Vísir - 05.09.1916, Qupperneq 3

VISIR
er þá ekki kominn hingað til
gistihússins mun ekki alt vera
með feldu. Pá skaltu fara strax
Gula dýrið.
Leynilögreglusaga.
---- Frh.
»Eftir miðdag í dag skaltu fara
niður af höfninni og gæta að
hvort þú sérð ekki til ferða mót-
orbátsins, sem eg sendi eftir land-
varnarmönnunum. — Þegar þeir
koma áttu að fá hjá þeim ná-
kvæma lýsingu af mönnum þeim
er réðust á þá í Marsey og bundu
þá. Láttu þá gefa þér það skrif-
legt. Við munum þarfnast þess
sem vitni gegn Wu LingogBó-
remong. — Þegar því er lokið
skaltu gefa þeim nokkur steri-
ingspund hvorum og sjá um að
þeir komist sem fyrst aftur heim
til sín. Ef einhver af kumpánum
Wu Ling kemst á snoðir um að
þeir eru hér staddir þá gæti far-
ið illa fyrir þeim.
Það sem þú þarft næst að gera
er að fara til lögreglustöðvanna.
Náðu í lögreglustjórann sjálfan
og segðu honum hver þú ert.
Segðu hónum svo afdráttarlaust
hversvenga við erum hérna og
hvað við ætlum að gera.
Beiddu um aðstoð hans. Hon-
um mun vera ljúft að veita þér
alla þá aðstoð er hann getur.
Segðu honum að þú þurfir að fá
hálfa tylft manua. Vildi eg held-
ur að þeir vœru ekki í einkenn-
isklæðum. — Láttu menn þessa
vera tilbúna um miðnætti. Ef eg
með mennina til húss þess er
eg fer nú til. Þið skuluð brjót- ’
ast þar inn og rannsaka það hátt I
og lágt.
Láttu ekkert skúmaskot órann-
sakað. Þú veist hversu þessir
Kínverjar eru ráðugir að gera hjá
sér leyniherbergi, sem þeir vilja
ekki láta lögregluna finna.
Hættu ekki að leita fyrr en þú
finnur mig, því ef eg verð ekki
hér um miðnætti þá er það vegna
þess að eg hefi ekki komist út
úr húsinu aftur. — Er þér með
öllu Ijóst hvað þú átt að gera?«
»Já, fullkomlega«, svaraði Tin-
ker. »En illa er mér við þessa
ráðagerð. Eg skal heldur fara!
Þér vitið að Kínverjar sitja um
líf yðar eins og veiðimaður um
greni.
Ef þeir komast að því að þér
eruð þar kominn dulbúinn, þá
munuð þér ekki komast lifandi
þaðan aftur*.
Bleik ypti öxlum.
»Það er ekki annars úrkostar,
drengur minn. Þetta er eina leið-
in til þess að ná þeim Wu Ling
og Bóremong. Gerðu svo sem
eg hefi fyrir þig lagt og við
skulum vona að okkar gifta verði
meiri en þeirra.
Komdn nú!«
Frh.
Oddur Gfslason
yflrréttarmálaflutRlnKsmaOur
Laufásvegi 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5
Sitni 26
Bogi Birynjótfsson
yflrréttarmálaflutnlngsmaOur,
Skrifstofa í Aöalstræti 6 [ujrpi].
Skrifstofutimi frá kl. 12— og 4—6 e.m.
kl. 31/,—51/,.
— Talsími 250 —
Pétur Magnússon,
yflrdðmslögmaOur,
Hverfisgötu 30.
Simi 533 — Heima kl 5—6 .
Det kgl. octr.
Brandassurance Comp.
Vátryggir: Hús, húsgögn, vöru-
alskonar. Skrifstofutími8-12 og 2-8.
Austurstræti 1.
N. B. Nlelsen.
Brunatrygglngar,
sæ- og stríSsvátryggingar
A. V. Tulinius,
Miðstræti 6 — Talsími -254
Hiö öfluga og velþakta brunabótafél.
tmr wolga
(Stofnaö 1871)
tekur aO sér alskonar
brunatryggingar
Aðalumboðsmaður fyrir fsland
Halldór Eiríksson
(Bókari Eimskipafélagsins)
— VI N N A —
Stúlkur vantar að Vífilsstaða-
hæli. Uppl. hjá yfirhjúkrunarkon-
unni. [8
Stúlkur sem vilja fá góðar
vetrarvistir komi sem fyrstáfólks-
ráðningaskrifstofuna á Ránargötu
29 A.
Kr. Hagbarð.
[20
Bifreið
heldur uppi ferðum milli Hafn-
arfjaröar og Reykjavíkur.
Fæst einnig Ieigð í Iengri og
skemri ferðir. Hringið í síma
nr. 9 í Hafnarfirði.
EGILL VILHJÁLMSSON,
bílstjóri,
Hafnarfirði.
Kaupamenn
og
kaupakonur
óskast strax. Uppl. á Laugavegi 8.
K. F. U M
Valurl
(Yngri delld)
Æfing f kveld kl. 8.
Prentsmiðja Þ. Þ. Clementz. 1916;
Drekkið
LYS
CARLSBERG
Heimsins bestu óáfengu
drykkir.
Fást alstaðar
Aðalumboð fyrlr ísland
Nat han $ Olsen
DRENGUR
óskast nú þegar til að bera
Vísi út um bæinn.
aB au^sa
í \ s
$ewd\3 au^s\t\aat
Dóttir snælandsins.
Eftir
Jack London.
59 ----
Frh.
— Mér haföi ekki komið til
hugar aö neitt í framferöi hans
gæti haft áhrif á yður, sagði Lucile
enn fremur. Til þess eruð þér alt
of stórbrotin. En — hafiö þérnú
nokkuð munað eftir því að eg
er til? Og hann er yðar ekki verð-
ugur, Frona. Hann - er mátulegur
handa mér. Hann er hvorki vand-
aður maður né góður maður. Ást
hans getur ekki jafnast á við yðar,
því ást á hann ekki til, en aöeins
girndir. Annað hefir hann ekki að
bjóða, og þess þarfnist þér ekki.
Og þér! Segið þér mér hvað þér
getið gefið honum? Yður sjálfa?
Það er að kasta perlum í svín
En gullið hans fööur yðar —
— Þegið þér, eða eg hætti að
hlusta á yður. Með þessu fékk hún
Lucile til að þagna, en svo bætt
hún viö: Og hvaö getið þér gefið
honum?
— Óstjórnlega nautn í nokkur
augnablik, svaraði hún tafarlaust,
snöggan unaöarblossa, iörun, sem
jafnast á við allar vítis kvalir —
til þess hefir hann unnið, og eg
iíka. Og á þann hátt heist jafn-
vægið, og þá er öllu borgið.
— En — en —
— Hann er gæddur djöfullegu
aðdráttarafli, sem laðar og tælir, það
veitir mér unað, en þér, Frona,
biðjið guð að vernda yður frá þvf.
Því þér eigið ekkert skilt viö djðf-
ulinn, en það á eg og þess vegna
.... Eg viðurkenni aö þaö er
ekkert annað en líkamiegt aðdrátt-
arafl. í fari hans er ekkert varan-
legt og heldur ekki í mínu. Og
það er einmitt það bezta — jafn-
vægið helst.
Frona Iá letilega í hægindastóln-
um og horfði á gest sinn. Lucile
beið eftir því að hún segði eitt-
hvaö. Það var dauðaþögn í her-
berginu.
— Nú jæja, sagði Luuile loks
lágt, og það var forvitni í rödd-