Vísir - 31.05.1916, Blaðsíða 3

V ISI R
4-5 stúlkur,
vanar fiskvinnu, geta fengið atvinnu ca. 5 mánuði á Austurlandi.
Agæt kjör í boði.
Semja má við
Pál Jónsson, yfirdómslögmann
Kirkjustræti 8 B. Heima 4—5 e. m.
Drekkið
CARLSBERG
Porter
Heimsins bestu óáfengu
drykkir.
Fást alstafiar
Aðalumboð fyrir ísland
Nathan & Olsen.
4 duglegir sjómenn og
2 stúlkur
geta fengið ágæta atvinnu við fisk- og síldarveiðar á Austfjörðum.
Hátt kaup og ennfremur prócentur af hverri tunnu síldar sem aflast.
Verða að fara með Gullfossi 3. n. m.
* Upplýsingar hjá
H.f. Timbur & Kokversluninni Reykjavík
Prentsmiöja Þ. Þ. Clementz. 1916.
Uppboðið
, í Engey 5. júní, hefst kl. 11 árd., þá birtir söluskilmálar.
JJHgT Gjaldfrestur til hausts.
Selja á:
9 kýr, 1 dráttarhest — til brúkunar í sumar og afsláttar f
haust —, 42 hœnur, hey — nokkra hestb. — timbur, skæðaskinn,
verkfæri margskonar og ílát [t. d. 30 tn.], bát, tjald, reipi (yfir 100
h.), rúmfþt og marga muni nauðsynlega hverju búi. — Ekkert selt
utan uppboðsins.
Væntanlegir kaupendur (ekki unglingar) verða ferjaðir ókeypis
báðar leiðir — frá bæjarbryggjunni kl. 10, 11, 12 og 5 (gripir þá
óseldir).
Fluttir verða menn í land aftur með keypta muni, eftir því
sem skipsrúm leyfir og dagur endist.
Vótrygglö tafarlaust gegn eldi-
vörur og húsmuni hjá The Brit-
ish Dominion General Insu
rance Co. Ltd.
Aðalumboðsm. G. Gfslason
Det kgl. octr>
Brandassurance Comp.
Vátryggir: Hús, húsgögn, vöru-
alskonar. Skrifstofutími8-12 og -28.
Austurstræti 1.
N. B. Nielsen.
Send\% avx<^s\t\$a\
ttmante&a
S t ú 1 k a
óskast sumarlangt á heimili ná-
Iægt Reykjavík.
Upplýsingar á Frakkastíg 6 a uppi.
Pétur Magnússon,
yfírdómslögmaOur,
Hverfisgötu 30.
Simi 533 — Heima kl. 5—6
Oddur Gfslason
yflrrðttarmálaflutnlngsmaOur
Laufásvegi 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og4-
Simi 26
Bogl Brynjólfsson
yflrréttarmálaflutnlngsmaOur,
Skrifstofa i Aðalstræti 6 [uppil-
Srifstofniími írá kl. 12— og 4—6 e.
- Talsími 250 —
Barátta hjartnanna
Eftír
E. A. Rowlands.
45 ----
Frh.
Þeir höfðu ekki hizt eða kvaðzt,
vinirnir, áður en Rupert fór. Þegar
Chestermere lávarður og konahans
komu tii Lundúna, frá Southamp-
ton, urðu þau of sein til að ná í
Featheistone. Hann var þá lagður
af stað til Frakklands, áleiðis til
Indlands.
Og þeim hafði ekki auðnast að
láta veslings móöur hans aðra hugg-
un f té en að hvetja hana til aö
vona og treysta því, að Rupert
myndi koma heim aftur, miklu fyr
en hún bjóst viö,
— Já, en mun hann nokkurn
tíma verða samur og jafn, og eins
og hann áður var, hafði aumingja
móðir hans sagt, kjökrandi.
Móöir Filipps tók mjög vel á
móti gömlu konunni, og var hún
hjá henni í Chestermere-höllinni
þegar Katrín og maður hennar komu
þangað.
•— Það er ekki þetta ferðalag soh-
ar míns eingöngu, sem hryggir
mig, þó hann hafi aldrei fyr verið
. svona lengi í burtu frá mér, sagði
hún enn fremur. En það er endur-
minningin um hvað hann v a r, og
hvað hann e r n ú. Ó, eg full-
vissa yður um það, kæra frú Ches-
termere, að mig grunaöi það altaf
aö þessi viðbjóðslegi kvenmaður
myndi eyðileggja alt líf Ruperts.
Hún er alls ekki mensk manneskja.
Eg hræöist hana. Hún var vön að
hræða mig þegar hún var lítil telpa.
Hún var svo undarleg, grimmúð-
ug og — villimannaleg. Egreyndi
alt, sem eg gat til aö fÖrða Rupert
frá þessari óhamingju. Eg sagöi
honum hver hún væri, lýsti henni
fyrir honum áftur og aftur. En það
stoðaði ekki neitt. Hanti vildi ekki
heyra neitt misjafnt um hana. Og
nú hefir hún gert útaf við hann,
og eins mun hún gera við mig,
að eg held, ef Rupert verður lengi
að heiman, því eg er nú farin að
eldast, og hann er eini sonurinn
minn. Ó, kæri Chestermere lávarð-
url Haldið þér að hann muni
nokkurn tíma koma aftur?
Þaö Ienti að síðustu algert á
Katrínu að hugga gömlu konuna.
Og svo vel tókst henni það, að
þegar frú Featherstone fór aftur af
stað heim til sín, voru tárin þorn-
uð og hún farin að vona eftirsyni
sínum heim aftur bráðlega.
— Filipp skal skrifa honum, og
fá hann til að koma heim til yðar
aftur, hafði yngri frú Chestermere
sagt við hana aö skilnaði, og maö-
ur hennar lofaöi að hann skyldi
ekki láta þaö bregðast aö skrifa
Rupert. Hann hafði nú reyndar
skrifaö þessum vini sfnum mörg
bréf, að undanförnu, en þetta bréf,
nú um jólin, var fyrsfa bréfið, sem
hann hafði fengið frá Rupert, stðan
hann lagði af stað.
Það var hálf undarleg tilviljun,
hugsaði Katrín roeð sjálfri sér,
þegar hún opnaði umslagið utan
um bréfið frá Edward Antrobus,
að sami pósturinn, sem færði henni
þaö, skyldi einnig koma með bréf
frá Rupert. Og henni þótti vænt
um að drengurinn skyldi hugsa til
hennar, jafnt á sorgarstundum henn-
ar og gleðistundum.
Bréfið hljóðaði þannig:
„Við erum nýkomin aftur til
Englands, og eg er nýbúinn að
frétta um missir þinn, og veikindi
þin. Eg verð aö skrifa þér þessar
línur, kæra Katrín, til þess að láta
þig vita hvað mér feliur þetta þungt.
Það hrygði mig að frétta lát móö-
ur þinnar, hún var mér ætíð svo
góð. En hvaö eg óska, að eg mætti
koma og finna þig. Vilt þú lofa
mér aö koma með konuna mína?
Hana langar til að kynnast þér.
Eg hefi sagt henni hversu miklir
vinir mínir þú og móðir þín ætfö
hafiö verið, og hana langar til að
hún einnig mætti kalla þig vin-
konu sína. Við eigum heima rétt
hjá ykkur hér í Midiandshéraöinu.
Eg hefi leigt mér hérbústað. Fðð-
ur mínum Iíður miklu betur en eg
bjóst við. Eg held honum þyki
mjög vænt um Rósabellú. Hún er
svo yndisleg, eins og þú veiit
Leyfðu okkur að koma og heim-
.sækja þig. Okkur þætti mjögmik-
iö í þaö varið að ná vinfengi
ykkar. Eg þarf að afljúka starfi,
sem eg hefi með höndum, og þarf
hjálp þína. Segðu Chestermere frá
þessu, og þá vona eg að hann
máske ieyfi okkur aö koma. Eg
sendi þér bók í jólagjöf, og beztu
óskir til ykkar allra.
Eg er ávalt, kæra Katrín, þinn
einlægur vinur.
T e d d y.“
P. s. „Eg er mjög hamingju-
samur.“
Katrín braut saman bréfið og
lagði það frá sér. Hún lokaði aug-
unum og hendur hennar titruðu.
Henni fanst bréfið vera stílað í
svo auðmjúkum bænarróm.