Vísir - 08.04.1916, Qupperneq 3

V'l S I R
Chairman og ViceChair
Cigaiettur
fpHT eru bestar, TSNl
REYNIÐ ÞÆR.
Þœr fást í öllum betri verslunum og í heildsölu hjá
T. Bjarnason,
Umboðsverslun Templarasundi 3
Sími 351
Hæst verð fyrir tómar
Steinolíutunnur
gefur
LIVER POOL.
Drengi
vantar tii að bera Vísi út um
bæinn.
35 stúlkur
vantar enn til síldarverkunar. Bezíu kjör boöin.
Finniö sem fyrst
Laugaveg 29.
Tilkynning.
Vegna þess að pappír hefir hækkað í verði um rúm 80% og
þar sem prentarar hafa krafist og fengið 25 % kauphækkun frá 1
apríl og prentun biaðanna þess vegna hækkar að sama skapi, þá
sjáum við okkur ekki fært að halda sama auglýsingaverði og áður.
Frá í dag höfum við því ákveðið auglýsingaverðið 30 aura
fyrir hvern dálkcentimeter, en frá þvf verði verður nokkur afsláttur
gefinn eftir samkomulagi og viðskiftamagni.
Mánaðargjald blaðanna hækkar frá 1. niaí um 5 aura og
lausasölu kostar hvert veujulegt blað 4 aura.
Reykjavík 8. apríl 1916.
Vilh. Finsen, Jakob Möller,
ritstj. Morgunblaðsins. ritstj. Vísis.
CAILIE PEEFECTION
eru bestu, léttustu, einföldustu og ódýrustu báta- og verksmiðju
mótorar sem hingað flytjast. Vanalegar stærðir frá 2—30 hk.
Verksmiðjan smíðar einnig utanborðsmótora, 2—2V8 hk.
Mótoratnir ou knúðir rreð steinolí
settir á stað með bensíni, kveikt með
öruggri rafmagnskveikju, sem þolir vatn.
Verksmiðjan smíðar einnig ljósgasmótora
Aðalumboðsmaður á íslandi:
O. Ellingsen.
Prentsm. Þ. Þ. Clementz — 1916
Trygð og slægð*
Eftir
Guy Boothby.
112 ---------------
Frh.
Browne náfölnaöi. Til allrar ham-
ingju veitti -fyrirliöinn þessu ekki
nánari athygli, en hélt áfram upp
á þilfarið. Þá rannsakaði hann næst
reykingasalinn ogj fór síöan niður
í íbúðarherbergin. Það eru tvær
konur um borð, herra minn, sagði
Browne, þegar þeir komu niöur í
setustofuna, og einnig sjúki maö-
urinn, sem eg lalaði um við yður
rétt áðan. Þér viljið ef til vill nota
vald ýöar, til að leita einnig í þeirra
herbergjum ?
— Herra minn, svaraði fyrirlið-
inn. Eg verð að sjá öll herbergin,
eg má ekki skilja neitt eftir.
— Það er þá ekki til neins að
tala um það frekar, sagði Browne,
gerið þér svo vel að fylgja mér.
Haun fór nú með hann inn f
herbergi allra þjónanna, búriö, eld-
húsið og baðherbergið, og loks
inn í herbergiö þar sem Maas svaf.
Browne barði hægt að dyrum. Og
augnabliki síðar opnaði Foote dyrn-
ar, en lagði fingurinn á varirnar
til merkis um, að þeir skyldu ekki
hafa hátt.
— Uss, hvíslaði hann. Þið meg-
ið ekki vekja hatin. Ef að hann fær
að sofa nógu Iengi, þá er hann úr
allri hættu.
Browne þýddi þetta á frönsku.
Og er hann hafði gert þaö, fóru
þeir inn í herbergið og gengu að
rúminu. Fyrirliöinn Ieit á Maas,
sem svaf vært eins og lítið barn,
Svo leit hann á meðalaglösin, sem
stóðu á boröinu. Það var auðsætt,
að hann áleit Foote vera skipslækn-
irinn og einnig, “ að hann ekki
þekti manninn, sem lá í rúminu.
— Hvað gengur að honum?
spurði hann Browne.
— Lungnabólga, svaraði hinn.
Við þurfum að komast sem fyrst
til Yokohama, til þess að hann
veröi lagður þar á spítala. Þér
hafið víst gengiö úr skugga um,
að hann er ekki maöurinn, sem
þér leitið að?
Fyrirliðinn kinkaði kolli — Jú,
algerlega, svaraði hann. Maðurinn,
sem viö erum að leita að, er lítill
náungi með rautt hár og að minsta
kosti þrjátíu árum eldri, en þessi
herra.
Þeir fóru nú aftur út úr her-
berginu og inn í dagstofuna. Þar
fundu þeir Katrínu og frú Bern-
stein. Browne sagöi þeim í fám
orðum frá ástæðunni að komu fyr-
irliðans.
— Segiö þér að það sé rúss-
neskur glæpamaöur, sem þér leitið
aö? sagði frú Bernstein, því aö
hún fann að hún varð eitthvað að
segja, til þess að fyrirliöinn tæki
ekki eftir óttasvipnum á andliti
Katrínar.
— Já, frú, svaraöi fyrirliðinn.
Það er mjög hætiulegur maöur,
sem á sínum tíma olli lögreglunni
mikilla vandræða.
— Og líklega nihilisti? spurði
Browne.
— Nei sannarlega ekki, svaraði
fyrirliðinn. Hann heitir Kleinkopf,
og var einu sinni alræmdasti gim-
steinaþjófurinn í Evrópu.
— Hvað I hrópaði Browne. Hvað
eigið þér við? Gimsteina —
Eg veit ekki hverju Browneætl-
aði að bæta við, því rétt f þessum
svifum leið yfir frú Bernstein. Kat-
rín hljóp til að hjálpa henni og
Browne líka. Þau báru hana að
legubekknum og lögðu hana í
hann.
— Nú sjáið þér, herra minn,
hvaða ógæfa hefir hent yður, sagöi
Browne við rússneska fyrirliðann,
seni stóð eins og dauðadæmdur
og vissi hvorki upp né niöuríöllu
þessu. Þér hafið hrætt hana svo
það leið yfir hana. Komið þér nú
með mér, eg skal sýna yöur það
sem eftir er af skipinu, og svo
vona eg að þér séuð ánægðir.
Þeir leituðu nú í herbergi Kat-
rínar, frú Bernstein og Browne
og fundu auövitað engan flótta-
mann, Svo fóru þeir aftur upp á
þilfarið.