Vísir - 10.08.1916, Blaðsíða 3

V I S"l R
þeir vildu leggja að velli, heldur
þann sem stýrði flugvélinni, sem
hafði veitt þeim eftirför, hver sem
það varl Með öðrum orðum,
þeir hafa ekki kært sig um að
nokkur vissi um ferðir þeirra.
Frh.
□
BHm!
LÖGMENM
Oddyr Gfsfason
yflrréttarmélafíutíilngsmaöur
Laufásveg! 22.
Venjulega 'neima kl. 11-12 og 4-5
Simi 26
Péíur Magrsússon,
yfirdómslögmaeur,
Hverlisgötu 30.
Sími 533 — Heima kl 5—6 .
Bogi Brynlóifsson
yflrréttarrr.álaflutnlngsm&Cur,
Skrifstofa í Aðalstræti 6 [uppi].
Skrifstofutimi frá kl. 12— og 4 — 6 e.
— Talsimi 250 —
Brunatryggingar,
sæ- og stríðsvátryggingar.
A. V. Tulinius,
Miðstræti 6 — Talsími 254
Dat kgi. octr.
Brandassurance Comp.
Vátryggir: Hús, husgógn, vóru-
alskonar. Skrifstofutími8-12 og -28
Austursiræti 1.
N. B. Nielsen.
Dóttir snælandsins.
Eftir
Jack London.
Eldorado-kongurinn virti hinn
nákvætnlega fyrir sér, þangaö til
hann loksins virtist ranka við sér.
— Bíðið þér við, flýtti liann sér
aö segja þegar hann sá að Vin-
cent ætlaöi aftur að taka til máls,
»ú kannast eg við yður. En þér
höföuð ekkert skegg áður. Látum
°kkur sjá — 1886, haustið 1887,
suoiariö 1888, — já, það var þá.
utuarið 1888 kotn eg siglandi á
timburllota niður Stewart-fljólið,
hlaðinn af elgsdýrabógum, og var
að flýta mér aö komast áfram með
þá áður en þeir yrðu ónýtir. Og
niður á Yukon-ánni mætti eg yöur.
Og eg stóö fast á því að það væri
miðvikudagur en félagi minn þótt-
lst viss um að það væri föstudagur,
en þér sögðuð okkur það rétta, —
snnnudagur minnir mig það væri!
sunnudagur var það. Ojæja. —
Þaö etu nú liðin níu ár síðan. Og
jfttangaveiði
fyrir eina stöng fæst leigð
í EIHðaánum.
Uppl. í verzlun
Barnakennara-
staðan
við farskólann í Mosfellshreppi
er laus. Kenslutími 5—6 mán.
Umsóknir séu komnar til undir-
ritaðs fyrir 15. sept. n. k.
Skúli (Tuðnmndsson
Úlfarsfelli.
Hitt og þetta
Húsnæðisleysi.
Við rannsókn, sem lögreglan í
Lundúnum gerði fyrir sköramu að
næturlagi, kom i ljós, aö 1500 katl-
menn og 350 konur og börn urðu
að ráfa um göturnar á nóttunni
vegna þess að þau höfðu hvergi
húsaskjól.
Nýjar kosningar
til þingsins á Englandi kosta um
36 milj. kr.
Fiugnaveiðar
eru iðkaðar mikið í Chicago. —
Hefir fé verið Iagt til höfuðs flug-
unum, eitis og yíða hefir verið far-
ið að, til að útrýma roltum. Því
auk þess að valda mönnum mikl-
um óþægindum, ertt flugur oft mjög
hætlulegar. 232 menn keptu um
verðlaun, sem heitin voru þeim, er
dræptt flestar flugurnar. Drápu þeir
svo margar^ að þær fyltu 10 föt.
Fyrstu verðlaun hlaut 12 ára dreng-
ur. Hanri tiafði dtepið 5V, tuilj-
ón flugna og fyltu þær 100 lítra
flát, Hann veiddi flugurnar í gildrur
sem hann hafði sjáifur fundið upp.
Verðlaunin voru 100 dollarar.
í Persíu
er sagt að ekkjur safni tárum sínum á
flöskur fyrst eftir að maðurinn er
dáinn. Þær fá ekki að giftast aft-
ur fyrr en þær hafa grátið tvær
flöskur fullar. — Það fylgir ekki
sögunni hve stórar flöskurnar eru.
Sturlu Jónssonar.
[Krone Lageröl er best
við áttuni skifti saman, skiftum á
elgsdýrakjöti og mjöli og lyftidufti
og — sykri. Já, hamingjan góða,
Hvað eg varð feginn að mæta yöur
þá! Koniið þér nú heim til mín
einhverntíma. Eg á dálaglegan skúr-
kofa uppi í brekkunni. Lykiliinn
hangir æfinlega úti fyrir dyrunum.
Komið þér þangað og dveljið eins
Iengi og yður lystir, Mér þykir
slæmt að eg verð nú undir eins að
yfirgefa yöur, en eg verð að fara
niður að samkomuhúsinu til að
heimta skattana mína — sykrið.
Ungfrú Frona getur sagt yður
hvernig á því stendur.
— Mig furðar á þessu, Vincent,
sagði Frona, þegar hún var búin
að slcýra honum frá sykurvandræð-
um Daviðs. Þetta land hlýtur aö
hafa verið sannarleg eyðimörk fyrir
níu árum síðan. Og að hugsa sér
að þér skulið hafa verið hér á
slóðuiu í þá daga. Segið mér af
því ferðalagi.
Vincent ypti öxlum.
— Það er ckki mikið né merki-
legt af því að segja, sagöi hann.
— Það var hin mesta sneypuför,
óhappatík og ekki til að niiklast af-
— Já, — en segið mér nú af
henni, samt sem áður. Mér þykir
svo gaman aö því að heyra um
þess háttar æfintýri. Sneypuför,
sem þér svo kallið, er þó tilraun
til þess aö gera eitthvað. Hvað
var það sem þér voruð að reyna
að gera?
— Nú jæja. Ef þér endiiega
óskiö þess, þá get eg í fáum orð-
um sagt yður alt, sem er frásagna
vert, uni‘ þetta. Eg fékk þá vitlausu
hugmynd að finna nýja Ieið um-
hverfis hnöttinn. Og í þágu vís-
indanna og blaðamenskunnar, —
sérstaklega þó blaðamenskunnar, —
ásetti eg mér að leggja Ieið mína
yfir Aiaska, þaöan yfir Behrings-
sund á ís og koma?t til Norður-
álfunnar í gegnum Norður-Síberíu.
Þetta var stórfengleg fyrirætlun þvi
leiðirt lá að mestu gegnum alveg
óþekt lönd. En þvi miöur mis-
hepnaðist fyrirtækið, Eg komst yfir
sundið, en í Síberíu gekk ferða-
lagið illa, — og það var ait sam-
an Tamerlan að kenna, er eg van-
ur, að minsta kosti, að hafa mér
til afsökunar.
— Ulysses! hrópaði frú Scho-
ville hástöfum og klappaði saman
lófunum, um Ieið og hún gekk til
þeirra. Ulysses vorra tíma! En hvað
það er skáldlegt.
— Já, svaraði Frona, en svo
hættir hann að segja frá í miðju
kafi, nýbúinn aðj nefna mannsnafn
frá löngu liðnum tímuni. Það er
ekki fallegt af yður, herra Vincent,
því viö klárustum úr forvitni rrema
þér skýrið okkur frá hvernig Ta-
merlan var orsök í því að ferð
yðar mishepnaðist.
Hann hló. En það var auðséð
að hann var ekki viljugur á aö
halda áfram sögunni.
— Þegar Tamerlan fór meö eldi
og sverði yfir Ausfur-Asíu þá lagði
hann alla bygð í eyði og fólkið
flýði í allar áttir. Flestir flýöu langt
inn í Síberíu, austur og norður, og
ættkvíslir Mongóla settust að á
ströndum íshafsins. — En þetta
þreytir ykkur víst?
— Nei, nei I sagöi frú Schoville.
Þetta er ágætt, þér segið svo ljóm-
andi vel frá að það minnir mig
á — á —
— Líklega á Macauly, sagði
Vincent og brosti. Þér vitið að eg
er blaðamaður, og það hefir haft
mikil áhrif á hvernig eg kemst að
orði. En nú skal eg gæta mín
betur. — Jæja, svo eg byiji þá
aftur, þar sem fyr var frá horfið,
þá hefði eg nú haldið ferðinni á-
fram hefðu ekki þessir Mongólar
verið þarna. Og í stað þess að
vera neyddur til að giftast lýsis-
lyktandi prinsessu, taka þátt f bar-
dögum á milli kynþáttanna og ræna
hreindýrum, hefði eg getað í friði
og ró haldið áfram ferð minni tii
Pétursborgar.