Vísir - 02.06.1916, Blaðsíða 3

Vísir - 02.06.1916, Blaðsíða 3
VÍSIR % 4 duglegir sjómenn og 2 stúlkur geta fengið ágæta atvinnu við fisk- og síldarveiðar á Austfjörðum. Hátt kaup og ennfremur prócentur af hverri tunnu síldar sem aflast. Verða að fara með Gullfossi 3. n. m. Upplýsingar hjá H.f. Timbur & KolaYersluninni Reykjavík STRÁHATTAR FTRIRTELPUR Stóvt úvval tvi^tomfö. Sturla Jónsson. Earlmannafatnaður á fullorðna og unglinga. Stórt úrval nýkomið. Sturla Jónsson. á 3stat\d hefir á boðstólum margskonar fólk. IBÍÐ. 5—6 herbergi, helst nálœgt miðbænum, óskast til leigu 1. október n. k. R. P. Levf |^VATRYGGINGJVtiJ Vátryggið tafarlaust gegn eldi vðrur og húsmuni hjá The Brit■ ish Dominion General Insu rance Co. Ltd. Aðalumboðsm. G. Gfsiason Det kgl. octr. Brandassurance Comp. Vátryggir: Hús, húsgögn, vöru- alskonar. Skrifstofutími8-12 og -28. Austursiræti 1. N. B. Nielsen. | LÖGMENN^^Jj Pétur Magnússon, yfirdómslögmaöur, Hverfisgötu 30. Simi 533 — Heima kl. 5—6 f O \ J í J6ava\\\u\a\x, Sturla Jóusson. Oddur Gfslason yflrréttarmálaflutnlngsmaOur Laufásvegl 22. Venjulega heima kl. U-12 og4- Siml 26 Bogl Brynjólfsson yflrréttarmálaflutnlngsmaður, Skrifstofa í Aðalstræti 6 [uppij. Srifstofutími frá kl. 12— og 4—6 e. — Talsími 250 — ADv^vr Prentsmiðja Þ. Þ. Clementz. 1916. Barátta hjartnanna Eftir E. A. Rowlands. 46 ---- Frh. Ef Katrín heföi veriö kaldlynd, aö nátúrufari, þá myndi sá kuldi nú hafa aukist, er hún hugsaöi til Rósabellu. En bæöi var hún svo máttfarin eftir veikindin, og hrygg í huga eftir móöurmissirinn, að eng- inn kuldi né rciöitiifinning geröi vart við sig i huga hennar, gagn- vart konunni, sem haföi svikið Ru- pert og gengið að eiga Edward, eingöngu af hefndargirni og met- oröagirnd. En hún hafði enga hugmynd um það, að þessi kona væri óvin- ur hennar, kaldlyndur, brögöóttur, samvizkulaus óvinur. Sannleikurlnn var sá, aö hún al- veg gleymdi Rósabellu, en mundi aðeins eftir unglingnum, sem hún hafði kallað vin sinn, og ávalt myndi nefna því nafni, hversu mjög sem þau kynnu aö fjariægjast hvort annað. Hún áleit ekki gott tækifæri til þess að tala um þetta við mann sinn, nú sem stóð. Tækifærið myndi koma, og kom einmitt þenna jóla- dag, þegar þau hjónin sátu tvö ein saman, eftir að Filipp hafði Iesið bréf Ruperts til enda. Hann haföi tekið vonbrigöunum karlmannlega og mintist ekki með einu orði á atvikin, sem höföu breytt Iffsstefnu hans. Og báöum fanst þeim hjón- unum aö hann verða drengilega við vonsvikunum. Katrín og maður hennar höfðu setið lengi og talað saman í rökkr- inu þetta fyrsta jólakvöld sem þau voru gift. Og aö síðustu' rétti hún honum bréf Edwards. — Þú ætlar aö leyfa mér aö vera vinkona hans, Filipp, sagði hún með eftirvæntingu. Chestermere snéri sér viö og Ias bréfiö. Hann komst viö af viö- kvæmninni, sem skein út úr því. En honum kom jafnframt til hug- ar, að á bak viö lægju ákveðin áform um að ná tökkum á heim- ilislffl hans. Hann gat samt ekki fengið sig til að neita henni um þessa bæn, þó hann væri svo innilega and- stæður þessari konu, sem þannig notaði hinn unga mann sinn fyrir skálkaskjól. Þegar bréf Ruperts kom hafði öll gremjan og alt vantraustið á henni vaknað enn á ný í huga hans. Og nú óskaði hún að þrengja sér inn á heimili hans, taka í hönd honum og kalla konuna hans vin- konu sína. Hann snéri sér að Katrínu og var aö því kominn að svara henni neitandi. En þegar hann sá hinar fölu kinnar hennar og spyrjandi, eftirvæntingarfulla augnaráðið varð honum hughvarf, og hann sagði aðeins: — Þú mátt vera vinkona hans, ef þú óskar þess, góða mín, sagði hann blíðlega, um leið og hann rétti henni bréfið aftur, beygði sig niður aö hetini og kysti hana. Katrfn þakkaði honum innilega fyrir. — En hvað hann er góður, góð- ur og vingjarnlegur, sagöi hún við sjálfa sig um leið og hann gekk í burtu og skildi hana eftir við ofn- inn. Eg ætla aö skrifa Teddy á morgun. Eg vil gera alt sem eg get til að hjálpa honum, og eg ætla aö reyna að láta mér falla við hana líka. Hann skal komast að raun um að eg er sönn vinkona hans. En þegar Katrín var að bolla- leggja þetta kom henni síst til hug- ar hvaða þyrnum hún nú var í þann veginn að strá á lífsbraut sfna, brautina, sem átti að verða hlaðin erfiðleikum, hjartasorg og jafnvel Iífshættu. Hún var sæl í meðvitundarleysi sínu um alt þetta. En það með- vitundarleysi átti ekki að eiga sér langan aldur. XII. Bréfið frá frú Chestermere kom í hendur Edwards lávarðar í hæfi- Iegan tíma, og tárin komu fram f augun á honum þegar hann las þaö. Bréfið hrygði hann án þess hann gæti gert sér grein fyrir ástæðunni til þess, því ekki hafði það að geyma annað en hlýleg orð. Og bréfið hafði komið miklu fyr en hann bjóst við. — Það er ekki af því að eg haldi að Katrín ekki vilji svara mér, heldur hitt að Chestermere Iíklega vill ekki leyfa henni það, hugsaði hann. Og hann fann til kvalar og blygöunar um leiö og hatin hugs- aði þannig. Því Edward lávarður vissi nú hvað þessi gifting hafði aö þýða fyrir Rupert.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.