Vísir - 12.09.1916, Blaðsíða 2

VISIR
V! S! R
A f g r e 1 ö s 1 a blaAsins i Hóiel
Island er opin frá kl. 8—7 á bverj-
u:n degi,
Inngangirr frá Vallarslrœti.
Skrlfstofa á sama stuö, Inng, trá
Aðalstr. — Ritstjórinn tfl vlðtats (rá
kl. 3-4.
Síml 4G0.— P. O. Boi 367.
Best að versla í FATABÚ6INNI!
Þar fást Regnkápur, Rykfrakkar fyrlr
herra, dömur og börn, og allur fatn-
aðurá eldri sem yngrl.
Hvergl betra að versla en í
FATABUÐINNI, Hafnarstr. 18. Síml 269
Belgía - Grikkland.
---- Frh.
Og þegar Venizelos svaraði her-
útboði Búlgara með því aö bjóða
út Grikkjaher, þótti það sýnt, að
Grikkir ætluðu að standa við orð
sín. En þá komst upp um þýzka
undirróöurinn, í honum átti ekki
minstan þáttinn Þýzk-Grikkinn
Streit, fyrverandi utanríkisráðherfa
Grikkja, einn af þessum mönnum,
sem eiga tvö fööurlönd og eru sér-
stök útflutningsvara frá Þýzkalandi,
og aitaf leiða bölvun yfir þau
lönd, sem þeir setjast að í. Sam-
komulaginu í þinginu var lokið, og
i nafni stjórnarandstæöinga lagði
Gounaris fil, að Grikkland neitaði
aö uppfylla samninga sína við
Serba.
En það sem mestu varöaði var,
að konungurinn var kominn á band
Þjóðverja. í mörgum ágætum ræð-
ttm skaut Venizelos málinu til allra
þeirra, sem enn mintust hinna sögu-
legu aðvarana Demosþenesar um
makedónsku hættuna; en ámngurs-
laust sýndi hann fram á hvers heið-
ur Grikklands og hagsmunir krefð-
ust; og þrátt fyrir það, að þingið
félst á stefnu hans með 147 atkv.
af 257, krafðist konungur þess aö
hann segði af sér, og stjórn sú, sem
við tók af honurn, lýsti því yfir að
Grikkland ætlaði aö bregðast Serb-
um. Þingið var leyst upp í ann-
aö sinn á fáum mánuðum, en upp-
lausn þess var gagnstæö anda stjórn-
skipunarinnar, og kosningarnar voru
svíviröiiegur skrípaleikur. Stjórnin
beitti opinberlega ofbeldi við kjós-
endur og notaði það bragð að gefa
engum fylgismanni Venizelosar heim-
fararleyfi til að kjósa, en öllum öðr-
um, og varð það til þess að flokk-
ur Venizelosar tók yfirleitt engan
þátt í kosningunum. Á þenuan
hátt varö komlð á samkomulagi um
stefnu stjórnarinnar í þinginu, sem
kosiö var af litlum minnihlut þjóð-
arinnar.
Venjan er aö svíkja ekki gefin
loforð án þess að færa ástæður
fyrir því. Það eru ekki allir jafn
brjóstheilir og Þjóðverjar, sem ekki
færðu aöra ástæöu fyrir atferli sínu
gegn Belgíu en sína eigin hags-
muni. Hlutleysingjarnir grízku færðu
fram margar ástæður, en allar aumk-
unarlega lélegar. Ýmist var það
að Grikkir væru ekki skyldir að
veita Serbum liö gegn fieirum en
einum óvini, eöa þá að Serbar ættn
að senda 150 þús. manns gegn
Búlgurum ; þeir höföu að eins 120
þús., en Grikkjum láðist að taka
her bandamanna í Saloniki til greina.
Stundum báru þeir við hræðslu um
að Þýzkaland væri óvinnandi, það
átti aö vera einskonar »vis majór«,
sem fólginn væri í yfirgnæfandimann-
fjölda miðveldahersins, og losaði
Grikki við samningsskyldur sínar.
Og jafnvel var þvi slegið fram,
að Grikkir ætluöu að geyma her
sinn til þess að beita honum síðar
með því meiri krafti til hjálpar
Serbum (í stjórnarbréfi dags. 13.
okt. 1915); og jafnframt því að
þeir hiiðruðu sér hjá því að gera
skyldu sína samkvæmt samningum,
viðurkendu þeir að Serbar væru
bandamenn þeirra, en Búlgarar erfða-
féndur. Vitanlega verður hver þjóð
aö eiga það við sjálfa sig hvað hún
telur hagsmunum sínum og heiöri
samboðið. Ef þá fýsti að fá heim-
sókn Búlgara inn í grízk lönd, ef
þeir voru öldungis óhræddir viö
þá nágranna sína sjálfra sín vegna,
þá þeir um það, en þó því að eins,
að það ekki snerti hagsmuni ann-
ara. Frh,
Kínverjar og Japanar
í Kóreu.
í Ching-chia-tung í Kóreu, um
30 enskar mílur fytir norðvestan
Mukden, urðu óeyrðir nokkrar um
núðjan ágústmánuð, og kom þar
að í bardaga lenti milli varðl.japanska
ræðismannsins og kínverskra her-
manna. Var barist heiia nólt, og
er sagt að 50 tnanns hafi fallið af
Kínverjum og 8 af Japönum. En
er landstjórinn frétti þetta, fór hanu
til ræðismannsins og bað velvirö-
ingar.
Eandaríkin byggja
herskip.
Bandaríkjaþingið hefir samþykt
að láta byggja 4 vígdreka og 4
orustuskip.| Útgjöldin fyrsta árið
eru áætluð 350,800,000 dollarar.
Gula dýrið.
Leynilögreglusaga.
----- Frh.
»Ert þú í Bræðrafélaginu?«
spurði hann stuttur í spuna«.
»Já, eg hefi verið Iengi í því«.
»Hefir þú mikilsmætar fregnir
að færa?« hélt Wu Ling áfram.
Hugsaðir þú þig vel um áður en
þú leitaðir á minn fund?«
»Eg leitaði á fund Hans Há-
tignar af því eg hefi orð að
færa honum. Það er út af boði
því sem út hefir verið gefið«.
Wu Ling lyfti upp annari hend-
inni.
»Komdu nærog talaðu greini-
lega«, sagði hann.
Kínverjinn gekk nœr hásæt-
inu og tók svo til orða:
»Skipun yðar kom tii vor í
morgun. í dag var eg staddur í
búð Wan Kai, þá sá eg 2 menn
koma út úr gistihúsi þar skamt
frá. Annar þeirra var Kínverji
en hinn var hvítur maður. Mér
virtist grunsamlegt að Kínverji
skyldi vera í fylgd með hvítum
manni. Hann var klæddur eins
og Kínverji.
Eg fylgdi þeim þangað til hvíti
maðurinn skyldi við Kínverjann.
Eftir það hafði eg stöðugt auga
á honum og sá að hann fór hing-
að. Og eftir að hann hafði drukk-
ið nokkur vínglös með Fan Hei,
sem eg þekti, þá fóru þeir báðir
inn í reykingasalinn. Þá gekk eg
inn í veitingaskálann og tók að
spyrja veitingamanninn. Hann
sagði mér að hann þekti mann-
inn ekkert, en hann hafði heyrt
af því sem hann sagði við Fan
Hei, að hann væri nýkominn frá
London. Mér þótti undarlegt
að sjá hann í fylgd með hvítum
manni. — Hann hlýtur að vera
svikari hugsaði eg, annars væri
hann ekki með þessum hvíta
hundi. Nú er hann i reykinga-
stofunni. — Nú hefi eg flutt það
sem eg hafði að færa«,— Hann
hneygði höfuðið og beið eftir að
Wu Ling tæki til orða.
»Ef þú hefir mælt sönn orð,
þá skal þér launuð gaumgæfni
þín. Sagðirðu ekki að svikarinn
væri í reykingastofunni ?« sagði
Wu Ling.
»Jú þar er hann«.
»Það er gott«, sagði prinsinn.
»Það er best eg fái að sjá hann.
— San! Farðu og segðu veit-
ingamanninum í reykingastofunni
að sjá um að enginn fari þaðan
út án þess að eg léyfi«. — San
fór út.
Wu Ling reis upp og benti
fregnberanum að fylgja sér. —
Hann lyfti upp tjöldunum á ann-
T I L MINNIS;
BaSbiislð opið v. d. 8-8, Id.lcv, tll 11
BorgarsLskrlfst. i brunastöð opín v. d
11-3
Bæjartóg.skrlfst, Hverfisg. op. v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk, Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v.d
Isiandsbankí oplnn 10-4.
K, F. U. M. Alm. samk, sunnd. 81/, siðd
Landakot8spít. Sjúkravitj.tími kl, 1(1-1.
Landsbanklnn 10-3, Bankastjórn til vlð-
tala 10-12
Landshókasafn 12-3 og 5-8. Utlán 1-3
Landssimlnn oplnn v. d. daglangt (8-9)
Heíga daga 10-12 og4-7
Náttúrugripasafnlð oplð Þ/,-21/, siðd,
Pósthúsið oplð v. d. 9-7, sunnd. 9-1
Sainábyrgðin 12-2 og 4-6;
Stjórnarráðsskrifstofurnar opn, 10-4 v. d.
Vifilsstaðahælið. Hdmsóknartimi 12-1
Þjóðraenjasafnið opið sd. þd, fmd. 12-2
Ökeypls lækning háskólans
Klrkjustrætf 121
Aiin. læknfngar ð þrlðjud. og föstud,
kl. 12-1.
Eyrna-, neí- og hálelæknlngar á föstud,
kl. 2-3.
Tannlækningar á þrlðjud. kl. 2—3.
Augnlækningar i Lækjargölu 2 á mið-
vikud. kl. 2—3.
Landsféhirðir kl. 10—2 og 5—6.
Verðlaunum
heiti eg þeim manni, sem gefur
mér upplýsingar um hver stolið
hefir reiðhjólinu mínu.
Petersen frá Viðey
í Iðnskólanum.
ari hlið herbergisins og opnaði
leynihurð án þess að nokkuð
heyrðist. Hann gekk þar inn og
hinn á eftir en hurðin lokaðist
á hæla þeim. Þeir komu út á
gang og fóru þeir eftir honum
tíi enda. Þar opnaði hann hurð
og komu þeir í lítið herbergi,
sem alt var tjaldað þykkum svört-
um tjöldum. Var þar Ijós á litl-
um koparlampa. í herberginu
voru engin húsgögn og var því
orsök tii að ókunnugum virtist
það ail kynlegt.— En herbergið
notaði Wu Ling til þess að vera
í því og horfa niður í reykinga-
stofuna og heyra hvað þar fór
fram.
Óftar en einu sinni hafði hann
heyrt þar leyndarmái manna, er
þeir töluðu hátt í óráðinu, og
hafði maigur maðurinn farið út
úr reykingastofunni án þess að
eiga sér nokkurs íls von, og aldrei
séð dagsljósið aftur. Prinsinn
hafði ákveðið forlög hans með-
an hann stóð og hlustaði í svarta
herberginu.
Hjá Brœðrafél. þektist engin
miskun. Þegar búið var að dæma
mann til dauða þá var ekkert til
er gæti bjargað honum.
Frh.