Vísir - 07.04.1916, Page 2

VÍSIR
VISIR
Afgreiðsla blaðsins á Hótel
Island er opin frá kl. 8—8 á hverj-
um degi,
Inngangur frá Vallarstræti.
Skrifstofa á sama stað, inng. frá
Aðalstr. — Ritstjórinn til viðtals frá
U. 3-4.
Sími 400.— P. O. Box 367.
v fcæwum
Morgunkjólar. Svuntur. Kvenn
& Telpukápur. Barnakjólar.
Álnavara. Cheviot.Silki. Slifsi o.fl
Saumastofan á Laugavegi 24
Brjóstsykurinn og sœtindin
hans Blöndahls, áreiðanlega
Ijúfengust og best.
Sjálfs sín vegna heimta allir
sœtindavinir af kaupmanni sinum
brjóstsykur úr verksmiðjunni í
Lækjargötu 6 Pvík.
_ Menthol best gegn
M H T1 ] n* hœsi °g brjóstkvefi
JJIUIHU- No. 77 (brendur),
hinn þjóðarfrægi.
Kalt Ijós
Franskur maður, að nafni Dus-
saud, fann fyrir nokkrum árum að-
ferð jtil þess að gera rafmagns-
Iampana svo úr garði, að nota
mætti nær alt afl rafmagnsstráums-
ins til þess að framleiða Ijós, ístaö
þess að venjulega eyðist 80—90 prct.
af aflinu til að framleiða hita. Ljós
Dussaud's er því nær alveg kalt en
9
afar bjart. — Skömmu eftir að ófrið-
urinn hófst, fór Dussaud og bauð
hermálaráðuneytinu sína þjónustu,
en einhvern veginn fór það svo,
að ekkert varð úr því, skrifstofu-
hléypidómar bönnuðu honum allar
leiöir. Hann var sendur úr einni
skrifstofunni í aðra þangað til hann
uppgafst eftir fjögra mánaðaárang-
urslausar tilraunir til aö koma sér
á framfæri.
Ári fyrir ófriðinn — 1913 —
hafði firma eilt í Berlín keypt einka-
rétt á uppgötvuninni fyrir Þýzka-
land. Og það er einkennilegt, að
17. júlí 1914, hálfum mánuði áður
en ófriðurinn skall á, gerði þýzki
sendiherrann í París fyrirspurn um
það til Dussauds, hvort hann hefði
fúndið upp nokkrar umbætur á
verkfærinu. — Og fjórum dögum
síðar. kom sama fyrirspurnin frá
sendiherra Austurríkis.
Nú halda menn að Zeppelins-
skipin noti ljós þetta. Franskir flug-
menn, sem hafa elt þau, segja að
ljósið frá þeim hafi algerlega blind-
að sig. Og áhorfandi einn segir aö
stundum hafi svo bjart Ijós fallið
á Parísarborg frá Zeppelinsskipum
að nóttu til, að eins bjart hafi orð-
ið á götunum og að degi til í
glaða sólskini. En hvaö sem um
það er, þá hefir Gallieni hershöfð-
ingi nú ákveðið að láta gera til-
raunir með þessa lampa, hvort ekki
megi nota ljósiö til þess aö Ieita
uppi loftskipin þegar þau eru á
ferð í þoku og þykku lofti.
+
Rögnv R. Magnúsen
frá Fagradal.
Dáinn 13. marz 1916.
Kveðja frá systur hans.
Ársólin hló í fagra fjallasalnum
er fyrrum með þér lék eg bróðir kær,
en burt hún fló úr sorgar djúpa
dalnum
er dýra hjartað þitt ei lengur slær,
Þín sál var sterk, sem slegin væri stáli
og stíltur, þögull, gekstu þína braut.
Þitt handtak fast og hugur fylgdi máli
og hjartagæzkan var þitt aðal-skraut.
Eg flyt þér kveðju frænda kærra og
vina,
þér fararheilla óska hinztu stund.
Og biðjum öll þig mæfan okkur
muna,
er móður, föður sérö í Edenlund,
Frá dætrum mínum hjartans huldu
tónar
f heitust andvörp falla í þína sál,
sem árstjörnur um ásýnd þína ljómar
og endurspegla heilagt kærleiks bál.
Vertu nú sæll, þú kvaddir dimma
dalinn
og djúpið hulda örugt lagðir á.
Vertu nú sæll og faðmi drottins
falinn
brátt fæ eg þig að líta Kristi hjá.
Arndis R. Magnúsen.
Sagan um Stóra-Björn
og
andarnefjuspikið
Eftir J. F. Rönne.
Frh.
þeim miðaði nú drjúgum áfram
því fallið var með þeim. Snemma
um morguninn voru þeir komn-
ir inn á víkina og sáu þar hús
og bryggju og þar lentu þeir
að lokum. Stóri Björn skreið í
land, en svo var hann máttfarinn,
að hann varð að hvíla sig við
geymsluhússvegginn. Eftir það
fór honum að ganga betur og
loks komst hann að neðsta hús-
inu þar barði hann að dyrum
með hnífskaftinu.
þá var lokið upp glugga. Einn
af heimamönnum rak höfuðið út
um gluggann.
Hvað gengur á ? Hver er úti ?
það er Björn.
Á, er það Björn. Eg man
ekki til að eg hafi séð þig fyr
— ertu fullur.
Eg er veikur.
Já eg þekki þá veiki, sagði
heimamaður og ætlaði að loka
glugganum, en Björn stakk hend-
inni í milli.
það liggur á.
Hvað liggur á?
Mennirnir í bátnum.
Nú fór heimamaður að spyrja
Björn spjörunum úr. Hann var
kaupmaður í þorpinu. — Síðan
klæddist hann og gekk ofan að
bátnum. Kaupmaðurinn varð svo
skelkaður af því sem hann sá
þar, að hann tók til fótanna og
hljóp alt hvað af tók upp í bæ-
inn til þess að ná í menn til
hjálpar. Björn settist á kassa og
hallaði sér upp að geymsluhúss-
veggnum.
Ekki leið á löngu áður menn
tóku að flykkjast ofan að bryggj-
unni og lintu ekki á spurning-
um. En Björn var svo máttlaus,
að hann nenti ekki að svara. —
Menrt sáu líka að hér þurfti hjálp-
ar við, síðar meir var hægt að
seðja forvitnina.
Veslings mennirnir voru nú
dregnir hver á fætur öðrum upp
úr bátnum. það varð að bera
þránd, hinir gátu gengið ef tveir
menn studdu þá. Björn raklest-
ina óstuddur.
Ekki inn í stofu! Ekki inn í
stofu, sagði hann er hann sá að
bera átti þránd inn, látið þá í
úthýsi.
þeir sem báru þránd staðnæmd-
ust og hikuðu við.
Látið þá í úthýsi, segi eg, við
erum ekki í húsum hæfir.
þeir sáu að Björn hafði satt
áð mæla. Er þeir höfðu ráðgast
um stutta stund, breiddu þeir
hey á gólfið í kofa þar skamt
frá, ©g lögðu mennina þar.
Kaupmaðurinn varð aftur og
aftur að segja frá því sem fyrir
hann hafði borið um morguninn.
En svo spurði einhver hvort
ekki ætti að sækja sýslumanninn.
Menn urðu forviða á því að
T I L MINNIS:
Baöhúsið opið v. d. 8-8, Id.kv. til 11
Borgarst.skrifst. í brunastöð opiu v. d
11-3
Bæjarfóg.skrifst. Hverfisg. op, v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk, Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v.d
Islandsbanki opinn 10-4.
K. F. U. M. Ahn. sanik, sunnd. 81/, siðd
Landakotsspit. Sjúkravitj.timi kl, 11-1.
Landsbankinn 10-3, Bankastjórn til við-
tals 10-12
Landsbókasafn 12-3 og 5-8. Utlán 1-3
Landssiminn opinn v.'d. daglangt (8-9)
Helga daga 10-12 og 4-7
Náttúrugripasafnið opið Þ/,-21/, siðd.
Pósthúsið opið v.' d. 9-7, sunnd. 9-1
Samábyrgðin 12-2 og 4-6.
Stjórnarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d,
Vifilsstaðahælið. Hcimsóknartími 12-1
Þjóömenjasafnið opið sd. þd. fmd. 12-2
Ókeypis lækning háskólans
Kirkjustræti 12:
Alm. lækningar á þriðjud. og föstud.
kl. 12—1.
Eyrna-, nef- og hálslækningar á föstud.
kl. 2-3.
Tannlækningar á þriðjud. kl. 2—3.
Augnlækningar í Lækjargötu 2 á mið-
vikud. kl. 2-3.
Landsféhirðir kl. 10—2 og 5—6.
' *
þeim skyldi ekki hafa dottið þetta
fyr í hug.
Hlupu nú þrír menn á stað til
að sækja hann.
þegar hann kom, gekk hópur-
inn á móti honum, snéri síðan
við og fylgdi honum ofan að
bátnum. Sýslumaðurinn stóð
lengi og virti bátinn fyrir sér
með embættissvip. þorpsbúar
stóðu hjá fullir fjálgleika og biðu
þess að sýslumaður segði eitthvað.
En hann sagði ekki eitt ein-
asta orð.
þetta er þó ekki kólera?
Sýslumaðurinn náfölnaði og
hopaði aftur á bak, en þá sté
hann ofan á skott á hundi, en
seppi tók að ýlfra mjög ámátlega.
Við það sló enn meiri óhug á
menn og þeir sem stóðu á bryggj-
unni hypjuðu sig á burtu.
Loks sagði sýslumaður að það
þyrfti að sækja læknirinn.
a(metw\\t\$s
Brunasímarnir og götuljósin.
Væri ekki hægf fyrir bæjarstjórn-
ina að sjá um að kveikt yrði á
kvöldin á Ijóskerum þeim, sem eru
næst við brunasímana ? það er
ekki áhlaupaverk að finna þá um
miðja nótt, ef eldsvoða ber að
höndum, því ekki eru allir svo
kunnugir aö þeir viti hvar næsti
brunasími er. í bæjum og borg-
um erlendis er látiö loga alla nótt-
ina við símana, og er þaö Ijóskerið
merkt með rauðu gleri, svo strax
sé hægt að átta sig á að þar sé
brunasími.
Mundi ekki vera ráðlegt að gera
eitthvað líkt hér ?
J. V. - B.
Vísir telur mjög æskilegt að farið
yrði eftir þessari uppástungu.