þyrfti
ekki að segja þér frá því. Meðan
þú varst í burtu, þá kom fyrir dá-
lítið atvik, sem vakti grun hjámér,
Eg sá að Maas var í innilegra
sambandi við suma af skipshöfn-
inni heldur en eg áleit gott vera.
En eg vissi samt ekki, að hann
væri annar eins bölvaður svikari
eins og hann er.
Nú varð Maas fölur eins og liðiö
lík, en sagði ekki eitt einasta orð.
— En Foote! hrópaði Browne.
Gættu að, hvað þú segir. Hvað
hefir þú þá uppgötvað?
Foote snéri sér nú að öðrum
vélstjóra sem var nærri því eins
fölur og Maas. Segið þér honum
nú satt og rétt frá öllu.
— Eg veit varla hvernig eg á
aö segja frá því, herra, sagði ungi
maðurinn. Eg óska einungis aö eg
hefði aldrei lifað þennan dag. Eg
veit ekki hvernig á því stóð að eg
skyldi ggra þetta, en hann, þessi,
og nú benti hann á Maas, hann
neyddi mig, og svo gerði eg það.
— l:g býst við að þér eigið við
það, sagði Browne, að þér og Iiann
berið ábyrgðina á skemdunum í
vélarúmiuu. Er ekki svo?
— Já, herra, svaraðl maðurinn.
— Og hvaða ástæðu færði Maas
fyrir því að hann bað yður þessa?
spurði Browne.
— Hann sagði mér, herra, hélt
ungi maðurinn áfram, að hann bæri
velferð yðar fyrir brjósti. Hann
sagðist vita, aö ef þér legðuð strax
af staö til Japan, þá yrðuð þér
fyrir óláni. Hann sagðist hafa rætt
þetta mörgum sinnum við yður,
en þér hefðuð ekki. vitjað hlusta á
hann. Hann sagðist ekki geta haldið
aftur af yður, á nokkurn annan
hátt en þennan.
— Eg vona, kæri Browne, tók
Maas fram í, að þér trúið ekki
þessari lygasögu. Eg veit ekki
hvað kemur þessum manni til þess
að bera þessi ósannindi. En eg
vona að þér ieyfið ekki þjóni yöar
aö móðga mig hér í yðar áheyrn.
Browne skifti sér ekki af því
sem hann sagði, en snéri sér að
vélsljóranum og spurði:
— Hve mikið bauð hann yður
til að framkvæma verkið?
— Hann bauð mér fimm hundr-
uð pund, herra, svaraði hinn. En
eg sagðist ekki þiggja peninga fyrir
aö gera yður greiða. Eg vissi ekki
hvaða ógæfa hafði hent mig, fyr
en herra M’Cartney sagði mér, að
herskip væri á hælunum á okkur.
Þá fór eg beint til hans og sagði
allan sannleikann.