Vísir - 20.05.1916, Blaðsíða 2

VtSIR
VISIR
A í g r e i ð s 1 a blaðsins á Hótel.
Island er opin frá kl. 8—8 á hverj-
um degi,
lnngangur frá Valiarstræti.
Skrifstofa á sama stað, inng. frá
Aðalsír. — Ritstjórinn til viðtals frá
M. 3—4.
Sími 400.— P. O. Box 367.
Mislingarnir.
Útdráttur úr ávarpi land-
læknis.
----- Nl.
Heimilisvarnir gegn mislingum.
Eftir að Iðgskipuðum vörnum var
hætt 1907 urðu fjöldamargir við á-
eggjan minni þá — vörðust misling-
um af sjálfsdáðum. Tókst það víð-
ast vel, þar sem reynt var. í Fá-
skrúðsfirði t. d. kom ekki veikin
nema á 5 bæi af 30; í Seyðisfj,-
héraði vörðust Mjófirðingar veik-
inni. í Húsavíkurhéraði hepnuðusl
varnirnar vel í sveitunum ; í Rang-
árvallahéraöi varðist einn bær, sem
lfka hafði varist mislingunum 1882,
í Reyðarfjarðarhéraði varðist einn
hreppur; svo var og um ýmsar
sveitir í Akureyrarhéraði, Grímsnes-
héraði, Síöuhéraði, Vopnafjaröar-
héraði, Þingeyrarhéraði og víðar.
Og mjög víða vörðust einstök heim-
ili sóttinni, þó hún gengí um alla
bygðina, jafnvel hér í Rvík. Vörn-
in var alstaðar í því fólgin, að þau
heimili sem vörðust, 'gættu þess:
1) að enginu heimamanna, sem ekki
hafði haft mislinga, kæmi á misl-
ingaheimili eða grunsöm heimili;
2) að taka ekki á móti neinum gest-
um, nema þeim sem víst var um
að þeir hefðu áður haft mislinga.
Meðgöngutími mislinga (frá því
maður smitast þar til hann sýkist)
eru réttir 10 dagar. Byrjun veik-
innar er þá kvef, nauðalíkt algengu
kvefi, og oft mjög vægt; en á 4.
til 5. degi (14. degi frá smitun)
byrjar útþotið, mórauðir flekkir, og
koma fyrst í andlitið. Veikin er
smitandi frá fyrstu kvefbyrjun (ef
til vill deginum áður en kvefsins
verður vart) og þar til hreistrun er
lokiö (3—4 vikur frá upphafi veik-
innar). Sótthreinsun þarf aldrei.
Sóttkveikjurnar deyja strax út, og
það svo fljótt, að þær berast aldrei
með heilbrigðum mönnum (eða
dauðum hlutum) húsa í mílli. En
veikin er ákaflega bráðsmitandi, ef
einhver, sem ekki hefir haft misl-
inga, kemur til sjúklings með misl-
ingakvef (inni eða úti).
Hvað stoða mislittgavarnir ?
Samgöngur við önnur lönd eru
orðnar svo tíðar og hraðar, að sí
og æ má búast viö mislingum, og
Jíkur til aö flestir sem komast á
efri aldur, fái þá fyr eða síðar. —
Þess vegna er von að menn spyrji,
hvaða vit muni vera í því að reyna
að verjast þessari farsótt.
Eg hefi margsinnis áður gert al-
þýðu manna greiii fyrir því: misl-
ingar eru háskalegur sjúkdómur
fyrir ungbörn, einkanlega börn á 1.
ári.
Víst er um þaö, að mislingarnir
1907—8 urðu miklu færri börnum 1
aö fjörtjóni en mislingarnir 1882. '
Stafar það af því, að fjöldamörg
heimili vörðust mislingunum 1907,
og hinu öðru, að allir heilbrigðis-
hagir þjóðarinnar höföu stórbatnað
á því skeiði, ekki sízt meðferð á
ungbörnum; hafði því barnadauð-
inn yfirleitt stórum minkað.
Það er því augljós þjóðarhagn-
aður, aö verja ungbörn mislingum.
Hættan er margfalt minni fyrir
stálpuð börn og unglinga og fólk
á bezta rekl, sem hraust er, Misl-
ingarnir eru hættnlegir fyrir brjóst-
veikt fólk.
í kauptúnum og sjávarþorpum er
það auðvitað e r f i 11 fyrir hvert
heimili að sporna við sóttinni, en
uppi í sveitum er það hægara, og
mundi Jíka margborga sig, bæði
barnanna vegna og svo af þv, að
nú fer sumarannríkið í hönd.
Og þó það sé ekki gerlegt að
halda áfram lagavörnum gegn sótt-
j inni, þá munu allir héraðslæknar
landsins boðnir og búnir til þess
; að leiðbeina hverri sveit og hverju
heimili, sem hefir hug á þvi að
verjast mislingunum í sumar.
Meðferð á mislingasjúklingum.
Það var gamli siöurinn að byrgja
; sjúklingana inni, loka hverri smugu
og breiða fyrir hvern skjá. En
hreint lofi er brýnasta lífsnauðsyn
fyrir mislingasjúklinga, alveg eins
og brjóstveikt fótk. Um að gera
ef unt er, að hafa sjúklingana í
rúmgóöum, sólbjörtum stofum og
síopna glugga, varast alt ryk, þvo
gólf, en sópa þau ekki þur; þó
skal gæta þess, að ekki blási inn á
sjúklinginn og birtan skíni ekki
beint í augu honum meðan augun
eru viökvæm ; má reisa skjól eða
hengja tjald við rúmið þvf til varn-
ar. —
Rétt er að hver sjúklingur liggi
frá því er kvefið byrjar og þangað
til öllum sótthita er lokið, og fari
mjög varlega með sig fyrst í stað
á eftir. Ef sjúkling verður mjög
þungt fyrir brjósti eða fær eyrna-
bólgu, eða er mjög þungt haldinn
af einhverjum öðrum ástæðum, þá
er sjálfsagt að vitja læknis, Misl-
ingasjúklingum er afarhætt við
berklasmitun; skal varast að hafa
þánálægt berklaveikum manneskjum.
Mislingaár eru líka hættulegir fyrir
berklaveikt fólk, iðulega að berkla-
veikin versnar upp úr mislingum
eða tekur sig upp, ef niðri hefir
legið.
Ef einhver veikindi eru á heimili,
þá er ráðlegast að spyrja lækninn
um mislingahættuna og nauðsynina
að verjast þeim og ráðin til þess.
Uppþdt í Winnipeg.
Upphlaup allmikiö varð í \Vinni-
peg þ. 1. apríl s. 1. Hófst það
þannig, að hermaöur var ölvaður
úti á götu og varð deila milli lög-
regluliðsins og hervaldsins um það
hverjir hefðu vald til að taka hann.
Urðu af áílog og safnaðist svo í
hópinn smátt og smátt að loksins
skifti hundruðum eða jafnvel þús-
undum, þar sem barist var á báðar
hliðar. Meiðsli urðu mörg og al-
varleg, og varð ekki orustan sefuö
fyr en riddaralið reið á fylkingarnar.
Á sunnudaginn var þessi slagur
endurtekinn og meiddust þá enn
margir, voru brotnir allir gluggar
úr einni hlið lögreglustöövarinnar
og fleiri skemdir og alvarleg meiðsli.
Sannleikurinn er sá, að um upp-
tökin er ekki hægt að segja ná
kvæmlega, og því síður um slaginn
sjálfan né það, hversu víðlæk meiðsli
hafa orðið, því sína söguna segir
hver, og er það glögg sönnun þess
sem Lögberg hefir sagt áður, að
erfitt er að fá sannar fréttir af or-
ustum. Þegar sögurnar eru eins
andstæðar hver annari og óábyggi-
legar og þapr voru hér í bænum
af þessum slag í bænum sjálfum, þá
má nærri geta hversu áreiðanlegar
eru fréttirnar austan frá Evrópu.
Lb.
Mlatv latvd\.
. S í m f r é 11.
Akureyri i gær.
Tíð er nú með besta móti,
snjó tekui upp og hagar komnir
hér og hvar. — Mislingarnir eru
komnir um alla Þingeyjarsýslu.
Fyrirspurn.
Tveir menn veðjuðu um þyngd
á ákveðnum hlut sem var 15 kilo
er hann var viktaður. — Annar
þeirra segir: »Stykkið er 10 kilo«
en hinn segir: »Það er ekki 10
kilo«, vitandi að það var meira.
Hvor hefir vinning?
SVAR:
Hvorugur.
T l’LgM I N N I S:
Baflhúsið opifl v. d. 8-8, Id.kv. til 11
Borgarst.skrifat. í brunastöð opín v. d
11-3
Bæjarfóg.skrifst. Hverfisg. op, v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk. Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v.d
Islandsbanki opinn 10-4.
K. F. U. M. Alm. samk, sunnd. 8’/, siðd
Landakotsspít. Sjúkravitj.tími kl, 11-1.
Landsbankinn 10-3. Bankastjóm til við-
tals 10-12
Landsbókasafn 12-3 og 5-8. Utlán 1-3
Landssiminn opinn v. d. daglangt (8-9)
Helga daga 10-12 og 4-7
Náttúrugripasafnið opið Þ/,-21/, siöd.
Pósthúsið opið v. d. 9-7. sunnd. 9-1
Samábyrgðin 12-2 og 4-b.
Stjórnarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d.
Vifilsstaðahælið. Hcimsóknartími 12-1
Þjóðmenjasafnið opið sd. þd. fmd. 12-2
ókeypis lækning háskólans
Kirkjustræti 12:
Alm. lækningar á þriðjud. og föstud.
J kl. 12—1.
Eyrna-, nef- og hálslækningar á föstud.
kl. 2—3.
Tannlækningar á þriðjud. kl. 2—3.
Augnlækningar i Lækjargötu 2 á mið-
vikud. ki. 2-3.
Landsféhirðir|kl. 10—2 og 5—6.

Ribot og vörnin
við Verdun.
Ribot er fjármálaráðh. Frakka,
er hann maður mikilhæfur og
forvitri kallaður. — Þ. 18. mars
síðastliðinn lýsti hann í ræðu fjár-
hag Frakklands og komst að lok-
um svo að orði:
--------Vér erum á atburða-
ríkum tímamótum. AUur heim-
urinn hlustar til þess, sem nú er
að gerast hjá Verdun. Þar sýnir
hamagangur áhlaupanna, með
hversu mikilli óþreyju féndur vor-
ir bíða eftir sigri — stundarsigri,
En þessa vörn mun Saga dæma
hið ágætasta verk, er unnið hefir
verið til sæmdar landi voru.
Það er víst engin goðgá, þó
að menn leyfi sér að þykjast sjá
fyrir endann á þessum hryllilega
ófriði1). Það þarf hvorki að vera
skrum, tálvonir né ofmikið bjart-
sýni. En það verðum vér að var-
ast, að gera nokkurn þann hlut,
er rýrt gæti traust vorra ágætu
liðsmanna á herforingjum þeim,
er verðskulda að leiða þá til sig-
urs, og því um síst að veikja
traustið á landinu. Reynum að
vera rólegir og sýna jafnmikla
stillingu og landið sjálft.
Vér gerum það vegna sigurs-
ins og og vér gerum það vegna
þingræðisins.
‘) A þessum orðum byggist víst
símfréttin um það, að Ribot teldi ófrið*
inn brátt á enda.