Vísir - 12.08.1916, Blaðsíða 4

Qullfoss-hestarnir,
Frh. frá 2. bls.
Hvort hr. J. Ö O. hefir bctra
eða verra álit á mcr cða öörum,
sem flytja út hesta cr mér gcrsam-
lega sama um. Hann hefði eflaust
ávalt álitið þann verstan, sem heföi
oröið til þess að bcra tii baka
ósannindin og misskilninginn í rit-
flónsku hans, hver sem það nú
hefði orðiö. En meini hr. J. Ö. O.
það með glósum sínum aö eg hafi
vísvitandi farið illa með þærskepn-
ur, sem eg hef átt og umgengist
þá lýsi eg hann lúalegan ósann-
índamann að þvi og skora á hann
að sanna það.
Tvö ný atriði kemur hr. J. Ö. O.
með í seinni grein sinni, sem, eins
og vænta mátti, eru bæði misskiln-
ingur og ósannindi,
Hann telur slys, sem vildi til við
brú eina fyrir neðan Lögberg meö
þeim hætti að hestur datt út af
brúnni og stórslasaðist, hafa verið
því að kenna, að rekstrarmenn ræku
of hart, en svo lá í þessu, aö grað-
hestur hljóp á hestinn og hratt
honum út af.
Hitt atriöið, sem hr. J. Ö. O.
hefir auðsjáanlega þótst ná sér niðri
á, er um fylfulla meri, sem hann
segir að eg hafi keypt við Þjórsár-
brú, en svo hafi hún kastað við
Ölfusárbrú, En þetta strandar á
þremur skerjum, I fyrsta lagi var
hryssa þessi alls ekki keypt að
Þiórsárbrú, í öðru lagi keypti eg
alls ekki hrossin, Hr. Skúli Thor-
arensen í Gaulverjabæ mældi hrossin,
skoðaði þau og samdi um kaupim
og í þriðja lagi var hryssan alls
ekki ætluð til útflutnings. Því þar
sem eg á jarðir austur í Landeyjum
keypti eg milli 70 og 80 hross,
mest tveggja vetra, svo og folalds-
merar og fylfullar merar og skyldi
sumt af þeira eftir auslur í Land-
eyjum, en sumt við Ölfusárbrú og
lét reka þau að Stóra-Hrauni. Já,
svo fór nú um sjóferð þá, Jóhann
minn, en mikil er fávizkan að láta
sér koma til hugar að menn sem
aldir eru upp í sveit sjái það ekki
er merar eru komnar að köstum.
Til þess heföi eg ekki einusinni
trúað yður, Jóhann minn.
Vagnskröltið í eyrum yðar, sem
þér berið yður svo illa undan, get
eg því miður ekki gefið yður á-
kveðna skýringu á, en líklegt tel
eg aö eitthvaö hringli innan í yðar
eigin höfði. Og sýnilegt er þaö,
það sjá fleiri en þér, aö eitthvað
truflar yður, þegar þér takið penn-
ann.
Gunnar Sigurðsson
(frá Selalæk).
V í S I R
Aö gefnu tilefni vottast að hest-
ar þcir, scm rcknir voru af bryggju
cr GuIIfoss fór héöan síðast voru
57 að tölu,
Guðm. Sigurðsson, Páll Gcstsson,
Lögbergi, Elliðakoti.
Pýzkt heiftarverk.
Brezkur skipstjóri dæmd-
ur til dauðá og líflátinn.
Keisarinn staðfestir dóminn.
Föstudaginn 28. júlí tilkynti þýzka
stjórnin opinberlega, að brezkur
skipstjóri, Charles Fryatt, hefði ver-
ið dæmdur til dauða og líflátinn af
herrélti þýzka flotans í Brussel, fyr-
ir að hann hafði reynt að sökva
þýzka kafbátnum U. 33 um kvöld-
ið 28. marz 1916,' meö því að
sigla skipi sínu »Brussel« á hann,
Segir í tilkynningunni, að kafbát-
urinn hafi hitt Brussel í nánd við
Maas vitaskipið oggefið þvímerki um
að halda kyrru fyrir og sýna fána
sinn, en skipstjóri ekki skeytt því,
en snúiö skípi sínu snögt gegn
kafbáinum og reynt að sigla hann
í kaf. Munaði aðeins fáura fetum
að kafbáturinn gæti stungið sér,
áður en ásigling varð. Fyrir þetta
hafi Fryatt fengiö gullúr að verð-
launum hjá ensku flotamálastjórn-
inni og mjög lofsamleg ummæli í
neöri máistofu enska þingsins.
Dauðadómurinn var bygður á
því, að Brussel var ekki herskip
og Fryatt ekki hermaöur og hafi
hann því komið þarna fram sem
»launvígismaöur« og væri hann því
réttdræpur.
En það er alkunnugt, að sam-
kvæmt alþjóðalögum hafa verzlun-
arskip rétt . til að verjast, þegar á
þau er ráöist af óvinaskipi. Og í
reglum þeim sem Þjóðverjar hafa
sjálfir sett um meöferð hertekinna
skipa, er sagt berum orðum: að
er verzlunarskip beitir vörnum, gegn
skoðun eða hertöku, þá beri að
beita öllum brögðum til að brjóta
t
varnirnar á bak aftur, en með skips-
höfnina skuli farið sem her-
fanga. — Og engitm efi er á því,
að Þjóðverjar hafa tekið margar
skipshafnir, sem beitt liafa vörn, en
þó ekki dæmt skipstjórana til líf-
láts fyrir það, fyr en þetta.
Þjóðverjar náðu skipinu Brussel
seint í júnímánuöi, að haldiö er fyr-
ir svik farþega eins sem á skipinu
var. Bretastjórn fól þá þegarsendi-
herra Bandaríkjanna í Betlín, aö
hafa gát á því, hvað við fangana
yrði gert, og 1. júlí tiikynti hann
aö skipshöfnin hefði öll verið flutt
til Ruhleben og væri höfð þar i
gæzlu. — En 18. júlí sá brezka
stjórnin í hollcnzku blaði, að leiða
ætti Fryatt fyrir herrélt. Símaði hún
þá þegar lil sendihcrra Bandaríkj-
anna og bað hann að rannsaka
hvað hæft væri í því. — En síðan
fréttist ekkert um afdrif málsins, fyr
en stjórninni barst eftirfarandi skýrsla
frá sendiherranum um afskifti hans
af málinu í símskeyti dags. 27. júlí,
5 e. b. «20. og 22. þ. m. skrifaði
eg þýzka utanríkismálaráðuneytinu
um mál Fryatts, skipstjóra á s/s
Brussel og fór fram á aö fá að út-
r vega honum verjanda. Svar fékk
eg ekki fyr en í gær, og þá munn-
legt á þá leiö, að máliö yrði dæmt
í dag i Brussel, og því var bætt
við, að utanríkismálaráðuneytið hefði
beöið um að málinu yrði frestaö j
ef þaö væri möguiegt. — í dag '
hefi eg fengiö skriflegt svar, þar !
sem sagt er að ómögulegt sé að
fresta málinu, vegna þess að leiða
þurfi kafbátsskipshöfnia sem vitni,
en hana megi ekki tefja Iengur, —
Neumann majór er útnefndur verj-
andi Fryatts. Hann er á friðarlím-
um málaflutningsmaður og »justiz-
ráð að nafnbót.*
Af þessum gangi málsins þykir
þaö auðsætt, að þýska stjórnin hafi
af ásettu ráði reynt að fiýta málinu
sem mest og koma í veg fyrir af-
ski’ti sendiherra Bandaríkjanna af
því, og að »málshöfðun« hafi að
eins verið til málamynda, því að
forlög Fryatts hafi verið ákveðin
fyrir fram.
Afskifti keisarans
af málinu eru þau að því er
símað hefir verið til cnskra blaða
frá Haag, aö dóminum var símleið-
is skotiö til herráðsins í aðalher-
búðum Þjóðverja til staðfestingar
og undir forsæti keisarans og að
viöstöddum Falkenhayen yfirhers-
höfðingja Þjóðverja var dómurinn
staðfestur. — Staöfestingin var send
. símleiðis til baka og Fryatt líflátinn
samdægurs.
S á sem kynni að hafa tekið
reiðbeisli með silfurstöngum á
porti Siggeirs Torfasonar er vin-
samlega beðinn að skila því til
Jóns frá Vaðnesi. [54
Svört drengja vatnskápa hefir
tapast nálægt Völundarbryggju.
Skilist á Lindarg. 1 B. [59
Manchetta með gullhnapp hef-
ir glatast. (Þvottahúsnúmer 997).
Skilist á afgr. Fundarlaun. ]60
Tapast hefir kvenúr á götum
bœjarins. Finnandi beðinn að
skila því á Laugav. 20 B gegn
fundarlaunum. [62
F u n d i s t hefir hnakkur og
hnakktaska. Rétfur eigandi vitji
á Skólavörðustíg 27. [61
— ViNNA —
Dugleg stúlka getur strax feng
ið vist á Vesturg. 23 uppi. [51.
Stúlka, þrifin og lipur í um-
gengni, sem skilur nokkuð í
dönsku, óskast strax á barnlaust
heimili. Vesturg. 23 uppi. [56
Herbergi til leigu fyrir feröafólk
í Lækjargötu 12 B. [305
Herbergi með húsgögnum til
leigu í Bárunni. [14
Kona með son sinn 8 ára gaml-
an óskar eftir 2 herbergjum með
eldhúsi í kyrlátu og góðu húsi,
frá 1. næsta mánaðar. — í stað
eldhúss gæti smáherbergi með
vatni og gassuðuvél komið
til mála. Uppl. gefur Helgi Bergs.
Sími 249. [47
2—3 herbergi og eldhús óskast
til leigu frá 1. okt.
C. Nielsen, afgreiðsla Gufu-
skipafél. sameinaða. [262
Langsjöl og þríhyrn ur
fást alt af í Garöarsstræti 4 (gengið
upp frá Mjóstræti 4). [43
Saumaskapur
á morgunkjólum, barnafötum o. fl.
er tekinn á Veslurgötu 15 (vestur-
endanum). [217
Morgunkjólar fást beztir í Garöa-
str. 4. [299
Bókabúðin á Laugavegi 4 selur
brúkaðar bækur. Lágt verð. [3
Morgunkjólar fásl og verða saurn-
aðir í Lækjargötu 12 A. [30
Skyr fæst á Grettisg. 38. [55
Gott hús með nokkurri lóð á
góðum stað í bænum óskast. —
Tilboð merkt 109 sendist agfr.
blaðsins. [57
Stcerri og smærri hús til sölu.
Uppl. hjá Einari Markússyni,
Laugarnesi, [58
Barnakerra óskast til kaups eða
leigu. A. v. á. [63
Maður
sem hefir góða þekkingu á mót-
orum og skipstjóra réttindi, ósk-
ar eftir skipstjórastöðu á mótor-
bát, sem er að stærð 25—30
smálestir, og ef honum líkar bát-
urinn og mótorinn vel, þá óskast
að fá keyptan part í bátnum. —
Tilboð merkt 9711 sendist
afgr. Vísis.