Vísir - 15.05.1916, Síða 3

Fyrri helmingur alira aukaútsvara og fasteignargjalda
átti að greiðast bæjarsjóði 1. apríl þ. á.
Nú hefir verið krafist, að þau af þessum gjöldum, sem enn
eru ógoldin, séu tekin lögtaki.
Því er hér með skorað á alla þá gjaldendur, konur
sem karla, sem enn eiga ógoldið nefnd gjöld, að
gjalda þau tafarlaust.
Prentsmiðja Þ. Þ. Clemenlz, 1916
Barátta hjartnanna
Eftir
E. A. Rowlands.
29 ----
Frh.
Hann fleygði sér í stól og leit
upp í blátt sumarloftið. Niðið í
gosbrunnunum var eina hljóðið
ssm rauf naeturkyrðina.
Chestermere vissi að nóttin var
fögur. Hann geröi sér þó ekki
ljósa grein fyrir því. Hann var að
hugsa um Rósabellu Orant, og í
svipinn var hann ekki f neínum efa
um það hverjar tilfinningar hann
bar til hennar.
Hann hataði hana, hann fyrirleit
hana, þvi að á þessari stund sá
hann skýrt og greinilega hver ókind
hún var að eðlisfari. Hatur hans
og íyrirlitning var þeim mun und-
arlegra, sem honum var ljóst hve
mikið vald hún hafði yfir honum,
en þess vegna beindist hatrið og
fyrirlitningin að nokkru leyti að
honum sjálfum, Og honum varð
það ljóst að nokkru leyti, af hverju
vald hennar stafaði. Hann vissi að
það stafaði af því, hve lík hún var
sýninni, sem hann sá hjá indverska
prestiniím. Ef ekki hefði viljað svo
til, að þessi líking átti sér stað, þá
hefði hin fagra Rósabella ekkert
vald haft yfir honum. Það var
þessi dularfulli skyldleiki miili Rósa-
bellu og þessarar undarlegu mynd-
ar, sem gaf henni þetta töfravald
yfir honum.
— Hver maður, sem séð hefði
þessa sýn og síðan mælt lifandi
eflirmynd hennar íklædd holdi og
blóöi, myndi hafa orðið jafn gagn-
tekinn og eg. Eg hefi aldrei fyr
verið hjátrúarfullur, sagði Chester-
mere við sjálfan sig gramur og
órólegur, en slíkir hlutir koma
manni til að þvertaka ekki fyrir alt
yfirnáitúrlegt. Þegar eg nú rifja
upp fyrir mér það sem skeði þessa
nótt og aðvörunarorö hans um að
forðast þessa fögru konu, sem hanri
sýndi mér myndina af, og þegar
eg nú hefi fengiö að kenna á sann-
leikanum í spádómi hans og fund-
ið gustinn af hættunni, þá verð eg
— forhertur trúleysinginn — að
játa að fleira er ‘til á himni og
jöröu en'þaö sem mig “hafði órað
fyrir í allri minni speki.
Hann hló við, er hann sagði
þetta, en' gleðin rann þegar af
honum.
Auðvitaö var það alt tóm vit-
leysa, og það varð að taka enda
og það nú þegar og fyrir fult og
alt.
Drekkið
Mörk
CARLSBERG
Heimsins bestu óáfengu
tlrykkir.
Fás als aáa r
Aðalumboð fyrir ísland
Nahan & Olsen.
Veggfóður
(Betræk)
er ódýrast á

Vátryggið tafarlaust gegn eldi
vörur og húsmuni hjá The Brit-
ish Dominioti General Insu
rance Co. Ltd.
Aðalumboðsm. G. Gfslason
Det kgl. octr.
Brandassurance Comp.
Vátryggir: Hús, húsgögn, vöru-
alskonar. Skrifstofut/uii8-l 2 og -28.
Austurstræti 1.
N. B. Nielsen.

Péiur Magnússon,
yfirdómslögmaður,
Grundarstíg 4.
Sími 533 — Heima ki. 5—6
Oddur Gíslason
yfirréttarmóiaflutnlngsmaOur
Laufásvegl 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5
Simi 26
Bogi Brynjólfsson
yflrréttarmáiaflutningsmaður,
Skrifstofa í Aöalstræti 6 [uppi].
rifstofutimi fiákl. 12— og 4—6 e. §
— Talsími 250 —
afetaðxð
Hann hafði ekkert rúm í lífi sínu
fyrir slík áhrif. Það var ekkert ann-
að en vitfirring sem oft og einatt
grípur menn einhvern tíma á æf-
inni/ en sú vitfirring myndi renna
af honum eins og hvert annað
draumarugl, og skilja honum eftir
gagnlegan lærdóm og þekkingu.
Chestermere þakkaði forsjóninni
að hún hafði spáð svo aðdáanlega
fyrir framtíð hans.
Ást konu hans átti að verða
verndargripur hans gegn öllum töfr-
um og illum áhrifum.
En það hrygði hann, að hann
skyldi ekki einnig geta útrýmt Rósa-
bellu út úr lífi Ruperts. Honum
var ekki um aö minnast Ruperts
vinar síns þegar hann var að
hugsa um Rósabellu. Og þegar
hann nú reyndi að skygnast inn í
framtíðina, vann þunglyndið meira
vald yfir hugsunum hans, því að
hann sá enga von um farsæla fram-
tíð fyrir mann eins og Rupert
og raunar engan mann sem legði
líf sitt fyrir fætur Rósabellu eða
heunar líka.
Það fór skjálftahrollur um hann
við þessa hugsun, og hann spratt
á fætur.
Hann fór nú inn í húsið og
þaðan út á götuna og hélt lieim á
leið til herbergja sinna. Um leið
og hann gekk eftir götunni í tungls-
ijósinu, leit hann upp í gluggann
á herberginu sem Katrín átti að
sofa í. Og meðan hann horfði á
gluggann, spegiaðist sálin í augum
hans og ró færðist yfir hugsanir
hans.
Töfrar Rósabellu voru sterkari,
en töfrar konunnar sero hann elsk-
aði voru samt sterkari á þessari
stund.
VH.
Næstu tvo, þrjá dagana eftir að
Foibersmæöguriiar komu til borg-
arinnar, voru þau öll öunum kafin.
Chestermere lávarður haíði ákveð-
ið brúðkaupsdag sinn blátt áfram
eins og; ekkert væri um að vera,
og frú Forber hafði rekið upp ör-
væntingarhljóð þegar hún heyrði
það.
— Góði Filipp, hrópaöi hún.
eftir hálfan mánuð. Hvað ertu að
segja? Katría á eftir að láta sauma
öll brúðarfötin. Veiztu hvaða þýð-
ingu það hefir í- þessu máli?
— Fullkomlega, svaraði ungi
máðurinn áti þess að láta sér bregða.
Og einmitt þess vegna^vil eg halda
brúðkaupið hið bráðasta. Ef eg læt
það viögangast að, Kalrín steypi sér
út i þeunan úndirbúning undir
brúðkaupið, þá get eg eins vel
strax kastað frá mér allri von um
btúðkaup á þessu ári, fyrst um
sinn.