Vísir - 28.04.1916, Blaðsíða 3

VfSIR
Trésmiðafundur
verður haldinn í Bárubúð sunnudaginn 30. þ. m. kl. 4 síðdegis.
Aríðandi
að a 11 i r trésmiðir í bænum sœki fundinn.
' JCeJttWn.
best og ódýrust hjá
2 háseta
vantar á skn. »Fulton«, sem liggur hér á höfninni.
Lysthafendur gefi sig sem fyrst fram við skipsfjórann.
Fermingarkort,
Bókarkort og Póstkort ísienzk og útlend.
Stórkostlega mikið úrval, þar á meðal margar tegundir, sem hvergi
eiga sinn líka hér í bænum
í Pappírs- & ritfangaverzl. Laugaveg 19. Sími 504.
Tómar
hálffljöskur
kaupir
versl. Nýhöfn
hæsta verði.

LÖGMENN
► <
Bogl Brynjólfsson
yffrréttarmálaflutnlngsmaður,
Skrifstofa í Aðalstræti 6 [uppi].
Srifstofutími frákl. 12—1 og 4—6 e. h.
— Talsími 250 —
Pétur Magnússon,
yfirdómslögmaður,
Orundarstíg 4.
Sími 533 — Heima kl. 5—6
Asg. Gr. Gruniilögsson & Co.
JástXeVgHa? Ut stangavetla v júnv, \úU.
09 ágúst V- á.
Tilboð komi til borgarstjóra fyrir lok þessa
mánaðar.
Reykjavík 22. apríl 1916.
Fasteignanefndin.
Oddur Gíslason
yfirréttarmálaflutnlngsmaður
Laufásvegi 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5
Sími 26
JSest al au^sa
\ TKsv
Barátta hjartnanna
Eftir
E. A. Rowlands.
12 ---------------
Frh.
Ungfrú Forber ypti öxlum og
fór að ganga fram og aftur um
flötina.
— Stundum getur það auðvitað
veriö svo, sagði hún, en ekki í
þessu tilfelli.
— Þú átt ef til vill við það, að
þér sé sema um hvert á land hann
fer> þegar hann er orðinn maður-
inn þínn.
— Það er eínmitt það sem eg
á við, svaraði ungfrú Forber og
hló dátt. Þú mátt vera viss um,
að þú ert ekki sá sem á að verða
svo óheppinn að veröa maðurinn
minn.
— Nei, sagði drengurinn dapur-
lega. Eg v.eit það, því miður. Mér
þætti annars gaman aö vita hvað
það er, sem Chestermere hefir gert
til að eiga skilið að hafa á burtu
með sér eina kvenmanninn sem
nokkurs er verður.
Katrín hló dált.
— Þú mátt hlægja svo mikið
sem þú vilt, sagði hann. Það getur
ekki orðið verra en það er. Eg
veit það vel að eg er asni og verð
asni. Þú ætlar að giftast Chester-
mere og þar með búið.
Stúlkan stakk hendinni undirarm
hans.
— Hvað í dauðanum gengúr að
þér, Teddy? Eg hefi aldrei heyrt
þig tala svona áður.
— Það hýst eg við að sé satt,
sagði ungi maöurinn. Og þú hefðir
heidur ekki heyrt mig tala svona
nú, ef þú hefðir ekki gert mig
æstan. Það æsti mig að heyra þig
tala svona kæruleysislega um gift-
ingu ykkar Chestermere, þegar eg
veit að þú fyrirlítur hann og alt
sem að giftingunni lýtur. Þú getur
alveg eins vel játað strax að eg
hafi rétt fyrir mér.
Stúlkan þagði nú eitt augnablik.
Svo sagði hún ekki nema eitt orð
og það var: Já. En hún sagði það
þannig að Edward varð alveg for-
viða. Það var eins og það væri
nú alt önnur Katrín, sem talaði.
Áöur en hann gat áttað sig á
þessu, hafði ungfrú Forber breyzt
aftur.
— Eg hata giftinguna, sagði hún
nú kæruleysislega, vegna þess að
það eru aðrir sem hafa ráðið henni
Mér finst að það ætti að refsa for-
eldrunt sem vilja algerlega ráðstafa
fyrirfram giftingu barna sinna.
Hvernig átti faðir minn að geta
nokkuð um það vitað að eg myndi
vilja giftast Chestermere Iávarði?
Mér finst þetta vera gerræði viö
okkur bæði, Chestermere lávarö og
mig.
Þetta er ekkerí annað en verzlun,
Katrín. Chestermere er fátækur
maður en þú ert stórauðug og —
Stúlkan við hlið hans fór að
skjálfa og dró handlegginn til sín.
Hún virtist ætla að segja eitthvað,
en hún gerði það ekki, en hló
lágt.
— Það væri þá miklu betra að
afhenda honum einhverja fjárhæð,
en þurfa svo ekki að gifíast hon-
um. Eg ætla að vita hvort ekki
muni vera hægt að útkljá málið á
þann hátt.
— Chestermere kemur hingað
auðvitað á morgun, sagði Edward
og var auðheyrð afbrýðisemin í
röddinni. Viltu annars ekki bjóða
honum heim? Honum myndi þykja
mjög vænt um það.
— Það væri annars líklega rétt.
sagði ungfrú Forber kæruleysislega.
Það er líka alveg óvíst aö hann
komi annars.
— Þú mátt vera viss um, Katrín,
að hann kemur.
— Það eru engin lög til að
neyða hann til þess, sagði stúlkan
kuldalega. Og enn hefir honum
ekki verið boðið að koma.
Edward leit undrandi á hana.
— Já, þú ert einkennilegur
kvenmaður. Eg held ekki að þú
hafir áhuga fyrir mörgu í heimin-
um. Þú ert ólík öðrum stúlkum,
Hvernig stendur annars á því að
þú skulir heldur vilja búa hér á
þessum stað en að taka þátt í sam-
hvæmislífinu í borginni eins og
þér ber. N
— Ó, eg fæ víst nóg af heim-
inum þó síðar verði.
— Margot var steinhissa á því,
að þú skyldir ekki koma til borg-
arinnar og allir voru að spyrja
eftir þér og hvernig á því stæði,
að þú skyldir grafa þig hér lifandi.
Þú hefir aldrei látið sjá þig í sam-
kvæmum í þessi tvö ár sem Ches-
termere hefir veriö að heiman.
Katrín kiptist við, en hann sá
það ekki. Hún svaraði honum
kuldalega.
— Eg fékk nóg af London,
þegar eg var þar í fyrsta sinn, sagði
hún. Mér þykir leitt ef Margot
leiðist mín vegna, en eg get ekki
vanrækt dótturskyldu mína, jafnvel
þótt Margot eigi f hlut. Nú skul-
um við koma, Teddy.