Vísir - 30.04.1916, Blaðsíða 3

JtUfc* stúlfeur sem »Ua sét \ sUdat-
víyvyvu \ suYYvaf o$ vU\a ]í §6l aattu aB
U\ta se\ up^s'uv^a á “\JestuY^oVu 3fc
^uppC^ $iL o$ E—9*
fiAT.TiTB PIEFEOTION
eru bestu, léttustu, einfðidustu og ódýrustu báta- og verksmiðju-
mótorar sem hingað flytjast. Vanalegar stærðir frá 2—30 hk.
Verksmiðjan smíðar einnig utanborðsmótora, 2—272 hk.
Mótorarnir eru knúðir með steinolí
settir á stað með bensíni, kveikt með
öruggri rafmagnskveikju, sem þolir vatn,
Verksmiðjan smíðar einnig ljósgasmótora
Aðalumboðsmaður á fslandi:
O. Ellingsen.
Umboðssala
mín á Síld, Lýsi, Fiski, Hrognum og öðrum íslenskum
afurðum mælir með sér sjálf.
■nTi Áreiðanleg og fljót reikningsskil. ™*Ba
ÍNOVALD BERO
Bergen, Norge.
Leitið upplýsinga hjá: Sfmnefnl:
Útlbúí Landsbankans á Isaflröi, Bergg, Bergen.
Bergens Prfvatbank, Bergen.
Líkkistur.
Stúlka,
Vátryggið taFarlaust gegn eldl
vörur og húsmutii hjá The Brit-
ish Dominion General Insu
rance Co. Ltd.
Aðalumboðsm. G. Gfsiason
See- og sfrfðsváfrygging
Det kgl. oktr. Söassurance Komp.
Miðstræti 6, Tals. 254.
A. V. TULINIUS.
Aðalumboðsmaður fyrir ísland
VANDAÐAR Og ÓDÝRASTAR
Líkkistur
seljum vlð undlrrltaðir.
. Kisturnar má panta hjá ,
hvorum okkar som er.
Steingr. Guðmundsson, Amtm.st. 4.
Tryggvi Arnason, Njálsg. 9.
c=
LOGMENN

Péfur Magnúss
yfirdómslögmaður, .
Grundarstíg 4.
Miklar birgðir fyrirliggjandi.
Séð um jarðarfarir ef óskað er
Sími 93. Hverfisg. 40.
Helgi Helgason
JBest al au^sa
\ ">5\sl
sem skrifar og reiknar vel og
sem þekkir til bókfærslu, getur fengið
atvinnu hálfan daginn. Tilboð merkt
Y* D sendist Vísi.
4 herbergi,
eldhús og stúlknaherbergi, ósk-
ast til leigu á góðum stað í bæn-
um. Tiiboð merkt 100 sendist Vísi.
Det kgl. octr.
Brandassurance Comp
Vátryggir: Hús, húsgögn, vöru'
alskonar.
Skrifstofutími 8—12 og 2—8.
Austurstræti 1.
0 N. B. Nielsen.
yaup\l *\3\$V.
Sími 533 — Heima kl. 5—6
Odd ur Gíslason
yfirréttarmálaflutningsmaður
Laufásvegi 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5
Simi 26
Bogi B ynjóifsson
yflrréttarmálaflutnlngsmaður,
Skrifstofa í Aðalstræti 6 [uppij.
Srifstofutími frá kl. 12—1 og 4—6 e. h.
— Talsimi 250 —
\
Barátta hjartnanna
Eftir
E. A. Rowlands.
14 -----
Frh.
Hún þekti vel hvaða mátt auð-
æfin veita, og hún þekti ekki síður
vald ættgöfginnar. Hún leit mjög
kæruleysislega á Chestermere þegar
Rupert kynti þau, en hún vissi
það þegar í stað með sjálfri sér,
að henni gazt vel að honum.
— Hann er ekki svo vitlaus,
sagði hún við sjálfa sig. En hann
virðist ekki vera mjög hrifinn af
mér eftir augnaráöinu að dæma.
Rósabella brosti að þessari hugs-
un. En Chestermere sagði við sjálf-
an sig þegar hann sá brosið)
— Óneitanlega er hún fögur, en
ekki feliur hún mér þó sem bezt
í geð. Veslings Rupert, minn kæri
vinurl
Hann hafði séð alla sögu vinar
síns greinilega ritaða á andlit hans.
— Hún er sá fallegasti hlutur
sem eg hefi séð, sagði hann við
sjálfan sig. En hún er einungis
hlutur, ekki mannleg vera. Spá-
dómurinn var þá eftir alt saman
ekki réttur. Það var Rupert, sem
hann átti við, en ekki hann sjálfur.
Hann hafði hrokkið ofurJítið við
ósjálfrátt þegar hann sá hve Rósa-
bella var lík verunni, sem hann
hafði séð f Indlandi, en hann náöi
sér brátt.
Hann lét Rósabellu sjá það svo
greinilega, að hann var hreint ekk-
ert hrifinn af henni.
Þau töluðu nú saman augnablik.
Svo fór Rósabella með Rupert fram
í danzsalinn, en um leið og hún
fór brosti hún gietnislega og sagöi
við sjálfa sig:
— Seint koma sumir dagar, en
koma þó.
— Við erum óvinir, sagði Ches-
termere við sjálfansig. Tantmieux!
Eg verð ekki hrifinn af svona
kvenfófki. Og eg skal sannarlega
reyna hvað eg get til að stíja þeim
sundur. Hún er alls ekki kona
fyrir hann, vesalinginn. Eg hefi
komið aiveg mátulega heim.
Nú kom frú Dorrilion inn í
herbergið tii hans.
— Hvernig vogið þér að vera
svo slæmur að fela yður fyrir öll-
utn, hrópaði hún.
Jarlinn lofaði bót og betrun og
hann efndi orð sín og lét sig ettki
vanta í danzinn það sem eftir var
næturinnar.
En þegar nokkuð var orðið álið-
iö gekk hann til Rósabellu, ekki
til aö bjóða henni upp heldur til
þess, að sýna henni ekki lítilsvirð-
ingu.
Rósabella bauð honum að danza
við hann, en mjög kuldalega.
— Eg danza ekki eins og aðrir,
sagði hún, þegar hann Iagði hand-
legginn yfir um hana. Ef eg nem
skyndilega staðar þá verðið þér að
afsaka mig. Eg veit ekki hvernig á
því stendur, en eg danza ekki
gjarnan vals við nokkurn rnann.
Hún var eins og ísdrangi í
faðmi hans, fanst Chestermere. En
hann svaraði engu, en þrýsti henni
fastar að sér.
— Ef eg danza .ekki rétt, þá
geriö þér svo vel og afsakið það,
sagði hann eftir stutta þögn.
Rósabella leit á hann brosandi,
og blóðið þaut upp f kinnar hans
er hann sá brosið. Hann hafði ekki
séð neinn brosa svo yndislega fyr.
Þau dönzuðu saman nokkra hringi.
Alt í einu fipaðist þeim. Chester-
mere hætti, reikaði og lét fallast
upp að vegnum. Hann var fölur
eins og nár. Þau voru ögn frá
öörum.
Rósabella losaði sig úr faðmi
hans og greiti sig hræðilega.
— Fyrirgefið þér mér, sagði
hann stamandi. Mér er — er ílt.
Eg næ varla andanum.
Rósabella leit kuldalega á hann.
— Því eruð þér að reyna að
danza fyrst þér eruð ekki fær um
það? sagði hún þóttaleg á svip-
inn og sýnilega mjög æst.
Chestermere roðnaði ákaflega.
Hann herti sig eins og hann gat
og náði sér því brátt.
— Mér er nú alveg batnað,
sagði hann og reyndi að vera eins
harðneskjulegur og hún,
En Rósabella var orðin vond,
og ekki af nppgerð.
— Þakka yður fyrir danzinn.
Þér hafiö gersamlega eyðilagt alla
ánægju mína í kvöld. Og eg sem
var að hugsá um hvað þér væruð
skemtilegur!
Hún talaði nú í hjartans ein-
lægni.
Það fór gleöistraumur í gegnum
Chestermere.
Hún var svo ung að það var
eðlilegt að hún yrði fyrir von-
brigðum þegar svona tókst til með
danzinn.
— Eg er hræddur um, að þér
munið aldrei geta fyrirgefið mér,
sagði hann vinalegur við hana, um
leið og hann leiddi hana til sætis.
Rósabella ypti öxlum.
— Þér lítið alls ekki óhraust-
lega út, Chéstermere, sagði hún.
Eg elska kraftinn hvernig sem hann
kemur fram.