Vísir - 08.09.1916, Blaðsíða 2

VISIR
VISIR
Afgreiösía biaðsins á Hótel
Island er opin frá kl, 8—7 á hverj-
um degf,
Inngangur frá Vallarstræti,
Skrifstofa á sama stað, Inng. Irá
Aöalstr. — Ritstjórinn ti! vlðtais !rá
kl. 3-4.
Sími 400.— P. O. Bor. 367.
Best að versla i FATABÚÐINNI!
Þar fást Regnkápur, Rykfrakkar fyrlr
herra, dömur og börn, og allur fatn-
aðurá eldrf sem yngrl.
Hvergl betra að versla en í
FATABUÐiNNI, Hafnarsir. 18. Síml 269 (
Landsþingm'anna-
kösningarnar
þóttu dauflega sóttar víðast utn
laudiö, og hafa ýmsir um það
skráð og skrafað sem nokkurskonar
býsn. En hvernig sem niðurstað-
an af þeim verður, og eins og þær
yfir höfuö sýndu sig, hygg eg aö
álykta megi að þær sýni nokkurn-
veginn sanna mynd stjórnrnálaá-
hugans hjá þjóöinni, eins og hann
er í raun og veru, þegar hún
nýtur sín ótrutluð af æsingum og
undirróðri (agitalion). Er ekki annað
en hræsni og sjálsblekking, að halda
því fram, aö hann sé meiri eða
öllu almentiari en þar sýndi sig.
Þar sem eg þekki bezt til, f. d.
í minni sveit, sóttu kjörfund og
kusu flestir þeir, sem hugsun hafa
á slíku, og ekki voru forfallaðir,
fluttir burt o. s. frv. Nýu kjósend-
urnir sóttu aðeins 3, enda er það
sannast að segja að þeir hafa aldrei
um kosningarréttinn sókt, og sumir
vita varla af því aö þeir hafa öðl-
ast hann.
Það er heldur ekki siður í sveit-
unum að gera neitt til að minna á
kjördaginn og kosningarnar, ef þeir
sem í kjöri eru ekki gera það eða
láta gera. Kann að sýnast að kjör-
stjórnunum stæði næst að vekja þá
sem sofa í þeim efnum. En þær
munu skoða það sem skyldu sína
að gera ekkert í þá átt, svo þær
ekki veröi bendlaöar við undirróð-
ur eða hlutdrægni, því um leið og
farið væri að vekja til að sækja
kjörfundi, gæti mörgum orðið á að
leita ráða um þaö, hvað gera ætti
er þangaö kæmi, ekki sízt þeim, er
aldrei á æfi sinni fyr hafa staöið í
þeim vanda, að taka þátt í stjórn
og meðferð landsmálanna á þann
hátt.
En ef óskað væri að almennari
hluttaka, en 5. ágúst, ætti sér stað,
væri ekki vanþörf á að að aug-
lýsa kjördaginn, og hverjir þangað
eiga erindi, með fundarboði, líkt
og þegar boðað er til sveitarþings.
En hver á að gera það ? — Um
þaö mun ekkert ákvæöi til vera.
B. B.
Emkennilegur sigur.
í New-York skeöi einkennileg
saga 14. f. m. Kona nokkur, sem
Carso heitir, kom út úr húsi, sem
hún átti heima í, og sá að grimm-
ur hundur hafði ráðist á litia stúlku,
er hún átti, sem hét Gertrude, og
var tveggja ára gömul. Hundur-
inn hafði læst í hana tönnunum og
hristi hana af mestu grimd. Kon-
an reyndi a!t mögulegt til þess aö
Iáta hundinn sleppa stúlkunni, en
það kom fyrir ekki. Hún gerði
sér þá hægt um hönd og réðst á
hundinn þannig, að hún beit utan
um nasirnar á honum, svo hann
ætlaði bæöi aö missa andann og
kvaldist af sársauka. Varð honum
þannig viö þetta, að hann slepti
barninu og flýði.
Litla stúlkan var mikið meidd, en
talið er víst að hún verði jafngóð.
Er þelta talið hugrekki með af-
brigðum. Það sýnir ekki einungis
það, hvernig móðurástin gefur þrek
til þess að leggja út í hvaða hættu
sem er, heldur einnig kom þar
fram svo skynsamlegt ráö, að fæst-
um mundi hafa komið til hugar.
Lb.
Kveðjuskeyti
til jóh. Ögm. Oddssonar.
Eitt af tvennu.
Þegar eg í upphafi tókst á hend-
ur að bera til baka Iygar og mis-
skilning hr. Jóh. Ögm. Oddssonar
gerði eg ráð fyrir því að hann rit-
aði um þetta mál f alvöru og væri
með réttu ráöi, en svo virðist sem
það geti naumast verið. Á þetta
bendir það, þégar búið er að reka
ofan í hann öll veruleg atrifii fyrri
greinar hans með órækum sönnun-
um, byrjar hann jafnan á þeirri
næstu með nýjar Iygar, sem jafn-
auövelt er aö gera hann ósanninda-
mann að. Eitt atriði er nýít í síö-
ustu grein hans, það er að eg hafi
setið á grjótgarði suður á Berg-
staðastræti er grein hans kom út.
Greinin kom út 19. f. m. og var
eg þá austur í Rangárvallasýslu (sjá
vottorðið að neðan). Ef svo væri
að manninum væri lygahneigð sín'
sjálfráð, þá stcndur hann, eftir þessi
skrif sín uppi sem margstimplaður
ósannindamaður. Að vísu telja
margir þeirra, sem þekkja fyrri æfl-
feril hans, þetta aðeins lítinn skugga
af mannkostum hans, en eg trúi
því ekki að honum sé í þessu efui
sjálfrátt. Ekki sýnist rökfærslan í
ettirfarandi klausu í grein hans benda
á heilbrigöi á sál: *Þegar maður
álftur annað betra en hiit, þá er
um leið viðurkent að hiö gamla
sé ekki gott*. Um það gæti og
verið að ræða að hr. J. Ö. O. hefði
frá upphafi skrifað greinar sínar í
skopi, ýmislegt virðist benda til
þess, en sé svo, mundi þá ekki
hætta á því að virðingin dofnaði
fyrir dyraverndaranum J. Ö. O., og
fara verður hann úr gærunni til
þess að eg svari honum í þeim
stíi, þótt eg hinsvegar viöurkenni
að slík skrif hæfi bezt honum sjálf-
um.
Gunnar Sigurðsson
frá Selalæk.
Vottorð.
Eg undirrilaöur votta hér með
að Gunnar Sigurðsson var á Sela-
Iæk aðfaranátt 19. ágúst og hélt
markaði í Rangárvalla- og Árnes-
sýálu tvo næstu daga. Eg var
samnátta Gunnari á Selalæk og
með í feröintii.
Reykjavík, 6. sept. 1916.
þ. Þorsteinsson.
Gula dýrið.
Leynilögreglusaga.
---- Frh.
Bleik þagði og reykti og beið
eftir því að Kínverjinn héldi á-
fram. Það var auðráðið af því
sem hann hafði heyrt, að Wu
Ling var í Cardiff og hafði ein-
hver mikilsverð ráð með hönd-
um.
»Hann hefir látið boð út ganga*
hélt Kínverjinn áfram, eftir litla
stund. »Það er maður nokkur
sem Hans Hátign vill ná á sitt
vald. Það er hvítur maður. Þessi
maður hefir haft skaðræði í
frammi við félag vort. Hann heit-
ir Sexton Bleik. Hver meðlimur
Bræðratélagsins á að leita hans
til þess aö hann verði færður
fyrir dómstól Hans Hátignar. —
Hver Kínverji á þessu landi hefir
þegar heyit boðið*.
»Þessi Bleik, — þessi hvíti
hundur, hvernig lýtur hann út?«
»Hann er hár og beinvaxinn.
Hann er sterkur og Iiðugur eins
og eikin sem getur beygt efstu
greinarnar niður að rótum án
þess að brotna. Hann er slæg-
vitur — svo slœgvitur, að jafn-
vel í Austurlöndum jafnast eng-
inn á við hann. Eg hefi fieyrt,
að hann hafi oftar en einu sinni
gert að engu ráðagerðir Hans
T I L M I N N IS:
Bafihiísið oplfi v. d. 8-8, id.kv. til 11
Borgarst.8krif.jt. i brunastöð opin v. d
11-3
Bæjarfóg.skrlfst. Hverfisg. op. v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk, Laufásv. kl. 12-3og5-7v.d
Islandsbankl opinn 10-4.
K, F. U. M. Altn. samk, sunnd. 8•/, siðd
Landakotsspit. Sjúkravltj.timl kl, ljl-1.
Laudsbankinn 10-3, Bankastjórn 01 við-
tals 10-12
Landsbólcasafn 12-3 og 5-8. Utlán 1-3
L. andssítnlnn opinn v. d, daglangt (8-9)
Helga daga 10-12 og4-7
Náttúrngrlpasafnifi oplfi l'/,-2!/. siðd,
Pósthiiaið optfl v. d. 9-7, sunrcd. 9-í
Samábyrgðin 12-2 og 4-6.
Stjórnarráösskrifsiofurnar opn. 10-4 v. d.
Vifjlssiaðahæiiö. Hcimsóknarlimi 12-1
Þjóðmenjasafníö opið sd. þil, fmd. 12 2
Ókeypis læknlng háskólatis
Kirkjustræil 12;
Altn. lækníngar á þrlðjud. og föstud.
kl. 12 — 1.
Eyrna-, nef- og hálslækningar á fóstud,
kl. 2-3.
Tannlæknltigar á þriðjnd. kl. 2—3.
Aitgnlæknlngar i Lækjargðtu 2 á m!ð-
vikudi kl. 2 -3,
Landsféhlröfr kl. 10—2 og 5—6.
Hátignar. Manstu þegar Hans
Hátign var fjarverandi um tíma
og ekkert spurðist um hann?«
»Eg man þegar sólin hvarf*,
svaraði Bleik hátíðlega, sem átti
við að sólin hefði ekki farið leið
sína meðan Wu Ling var fjar-
verandi.
»Það var þessi Bleik sem nærri
hafði sent sál Hans Hátígnar til
undirdjúpa hins heilaga Konfí-
kusar. — Það hefir verið send
út mynd af þessum manni svo
að hvert auga sem sér hann geti
þekt hann*.
»Þetta eru góð tíðindi. Ouð-
irnir gefi að eg verði til að finna
hann«, svaraði Bleik.
Kínverjinn þagði nokkra stund
og sagði svo:
»Hefurðu komiö í ópíumstof-
una?«
»Nei, eg er nýkominn. Eg er á
leið þangað*.
»Eg þekki þar vel til, eg skal
koma með þér þangað fyrir tvær
pfpur*.
»Eg vil láta eina«, svaraði Bleik
því hann mundi hvað Kínverjar
eru fastir á skildingum í öllum
kaupum.
»Það er gott. Komdu þá!«
sagði Kínverjinn.
Bleik hélt á eftir honum inn í
reykingastofuna, glaður í huga
yfir því að komast þangað inn
með þektum manni. Þeir gengu
inn í næsta herbergi við það
sem þeir voru í,— í þessu her-
bergi voru nokkrir Kínverjar að
spila. Þeir gengu fram hjá þeim
og litu Kínverjarnir ekki við
um leið og þeir fóru framhjá.