Vísir - 12.08.1916, Side 3
v i s;i r
Appam
dœmd úr höndum Þjóöverja.
—o—
Enska skipið Appam, sem -þýzka
herskipið «Moewe« hertók fyrir
vestan Afríku í vetur, og ílulti til
Bandaríkjanna, hefir legið þar síöan
og beðiö úrskurðar dómstóla Banda-
ríkjanna um það, hvort það ætti að
skoöa sem hertekið skip og lög-
lega eign Þjóðverja. — Úrskurður
er nú fallinn ( málinu & þá leiö,
aö Þjóöverjar hafi mist allan rétt
til skipsins og farms þess sem her-
fangs, um leið og þeir fluttu það
í hlutlausa höfn, meö þeim ásetn-
ingi að láta það liggja þar um ó-
ákveðinn tíma. — Ennfremur áleit
dómstóllinn, að til þess að skip
verði dæmd hertckin, sem flutt eru
til hlutlausrar hafnar, verði þau
að vera undir leiösögu herskipa. —
En eins og kunnugt er kom App-
am ein síns liðs til Bandaríkjanna.
Búist er við að þýzka stjórnin
áfrýi þessum dómi til hæstaréttar.
Stangaveiði
fyrir eina stöng fæst leigð
í Elliðaánum.
Uppl, í verzlun
Sturlu Jónssonar.
Dóttir snælandsins.
Eftir
Jack London.
35 ____
Frh.
Eitthvaö um tuttugu ættkvfslir
höfðu komið saman til að gera
út um ýms ágreiningsmál. Og var
eg nú gerður aö yfirmanni hins
nýja bandalags þeirra. En Pi-Une
Samli, aðalforinginn, — eöa kon-
Ungurinn að nokkru leyti — sem
Ver*ð hafði, neitaði að sleppavöld-
Urni nema með því skilyrði að eg
Sengi að eiga dóttur hans, sem
Ilswunga hét. Og hann, meira að
segja, krafðist þess að eg geröi
þaö. Eg bauöst úl aö sleppa við
hann stjórntaumunum, en það vildi
hann ekki heyra nefnt. Og —
- Og? spurði frú Schoville,
hrifin.
— Og eg giftist Iiswunga. —
Veslings Ilswunga! Seinast þegar
eS sá hana var hún að gera spila-
galdra hjá kristniboðunum í Irkutsk,
cn að þvo sér neitaði hún jafn
harðlega og fyr.
SteitvoUa
í heilum tunnum kemur bráðum. Ágæt tegund.
Við pöntunum tekur
Jóh. Ögm. Oddsson,
Laugavegi 63.
CALLIE PEEFECTION
eru bestu, léttustu, einföldustu og ódýrustu báta- og verksmiðju
mótorar sem hingað flytjast. Vanalegar stærðir frá 2—30 hk.
Verksmiðjan smíðar einnig utanborðsmótora, 2—2x/2 hk.
Mótorarnir eru knúðir með steinolíu
settir á stað með bensíni, kveikt með
öruggri rafmagnskveikju, sem þolir vatn.
Verksmiðjan smíðar einnig ljósgasmótora
Aðalumboðsmaður á íslandi:
O. Ellingsen.
Kökur og kex í Nyhöfn.
Piparkökur — Sódakökur — Kremkökur.
Hafrakex — Family — Mary — Lunch — Milk — Cream Crackers
— Tvíbökur — Makrónur —
30 tegundir af nýjum kökum og kexi fást nú í
N ý h öf n.
Lz
VATRYGGINGAR
i tmm
Brunatryggingar,
sæ- og stríðsvátryggingar.
A. V. Tulinius,
Miðstræti 6 — Talsími 254
Det kgl. octr*
Brandassurance Comp.
Vátryggir: Hús, húsgögn, vöru-
alskonar. SkrifstofutírniS-12 og -28.
Austurstræti 1.
N. B. Nlelsen.
I
LOGMENN
hsmimÍ
Oddur Gíslason
yflrréttarmálaflutnlnKsmaOur
Laufásvegi 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5
Simi 26
Pétur Magnússon,
yfirdómslögmaOur,
Hverfisgötu 30.
Simi 533 — Heima kl 5—6 .
Bogi Brynjólfsson
yfirréttarirálaflutningsmaOur,
Skrifstofa i Aðalstræti 6 [uppi].
Skrifstofutími frákl. 12— og 4—6 e.
— Talsími 250 —
Brunattyggingar,
Halldór Eiríksson.
Hafnarstræti 16. (Sími 409).
Hittist: Hótel Island nr. 3 (61/,—8).
Sími 585.
Prentsmiðja Þ. Þ. Clementz, 1916.
— Hamingjan hjálpi mér! Klukk-
an er þá orðin tíu, sagði frú Scho-
ville alt í einu, Mér þykir ósköp
leiðinlegt, herra Vincent, að eg má
ekki vera að hlusta á yöur lengur
og heyra hvernig þér sluppuð frá
þeim. En þér megiö til aö koma
og heimsækja mig. Mig langarsvo
ákaflega til að fá að heyra meira
af þessu.
— Og eg, sem hélt að þér vær-
uð bráðókunnugur hér í landi,
sagði Frona í auðmjúkum róm um
leið og hún bjóst til burtferðar.
— Eg er ekki gefinn fyrir að
trana mér fram, eða láta mikið á
mér bera, svaraði haun í sama auð-
mýktarrómnum.
— Áöur en þér farið, herra
Vincent, mælti Frona, langar mig
til að spyrja yður hvort þér ekki
vilduð koma hingað anuaö kvöld.
Við erum að undirbúa dálítinn
sjónleik, nuna um jólaleylið, Eg
veit að þér gætuð orðið okkur þar
að miklu gagni, og máske gæti
það orðiö yður til skemtunar lika.
Alt yngra fólkið lætur sér mjög
ant um þetta, — bæði embættis-
mennirnir, fyrirliðar lögreglunnar,
nátnaverkfræðingarnir, iðjuleysingj-
arnir, og svo fleiri og fleiri, — að
eg nú tkki nefni alla betri tegund-
ina af kvenþjóöinni. Þér mynduö
sjálfsagt skemta yður vel.
— Það er eg viss um, svaraði
hann, um Ieið og hann tók í hend-
ina á henni. Já, þaö er annað
kvöld, segið þér?
- Já, annað kvöld. Góðanótt!
— Þetta er sannarlega hugaður
náungi, sagði hún viö sjálfa sig,
um leið og hún gekk aftur inn í
stofuna, og eitthvaö mikilfenglegt
hefir hann við sig.
12. k a p í t u I i.
George Vincent varð brátt einn
af aöalmönnunum í samkvæmislíf-
inu í Dawson.
Sem fulltrúi fyrir »Sameinaða
prentféiagið* naut hann allra þeirra
hlunninda, sem áhrifamikil stofnun
getur veitt, og þar að auki hafði
hann aðgang að öllum meiriháttar
samkvæmum og samkoinum sakir
ágætra meðmælabréfa, er hann hafði
meðferðis,
Þaö varð smátt og smátt hljóð-
bært að hann var töluvert nafn-
kunnugur, sem landkönnunarmaður,
og að hann hafði feröast um flest
lönd heimsins. Þar við bættist að
hann lét mjög lítið yfir sér, svo
hann vakti ekki öfund né ímugust
á sér meöal matina.
Enu fremur hitti hann þarna
marga gamla kunningja. Hann
haföi hitt Jakob Welse, í bænum
St. Michael, hausiiö 1888, rétt áður
en hann lagði af stað yfir Behrings-
sundið á ís.
Barnum, kaþólska prestinn, sem
haföi umsjón yfir sjúkrahúsinu,
hafði hann hitt hér urn bil mánuði
síðar, um tvö hundruð mílur norð-
ur frá St. Michael.
Alexander lögreglustjóra hafði
hann kynst viö ensku sendiherra-
sveitina í Peking. Og Bettles, ein-
urn af hinum eldri landnemum,
þarna, hafði hann verið samtíða í
Fort Yukon fyrir tíu árum síðan,
Afleiðingin varð sú, að Dawson-
búar, sem annars voru vanir að
Hta fremur hornauga til allra ný-
kominna náunga, tóku þegar ístað
á móti honum með opnum örm-
um. Það var þó einkum kven-
þjóðin, sem tók honum vel. Hon-
um fórst ágætlega að stofna til
ýmsra skemtana, enda fór brátt
svo, að hann þótti ómissandi i
hverju einasta samkvæmi. Það var
ekki einungis að hann væri lið-
sinnandi við sjónleikana í Dawson,
en, án þess nokkur tæki sérstak-
lega eftir því, þá Ienti brátt öll
yfirstjórn í hans höndum.