Vísir - 02.06.1916, Blaðsíða 3
VÍSIR
%
4 duglegir sjómenn og 2 stúlkur geta fengið ágæta atvinnu við fisk- og síldarveiðar á Austfjörðum. Hátt kaup og ennfremur prócentur af hverri tunnu síldar sem aflast. Verða að fara með Gullfossi 3. n. m. Upplýsingar hjá H.f. Timbur & KolaYersluninni Reykjavík STRÁHATTAR FTRIRTELPUR Stóvt úvval tvi^tomfö. Sturla Jónsson.
Earlmannafatnaður á fullorðna og unglinga. Stórt úrval nýkomið. Sturla Jónsson. á 3stat\d hefir á boðstólum margskonar fólk. IBÍÐ. 5—6 herbergi, helst nálœgt miðbænum, óskast til leigu 1. október n. k. R. P. Levf
|^VATRYGGINGJVtiJ Vátryggið tafarlaust gegn eldi vðrur og húsmuni hjá The Brit■ ish Dominion General Insu rance Co. Ltd. Aðalumboðsm. G. Gfsiason Det kgl. octr. Brandassurance Comp. Vátryggir: Hús, húsgögn, vöru- alskonar. Skrifstofutími8-12 og -28. Austursiræti 1. N. B. Nielsen. | LÖGMENN^^Jj Pétur Magnússon, yfirdómslögmaöur, Hverfisgötu 30. Simi 533 — Heima kl. 5—6 f
O \ J í
J6ava\\\u\a\x, Sturla Jóusson. Oddur Gfslason yflrréttarmálaflutnlngsmaOur Laufásvegl 22. Venjulega heima kl. U-12 og4- Siml 26 Bogl Brynjólfsson yflrréttarmálaflutnlngsmaður, Skrifstofa í Aðalstræti 6 [uppij. Srifstofutími frá kl. 12— og 4—6 e. — Talsími 250 —
ADv^vr
Prentsmiðja Þ. Þ. Clementz. 1916.
Barátta hjartnanna
Eftir
E. A. Rowlands.
46 ----
Frh.
Ef Katrín heföi veriö kaldlynd,
aö nátúrufari, þá myndi sá kuldi
nú hafa aukist, er hún hugsaöi til
Rósabellu. En bæöi var hún svo
máttfarin eftir veikindin, og hrygg
í huga eftir móöurmissirinn, að eng-
inn kuldi né rciöitiifinning geröi
vart við sig i huga hennar, gagn-
vart konunni, sem haföi svikið Ru-
pert og gengið að eiga Edward,
eingöngu af hefndargirni og met-
oröagirnd.
En hún hafði enga hugmynd
um það, að þessi kona væri óvin-
ur hennar, kaldlyndur, brögöóttur,
samvizkulaus óvinur.
Sannleikurlnn var sá, aö hún al-
veg gleymdi Rósabellu, en mundi
aðeins eftir unglingnum, sem hún
hafði kallað vin sinn, og ávalt
myndi nefna því nafni, hversu mjög
sem þau kynnu aö fjariægjast hvort
annað.
Hún áleit ekki gott tækifæri til
þess að tala um þetta við mann
sinn, nú sem stóð. Tækifærið myndi
koma, og kom einmitt þenna jóla-
dag, þegar þau hjónin sátu tvö ein
saman, eftir að Filipp hafði Iesið
bréf Ruperts til enda. Hann haföi
tekið vonbrigöunum karlmannlega
og mintist ekki með einu orði á
atvikin, sem höföu breytt Iffsstefnu
hans. Og báöum fanst þeim hjón-
unum aö hann verða drengilega
við vonsvikunum.
Katrín og maður hennar höfðu
setið lengi og talað saman í rökkr-
inu þetta fyrsta jólakvöld sem þau
voru gift.
Og aö síðustu' rétti hún honum
bréf Edwards.
— Þú ætlar aö leyfa mér aö
vera vinkona hans, Filipp, sagði
hún með eftirvæntingu.
Chestermere snéri sér viö og Ias
bréfiö. Hann komst viö af viö-
kvæmninni, sem skein út úr því.
En honum kom jafnframt til hug-
ar, að á bak viö lægju ákveðin
áform um að ná tökkum á heim-
ilislffl hans.
Hann gat samt ekki fengið sig
til að neita henni um þessa bæn,
þó hann væri svo innilega and-
stæður þessari konu, sem þannig
notaði hinn unga mann sinn fyrir
skálkaskjól.
Þegar bréf Ruperts kom hafði
öll gremjan og alt vantraustið á
henni vaknað enn á ný í huga
hans.
Og nú óskaði hún að þrengja
sér inn á heimili hans, taka í hönd
honum og kalla konuna hans vin-
konu sína.
Hann snéri sér að Katrínu og
var aö því kominn að svara henni
neitandi. En þegar hann sá hinar
fölu kinnar hennar og spyrjandi,
eftirvæntingarfulla augnaráðið varð
honum hughvarf, og hann sagði
aðeins:
— Þú mátt vera vinkona hans,
ef þú óskar þess, góða mín, sagði
hann blíðlega, um leið og hann
rétti henni bréfið aftur, beygði sig
niður aö hetini og kysti hana.
Katrfn þakkaði honum innilega
fyrir.
— En hvað hann er góður, góð-
ur og vingjarnlegur, sagöi hún við
sjálfa sig um leið og hann gekk í
burtu og skildi hana eftir við ofn-
inn. Eg ætla aö skrifa Teddy á
morgun. Eg vil gera alt sem eg
get til að hjálpa honum, og eg
ætla aö reyna að láta mér falla við
hana líka. Hann skal komast að
raun um að eg er sönn vinkona
hans.
En þegar Katrín var að bolla-
leggja þetta kom henni síst til hug-
ar hvaða þyrnum hún nú var í
þann veginn að strá á lífsbraut
sfna, brautina, sem átti að verða
hlaðin erfiðleikum, hjartasorg og
jafnvel Iífshættu.
Hún var sæl í meðvitundarleysi
sínu um alt þetta. En það með-
vitundarleysi átti ekki að eiga sér
langan aldur.
XII.
Bréfið frá frú Chestermere kom
í hendur Edwards lávarðar í hæfi-
Iegan tíma, og tárin komu fram f
augun á honum þegar hann las
þaö.
Bréfið hrygði hann án þess hann
gæti gert sér grein fyrir ástæðunni
til þess, því ekki hafði það að
geyma annað en hlýleg orð. Og
bréfið hafði komið miklu fyr en
hann bjóst við.
— Það er ekki af því að eg
haldi að Katrín ekki vilji svara mér,
heldur hitt að Chestermere Iíklega
vill ekki leyfa henni það, hugsaði
hann.
Og hann fann til kvalar og
blygöunar um leiö og hatin hugs-
aði þannig. Því Edward lávarður
vissi nú hvað þessi gifting hafði
aö þýða fyrir Rupert.