Vísir - 07.09.1916, Blaðsíða 2
VÍSIR
VISI R
A S g r e I ð s I a biaðsfns á Hótel
Island er opin frá ki. 8—7 á hverj-
um degi,
Inngangur frá Valiarstræii.
Skrlfstofa á sama stað, inng. irá
Aöalstr, — Rltstjórlnn tii vtðtals Irí
ki. 3-4.
Sími 400.— P. O. Box 367.
Best að versla i FATABÚBINNI!
Þar fást Regnkápur, Rykfrakkar fyrlr
herra, dömur og börn, og allur fatn-
aðurá eldri sem yngrl.
Hvergi betra að versla en í
FATABUÐINNI, Hafnarstr. 18. Síml 269
Stálverksmiðja á IslandiP
Miljónafyrirfæki.
—o—
Dönsk blöð hafa það eftir frétta-
pistli frá Lundúnum tii norska blaðs-
ins «Tidens Tegn«, að Þórarinn
B. Guðmundsson frá Seyöisfirð
hafi fengið fengið hið heimsfræga
firma «Simpson & Oviatt, Steel
Patenters and Metal Syndicate« í
Ludúnum til aö nota einkaleyfi það
sem Þórarinn hafi fengiö hér á
landi um 50 ár, til að vinna járn
úr járnsandi. Segir fregn þessi aö
iélagið hafi ákveðiö aö reisa stát-
verksmiöju við Héraðsfióa til að
vinna stál úr sandinum þar. —
Rekstursféð er til bráðabírgöa ákveð-
ið ein miljón sterlingspunda, en sú
upphæð þreföid er í boði ef þörf
er á. Byrjaö verður að reisa verk-
smiðjuna að ári og á hún að fram-
leiða eina miljón smálesla af hreinu
stáii um árið.
Saga þessa máis er sú, að fyrir
2—3 árum sendi nefnt félag mann
hingaö til iands tii að leita
að járnsandi, sem á ensku er kall-
aður »voIcanic sand«, og fann
hann þennan sand viö Héraðsflóa
eystra, og við ransókn reyndust að
vera í honum 22—25 % af Jarni*
í samráði við félagið sótti svo Þór.
B. G. til þingsins 1915 um einka-
leyfi til aö vinna járu úr þessum
sandi. En samtímis sótli danskur
maður um sama leyfi og sagði
Þórarinn aö hann heföi komist á
snoðir um leyndarmál sín á leið-
inui hingað frá Seyðisfirði. Lauk
rnálinu svo á þingi, að stjórninni
var heimilaö að veita slíkt einka-
leyfi, en það hefír ekki verið veitt
enn. — Að því Ieyti er því frá-
sögn fréttaritara «Tidens Tegn«
röng. En auðvitað, getur hitt verið
rétt, sem hann segir, því auðvitað
má reisa siíka verksqiiöju hér og
reka hana án einkaléyfis. — Þó segir
hann, að vegna þess að tregt háfi
gengiö að fá einkaleyfið í fyrstu,
þá hafi félagið verið búið að á-
kveða aö fresta öllum framkvæmd-
um iil ófriðarloka, en þegar Þórar-
inn hafi nú nýlega komiö tii Lund-
úna meö leyfiö í vasanum, þá hafi
þaö séð sig um hönd og ákveöið
að taka tii óspiltra málanna að ári
Iiðnu, hvort sem ófriðnum yrði þá
lokið eða ekki.
Gula dýrið.
Leynilögreglusaga.
----- Frh.
Bleik sneri sér viö og leit dauf-
lega við honum.
»Eg er nýkominn frá London«,
sagði hann. Kínverjinn horfði á
hann nokkra stund, svo beygði
hann sig niður að honum og sagði
svo lágt að varla heyrðist:
»Ertu ættaður úr Austurlöndum,
þar sem sólín rís ?«
Bleik hitnaði um hjartaræturnar,
þegar hann heyrði þetta, en í and-
liti hans breyttist enginn dráttur.
Orðin sem hann hafði heyrt, voru
einkunnarorð Bræðrafélags gulu
mannanna. Hann kannaðist við þau
frá fornu fari.
»Eg er fæddur í Austurlöndum,
þar sem sólin rís«, svaraði hann
seinlega.
»Hvert ætlarðu*, spuröi Kfnverj-
inn aftur.
»Til Vesturlanda«, svaraði Bleik.
»Kemurðu heim aftur ?«
»Enginn á afturkvæmt. Véstur-
lönd verða bráöum heimkynni vor<.
Þegar Bleik hafði þetta mælt gekk
Kínverjinn fastar að honum, full-
viss um að hann væri meðlimur
Bræörafélagsins.
»Æt!aröu að dvelja lengi í Car-
diff«, spurði hann. Bleik ypti öxl-
um og tók upp gulan sígaretlu-
pappír og setti þar á nokkuö af
tóbaki.
»Hvað skal segja«, sagði hann
um leið og hann gerði sér sígar-
ettu, »Það getur orðið einn dag-
ur og það getur oröið heilt ár, sem
eg dvel hérna. Búdda ræður. —
Viltu drekka með mér eitt glas af
víni, bróðir ?«
Kinverjinn þáöi og þakkaði.
Bleik gaf veitingamanninuin merki
um að koroa með tvö glös af víni.
Svo drukku þeir hver annars skál,
á kínverska vísu, óg keptust við að
hlaöa á hvorn annan hinum rós-
dregnu og fávíslegu lofsyrðum Aust-
urlandabúa.
Þegar þeir höfðu sett frá sér glös-
in, tók Kínverjinn til orða.
»Hefurðu nokkuö frétr ?«
»Ekkert«.
»Hans Hátign er nú í Cardiff*,
hélt Kínverjinn áfram og lækkaði
róminn.
Bleik beigði höfuðiö í virðingar-
skyni.
»Mín eyru eru óverðug aö heyra
slíkar fréttir«, sagði hann.
»Er hans hátign hér, svo kunn-
ugt sé?«
»Hann er hér og hefir látiö boö
út ganga«, svaraði Kínverjinn. —
»Guli örninn vofir yfir löndum
hinna hvítu manna«.
Frh.
Sjóorustur.
Þýzkir kafbátar sökkva
brezkum skipum.
—o—
Mánudaginn 21. f. m. tilkynti
flotamálastjórnin brezka, að njósnar-
daild flotans hefði orðið þess vör
þ. 19. ágúst, að þýzki flotinn væri
kominn út í norðursjó, en hafi
brátt orðið þess var aö brezki flot-
inn væri skamt undan og við ofur-
efli mundi vera að etja og því horf-
ið aftur til hafnar. Brezk beitiskip
og tundurspillar hófu leit að þýzka
fiotanum, en fundu ekki; en með-
an á leitinni stóð fengu þýzkir kaf-
bátar tækifæri til aö skjóta tvö brezk
beitiskip í kaf. Þau hétu Falmouth
(5250 smál.) og Nottingham (5530
smál.). Á báöum skipunum voru
380 menn samtals og varö þeim
öllum bjargað nema 39. — Bretar
söktu einum eða tveim kafbátum.
Þýzk fregn segir svo frá: Kaf-
bátadeild ein sökti litlu brezku beiti-
skipi og einum tundurspilli viö
ausiurströnd Englands þ. 19. ágúst
Auk þess stórskemdist eitt brezkt
orustuskip og lítið beitiskip. —
Ekki viðurkenna Þjóöverjar að
Bretar hafi sökt nema einum kaf-
báti.
Bretar hefna sín.
Sama dag (19. ágúst) segja Bret-
ar að enski kafbáturinn E. 23 hafi
komiö 2 skotum á stórt þýzkt or-
ustuskip, 18—19 þús. smálestir og
muni það að öllum líkindum hafa
sokkið.
í dönskum blöðum.
Tröllasögur gengu hér á dög-
unum, um að dönsk blöð myndu
taka ómjúkt á »samkomuIaginu«
sem íslenska stjórnin neyddist
til að gera við Breta um útflutn-
inga frá landinu. En í þeim
blöðum sem Vísir hefir séð falla
engin orð í þá átt. Sum blöðin
hafa notað málið sem árásarefni
á dönsku stjórnina og bera henni
T I L M I N N IS;
Baöbúsiö oplö v. d. 8-8, td.kv. tll 11
Borgarst.8krlfjt. i bruna9töð opin v. d
11-3
Bæjarfóg.skrifst Hverfisg. op. v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk, Laufásv. kl. 12-3og5-7v.d
Islandsbank! opinn 10-4.
K. F. U. M. Alm. samk, sunnd. 81/, siðd
Landakotsspít. Sjúkraviij.tíml kl, 1(1-1.
Landsbankinn 10-3, Bankastjórn til vlð-
tals 10-12
Landsbókasain 12-3 og 5-8. Utlán 1-3
j Landssiminn opinn v. d. daglangt (8-9)
Heiga daga 10-12 og 4-7
i Nátturugrípasafniö opið U/,-21/, siöd.
Pósthúsið opið v. d. 9:7, sunnd. 9-1
Samábyrgðin 12-2 og 4-b.
Stjórnarráðsskrifstofumar opn. 10-4 v. d.
Vífilsstaðahælið. Hcimsóknartími 12-1
Þjóðmenjasafnlð opið sd. þd, fmd. 12-2
Ókeypis iækning háskóians
Kirkjustrætl 12 i
Alm. læknlngar á þriðjud. og föstud
kl. 12—1.
Eyrna-, nef- og hálsiækningar á föstud,
kl. 2-3.
Tannlækningar á þriðjud. kl. 2—3.
Augnlækningar i Lækjargötu 2 á mið-
vikudi ki. 2—3. *
Landsféhlrðir kl. 10—2 og 5—6.
J- - - -La^^mss
Silkitau, margar tegundir.
Silki f kápur,
Silki f »dragtlr«,
Silki f slifsi,
Silkí í svuntur,
Silkikögur,
Sllkisjöl,
Skúfasilkl
nýkomið
\ S\tfe\btt3\na
í Bankastræti nr. 14.
Perlugarn nr. 5
DMC
nýkomið
( Bankastrœtl 14.
á brýn afskiftaleysi af íslenskum
málum.
í »Berlingske Tidende« frá 23.
f. m. er grein um þetta mál. —
Eyrst er skýrt frá skuldbinding-
um þeim, sem ísl. stjórnin hefir
undirgengist »til þess að tryggja
íslandi nauðsynlegan aðflutning
á kolum, salti, olíu o. fl.« — Því
næst koma hugleiðingar blaðsins
um afleiðingarnar, á þessa leið í
lauslegri þýðingu.
»Þessar skuldbindingar, sem
íslenska stjórnin hefir undirgeng-
ist, samkvæmt heimild í bráða-
birgðalögum, til þess að tryggja
landinu nauðsynjavörur, sem það
getur ómögulega verið án, stafa