Vísir - 07.09.1916, Síða 3

VISIR
auðvitað eingöngu af því hvern-
ig ástatt er. Hér er um að ræða
eftirlit (af hálfu Breta) sem í sjálfu
sér er fjarri því að vera æski-
legt, en sem íslenska stjórnin,
með tilliti til þess hve afskekt
landið er og annara sérstakra
kringumstæða, hefir ekki álitið að
unt væri að koma sér undan.
Pað sem Danmörk varðar mestu
í þessu máli/er auðvitað ákvæð-
ið um aðflutningana hingað og
hve mikið verður úrskurðað að
oss sé nauðsynlegt af íslenskum
aturðum, til heima notkunar. Um
það atriði hefir nú um hríð ver-
ið fjailað í nefnd, sem »VersIun-
arfélag íslands* (»Islands Han-
delsforening«) hefir skipað, sem
f samráði við nefnd Stórkaup-
mannasamkundunnar á að skera
úr því, hvað mikið ber að álíta
nauðsynlegt, og gera nauðsyn-
legar tryggingarráðstafanir. Að
svo stöddu eru því auðvitað örð-
ugleikar á vöruflutningum hing-
að frá íslandi. Aðflutningur á
hestum hefir þó verið leyfður
til þessa, en aðflutningar á síld,
fiski og ull eru sem stendur al-
gerlega stöðvaðir, en væntanlega
verður ekki langt þangað til þeir
hefjast á ný, á því vörumagni
sem samkomulag fœst um.
Eins og nú er ástatt eiga sigl-
ingarnar til Islands við talsverða
örðugleika að stríða, og má gera
ráð fyrir því, að skipin fái ekki
Dóttir snælandsins.
Eftir
Jack London.
60 ---------------
Frh.
— Korn inn!
Matt dró lokuna frá, opnaði hurð-
ina og læsti henni svo vandlega á
eftir sér.
— Ó! Eruð þaö þér! sagði Vin-
cent og horföi á gest sinn með
ýlgdu augnaráði. En svo áttaði
hann sig og rétti fram hendina.
Sælir nú Malt. Velkorainn, kunn-
ingi. Hugur minn var í þúsund
mílna fjarlægö þegar þér komuð
inn. Fáið yður stól og Iátiö.eins
og þér séuð heima hjá yöur. Það
er tóbak þarna við hliöina á yður.
Smakkið á því og látið mig svo
heyra hvaö erindið er.
— Já, hann getur sagt öðrum
en mér að hugur hans sé í þús-
und mílna fjarlægð, sagði Matt viö
sjálfan sig, þvf þarna í myrkrinu
nægan flutning hingað frá ls-
landi. Pess vegna hefir Eimskipa-
félag Islands ákveðið að senda
bæði skip sín eina ferð til Amer-
íku, því þau geta fengið fullfermi
af íslenskum afurðum til New
York og Ameríkuvörur heim aft-
ur.
Sameinaða gufuskipafél. ætlar
enga breytingu að gera á ferða-
áætlunum sfnum til Islands*.
Pess skal getið að skip Sam-
einaðafél. hafa flutt mjög lítið af
vörum til Danmerkur undanfarið.
Drekkið
LYS
CARLSBERG
Heimsins bestu óáfengu
drykkir.
Fást alstaðar
Aðalumboð fyrlr fsland
N athan & Olsen
Hefir fél. þótt það borga sig bet-
ur að fiytja vörur til Englands
og svo kol þaðan til Danmerkur.
Oddur Gfslason
yflrréttarmftlaflutnlngsmaOur
Laufásvegl 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5
Síml 26
Pétur Magnússon,
yflrdómslögmaður,
HverHsgötu 30.
Simi 533 — Heima kl 5—6 .
Bogi Brynjólfsson
yflrréttarmálaflutnlngsmaður,
Skrifstofa í Aðalstræti 6 [u;pij.
Skrifstofutimi frá kl. 12—1 og 4—6 e.m.
— Talsími 250 —
Prentsmiðja Þ. Þ. Clemenfz. 1916;
Nú með s/s »lsland« höfum vér fengið nýjar birgðir af
Smurningsolíu.
HIÐ ÍSLENSKA STEINOLÍUHLUTAFÉLAO.
Det kgl. octr.
Brandassurance Comp.
Vátryggir: Hús, húsgögn, vöru-
alskonar. Skrifstotutími8-12 og 2-8.
Austurstræti 1.
N. B. Nlelsen.
Hið öfluga og velþekta brunabótafél.
MT WOLGA im
(Stofnað 1871)
tekur að sér alskonar
brunatrygglngar
Aðalumboðsmaður fyrir ísland
Halldór Eirfksson
(Bókari Eimskipafélagsins)
Brunatryggingar,
sæ- og strfösvátrygglngar
A. V. Tulinius,
Miðstræti 6 — Talsími|254
Agætt pláss
til leigu frá 1 okt
Mjög hentugt fyrir verkstæði.
A. v. á.
ttmatitega
haföi hann gengið fram hjá kven-
manni, sem honum virtist mjög
líkjast Lucile. En svo sagði hann
hátt: Nu jæja. Þér meinið víst að
þér hafið setiö hér og látið yður
dreyma vel. Og það er heldur ekki
svo undarlegt.
— Hvers vegna það, sagði hinn
glaðlega.
— Eg get mér þess til af því
eg mætli Lucile héma niöri ágðt-
unni, og hælaför hennar lágu í
átiina hingaö að kofanum yðar.
Hún er dáltið orðhvöss stundum,
stúlkan sú, sagði Matt og hló.
— Já, það er nú það versta af
öllu saman, sagði Vincent mjög
opinskátt og starði á Maft. Verði
manni sem snöggvast lilið í áttina
til slíkra stúlkna heimta þær að
það skuli haldast við til eilíföar.
— Já, að losna við gamlar ástir
mun ekki vera neitt áhlaupaverk,
eða hvað?
— Nei, eg held það nú. Og
þér skiljið það mjög vel. Það er
hægt að sjá á yður, Matt, að þér
hafið átt ýmsu að mæta um dag-
ana,
— Um dagana? Eg vil gjarnan
láta yður vita það að eg er ekki
orðinn of gamall til þess að skemta
mér ögn ennþá.
— Auövitað! Auövilað! Það
getur maður séð á yðnr. Þér hafið
heitt hjarta og veiðimannsaugu,
Matt.
Svo klappaöi hann á öxlina á
gestinum og skellihló um leið.
— Já, við erum steyptir í sama
mótinu, Vincent. Þér eruð Ijóti
karlinn, og samt elta stúlkurnar
yður á röndum, — á móti því er
ekki hægt að mæía. Þér hafiö marg-
an hlaupakossinn fengiö og margt
hjartað eyöilagt. En Vincent, dreng-
ur minn, hafið þér nokkurn tíma
kynst því sem er mest um vert af
öllu ?
— Hvað eigið þér viö?
— Það sem er mest um vert,
mest um vert — þaö er aö segja
— nú, já, — hafið þér nokkurn
tíma orðið pabbi ?
Vincent hristi höfuðið en sagði
ekkert.
— Það hefi eg heldur ekki. En
hafið þér nokkurn tíma fundið til
föðurástar?
— Það veit eg ekki vel. En eg
held samt ekki.
— Nú, já, — en það hefi eg
gert. Og það er það, sem mest
er um vert get eg fullvissaö yður
um. Hafi karlmaður nokkru sinni
fóstraö barn, þá er það eg. Það
var stúlkubarn, og nú er hún full-
orðin stúlka, og ef unt er þá elska
eg hana heitara en sjálfur faðir
hennar getur gert. Auk hennar
hefi eg, því miður, aðeins mætt
einni einustu konu, sem eg hefði
getaö elskaö. Og hún var öðrum
gift áður en eg mælti henni. Eg
hefi ekki minst á það einu orði,
við nokkra lifandi sál. Ónei, ekki
einu sinni viö hana sjálfa. En hún
dó. — Guð veri sál hennar misk-
unsamur.
Hann laut höfði og hugur Itans
mintist liöinna tíma, þegar hin ljós-
hærða engilsaxneska stúlka hafði
vilst inn í kofann hans við Dyea-
ána, og lýst hann upp eins og sdl-
argeisli.
En svo hóf hann brátt höfuðið
upp aftur, og sá að Vincent starði
framundan sér og var hugsi.
— En hættu nú þessum heimsku-
pörum, Vincent.