Vísir - 09.07.1916, Síða 2

Vísir - 09.07.1916, Síða 2
VlSlR Jor %zX\ fer til Akureyrar kl. 12 á hád. fimtudaginn 13. júlí. Stjóxn JUUance. VISIR AfgrelÖsla blaösins á Hótel Island er opúi frá kl. 8—8 á hverj- uin degi, Inngangur írá VallarstrætJ. Skrifstofa á sama stað, inng. frá Aftalstr. — Ritstjórlnn tll vlðtals frá kl. 3-4. Sími 400.— P. O. Box 367. Best að versla í FATABÚÐINNI! Þarfást Regnkápur, Rykfrakkar fyrir herra, dömur og börn, og allur fatn- aður á eldri sem yngri. Hvergi betra að versla en i FATABÚÐINNI, Hafnarstr. 18. Sími 269 Frelsi. —:o:— Lögrétta flutti langau pistil á miðvikudaginn var, eftir einhvern uppgjafa Englending H. S. Cham- berlain að naíni, sem ekki hefir getað orðiö spámaður í sínu föður- landi og J.iví flutt til Þýzkalands og siöan til Vínarborgar og þykir þar spekingur mikill, Pistill þessi á að vera samanburður á þýzku og ensku frelsi, Fyrsí fer hann nokkr- um orðum um enskt stjórnmála- frelsi og gerir lítið úr því. Síðan segir hann; »Eg vil leggjast dýpra. Því eðli frelsisins er viðkvæmt nijög, og veröur það oft að flýja hávaða lífs- ins til þess að draga fram lífið í baráttuþreki einstaklinganna; nægir þar að benda á Bandaríkin í Norður- Ameríku. Að vissu leyti er þessu einnig þannig háttað á Englandi, hvergi hittast fyrir aörir eins sér- vitringar, er ekki kæra sig um skoð- anir annara, um venjur, um orð- róm, illan eða góöan, heldur hugsa og lifa eins og þeim lætur bezt. En þetta eru bara undantekningar frá reglunni. Því reglan er tilbreyt- ingaleysi á öllum sviðum. Þegar eg dvaldi á Englandi fyrir nokkr- um vikum, urðu vinir mínir for- viða, er eg sagði við þá: »Þið eruð sauðir, Englendingar.* í öll- um siðum daglega lífsins og eins í stjórnmálum er sama venjan. Allir karlmenn bera sams konar brækur, allar konur eins gerða hatta; man eg eftir, að einu sinni var ekki hægt að fá í allri London blátt hálsbindi; blátt var ekki tízka þá nefnilega; í Berlín, París og Wien er þetta ekki hugsanlegt.* Já, það vantar ekki, að hann Ieggist djúpt í útskýringum sínum á hinu viðkvæma eðli frelsisins. — Ómögulegt að fá blátt slifsi í allri London!! Og aumingja maðurinn hefir hlaupið um allar götur og í hverja búð og hvergi getað fengið blátt slifsi. — Hvað skyldi hann hafa verið lengi að því? Svo hafa Englendingar auðvitað gert gríu að honum og þess vegna hefir hann sagt þetta: »Þið eiuð sauðir, Eng- lendingar.* — Og mikið dæma- laust er það vel sagt!! Annars segir hann að frelsið sé hugtak og hefir það eftir Kant og hann vitnar lika í tónsnillinginn Wagner og Martin Lúther, svo það er auðséð að maðurinn er lærður. En hann minnist ekkert á frelsi Sljesvíkurbúa eða Pólverja í Austur- Prússlandi. Álítur víst að þeir geti verið ánægðir ef þeir hafa nóg af bláum slifsum og ganga ekki allir á eins brókum — og svo hafi þeir — hugtakið! Hrólfur. Slys. Ofan úr Borgarfirði er Vísi sagt frá hrapallegu slysi, sem þar vildi til núna um miðja vikuna. Bónd- inn á Oljúfurá, Steingrímur, var að grafa undan klöpp eða jarðföstum steini, en er losnaði um steininn, gáði maðurinn sín ekki og varð undir honum, Ekki varð heima- fólk Steingríms vart við slysiö fyr en ferðamenn komu að þar sem hann lá undir steininum. Höfðu báðir fótleggir brotnað og annar molast í sundur. — Læknis var þegar vitjaö og batt hann þegar um brotin og átti síðan að flytja hann hingað til Reykjavíkur með Ingólfi. En áður en lagt var af stað með hann um borð úr Borg- arnesi, skoðaði læknir hann þar og réði frá að flytja hann hingaö vegna þess að hann mundi ekki lifa til kvöldsins. Kolbrandur var hlaupinn f sárið. Minnisbikar Eftir Johan Bojer, —o— Við, glaðværu veiðimennirnir, sátum í kringum eldinn i skógin- um og töluðum um liðnar stundir. Einn okkar, ungur listamaður, kunn- ur fyrir ótrúlegu tiltækin sín, byrj- aði þá að segja frá: Þegar eg var nýkvæntur bjó eg á afskektri hæð skamt frá Kristjaníu. Á þeim vetri dreif nú margt mis- jafnt á dagana. Nágrannarnir voru svo langt í burtu, að konan mín var hrædd við að vera ein heima með stúlkunni. Það snjóaði svo mikið um veturinn, að við uröum oft að fara á skíðum að sækja okk- ur eitthvað til viðurværis. Svo var það á aðfangadagsmorguninn að blöðin fluttu myndir af Iveimur hættulegum glæpamönnum, sem höfðu strokiö úr fangelsinu. »Hm- hac, segi eg við konuna mína, »við megum þá búast við heimsókn — 5 því við liggjum svei mér vel við ( fyrir fólk, sem leitar hælis í skóg- ’ inum«. t »Guð minn góður«, segir hún, ■ »þú heldur þó ekki að þeir fari að koma hingað ?« «• »Því ekki það, því ættu þeir ekki aö gera það«, segi eg,— »og ef þeir kojna, þá held eg sé bezt fyrir okkur að bjóöa þeim inn og veita þeim alt sem þá skortir.* Konan mfn er nú af gamalli em- bættismannaætt komin, og jafnvel í mestu fátæktarástæðum okkar gat eg oft ekki annað en brosaö aö mikil- Iæti hennar, Þrátt fyrir það þó að við byggjum í litlu og óbreyttu húsi, var ekki til að tala um að sendill eða þessháttar fólk fengi aö koma inn í kitruna, sem við köll- uðum borðstofu. Betlari gat feng- ið matarbita, en hann varð að standa úti í ísköldum ganginum og eta hann þar, af því aö það var ekk- ert rúm fyrir hann í eldhúsinu og í borðstofunni, — já, það heföi átt að stinga upp á þ v í við hana. »Það væri svo sem þér líkt, að bjóöa þeim inn«, sagði hún, en varð að brosa, því að jafnvel um- hugsunin fanst henni fjarstæða. — Og eg þurfti nauðsynlega að fara í bæinn í dag, en eg verð víst að sleppa því, eg veit ekki hvort eg þori ein í gegnum skóginn«. »Eg fylgi þér auðvitað að járn- brautarstöðinni«, sagði eg, og það gerði eg. En áður en hún fór inn í lest- ina gaf hún mér heilan hóp af góðum ráðum. »Mundu nú að Iæsa útidyrahurð- inni ve!,« sagði hún. «Það er ekki að vifa hverjir geta farið fram- hjá,» Eg lofaði ölht og flýtti mér heim. Svo hafði vinnustúlkan verið að drepast úr hræðslu á meöan eg var að heiman. En eg fann iíka til einhvers ótta við að vera svona langt frá öllu T I L M I N N I S: Baðhúsið opift v. d..8-8, Id.kv, til 11 Borgarst.skrifjt. i brunastöð opín v. d 11-3 Bæjarfóg.skrifst. Hverfisg. op, v. d. 10-2 og 4-7 Bæjargjaldk, Laufásv. kl. 12-3og5-7v.d Islandsbanki opinn 10-4. K, F. U. M. Alm. samk, sunnd. 8l/, siftd Landakotsspit. Sjúkravitj.tími kl, 11-1. Landsbankinn 10-3, Bankastjórn til vift- tals 10-12 Landsbókasafn 12-3 og 5-8. Utlán 1-3 Landssiminn opínn v. d. daglangt (8-9) Helga daga 10-12 og4-7 Náttúrugripasafuift opift 1 ,/,-2,/1 siðd. Pósthúsið opið v. d. 9-7, sunnd. 9-1 Samábyrgðin 12-2 og 4-6. Stjórnarráftsskriistofurnar opn. 10-4 v. d. Vífilsslaöahælið. Hcimsóknartími 12-1 Þjóðmenjasafnlð opift sd. þd, fmd. 12-2 Ókeypis lækning háskólans Kirkjustræti 12: Alm. læknlngar á þriðjud. og föstud. kl. 12—1. Eyrna-, nef- og hálslækningar á föstud. kl. 2—3. Tannlækningar á þriöjud. kl. 2—3. Augnlækningar i Lækjargötu 2 á mift- vikud. kl. 2—3. landsféhirðir kl. 10—2 og 5—6. e. öðru fólki. Skógurinn í kring um húsið virtist svo drungalegur, húsið svo autt og tótatak mitt svo há- vaðamikiö, að mér fanst helzt að það hlyti að heyrast langt í burtu. Eg reyndi að vinna eitthvað, en það fór alt í handaskolum. Eg fór þá að hugsa um strokumennina tvo og hló mig alveg máttlausan. «Þú ert þó ekki hræddur«, sagöi eg — «ertu orðinn alveg viðutan !« En eg gekk órólegur úr einu herberg- inu í annaö og beið eftir því hvaö að höndum bæri. Þá er alt í einu hringt. Vinnu- stúlkan kemur inn, með öndina í hálsinum og segir að það séu tveir menn úti. «Hvað vilja þeir?c »Eg veit ekki. Þeir sögöust vilja koma inn. En eg þorði ekki að opna. Þeir eru eitthvað svo grun- samlegir*. Frh.

x

Vísir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.