Vísir - 02.09.1916, Síða 2

VtSlR
VISIR
A i g r e i ð s 1 a blaðslns á Hótel
Island er opin frá kl. 8—7 á hverj-
uai degi,
Inngangur frá Vallarstræti.
Skrifstofa á sama stað, inng. frá
AÖalstr. — Rftstjðrinn tfl vtðtali fri
ki. 3-4.
Síml 400.- P. O. Box 367.
Best að versla í FATABÚBINNI!
Þar fástRegnkápur, Rykfrakkar fyrlr
herra, dömur og börn, og allur fatn-
aðurá eldri sem yngrl.
Hvergi betra að versla en i
FATABUÐINNI, Hafnarstr. 18. Síml 269
Grunnar í ,langíerð‘.
—o--
Óþarfa uppgerðar-kurteysi erþað
hjá G. S. í Vísi í gær, að vera aö
biðja fólkið að fyrirgefa drátt þann,
sem hafði orðið á þessu síðasta
vanmeta fóstri hans, því eg er öld-
ungis sannfærður um, að fólki yfir-
leitt hefir svo gjörsamlega staðið á
satr.a, hvort þessi haldlausi lopi
hans birtist deginum fyr eða síðar.
í hvert skifti sem G. S. veröur
»léttari« þá bregður hann sér aust-
ur yfir Þjórsá til að safna nýjum
kröftum til að fæða af sér næstu
grein, og það kallar hann lang-
feröir, en Gunnar Sigurðsson sat á
grjótgarði suður á Bergstaðastíg, er
grein mín birtist. Svo heldur hann
áfram að spinna lopann, sem slitn-
ar við annanhvern snúning á rokk-
hjóli hans. Ýmist játar hann þessu
í þessari greininni og neitar svo í
hinni, eða skellir skuldinni á aöra,
en þykist hvergi við koma sjálfur,
títuprjónarnir stinga hann og víð-
ast hvar »kennir hann sín«, því alt
er holgrafið og hvergi má við koma,
þá svíður kynbótamauninn.
í fyrstu grein minni um Gull-
foss-hestana nefndi eg heyrudda frá
Lögbergi, sem hefði verið gerður
afturreka. Þá vissi eg ekkert hver
átti þetta hey, en í fyrsta svari
Gunnars til mín, helgar hann sér
þenna rudda. En í Vísi í gær verð-
ur honum drums viö að vera nokk- i
uð við þetta hey riðinn. Hvernig í
ósköpunum ætlaðist hann til aö fá
þetta hey, nema með því móti að
panta þaö? Ekki gat hann ætlast
til að það komi svona ópantað,
þótt Gvendur á Bergi kunni margt
að gera fyrir Gunnar.
Vottorð Nielsens vottar hesta-
fjölda, en ekki heybirgðir. Kann
vera að hey hafi ekki vantaö eftir
að búið var að fá hey í viöbót.
Því hey var fengið, eins og eg
sýndi fram á í fyrri grein minni.
Ennþá stagast G. S. á því, að
Lögbergsheyið hafi verið umfram-
Ekki hreinkast höf. við það, þótt
hann láti rudda umfram, sem engri
skepnu dettur í hug aö Iíta viö.
Um daginn áleit G. S. aö betra
mundi aö hafa taug í sambandi við
hestana, þegar þeir væru teknir úr
bátnum upp í skipið. Þegar maö-
ur álítur annað betra en hitt, þá er
um leið viðurkent aö hið gamla sé
ekki gott.
Sökum »anna« hafði GunnarSig-
urðsson ekki tíma til að játa, að
hestarnir væru hafðir á slæmum
högum síðustu dagana. Auðvitað
bæta hestaútflytjendur ekki hagana
kringum Reykjavík, en hér nálægt
bænum eru líka til sæmilegir hagar
fyrir þá menn, sem tíma að kaupa
haga fyrir hesta sína þar.
Samkvæmt útflutningsl. segir G.
að ekki megi flytja út »of mögur*
hross — hvar eru takmörkin ? —
í lögunum stendur »mögur«, en
ekkert »of« þar fyrir framan.
G. S. kallar þaö snemma sum-
ars, þegar komið er fram yfir mið-
sumar. Eitt ár ennþá á háskólan-
um drengur sæli, til að vita hvað
tímanum líður.
Vorhart kann að hafa verið hér
á Suðurlandi í vor, en eflaust hefir
það ekki veriö betra noröanlands,
en þaðan sá eg á dögunum um
100 stóðhross, yfirleitt fremur fall-
eg, en hanu hét ekki Gunnar Sig-
urðsson, sem keypti þau. Hann var
úr Hafnarfiiði og hét Böðvar, —
það gerði muninn.
Um fylfullu hryssuna vill G. S.
sem allra minst rita, vill hrynda þar
öllum vandanum af sér og á aðra.
Um daginn sagði hann að maöur
sá, sem hefði mælt fyrir sig hross-
in, hefði keypt hana, og nú hefðu
piltarni, sem ráku stóðið, rekið hana
lengra en hún átti að fara. ~ Gott
að hafa sfrákinn í förinni og kenna
honum alla klækina. Sannleikur-
inn er sá að þeir vissu ekkert hvort
hún var íylfull eða ekki.
Með Gulifossi síðast fóru hioss,
sem Gunnar frá Selalæk haföi eitt-
hvað með að gera.
Ein hryssan í Gullfossi kastað á
leiðinni út. — Hvort Gunnar hefir
keypt hana eða hinn maðurinm
sem flutti hesta út með því sama
skipi — þeir um það, — en úr
því G. S. er nú svo skrambans
ári drjúgur yfir því að hann kaupi
ekki íylfullar hryssur til útflutnings
þá vil eg skora á hann að hreinsa
sig frá þessu atriöi.
Annars verður hann að eiga sinn
bróðurpart i króanum. Hross G.
S. hafa ekki einungis verið gerð
aflurreka fyrir það, hvað þau eru
smá vexti, heldur fyrir allra handa
önnur úrgangsmerki.
Þegar G. S. fer að tala um sam-
bönd sín í Englandi, þá finst mönn-
um maðurinn vera farinn að veröa
nokkuð grobbinn. Hestar hafa ver-
ið seldir til Englands áður en G.
S. fór að braska í sínurn hrossa-
útflutningi.
Framtíðarverzlun tel eg þaö að
flytja út fallega hesta og framtíðar-
bót að ala upp fallega gripi, bæði
til heimabrúks og útflutnings, alt
svo lengi sem sú þrælasala viðgengst
hér á landi, en átölulaust skal það
vera af mér þótt G. S. prófi fram-
tíðaræxlun og framtíðarkynbætur á
úrgangi sínum, þegar hann hefir
komið honum á bú sitt í Landeyj-
unum.
Satt aö segja var eg aö hugsa
um að svara G. S. ekki oftar, en
af því hann hefir umsnúið í þess-
ari síðustu grein sinni talsverðu af
því, sem hann var áður búinn að
segja> M gaf eg ekki le'K Það al-
veg hjá mér, þótt það sé hinsvegar
hálfleiöinlegt aö eiga í orðakasti
við jafn graman og geðillan mann.
»Mannúðarpostular og mannúðar-
riddarar«, svo eg viðhafi Gunnars
eigin orð, verða oft að lúta lægra
*
fyrir þeim, sem »ráðin hafa« eins
og G. S. kemst að orði í niður-
lagi greinar sinnar, t. d. þekti eg
einusinni ritstjóra, sem tók málstað
umkomulítillar mannpersónu, en af
því ritstj. hafði »ekki ráðin«, þá
varö hann undir í viöureigninni aö
mig minnir, og þó get eg bczt bú-
ist við að ritstj. hafi að sumu leyti
og máske að mestu leyti haft rétt
fyrir sér.
Margt er það sem fyrir getur
komið, og bágt er að segja, nema
það geti skeð aö eg verði bráöum
útflutningsstjóri og þá skal eg
gjarnan taka til athugunar bendingu
G. S. í niðurlagi greinar hans og
rýma nokkrum folum af einum
básnum í lestinni og lofa þeim að
vera á 1. farrými, svo Gunnar Sig-
urösson gæti fengið pláss í lestinni
í staöinn, ef hann þyrfti að bregöa
sér til útlanda, t. d. á háskólann í
annað sinn, eða þá til Englands að
útvega sér ný sambönd, en ekki
skyldi mig undra, þótt færi að
umla í skrokknum á honum síðasta
daginn sem hann stæði á tjóður-
básnum, ef skipið yröi 15 sólar-
hringa á leiðinni, eins og Gullfoss
var síöast er hann fór með hestana,
og það er sem eg sjái manninn er
hann ræki höfuðiö upp úr lestinni,
bæði úfið og rykugt af hálmi, og
heyrudda frá Lögbergi.
Rvík, 31. ágúst 19 ló.
Jóh. Ögpi. Oddsson.
Aths.
Deilunni fokið hér í blaðinu.
TIL MINNISi
BaðhÚBið opið v. d. 8-8, Id.kv. lil 11
Borgarst.skrlfát. i brunastöö opin v. d
11-3
Bæjarfög.skriíst, Hverfisg. op, v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk. Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v.d
Islandsbanki oplnn 10-4.
K. F. U. M. Alm. sanik, sunnd. 81/, siðd
Landakotsspit. Sjúkravitj.tírai kl, 11-1.
Landsbankinn 10-3, Bankastjórn tll vlð-
tals 10-12
LÍndsbókasafn 12-3 og 5-8. Utlán 1-3
Landssimlnn opinn v. d, daglangt (8-0)
Helga daga 10-12 og 4-7
Náttúrugrlpasafniö opið U/,-21/, síðd
Pósthúslð opið v. d. 9-7, sunnd. 9-1
Samábyrgðln 12-2 og 4-6.
Stjórnarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d.
Vífilsstaðahælið. Hcimsóknartimi 12-1
Þjóðmenjasafníð opið sd. þd. fmd. 12-2
Ókeypis lækning háskólans
Kirkjusiræti 12 i
Alm. lækningar á þriðjud. og fóstud.
kl. 12—1.
Eyrna-, nef- og hálslæknlngar á föstud.
kl. 2-3.
Tannlækniiigar á þriðjtid. kl. 2—3.
Atignlækningar i Lækjargötu 2 á mlð-
vikudt kl. 2—3.
Landsféhirðir kl, 10—2 Og 5—6.
UÖGMENN
► 4HUH
Oddur Gíslason
yflrröttarmálaflutningsmaður
Laufásvegi 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5
Siml 26
Bogl Brynjólfsson
yflrréttarmálaflutnlngsmaður,
Skrifstofa i Aðalstræti 6 [u^pij.
Til viðtals til 3. sept. að eins frá
kl. 3V,-5V,.
— Talsími 250 —
Pétur Magnússon,
yfirdómslögmaður,
Hverfísgötu 30.
Simi 533 — Heima kl 5—6 ,
Det kgl. oetr.
Brandassurance Comp.
Vátryggir: Hús, húsgögn, vöru-
alskon.’.r, Skrifstofntímj8-12 og 2-8.
Austuistræli 1.
N. B. Nlelscn,
Brunatryggingar,
sae- og stríðsvátryggingar
A. V. Tulinius,
Miðstræti 6 — Talsími 254
Hið öfluga og veiþekta brunabótafél.
(mr WOLGA TSK)
(Stofnað 1871)
tekur að sér alskonar
brunatryggingar
Aðalumboðsmaður fyrir fsland
Halldór Eirfksson
(Bókari Eimskipafélagsins)