Vísir - 19.05.1916, Blaðsíða 2

VfSlR
VISIR
A f g r e 1 ð s 1 a blaðsins á Hótel
Island er opin frá kl. 8—8 á hverj-
um degi,
Inngangur frá Vallarstræti.
Skrifstofa á sama stað, inng. frá
Aðalstr. — Ritstjórinn til viðtals frá
kl. 3-4.
Sími 400.— P. O. Box 367.
Mislingarnir.
Útdráttur úr ávarpi land-
læknis.
Hvernfg mislingarnir bárust
hingað núna í vor.
18. apríl rákust læknarnir á ísa-
firði á mislingaveikan mann. Hann
var nýkominn hingað á FJóru frá
Noregi. Flóra hafði farið frá Nor-
egi um mánaðamótin marz og apríl,
en enskt herskip tók hana hér skamt
frá landi og hafði hana meö sé
til Englands. Kom Flóra ekki ti
Vestmanneyja fyr en 12. apríl, til
Rvíkur 13. april, fór þaðan 15
apríl (seint), kom á Patreksfjörð,
ísafjörð og Hólmavík, og var á leið
til Siglufjarðar þegar mislingasjúk-
ljngurinn fanst á ísafirði. Þá varð
upplýst aö hann hafði tekiö misl-
ingakvefið meðan skipið stóð við
f Reykjavík, en ekki kent sér neins
meins, og fatið víða um bæinn.
Margir farþegar voru lika á skip-
inu héðan vestur og norður. Mátti
því búast við að margir hefðu smit-
ast af þessum eina manni, og mjög
litlar líkur til, að veikin yrði stöðv-
uö. En þó var alt til þess gert
sem unt var.
En svo fór sem við mátti búast:
Mislingar hafa fest rætur í Reykja-
vík, Patreksfjarðar-, ísafjarðar-,
Hólmavikur- og Siglufjarðarhéruö-
um. En úr því skipið fór frá
Siglufirði var höfð tull gát á því,
og hefir mislinga ekki orðið vart
austan Siglufjarðar nema á einum
bæ í Reykdælahéraöi.
Reykjavík er oröinn svo fólks-
margur bær, að það getur ekki
komið til greina að sóttkvía allan
bæinn, nema um einhverja stór-
háskalega farsótt væri að ræði. Um
það eru allir Iæknar samdóma. —
Þess vegna verður nú að hætta
lögvörnum gegn mislingum um
land alt, eins og vorið 1907.
Aðkomuskip og erl. sóttir.
Aðkomuskip (samkv. sóttvarnar-
lögunum) eru öll skip, sem koma
hingað frá útlöndum eða hafa úti
f sjó tekið viö mönnum eða far-
angri úr skipi sem kom frá útlönd-
um. Erlendar sóttir eru svartidauði,
kólera, bólusótt, blóðkreppusótt,
dílaveiki, gul hitasótt, mislingar og
skarlatsót, sem nú er orðin landlæg.
Skipstjóri á aðkomuskipi á að
sanna sóttgæzlumanni, sýslumanni
eða umboðsmanni hans, á þeim
staö sem hann kemur fyrst á hér
á landi, að engar erlendar sóttir sé
að óttast af skipinu. Ef einhver á
skipinu hefir sýkst á leiðinni eða
á brottfararstaö þess af erlendri sótt
þá á skipið að hafa uppi sótt-
varnarveifu, er það kemur hér við
land, og má enginn fara á land úr
skipinu fyr en læknir hefir skoöað
það og yfirvöld veitt því heilbrigðis-
vottorð.
Farþegaskipum er veitt sú til-
slökun, að þau mega hleypa far-
þegum í land, ef skipstjóri sendir
sóttgæslumanni með fyrsta bátnum
yfirlýsingu upp á æru og samvizku
um, að enginn hafi orðið veikur á
skipinu, sem grunur geti leikið á að
um næman sjúkdóm sé að ræða.
í þessu efni verðum við aö eiga
mest undir trúmenskn skipstjóranna,
að þeir brjóti ekki lögin vísvitandi
eða af trassaskap, og tekur það
einnig til farþegaskipanna.
Það er bein og brýn skylda hvers
skipstjóra, að hafa stöðuga gát á
heilbrigði allra skipsmanna og far-
þega; ella getur hann ekki »upp á
œru og samvizku« ábyrgst að eng-
inn hafi orðiö lasinn á skipinu á
þann hátt, að um næman sjúkdóm
gæti verið að ræða. Farsóttir leggj-
ast stundum mjög létt á ymsa
menn. Og ef skipstjórar vanrækja
þessar lagaskyldur sínar, þá getur
vel farið svo að einhver af háska-
legustu farsóttunum berist hingað
einhverntíma öllum á óvait.
ÞaÓ er nú öldungis víst, að ísfirð^
sem kom með mislingana, hefir
hlotið að veikjast eftir að skipið
fór frá Noregi*), enda segir haun
að einn farþeganna hafi fengið kvef
á leiðinni og rauða flekki iframan,
En sá farþegi var orðinn albata,
þegar hingað kom. »Eg vil ekki að
svo stöddu segja neitt frekar um
það mál. En tel miklu varða, að
öli alþjóð manna viti um þessar
skyldur skipstjóra og geri sér ljóst,
hvílíkur háski getur hlotist af því*
ef sóttvarnarlögin eru ekki vandlega
haldin af hálfu skipstjóra og sótt-
gæslumanna«.
Frh.
Skýrslur Frakka í
Þýskalandi.
Einhver ákafasta atlagan í orra-
hríðinni við Verdun var gerð á
Douaumont-virkið og þ. 26. febr.
símaði Wolffs fréttastofan mjög
*) Leturbreytingar gerðar hér.
hátíðlega út um allan heim, að
hermenn keisarans væru búnir
að ná virkiuu, en sá sigur var
skammvinnur, því að er minst
varði náðu Frakkar því aftur.
Er hér lítið sýnishorn þess,
hversu fréttablöð Þjóðverja1 hafa
rangfært skýrslu Frakka um þessa
viðureign, auðvitað eftir œðri
skipun og í því skyni að ala á
kætinni.erorðin var af skrumskeýti
Wolffs.
Opinber skýrsla Frakka
(26. febr. 1916).
Áköf orusta stendur við Dou
aumont, sem er forvirki í hinni
fornu víggirðingu við Verdun.
f morgun tókst fjandmönnun-
um eftir margar árangurslausar
atlögur og ógurlegt mannfall, að
ná virkinu, en það var síðar tek-
ið af hermönnum vorum og gátu
hinir svo hvergi þokað þeim.
Sama skýrsla í þýskum blöðum.
Áköf orusta stendur við Dau-
aumont, sem er forvirki í hinni
fornu víggirðingu við Verdun.
í morgun tókst fjandmönnun-
um eftir margar árangurslausar
atlögur að ná virkinu.
Slík stytting án skýringa sýnir
enn einu sinni, hvernig Þjóð-
verjar fara að láta verkin vera í
samræmi við sínar þarfir.
G. G.
Joffre
ávarpar hermennina við
Verdun.
í fyrri hluta marsmán. síðastl.
ávarpaði yfirforingi frakkneska
hersins hina vösku hermenn, er
verja Verdun fyrir áhlaupum Þjóð-
verja, þessum orðum:
Hermenn í Verdunar-hernum I
í fullar þrjár vikur hafið þér
staðist eitt hið voðalegasta áhlaup
er óvinirnir hafa enn gert. Þjóð-
verjar töldu sér sér sigurinn vís-
an fyrir ’fram og þeim datt ekki
í hug, að áhlaupinu yrði hrund-
ið, enda höfðu þeir og skipað
hér úrvalaliði sínu til sóknar, á-
samt öfiugasta stórskotaliðinu.
Þeir vœntu þess, að fall Verdunar-
kastala myndi auka bandamönn-
um þeirra kjark og fullvissa hiut-
lausar þjóðir um yfirburði sína.
En þeir höfðu gleymt yður!
Nótt sem dag hafið þér stað-
ist árásirnar og haldið stöðvum
yðar, þrátt fyrir ódœma skothríð.
Leikurinn er ekki enn á enda,
því að Þjóðverjar þarfnast sig-
Þar eru talin upp helstu ;blöðin.
T l'L|M I N N I S:
Baðhúsið opið v. d. 8-8, Id.kv. til II
Borgarst.skrifát. i brunastöð opín v. d
11-3
Bæjarfóg.skrifst, Hverfisg. op, v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk, Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v.d
Islandsbanki opinn 10-4.
K. F. U. M. Alm. samk, sunnd. 81/, siðd
Landakotsspit. Sjúkravitj.tími kl, 11-1.
Landsbankinn 10-3. Bankastjórn til við-
tals 10-12
Landsbókasafn 12-3 og 5-8. Utlán 1-3
Landssiminn opinn v. d. daglangt (8-9)
Helga daga 10-12 og4-7
Náttúragripasafnið opið Þ/,-21/, siðd.
Pósthúsið opið v. d. 9-7, sunnd. 9-1
Samábyrgðin 12-2 og 4-6.
Stjórnarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d.
Vifilsstaðahælið. Hcimsóknartími 12-1
Þjóðmenjasafnið opið sd. þd. fmd. 12-2
Ókeypis lækning háskólans
Klrkjustrætl 12:
Alm. lækningar á þriðjud. og föstud.
kl. 12-1.
Eyrna-, nef- og hálslækningar á föstud.
kl. 2—3.
Tannlækningar á þriðjud. kl. 2—3.
Augnlækningar i Lækjargötu 2 á mið-
vikud. kl. 2—3,
Landsféhirðir|kl. 10—2 og 5—6.
urs. En yður mun takast að ná
honum frá þeim.
Hergögn höfum vér næg og
varalið nóg.
En sérstaklega hafið þér óbil-
andi hugrekki og trú á framtíð
lýðveldisins.
Ættjörðin mænir á yður. Og
þér munuð teljast með þeim, sem
sagt verður um:
Það voru þeir sem vörnuðu
Þjóðverjum vegarins við Verdun.
Uppreisnin í Ðnblin.
36 000 000 kr. eignatjón
Blöð frá 4. þ. m. segja að þá
hafi uppreisninni í Dublin verið
lokið að fullu. Uppreisnarmenn
höfðu þá gefist upp skilyrðis-
laust. Höfðu þrír af foringjunum
verið dæmdir til dauða af her-
rétti og þeir skotnir daginn eftir.
Höfðu menn þessir látið prenta
ávarp til íra og töldu sig skipa
sæti í stjórn hins írska lýðveldis,
taldi einn þeirra sig forseta þess.
Miklar skemdir hafa orðið á
borginni, einkum kring um póst-
húsið. Als er talið að um 180
hús hafi brunnið og er tjónið
metið á 36 milj. kr.
Nokkur hundruð uppreisnar-
menn hafa verið fluttir til Eng-
lands og um alt írland er verið
að taka vopnin af íbúum lands-
ins.
&ð
\ *)3\s