Vísir - 20.08.1916, Blaðsíða 2

visiu
VIS i R
AfgrelÖRla blaöeinB á Hóiel
laland er opin frá kl. 8-7 i hvpr)-
rnn degí,
Inngangnr frá VaUarsIræíI.
Skrifstófa á sama atafl, Inng. írá
Aöalstr. — Kileíjórfnn til vlötalt frá
kl. 3-4.
Sínii 400,— P, O. 8o», 3£'7,
Best að versla í FATABÚBiNNi!
Þar fást Regnkápur, Rykfrakkar fyrlr
herra, dömur og börn, og allur fatn-
aðurá eldri sem yngri.
Hvergi betra að versla en í
FATABUÐINNI, Hafnarstr. 18. Síml 269
DeutscMand,
þýzki verzlunarkafbáturinn fór frá
Baltimore kl. 5.40 eftir hádegi þ. 1. 1
ágúst, aö því er sagt er í símskeyti
tii enskra blaða frá Reuíer.
Fylgd fekk kafbáturinn ekki aðra
en þá, að blaðamenn veittu honum
eftirför á gufuskipi. En sagt er að
Bandaríkjastjórn hafi áður sent tvö
herskiptil Virginíuhöfðanna,en þaðan
er búist við aö »Deutsch)and<r hafi
lagt til hafs.
Lloyd George,
Sem sönnun þess hve óvinsæll
Lloyd George hafi verið af m.hluta
ensku þjóðarinnar fyrir ófriðinn.er
í þýsku blaði sagt að það sé al-
talað, að eitt sinn, er maður nokk-
ur hafði bjargað öðrum frá því
að drukna, með þvi að kasta sér
í sjóinn og synda með hann til
lands, og þegar farið var að hrósa
honum fyrir afrekið, þá hafi hann
svarað: Ó, það var ekkert; þeg-
ar eg sá manninn, stökk eg strax
út í, sneri honum við og þegar
eg sá að það var ekki Lloyd
George, þá dróg eg hann í land.
Grískir ffótíamenn,
1000 grískir flóttamenn frá
Litlu-Asíu eru nýkomnir til Frakk-
lands og eiga að vinna þar að
akuryrkju o. fl.— Af slíkum vinnu-
krafti er nóg að fá um þessar
mundir, en menn þessir eru dug-
legir og óska einskis frekar en
að fá vinrtu, því neyðin sverfur
að þeim. — í Grikklandi sjálfu
er fjöldi slíkra manna, t. d. er
sagt að utn 90 þús. flóttamenn,
karlar, konur og börn — séu í
Mitylene.
Frá Búlgaríu,
Frá Aþenu hafa brezk blöð þá
fregn, að óánægjau í Búlgaríu sé
stöðugt að magnast. Gera lands-
menn sér litlar gróðavonir af ófriðn-
um úr þessu, og andstæðingum
þjóðverjasinna eykst stöðugt fylgi.
í þinginu hefir alt verið í upp-
námi, og ráðuneyti Radoslavoffs
talið valt í sessi.
Uppreisnin í Arabíu
Frá Kairo barst sú frétt til Reu-
ters í Lundúnum 31. júlí, að ara-
biskar hersveitir, sem sendar höfðu
verið til Hediaz á Rauðahafsströnd-
inni, eftir að þær höföu fekið borg-
ina Djedda, hafi einnig hertekið
Hedjaz og vígið Nambo,
Haeokel iim stríiii.
Margir íslendingar þekkja nafn-
ið Haeckel, þýska náttúrufræð-
ingsins og heimspekingsins, þó
að færri þekki rit hans og enn
færri hafi borið þau saman
við rit nútíðar vísindanianna og
seni frægir hafa orðið á fyrstu
árum aldar þessarar.
Haeckel hefir nú nýlega ritað
bók eina all-stóra, og kallast hún
á enskri tungu »Eternity; World-
War Thougths«. Fyrst talar hann
um undurfagran draum sinn, þeg-
ar Þjóðverjar og Bretar gerðust
fóstbræður og Bretar með flota
sínum yrðu alvaldir á sjó en
Þýskir á landi, og svo tækju þeir
þriðja landið í félagsskapinn,
Bandaríkin, með alla Þýskarana.
En nú er þessi fagri draumur
á enda, segir Haeckel, og er það
alt að kenna hinni rótgrónu, dýrs-
legu sjáifselsku Breta. Og lang-
ur tími hlýtur að líða þangað til
slíkar tilfinningar vakna aftur í
hugum manna. Og því veldur
stríðið og afleiðingar þess. Þetta
stríð, sem er hinn stærsti glæp-
ur í sögu inannkynsins. Og þetta
stríð er alt Bretum að kenná
(recklessly brougth upon the
world by England). Og afleið-
ingar þess voðalegar og svöðu-
sárin, sem það veitir mannkyn-
inu og öllum hinum mentaða
heimi svo hroðaleg, að um langa
tíma er ekki að tala um nokkra
sátt eða samkomulag milli Breta
og Þjóðverja, sem Bretar fyrst-
ir réðust á, — ekki að tala um
neitt samkomulag milli þeirraog
hinna svikulu, morðfúsu bresku
bræðra þeirra! Að minsta kosti
verður það ómögulegt hinni nú-
verandi kynslóð á meginlandi
Evrópu að rétta Bretum sáttfús-
ar hendur, — hinni núverandi
kyhslóð, sem í átján mánuði hef-
ir daglega horft á hina barbar-
isku og svívirðilegu hernaðar-
áðferð Breta, — horft á múg-
morðin (mass-murder) og hinar
svívirðilegu lygar og enn þá sví-
virðilegri hræsni þeirra í allri póli-
tík og skaammarlega meðferð
þeirra á föngum og særðum
mönnum. ÖIl vinátta eða virð-
ing milli vor og þeirra er því ó-
hugsaníeg fyrri en nýjar kynslóð-
ir vaxa upp og geta séð með
eigin augum nýtt, endurvakið
siðgæði og mannúðlega fram-
komu,— geta séð endurvakin rétt-
indi einstaklinganna og réttindi
þjóðanna, sem Bandamennirnir,
óvinir vorir, hafa nú verið að
brjóta og fótum troða á degi
hverjum I
Fáir eru þeir, sem efast um að
breytingar miklar verði á landa-
bréfum Evrópu eftir stríð þetta,
— og landamerkin verða alt önn-
ur en þau eru nú. En hvernig
þau verði eða hvenær friðurinn
verði saminn getur enginn sagt
að svo stöddu. En eitt er víst
og áreiðanlegt, að almennur vilji
Þjóðverja er sá, sem oft hefur
verið látinn íljósi af keisara Þýska-
lands og stjórn hans, að vér ætt-
um að haida áfram stríðinu, þang-
að til vér höfum unnið fullan
sigur. En friðurinn verður að
vera tryggur og varanlegur og
þannig um hnútana búið, að hin-
ir öfundsjúku nágrannar vorir
og illkvitnu fjandmenn geti ekki
fengið neitt tœkifæri til að ráð-
ast á oss aftur.
Vér getum ekki tilgreint alla frið-
arskilmálana, en vér getum bent á
aðalatriðin, sem friðarskilmálarnir
veiða að byggjast á. Vér höldum
nú mörgum og verðmiklum lönd-
um óvina vorra, sem tryggingu
fyrir friöinum : Belgiu og norður-
hluta Frakklands að vestan, en Pól-
landi og Eystrasaltslöndunum að
austan. Áður voru þetta alt þýzk
lönd. Antwerpen verður að vera
kastalaborg vor við Norðursjóinn
og Riga við Eystrasalt. Og svo
eru.sambönd þau, sem vér höfum
gjört við Balkanríkin og Tyrkland
mjög áríöandi fyrir oss, sem stend-
ur. Og eitt af því er brautin frá
Berlín til Miklagarðs og Bagdad.
Og þegar friðurinn loksins veröur
TIL Wl ! F2 N ! S:
Baðhúsið opið v. d. 8-8, Id.kv, til 5!
Borgarsl.skritst. i Lminastöð opin v. d
11-3
Bæjarfóg.skrifst. Llverfisg. op, v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk, Laufásv. ki. 12-3 og 5-7 v.d
islandsbankí opinn 10-4.
K, F. U. M. Alm. saink. simnd. 8’/, siðd
Landakotsspít. Sjúkravítj.tinii ki, 11-1.
Landsbankinn 10-3, Bankastjórn tií við-
taís 10-12
LandslióLasafu 12-3 og 5-8. Utián 1-3
Landssimlnn opiim v. d. daglangt (8-9)
Helga daga 10-12 og 4-7
Nátíúrugripasafnið opiö Þ/,-21/, síðd.
Pósthúsíð opið v. d. 9 -7, sunnd, 9-1
Samábyrgðln 12-2 og 4-6.
Stjórnarráðsskrifstofurnar opn, lö-4 v. d,
Vifilsstaðahariið. Hcimsóknariitni 12-1
Þjóðnicnjasafnið opið sd. þd, frnd. 12-2
Ókeypio lækning háskólans
Ktrkjusfrætl 12 i
Alm. lækntngar á þrifljud. og föstud.
kf. 12—1.
Eyrna-, nef- og háisiækningar á föstud,
ki. 2—3.
Tanniækningar á þriðjud. kl 2—3.
Augnlækningar i Lækjargðtu 2 á mið-
vikud, kl. 2—3,
andsféhirðir kl. 10—2 og 5 -6.
saminn, verður oss nauðsynlegt að
færa drjúgum út landamæri hins
þýzka keisaraveldis.
Og þegar vér krefjumst þessa, þá
kemur það ekki af auragirnd eða
gullsólt þeirri, sem Bretar eru sjúkir
af, — þessi drotning þjóðanna, sem
nú ræður yfir heiminum, og ekki
stafar þaö af þjóöarstolti, sem hjá
Frökkum eða herfrægðarlöngun eða
af barnslegri mikilmensku hintia
Rómtryltu ítala, eða af óseðjandi
hungri eftir því, að færa út landa-
mæri vor, seni Rússar. Það kemur
af þeirri einföldu ástæðu, að fólkið
hjá oss er of margt í iandinu, og
þessvegna þurfum vér bæði að færa
út landamærin og tryggja þau með
öflugum vörnum. Vér erum knúðir
tii þess, svo vér getum verið ó-
hultir fyrir óvinum þeim, sem oss
eru yfirsterkari, og svo eimiig til
þess, að tapa ekki aftur hinum mikla
fjölda þýzkra manna, sem á hverju
ári flytja til annara landa.
Hin nýju lönd, sein vér ætlum
að bæta við oss eru bygð af harð-
snúnum, óbilgjörnum þjóðum, en
með lagi og varasamri meðferð geí-
um vér gert þær þýzkar eða korniö
inn hjá þeim þýzkri mentun og
menningu allri. Þetta áriðandi og
þýðingarmikla starf er Þjóðverjum
ekki nýtt, því aö á fyrri öldum
hafa þeir fengist við það á stórum
svæðum, Og gert heila landflákana
þýzka, sem ekki voru það áður,
Frh.