Vísir - 22.07.1916, Side 2

VlSlR
VISIR
A f g r e 1 ð s 1 a blaðsins á Hótel
Island er opin frá kl. 8—8 á hverj-
nm degi,
Inngangur frá Vailarstræti.
Skrifsíofa á sama Btað, inng. frá
Aftalstr. — Ritstjórinn tii vlðtals frá
kl. 3—4.
Sími 400.— P, Q. Box 367.
Best að versla i FATABÚÐINNI!
Þar fást Regnkápur, Bykfrakkar fyrir
herra, dömur og börn, og allur fatn-
aður á eldri sem yngri.
Hvergi betra að versla en í
FATABUfllNNI, Hafnarstr. 18. Sími 269
Friðarhorfur.
í ræðu, sem forsœtisráðherra
Frakka hélt nýlega til rússneskra
þingmanna, sem staddir voru í
París, er nokkuð vikið að því,
hverjum friðarkostum bandamenn
vilja taka. — Hér fer á eftir út-
dráttur úr ræðunni:
Vér viljum ekki ófrið, nú berj-
umst vér, og vér tnunum sigra.
Styrkur vor í þessum ófriði er
að vér vildum sneiða hjá hon-
um. — Vér getum borið höfuð-
ið hátt með góðri samvisku, á
bandalagi voru er enginn blettur.
Vér höfum ávalt kostað kapps
um að ráða friðsamlega fram úr
deilumálunum. Pér munið allir
eftir ögrunum þeim, sem flóðu
yfir heiminn fyrir 25 árum. — í
þeim áttum vér engan þátt, og
vér svöruðum þeim með því að
reyna með öllu móti að koma
sáttum á. Pað var ekki vegna
þess að vér værum hræddir, því
að þjóð vor er svo göfug og
voldug, að hún er hátt upp haf-
in yfir þann grun.
Vér vildum fyrir hvern mun
forða heiminum frá ógnum þeim
sem ófriðnum fylgja og vér rend-
um grun í hve ægilega og af-
skaplega víðtœkar þær myndu
verða. Og þó áttum vér Frakkar
þá um sárt að binda, svo sárt,
að ekki var á bætandi, en vér
vorum þolinmóðir vegna þess að
vér væntum fullkomins sigurs
réttlætisins. En þjóð sem hrok-
inn hafði blindað og heimsveld-
isþráin dáleitt, réðist á oss fyr
en varði og leiddi ófriðinn yfir
heiminn meðan vér af fremsta
megni vorum að reyna að miðla
málum í bróðerni.
En nú berjumst vér.
Vér ætlum að vinna sig-
ur. Vér skulum vinna
s i g u r.
Orðið »friður« væri guðiast
ef það þýddi ekki hegningu
tii handa ofbeldismanninum.
Pýskaland beitir ofbeldi, þegar
það treystir sér til þess, en brögð-
um þegar það þykist sjá vanmátt
sinn. — Nú ætlar það að beita
brögðum. Pað hleýpir af stað
undraorðinu: friður. — Hvaðan
kemur það orð? Við hvern var
það sagt? Hverjir eru kostirnir?
Hver er tilgangurinn?
Pýskaland heldur að það geti
með undirferli spilt samheldni
bandamanna, en enginn þeirra
mun ganga í þá gildru. Eg hefi
sagt það og eg endurtek það:
Pegar blóðið rennur í straumum,
þegar hermenn vorir leggja líf
sitt í sölurnar af slíkri fórnfýsi,
þá væri orðið friður guðlast, ef
það þýðir, að ekki eigi að hegna
ofbeldismönnunum en ofurselja
Norðurálfuna enn á ný geðþótta
og dutlungum hrokafullrar og
drotnunargjarnrar hernaðarklíku.
Pað yrði bandamönnum hin
mesta hneysa! — Hverju ættum
vér að svara ef lönd vor svo,
þegar er slíkur friður væri sam-
inn, soguðusíáný inn í hernað-
arvitfirringuna? — Hvað myndu
komandi kynslóðir segja ef oss
yrði slíkt glapræði á, og létum
oss ganga úr greipum tækifærið
í sem nú býðst til þess að tryggja
( þjóðunum varanlegan frið á ör-
uggum grundvelli?
Frlður sem vér berjumst fyrir.
Friðurinn verður ávöxtur af
sigri bandamanna. Pví að eins
kemst friður á, að vér sigrum.
Friðurinn verður að vera meira
en orðið eitt. Hann verður að
byggjast á alþjóðarétti og tryggj-
ast með lagafyrirmælum, sem eng-
in þjóð megnar að brjóta. Slík-
ur friður mun varpa geislum yfir
mannkynið, hann mun veita þjóð-
flokkunum örugt næði til að
þroskast við vinnu sína eftir hæfi-
leikum og blóð kemur ekki fram-
ar yfir höfuð þeirra.
Þessi hugsjón gerir hlutverk
vort fagurt. Fyrir þessa hugsjón
berjast hermenn vorir -og Ieggja
líf sitt í sölurnar með slíkum
hetjuhug- Fyrir þessa hugsjón
þerra mæður, konur, dætur og
systur harmatár sín, því þær vita
að sonurinn, maðurinn, faðirinn
eða bróðirinn hafa ekki fórnað lífi
sínu til einskis fyrir föðurlandið
eða að óþörfu fyrir heili mann-
kynsins.
Slíkur er sá friður, sem oss
ber að keppa að. En þann sig-
ur sem tryggir oss þennan frið,
vinnum vér því að eins, að vér ,
vinnum saman af heilum hug og
sívaxandi eindrægni.
Pessi sigur er skuld vor við
mannkynið og hún verður greidd.
Sigurinti er í nánd.
Pó að Þýskaland hafi farið
yfir Belgíu og Serbíu með báli
og brandi, þó að það hafi enn
á sínu valdi mörg héruð af Frakk-
landi, þó að það hafi vaðið inn
í Rússland, þá verður það ekki
þ a ð, sem sigrar. Pað iækkar
meira og meira í áliti umheims-
ins. Pýskaland titrar af angist,
af hugarkvöl og iðrun. Pað er
máttur hugsjónananna, sem læt-
ur til sín taka, það er byrjun úr-
slitanna. ...
i
I Þegar eg nú sendi konu mína
, veika til útlanda eftir þriggja ára
legu hér, finn eg mér skylt að
l
I þakka ynnilega öllum þeim, er
I tekið hafa á einn eður annan
hátt þátt í kjörum hennar.
i
En sérstaklega þakka eg herra
lækni Porði Thoroddsen hina
aðdáanlegu alúð með lækninga-
tilraunum henni til handa, þar
sem hann tók við henni fyrsta
friði og svefni, sem eftir minni
reynd öðrum var ómögulegt að
laga; þar hefi eg áreiðanlega séð
yfirburða læknishæfileika á marga
lund, frá íslensku sjónarmiði.
Rvík
ÁRNI EIRÍKSSON,
frá Selárdal.
Gula dýrið.
Leynilögreglusaga.
F o r m á 1 i.
Marseyja er einhver einmanaleg-
asti staður á öllu Englandi. Hún
er rétt fyrir framan strendur Wels.
Hún myndar þríhyrning í sjónum,
og er hver armur hérurnbil 2 mílur
enskar á lengd. Smá vík skerst inn
í hana á einum stað, og er það
eini Iendingarstaðurinn á eynni. Að
undanteknum þessum stað er hún
girt háum hömrum alt í kring, sem
alt af eru þaktir allskonar sjófugl-
um.
Eyja þessi er því nær óbygð.
Þar er einn stór búgaröur, sem
bygður hafði veriö fyrir löngu síð-
an af einhverjum eiganda eyjarinn-
ar, niður við lendingarstaðinn. Þar
er og bóndabær einn, reistur af ó-
hefluðum bjálkum fyrir mörgum
TIL M I N N I S:
Baðhúsið opið v. d. 8-8, ld.kv. til 11
Borgarst.skrifst. i brunastöð opin v. d
11-3
Bæjarfóg.skrifst. Hverfisg. op, v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk, Laufásv. kl, 12-3 og 5-7 v.d
Islandsbanki opinn 10-4.
K. F. U. M. Alni. samk, sunnd. 8l/, siöd
Landakotsspít. Sjúkravitj.tími kl, 11-1.
Landsbankinn 10-3, Bankastjórn til við-
tals 10-12
Landsbókasafn 12-3 og 5-8. Utlán 1-3
Landssiminn opinn v. d, daglangt (8-9)
Helga daga 10-12 og 4-7
Náttúrugripasafnlö opið siðd.
Pósthúsiö opið v. d. 9-7. sunnd. 9-1
Samábyrgöln 12-2 og 4-6.
Stjórnarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d.
Vífiisstaöahælið. Hcimsóknartími 12-1
Þjóðmenjasafnið opið sd. þd, fmd. 12-2
Ókeypis lækning háskólans
Kitkjustræti 121
Alm. lækningar á þriðjud. og föstud.
kl, 12—1.
Eyrna-, nef- og hálslækningar á föstud.
kl. 2-3.
Tanniækniugar á þriðjud. kl. 2—3.
Augnlækningar i Lækjargötu 2 á mið-
vikud. kl. 2—3.
andsféhirðir kl. 10—2 og 5—6.
Skemtivagnar
með ágætishestum til Ieigu í lengri
og skemri ferðir. Sími 341.
öldum. Bær þessi var híbýli sjávar-
bónda, sem var eini maðurinn sem
á eynni bjó, og var hatin leigu-
iiði eiganda eyjarinnar.
Tveggja mílna breitt sund skilur
eyjuna frá meginlandinu. Þólt ekki
sé sund þetta breitt, þá geröust þar
fyrr á tímum margir hroðalegir við-
burðir, þegar tollþjónum lenti þar
saman við toilsvikara.
Á eynni er enginn viti tii þess
að leiðbeina sjómönnum þegar dimt
er orðiö, þessvegna foröast altir
sjómenn að koma nálægt henni. —
Fýrir mörgum árum var eyjan hluti
af óöalseign, en eigandinn kom
þangað mjög sjaldan. En skömmu
áöur en þessi saga byrjar haföi óð-
alseign þessi verið seld og einhver
ókunnur maður haföi keypt eyjuna.
Þótt hinn nýi eigandi væri vel þekt-
ur á vissum stööum, þá þekti leigu-
liði hans ekki svo mikið sem nafn
hans.
/
Hinn nýi eigandi hét Bóremong,
ug var barón, foringi hins fífldjarfa
glæpafélags, er nefndi sig »Hinir
ellefu*. Öllum var ókunnugt hvers
vegna hann hafði keypt eyjuna eða
til hvers hann ætlaði að nota hana.
Frh.