Vísir - 05.06.1916, Page 2

VfSlR
VISIR
Afgreiðsla blaðsins á Hótel
Island er opin frá kl. 8—8 á hverj-
um degi,
Inngangur frá VaflarstrætJ.
Skrífstofa á sama stað, inng. frá
Aðalstr. — Ritstjórfnn tll viðtals frá
kl. 3—4.
Sími 400.— P. O. Box 367.
Minningarorð
um Skúla Thoroddsers
er Bjarni Jónssoti frá Vogi flutti
á heimili hans,
er hann var jarðaður.
Skúli heitinn mæltist til þess, að
einhver samverkamanna sinna taiaði
hér nokkur orð. Þess vegna hefi
eg orðið til þess, að fiytja honum
hér stutta kveðju, en ekki á það að
vera nein ræða, er fullnægi minn-
ing svo merkilegs manns.
Fyrst vil eg minna á það, að
rétturinn er hið eina vopn lítil-
magnans. Svo er innaniands um
hinar fátækari stéttir og konuna fram
til síðustu tíma. Svo er og um
þjóðina í viðskiftum hennar við
aðrar þjóðar, — hún er lítiimagni
og rétturinn hennar eina vopn.
Þess ber því jafnan að gæta um
stjórnmálatnenn, hversu fast þeir
halda á réttinum.
Skúli heitinn hélt allra manna
fastast á honum. Hann var sjálf-
sagöur talsmaður þeirra stétta, sem
lotið hafa í lægra haldi, því að
honum var réttlæfiskendin ríkust í
skapi og hann var auk þess brjóst-
góður maður. — Eins og menn
vifa, höfðu hér í landi viðgengist
þau rangindi, að mæður vorar
máttu ekkert atkvæði eiga um þau
i
mál, er vér karlmenn þóttumst
sjálfkjörnir herrar yfir. Frá því er
Skúli hóf stjórnmálastarf sitt fyrir
meira en 20 árum, barðist hann
fyrir þvi, aö fá slík rangindi af-
nurnin, og lét ekki af fyrr en fram
gekk málið. Munu konur viöur-
kenna það í dag og þó meirsíðar.
Sömu lyndiseinkunnir skipuðuhon-
um og í fremstu röð þeirra manna,
er heimta fullan rétt landsins. Hélt
og þar til að frelsisást var mjög
rík f huga hans og vildi hann sjálf-
ur vera frjáls maður og vildi þjóð
sína frjálsa fremur öllu. Kom þar
fram forníslenzk höfðingjalund, sem
vonandi verður hér almenn er þjóö-
in réttir betur viö eftir þær sorta-
aldir, sem yfir hana hafa gengið.
Hugsjónir æskunnar, áhugi og
atorka þroskaaldursins og seigla og
staðfesta fullorðinsáranna og öll
löngun mannsins hneig aö þessu.
Hann hóf stjórnmálastarf sitt meö
miklum vonum íslandi til handa
og kröfum um viðurkenning á rétti
þess og hin síðustu ár voru von-
irnar eigi minni og atgangur hans
jafnharður. »Hans hið síðsta högg-
ið var hinu fyrsta ei minna«.
En allir vita að Skúli heitinn
átti við mikla mótstöðu að stríöa
og margskonar erfiðleika. Er öll-
um stjórnmálamönnum þeim, er
í þungti stríði standa, nauösynlegt
að eiga einhvern friðaðan blett á
jarðríki, og Skúli átti hann hér á
heimili sínu. Þvi að konan var
honum eigi síður trúr samverka-
maður og skjaldberi, en húsfreyja.
Hér gat hann hvílst eftir stríðið og
safnað nýjum þrótti.
Eg fiyt Skúla nú kveðju vora,
samverkamanna hans, með þakk-
læti fyrir starf hans og eigi síður •
óhvikulan vilja hans til að ná því, !
sem eigi átti fram að ganga um I
hans daga, og fyrir samvinnuna. j
Og eg treysti því, að þessa kveðju
megi eg flytja í nafni allra sam-
verkamanna hans, hvort sem þeir
voru mótstöðumenn hans eða sam-
herjar.
Þótt eg hefði þann málsins mátt,
sem með þarf, mundi eg þó eigi
freista að lýsa því, hvernig um-
horfs er í hug hinna nánustu ást-
vina hins látna, því að eg vil einskis
manns harma ýfa með orðum min-
um. En eins verður þó að geta,
sem eg veit að er rétt. Við hlið-
ina á eðlilegum söknuöi eftir ná-
kominn ástvin og mikinn mann,
munu þar vaka margar fagrar end-
urminningar frá liðnum tímum, því
að Skúli heitinn var ástríkur eigin-
maður og faðir. Og það veit eg,
aö þakklætiö mun vera jafnríkt í
hug þeirra sem sorgin. Mun það
fylgja sögu Skúla, að á heimilinu
hafi allir verið samhentir, húsfreyj-
an og bóndinn, börnin og faðirinn.
Að síðustu flyt eg Skúla, hinum
merkasta stjórnmálamanni á síðari
árum, kveöju og þakklæti íslands
Hefi eg sett þá kveðju í ferskeytl-
ur:
Vorið bjart er brosti storð,
bjóstu þig til ferða.
Má nú ei þitt máttarorð
mér að liöi veröa.
Bergmál hugum ungum í
eldinn mun þó glæða,
svo að kynslóð síðar ný
sárin megi græöa.
Þegar sólin lýsir lönd
lifnar vorsins kliöur,
stirðnuð er þín hrausta hönd,
hjörinn faliinn niöur.
Sjónin hvassa sofnuð er,
sú er glegst mér þótti.
Grípur hvast um huga mér
harmur sár og ótti.
Horfi eg yfir hópinn minn
hræöslu og vonar milli,
hver skal sitja sessinn þinn
sá er skarðið fylli.
Vonaprúður, viljaskír
vanstu að frelsi mínu,
þakkar ylur er því hlýr
yfir kumli þínu.
Bretar á vígveiiinum
---- Frh.
Það hefir verið sagt, að her-
mönnum sé gefið áfengi á und-
an byssustingjabardögum. Eng-
lendingar fái romm og Frakkar
absinth. En í því er engin hæfa.
Absinth er algerlega bannað, og
Bretarnir fá að eins einn pela af
rommi, þegar þeir hafa staðið
heila nótt á verði, í vatni og for
upp að knjám. Sá skamtur er
þeim veittur að ráði mikilsmet-
inna lækna. Og eg legg heldur
ekki mikinn trúnað á það, að
Þjóðverjar gefi sínum hermönn-
um áfengi áður en þeir gera á-
hlaup. í bardögum er mest um
vert að vera kaldur og rólegur
en áfengið mundi verka öfugt.
Breskum hermönnum er bann-
að að drekka ósoðið eða ósíjað
vatn. Hvert herfylki hefir tvo
vatnsvagna sem útbúnir eru með
tækjum til að hreinsa vatnið. —
Versti óvinur hersveitanna frá
fornu fari, blóðkreppusóttin, er
horfin og sömuleis taugaveikin-
Þá eru hinar stóru karból- og
kalkdælur samdælt er meðrotn-
unarverjandi efnum yfir líkin á
milli skotgrafanna, ekki þýðing-
ar minni fyrir heilbrigðisástandið.
Þær eru látnar starfa á nóttunni.
Biddaraliðið héfir minna gildi
í þessum ófriði en áður. Skot-
fœrin eru flutt á bifreiðum á víg-
völlinn, sjúkravögnum er ekið
með bensíni og flugmennirnir
njósna. — En hestarnir eru nú
samt ómissandi, því að án þeirra
væri ómögulegt að flytja fallbyss-
urnar fram og aftur á vígvellin-
um, enn hefir ekki sú bifreið
verið búin til, sem ekið verður
um holt og móa. — Það er er-
fitt að afla hestanna, en altaf
verður að fá nýja og nýja. Að
meðaliali lifa hestarnir ekki leng-
ur en 10 til lödaga á vígvellin-
um. Þess vegna er nú í fyrsta
sinni í sögu (styrjaldanna farið
eins vel með hestana eins og
mennina.
T I L M I N N I S:
Baðhúsið opið v. d. 8-8, ld.kv. til 1!
Borgarst.skriföt. t brunastöð opín v. d
11-3
Bæjarfóg.skrifst. Hverfisg. op. v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk, Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v.d
Islandsbanki opinn 10-4.
K. F. U. M. A!m. samk, sunnd. 8‘/, siðd
Landakotsspít. Sjúkravitj.tfmi kl, 11-1.
Landsbankinn 10-3, Bankastjórn til við-
tals 10-12
Landsbókasafn 12-3 og 5-8. Utlán 1-3
Landssiminp opinn v. d, daglangt (8-0)
Helga daga 10-12 og 4-7
Náttúrugripasafnið opið Þ/,-21/, síðd.
Pósthúsið opið v. d. 9-7, stmnd. 9-1
Samábyrgðin 12-2 og 4-6.
Stjómarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d.
Vifilsstaðahælið. Hcimsóknartími 12-1
Þjóðmenjasafnið opið sd. þd. fmd. 12-2
Ókeypis lækning háskólans
Kirkjustrætf 12: •
Ahn. lækningar á þriðjud. og fðstud.
kl. 12—1.
Eyrna-, nef- og hálslækningar á föstud.
kl. 2-3.
Tannlækningar á þriðjud. kl. 2—3.
Augnlækningar i Lækjargötu 2 á tr.ið-
vikud. kl. 2—3.
Landsféhirðir kl. 10—2 og 5—6.
Fatabúði n
í Hafnarstræli 18. Sími 269.
Nýkomnar Regnkápur og Rykfrakkar
fyrir herra, dömur og börn.
Einnig margt fleira.
? Svo segir gömul þula: Af því
að fjöðrina vantaði, fór skeifan
undan, af því að skeifan fór
undan féil hesturinn, af því að
hesturinn féll, var riddarinn tek-
inn til fanga og af því að
riddarinn var tekinn tii fanga
tapaðist orustan. Dýralækna-
deildin brezka sér um að engin
orusta tapist vegna þess að hesta
vanti eða skeifur undir þá. í
dýralæknadeildinni eru 700 for-
ingjar og 8000 hermenn og hafa
þeir ekkert annað að gera en að
annast um hestana. Fyrsta mán-
uð ófriðaríns voru 81 þúsund
hestar undir læknishendi og af
þeim urðu 47 þúsund albata og
voru sendir aftur til vígvallarins.
Hestaspítalar eru margir með-
fram herstöðvunum og eru þeir
undir yfirumsjón hertogans frá
Portlandi og jarlsins frá Lons-
dale. En þeir eru faldir beztir
hestamenn á öllu Englandi. Svo
sem sjá má, hafa Þjóðverjar ekki
neinn einkarétt á því að fram-
fylgja fast föstum reglum. Hag-
sýni Breta hefir í ófriði þessum,
eins og svo off áður, getið sér
: ódauðlegan orðstýr. Og fyr eða
síðar verður það hún, sem ber
j sigur af hólmi.
Frh.