Vísir - 26.08.1916, Blaðsíða 2

V I S I R
V \ SI R
Áígrelðsie blðfisins á Hóiei
island er opin frá kl. 8—7 á hverj-
utn degi,
Inngangur frá V'allarstrœti.
Skrifstofa á sania atað, iung, frá
Aöaistr, — Ritstjörinn ti! vffitals frá
kl. 3—4.
Ssrní 400.--- P. O. Bes 157
Best að versla i FATABÚ-ÐINNI!
Þar fást Regnkápur, Rykfrakkar fyrlr
herra, dömur og börn, og allur fatn-'
aðurá eldri sem yngri.
Hvergl betra að versla en í
FATABUÐINNI, Hafnarstr. 18. Síml 269
Kötturinn í tunnunni
Eg bjóst satt aö segja ekki viö
því, að stórillindi mundu rísa úl af
því litla og lauslega samtali, sem
ritstjóri Visis átti viö mig um dag-
inn og hann gat um í blaöi sínu
meö fyrirsögninni *Tunnuleysið og
síldveiðarnar«. En nú hefir verið
ráðist á niig af fautaiegum æðikoll,
sem ekki vill láta tiafns síns getiö,
og þó að hann sé ckki svara verð-
ur, skal eg þó leiðrélta heiztu rang-
færslnr hans, vegna lesenda biaðs-
ins, ef einhver þeirra skyldi hafa
flaskað á því að hann væri máls-
metandi maður.
Eg skal geta þess, að eg heyrði
ekki né sá grein þá, sem iitstjóri
Visis tók saman eftir samtai okkar,
og gafst því ekki tækifæri til að
leiðrétta þá ónákvæmni, sem þar
kemur fram, þegar eg er borinn
fyrir því, að tafir þær, sein mörg
tunnuskip hafa orðið fyrir, stafi af
því að eigenciur tunnanna hati ekki
viljað fastgera kaup við Englend-
inga. Þessi ónákvæmni hefirslæðst
inn í blaöið vegna þess að eg var
kallaður frá til að taia í landsímann
áður en eg hafði lokið máli mínu
viö ritsljórann og skýrt orsakirnar
fyrir honum, Ummæli þessi stafa
því af misskilningi, enda var mikið
flutt hingað af tunnum, áður en
kunnugt var um forkaupsrétt þann,
er Bretar höfðu áskilið sér, eða þeir
vildu yfir höfuð kaupa síid hér. —
Þær slettur sem ónafngreindi (og
ónafnkunni) maðurinn eys á mig í
þessu sambandi, hrína því ekki á
mér.
Hitt var rétt eftir mér haff, aö eg
kvaðst, ætla aö þeir útgerðarmenn
og síidarkaupmenn, sem tunnulausir
heföu orðiö »hlytu að eiga nokkra
sök á því sjálfir*.
Nl.1) þarf hér að rangfœra og
fara með ósannindi, til þess aö geta
gert sér mat úr þessai i ætlan minni,
og veröur það svona í hans útgáfu;
»Herra Elías segir það skoðun sína
að þeir sem tunnulausir hafa orðið,
eigi sök á þvísjálfir*.*
Allir sjá hve hér er ráðvandlega
og skilmerkilega með farið.
J) Með þessari skammstöfun
tákna eg skrifara óhróðursgreinanna
í Vísi, og getur það táknað nafn-
leysingja eða 0 (=núll), eftir þvf
sem hver vill.
Sú skoðun mín, aö ofangreindii
menn hljóti að eiga nokkra sök á
því sjálfir, að tunnuflutningar þeirra
hafa hamlast, er bygð á þeirri ætl-
un, að »pappírar« skipanna, sem
tekin og tafin hafa veriö. hafi ekki
verið í góðu lagi. Skip, sem fluítu
tunnur með salti í frá Norðurlönd-
um munu hafa veriö tekin og taf-
in meöan Bretar voru að rannsaka
hvort saltið væri ekki þýzk vara, en
»pappírarnir« hafa ekki verið nógu
glöggir í því alriöi. Seinna bættust
svo við taiirnar vegna þvæiunnar
um íorkaupsréttinn. Mi líklega fá
upplýsingar um það, hvort hér sé
rangt með farið, og sennilegt að
það komi síöar frarn.
Önnur ósannindin eru það hjá
Nl„ er liann staöhæfir að »Are«,
skip, er ég hefi til umráöa, hafi
verið tafinn í Englandi.
Það er hæfulaust að »Are« hafi
verið tafinn í enskri höfn eða á
hafinu af vöidunr Englendinga nokk-
uð fram yf>r þaö, sem gerist á
friöarlímum, og ef »Are« er nú
taiinn með þeini skipum, sem beð-
ið hafa tafir af bresku hervaldi, þá
er ekki gott að gera íslendingum til
hæfis.
Enu fer Nl. nieð ósannindi (lík-
lega vísvitandi) er hann segir að eg
hafi »engum hjálpað (um tunnur),
og at þeim 24000 lunnuni sem eg
hafi flult tii landsius í ár, hafi eg
eugu fargað til annara cn þeirra,
setn eg ltafi verið búinn að gera
samning við íyrir löngu. Til þess
að sýna hversu staögott þetta fieyp-
ur mannsins er, skal eg sem dæmi
leyfa mér að birta eftirfarandi skil-
ríki, sem nægja til aö sýna, hvort
eg hefi engum hjálpaö um tunnur
(léð eða selt) öðrum en þeim, sem
samiö höföu um kaup viö mig
löngu áður:
»Tunnuskip mitt enn ókoniið. í
dag átti eg aö skiia yður síldar-
tunnununi sem þér 10.— 8. lán-
uöuö mér. Mér þægilegra ef það
má bíða þar til skipið kemur.
Tuliiiius.*
Samkvæmt lilmælum hr. Elíasar
Stefánssonar lýsum við því hérmeð
yfir, aö hr. Elías Stefánsson hefir í
ár fiutt síldartunnur frá Engiandi
með s/s »Are« fyrir hlutaféiagið
»Víðir« í Hafnarfirði, og er féiag
vort þraut tunnur í bili fékk þaö
hjá honum að láni 1000 tunnur til
næstu komu s/s »Are«.
Reykjavík 21. ágúst 1916.
Magnús Einarson.
Pétur Halldórsson.
Að herra framkvæmdarstjóri Elías
Stefánsson hér hafi fargað til ísa-
fjarðar 16. þ. m. 2000 síldartunn-
um, þar af 1500 með salti, af tunnu-
forða sínum liggjandi á Akureyri,
það vottast hérrneö.
Reykjavík 21. ágúst 1916.
O. Friðgeirsson.
Af því sem hér er sagt munu
allir geta séð að uppistaðan hjá Nl.
erij rangfœrslur og ósannindi, en
ívafiö barnalegum dylgjutn og ill-
kvitni, sem víst hafa átt að vera mér
til skaða og skapraunar, en falla
marklausai niður, að öðru eu því,
sem þær bera vitni um unggæðis-
öfundsýki og klaufahátt, sem eg get i
ekki annað en aumkvað Nl. fyrir.
Maður getur varla brosaö að því,
þegar piltungar eru að reyna að gera
sig digurbarklega til aö kefja grát-
stafinn. Meðaumkunin verður yfir-
sterkari. Nl. lætur þess getið, að
óskandi væri að eg vildi sjálfs mín
vegna leggja það í vana minn að
hjálpa öðrum sem oftast. Þetta
getur verið góð ráðlegging og lík-
iegt að fleiri vilji taka henni. En
misjöfn verður uppskeran af hjálp-
seminni. í febrúarmánuði 1914 léði
eg skipseiganda hér í bæ slatta af
salti, sem hann vanhagaði um. f
sama mánuði 1915 stóð einsáfyrir
mér, að mig vanlaði salt, en skips-
eigandinn hafði nægar birgðir. Eg
leitaöi til hans en endirinn varð sá,
að eg fékk afsvar, vill ekki hinn
ráðsvinni siðbótamaður taka að sér
aö miðla þessuni skipseiganda líka
dálitlu af lífspeki sinni?
Nl. er að skopast að því, að eg
hafi aðeins eitt skip til forráða. Þetta
er nú að vísu rangt eins og annað
því eg hefi fleiri skip en »Are« i
förum milli landa, auk þeirra fjögra
scm sildveiði slunda. En þótt eg
hafi yfir svo litlum skipastól að ráða,
þá er það vorkunn, þar sem eg hefi
ekkert útlent auömagn við að styðj-
ast, enga »companiona« erlendis,
ekkert miljónafélag.
»Sælt er sameiginlegt skipbrot*
dalt rnér í hug þegar eg sá dylgjur
Ni. um að eg inundi e. t. v. veröa
settur frá forráðum skipa þeirra, sem
eg er nú framkvæmdarstjóri fyrir.
í»aö er eins og manni finnist að
NI. eða »firma« hans mutidi »alveg
fáanlegt* til þess að taka þá við af
roér. Þaö er bara eftir að vita, hvort
sameignarmenn mínir væru eins »fá-
anlegir* til þess að skifta á okkur.
NI. vill ekki segja til nafns síns.
Varla von héðan af. Þess gerist
ekki þörf. Barnaleg öfundsýki,
greindarleysi á réttu og röngu og
gleiðgosalegur busaritháttur er full-
komiö fangamark höfundarins.
Eg vona að lesendum blaðsins
skiljist, aö þótt eg hafi ritað þessar
línur, til þess aö h;inda af mér ó-
sönnum brigslum og dylgjum, þá
hefi eg annað þarfara að gera, en
að elta ólar viö hvern nafnlausan
labbakút, sem kann að narta í mig
á prenti og mun því leiða stíkt hjá
mér framvegis.
Eg er ekki að slá köttinn úr tunn-
unni á hverjum degi.
Reykjavík 24. ág. 1916.
Elías Stefánsson.
Guia dýrið.
Leynilögreglusaga.
--- Frh.
Hann stóð hugsi nokkra stund
og sagði síðan; Þetta eru bragða-
refir sem við er að eiga. Engir
menn í aliri Evrópu eru brögð-
óttari en þeir. Eg hygg að ekki
mundi af veita þótt eg hefði
Tllu M i N N IS:
Baöhúsiö opið v. d. 8-8, ld.kv. til 11
Borgarst.skrlfát. í brunastöð opin v. d
11-3
Bæjarfóg.skrifst. Hverfisg. op, v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk, Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v.d
Islandsbanki oplnn 10-4.
K, F. U. M. Alm. saml:. sunnd. 8*/, siðd
Landakotsspít. Sjúkravitj.timi kl, 11-1.
Landsbankiiin 10-3, Bankastjórn tl! við-
tals 10-12
Landsbökasafn 12-3 og 5-8. Utfán 1-3
Landssiminn opinn v. d< daglangi (8-9)
Heiga daga 10-12 og 4-7
Nátturugrlpasafnið opið Þ/,-21/, síöd.
Pósthúslð opið v. d. 9-7. sunnd, 9-1
Saniábyrgðín 12-2 og 4-6.
Stjórnarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d.
Vífiisstaðahælið. Hcimsóknarlimi 12-1
Þjóðmcnjasafnlð opið sd. þd, fmd. 12-2
Ókeypis lækning háskólans
Kirkjustræíf 121
Alm. lækntngar á þriðjud. og fðstud,
kl. 12—1.
Eyrna-, nef- og hálslækningar á föstitd.
kl. 2—3.
Tannlækningar á þriðjud. kl. 2—3.
Augnlækningar i Lækjargötu 2 á mið-
vikud. kl. 2—3.
andsféhirðir k), 10—2 og 5—6.
hönd í bagga með að handsama
þá«.
Ráðherrann lagði hönd á öxl
honum og sagði: »Þér skuiuð
ekkert um það hugsa, Bleik. —
Þér hafið nú þegar gert meira
en alt leynilögreglulið Englands
hefði gert á viku. Við skulum
lofa þeim að eiga við refina sem
sendir hafa verið til höfuðs þeim.
— Nú skuluð þér snúa til
London og vera rólegur — það
er engin hætta á að þeir sleppi*.
»Jæja, það er best að eg fari
að ráðum yðar, en eg hefi átt
við þessa þrjóta oftar en einu
sinni og eg veit að það er ekki
við lömb að leika. En við skul-
um vona hið besta«, sagði Bleik.
Síðan kvaddi hann ráðherrann
og Sir Hector, sem héldu til Lon-
don en sjálfur fór hann með
Tinker og Morrison til Northam
og snæddu þeir þar hádegis-
verð. Þegar því var lokið kvaddi
Bleik Morrison og fór til West-
ward Ho!, þaðan átti Tinker að
að fara í flugvélinni til Hendon.
Skömmu eftir að Tinkér hóf sig
til flugs hélt Bleik í bifreið sinni
til London. Honum var umhug-
að að komast heim til sín því
mörg flókin og mikilvæg málefni
lágu fyrir dyrum. — Þegar hann
kom heim til sín var Tinker þar
fyrir og skrifaði í ákafa.
»Jæja, drengur minn, gekk ferð-
in vel«, sagði hann um leið og
hann lypti hettunni af höfði sér.
Tinker stökk á fætur. »Já, ferð-
in gekk vel, en það hefir komið
nokkuð fyrir sem eg býst vlð
að yður þyki ekki goft að heyra*