Vísir - 16.05.1916, Qupperneq 3

I
ViSIR
—————■' .......... ■ ii■ «nn—«■■■ t—r —------------
3>eu sem v\l\a Ufca up^ mó \ Ut\d\
5U\^a\)\fc\x*6æ\ax á \jessw i\\% stvúv séx
sem J^xst W 3^aa^sav ^vaJússouax á
*}tukJ\j&ót\ \
Borgarstjórinn í Reykjavík 12. maí 1916.
K. Zimsen
Nokkra duglega sjómenn
ræð eg til Siglufjarðar. — Agæt kjörl
S'\$\u%\u ^ax&teut^on,
Bókhlöðustíg 7. Heima kl. 8—10 síðdegis.
Nokkrir
duglegi sjómenn
i
geta fengið atvínnu á Austfjörðum.
^íáU ftaup.
Upplýsingar hjá h/f Timbur & Kolaversluninni Reykjavík.
Nokkrir
dugi. sjómenn
óskast til Reyðarfjarðar.
Ágæt kjör.
Upplýsingar gefur
Jóhannes Jónasson,
Kárastíg 6.
Heima kl. 8—9 síðdegis.
Múrarar.
Múrara, helst einhleypa, sem
eru vanir að hlaða og slétta s
veggi vantar. — A. v. á.
S«t\d\l augf^svu^at
Umaufeoa
Vátryggiö tafarlaust gegn eldl
vörur off húsmuni hjá The Brii-
ish Dominion General insu
rance Co. Ltd.
Aðaiiimboðscn. £S. Qfslason
Det kgi. octr.
Brandassurance Comp.
Vátryggir: Hús, húsgögn, vöru-
alskonar. Skrifstofutími8-12 og -28.
Austurstræti 1,
N. B. Nlelsen.
Utflutnings-umboð.
Stór og velþekt umboðsverzlun
í Kaupmannahöfn, sem heftr fasta
umboðsmenn í öllum stærri bæj-
um, óskar eftir umboði í Dan-
mörku fyrir 1. flokks verzlunar-
hús. Tilboð merkt 3798 sendist
Nordisk Annoncebureau, KöbenhavnJ
^átiuvu^atstojatv
á *y.otef 3afatvd
hefir aitaf starfsfólk á boðstólum
— óskar líkamargs konar fólk
LÓGMENN
t>
Pétur Magnússon,
yfirdómslögmaður,
Hverfisgötu 30.
Sími 531 — Heima kl. 5—6
Odd ur Gisiason
yflrréftarmálaflutningsmaöur
Laufásvegi 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-
Simi 26
Bogi Brynjólfsson
yfírréttarmálaflutningsmaöur,
Skrifstofa í Aðalstræti 6 [uppij.
rifstotutimi frá kl. 12— og 4—6 e. §
— Talsími 250 —
Prentsmiöja' Þ. Þ. Clemenlz, 1916
Barátta hjartnanna
Eftir
E. A. Rowiands.
30 ----
Frh.
— Og þá tilhugsun get eg ekki
borið, svo að Katrfn verður að
giftast mér fyrst, Og kaupa svo
brúðarskrautið á eftir. Og eg skal
iáta þess getið, að eg finn enga
nauðsyn tii pess aö Katrín fái sér
meiri föt en hún á. Hún á fyrir
þá yndislegustu kjóla sem eg hefi
séð á æfi minni.
Margot hljóðaði upp yfir sig af
fögnuði yfir þessari ræðu.
— Er ekki Filipp þarna rétt lýst!
Ekki nema það þó — kjóla! Kat-
rín, eg vara þig við þvi, maðurinn
þinn verður mesti durgur. Hugs-
aðu þér bara, hann vill ekki láta
konuefnið sitt fá ný föt! Og það
er éinmitt mesta grínið viö að gift-
ast. Katrín mín, eg kenni svo í
brjósti um þig. Eg býst við að þú
fáir aldrei meira en tvenna skó á
ári.
Chestermere kleip í eyrað á sy»t-
ur slnni.
— Þú ert keskinn krakki og það
verður að kenna þér kurteisi, sagöi
hann. Síðan gekk hann til Katrínar,
faömaði hana djarflega og kysti
bana ástúðlega. Hann hirti ekkert
um það, þó hún roðnaði. Katrín,
gerðu svo vel aö fræða áheyrend-
urna um það, að þú viljir vinna
það til aö fá mig fyrir mann, að
verða af nýjum kjól, og jafnvel
tvennum skóm.
Katrín hló. En Margot var nú
ískyggilega alvarleg á svip.
— Já, þangað stefnir! Kúgun frá
upphafi. Katrín, þú ert ekki gift
ennþá. Berstu meðau tími er til
fyrir réttindum þínum og brúðar-
skrautinu.
En Katrín sveikst skatnmarlega
undan merkjum kynfiokks síns.
— Eg hirði ekkert um brúðar-
skraut, og eg er fullkomlega ham-
ingjusöm, Margot, svaraði hún
feimnislega en yndislega í skjóli
faðms unnusta sfns.
Málið var útkljáð.
— Þú verður aö lofa mömmu
að kaupa e i 11 h v a ð. Hún hefir
hlakkað svo rnikið til þess, og
spenningin sem þvf fylgir verður
henni heilnæm, sagði hin kjörna
brúður við Chestermere.
Og þar sem hann hafði borið
sigur úr býtum í aðalmálinu þá
gaf hann þetta auðvitað fúslega
eftir.
— Ef þú aðeins lofar því, að
vera orðin konan mín að hálfum
mánuði liðnum, þá samþykki eg
alt annað. En þó þoli eg ekai
að sjá þig nælda og þrædda af
kjólamökurum frá morgni til kvölds.
Þú verður að fara út með mér
eins oft og þú getur. Hálfur mán-
uður er nærri því eilíföin. Þú verð-
ur að hjálpa mér til að eyða tím-
anum, elskan mín.
Þessir . sólskinsdagar tilhugalífs-
ins voru fullKomnir sæludagar tyrir
Katrínu Forber.
— Eg hefi ekki vitað hvað lífið
er fyr en nú, sagði hún upp aftur
og aftur við sjálfa sig.
Og þó fanst henni hún ekki lifa
— það var eins og hún svifi um
guðdómlegt draumaland, þar sem
alt hiö yndislegasta og sem henni
var hjartfólgnast umkringdi hana
og gerði gælur við hana.
Þó var einn lítill broddur sem
særði hana. Það var þegar Ches-
termere meðal annara frétía, og án
þess að gruna hve þungt henni
myndi falla það, sagði henni frá
þvf, að Edward Antrobus væri
lsgstur í svall og slark.
— Eg skil ekkert í því, að strák-
urinn skuli ekki fara að sjá að sér.
Hann ætti að sjá, að hann ersenn
orðinn fullorðinn maður, og með
þaö fyrir augum að hann með
tímanum á að taka við tign föður
síns, ætti hann að reyna að hegða
sér sæmilega.
Katrín þagði við.
Hún mintist orða Edwards lá-
varðar, sem hann sagði við haua
á grasflötinni í Castlebury kvöldið
sem hún frétti um heimkomu Fil-
ipps, og hana tók sárt til han9.
Hún var sjálf svo hamiugjusötn,
og Teddy hafði sagt henni að hann
elskaði hana. Ástin gat verið svo
beisk, eins unaðsleg og hún er.
Það vissi hún fullvel af eigin
reynzlu. Og henni féll þungt að
hugsa til þess, að hun gæti orðiö
til þess að spilla lífsgleði Edwards
Antrobus.'
— Hvaö hefir hann hafzt að?
spurði hún elskhuga sinn í lágum
hljóðum.
Hún varð enn hryggari er hún
heyrði svarið.
— Spilað og drukkið, og alls
konar heimskupör. Ef gamli her-
toginn fréttir það, þá verður hann
aiveg hamslaus og samkomulagið
verður þá enn verra, en það hefir
verið.
Katrín herti upp hugann.
— Má eg skrifa honum, Filipp?
spuröi hún með þýöri rödd, en
feimnislega.