Vísir - 07.07.1916, Blaðsíða 3

v i s:ier
víniö vog hættan vetður altaf rnikil
fyrir þann sem selur, ef lögreglu-
eftirlitiö er sæmilegt. En þó að
margir séu svo geröir aö þeir
viröi fjársektir aö vettugi, þá myndu
þeir veröa sárafáir, sem vildu eiga
betrunarhúsvist yfir höfði sér.
Eg veit ekki hvort templarar ætla
aö taka þessa stefnu í málinu, en
lítið bólar á henni hjá þeim enn,
og eiga þó landskosningar aö fara
fram í næsta mánuði. - Þeim veitir
því ekki af tímanum, ef þeir ætla
sér aö reyna að hafa áhrif á þær.
En það er áreiðanlegt, að ef
þessu máli veröur ekki hreyft fyrir
þingkosningar, þá verður engin
veruleg breyting gerö á bannlögun-
um á næsta kjörtímabili. — Því
mun þá veröa svarað er á þing
kemur, að slíkar breytingar megi
ekki gera aö þjóðinni fornspurðri.
Templurum verður því að vera það
Ijóst, að ef þeir ætla að gera nokk-
uð í þessu máli, þá veröa þeir að
vinda að því hið bráöasta.
S. S.

Vegna þess,
hversu erfitt er að íá steinolíu
flutta til Norðurlandsins, eru
birgðir vorar þar fremur litlar, ogviljum vér því leiða athygii þeirra
sem ætla sér að gera út mótorbáta til síldveiða fyrir norðan í sum-
ar og hugsa sér að kaupa steinolíu hjá oss, að því að svo getur
farið, að birgðir vorar fyrir norðan verði ekki nægilegar, svo
öruggast er fyrir þá að taka með sér héðan eins mikið af olíu og
þeim er unt.
Rvík 4. júií 1916.
Hið íslenska sieinoiíuhlutaféiag.
Drekkið
LYS
CARLSBERG
Heimsins bestu óáfengu
drykkir.
Fást aistaðar
Aðalumboð fyrlr fsiand
Nathan & Olsen
Vandað hús
Næstkomandi laugardag, 8. þ.
m. kl. 5 síðd. verður við Stýri-
mannaskólann haldið uppboð á
4 kúm.
Rvík 5. júlí 1916.
á góðum stað í bænum — er til sölu.
Upplýsingar gefur
Pétur Magnússon yfirdómslögmaður,
Hverfisgötu 30.
I
Páll Halldórsson.
Prentsmiðja Þ. Þ. Clementz. 1916
Hús til sölu
á góðum stað í bænum nú
þegar. Semja'ber við
trésmið.
c
LOGMENN

!*► 41
Oddur Gísiason
yfirréttarmálaflutnlnssmaOur
Laufásvegl 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5
Sími 26
Bogi Brynjólfsson
yflrréttarn álaflutnlngsmsCur,
Skrifstofa í Aðalstræti 6 [uppi].
Srifstofutimi frákl. 12— og 4—6 e.
— Talsími 250 —
Pétur Magnússon,
yfirdómslögmaOur,
Hverfísgötu 30.
Simi 533 — Heima kl. 5—6
Brunatryggingar,
sæ- og stríðsvátryggingar.
A. V. Tulinius,
Miðstræti 6 — Talsími 254
Det kgl. Qctr.
Brandassurance Comp.
Vátryggir: Hús, húsgögn, vöru-
alskonar. Skrifstofutími8-12 og -28.
Austurstræti 1.
N. B. Nielsen.
Barátta Hfartnanna
Eftir
E. A. Rowlands.
77
Frh.
—• pú hefir álitiö það heimsku
af þér að leiðbeina Rósabellu, eins
og hún bað þig um, hélt Rupert
áfram, allra helzt að ætla að gera
það í laumi. En vitaskuld má ekki
gleyma því að jafn hrekklaus mað-
ur og þú grunar ekki aðra um
hrekki. Hún lék hlutverk sitt vel
Þegar hún fann upp söguna um
Teddy. hæri Filipp! Heföi eg
bara verift hér heima þá hefðir þú
aldrei farið á neitt heimulegt stefnu-
mót raeð þessu kvendi. Eg hefði
getað opnað á þér augun, og það
hefði sparað konunnj þinni marga
beiska áhyggjustund.
— Rupert, stundi Filipp upp.
Hvað eg hefi verið fávís, blindur,
bjánalegur. Mig grunaöi aldrei hvert
stefndi. Eg trúöi sögu hennar. Það
var ekki fyr en nóttina góðu, þeg-
ar hún, köld og án tilfinningar,
sagði mér hvernig hún hetði Ieikið
á mig, og hvernig hún heföi ætlað
sér og ætlaði sér framvegis að
eyðileggja líf mitt og Katrínar, að
eg sá hvernig í öllu lá. Eg segi
þér þaö alveg satt, að þegar eg þá
sté út úr vagninum frá henni fanst
mér eg, eg sjálfur, vera sekur í
öllu því illa sem hún haföi reynt
aö koma fram við Katrínu. Og eg
sá í hvað bersýnilega hættu eg
haföi stofnað mannorði tnínu. Sú
nótt gleymist mér aldrei. Eg mun
aldrei gleyma því að veslings Teddy
dó í þeirri trú að eg væri að véla
konu hans. Því síður get eg gleymt
augnatilliti Katrfnar um morguninn.
Rupert stundi við og stóð upp.
— Eilipp, sagöi hann. Þú verð-
ur að lofa mér því að hætt aö
hugsa um þetta. Þú verður að
standa viö þaö sem þú hefir lofað
mér. Þaö er að koma með tnér
eitthvað burtu héðan um tíma.
Komdu. Eg heimta þaö af þér.
— Nei, Rupert, sagði hann. Eg
get ekki fariö, eins og nú standa
sakir. Hún vill ekki tala viö mig.
Hún myndi ekki vilja taka í hend-
ina á mér. Hún mun álíta hana
saklattsu blóði drifna. En — eg
get samt ekki farið. Nei ekki enn,
ekki enn. Eg veit að eg má takaá
þolinmæðinni, bíða, bíða. Guð
minn góður. En hvað það kvelur
mig, Rupert, að hún skuli efastum
ást mína og trygð. En hvernig á
eg aö geta sannfært hana um sak-
leysi mitt, og að eg aldrei hafi í
orði né verki brotið neitt á móti
henni. Hvernig get eg sannfært
hana um að allar þessat líkur, sem á
móti mér mæla séu falskar, eins og
þú veizt þær eru. En — bælti
hann við í klökkum róm, — eg
verð að reyna að vera þolinmóður.
En mun Rósabella hætta að dreifa
út Iygasögum sínum? Hún, sem
varð Antrobus að bana með þeim
mun ekki láta við svo búið standa.
Eg verð að vera kyr hér, og reyna
að vernda Katrínu eins og eg frek-
ast get. Eg er orðinn minni mað-
ur í augum hennar. Eg hefi mist
tiltrú hennar og ást. En eg er
eiginmaöur hennar og er skyldug-
ur að vernda hana. Og auk þess
er lífið mér einskis viröi annars
staðar en í nálægð hennar.
Rupert sagði ekki neit. Hann sá
að Filipp greip höndunum fyrir
audlit sér. En hann sá um leið
að einhver stóð úti fyrir undir opn-
um glugganum á herberginu, sem
þeir voru í. Hann flýtti sér út að
gæta að hver þar væri. Hann sá
þá að þaö var frú Cheslermere,
sem stóð þar eins og steini lostin.
Rupert gekk til hennar.
— Hafið þér heyrt til okkar, frú
Chestermere? spnrði hann blíðlega
og var dálítið skjálfraddaður.
Hún leit við honum. Hann sá
að henni lá viö yfirliði.
— Þér hafið heyrt hvað hann
sagði, heyrt allan sannleikann, sagði
nú Rupert einlæglega en alvarlega.
Og eg veit aö þér munið trúa orð-
um hans. Þér munuð gefa honnm
aftur í fullum mæli sæluna, sem
hann hélt hann hefði glatað og
fyrirgert aö eilífu. Qrípið þetta
tækifæri til þess. Sjálf eruð þér
búin að líða og þola nógu mikið.
Nú liggur sælu- og sólskinslandið
aftur opiö fyrir, ef þér nú aðeins
viljið gleyma stoltinu og einungis
minnast ástar yðar, vandræðum
hans, og — —
Hún rétti honum báðar hendur.
Hann fann að hún titraöi, en
ekki af gremju og ótta heldur af
sælutilfinningu.
— Guð blessi yður, sagði hún
kjökrandi. Guð blessi yður alla
dagá.
Svo þaut hún fram hjá honum
og inn í herbergið til Filipps.
Rupert heyrði að hún í blíðum
róm kallaði tii Filipps og hann
heyrði hann svara í svo innileguro
feginsrómi.
Rupeit fór ekki inn til þeirra.