Vísir - 14.09.1916, Blaðsíða 2

VISIR
V i S í R
A f g r e 1 ö s 1 a blaösins á Hótel
Island er opin frá kl. 8—7 á hverj-
um degi,
Inngangur Irá Vallarstrueti.
Skrifstofa á ssma stað, fnng. frá
Aflalstr. — Ritstjórfnn ti! vlðínS* fri
kl. 3-4,
Sími 400.— F, O. Bos 367.
Loftförin og
ófriðurinn.
Ef loftförin vœru ekki til að
njósna, mundi stórskotaliðið hafa
miklu minni þýðingu í hernaðin-
um og ófriðnum vœri þá
ef til vill lokið. Með hjáip
loftfaranna, fá herstjórnirnar
fregnir af athöfnum óvinanna,
sem þær að öðrum kpsti gætu
ekkert vitað um. Og loftfararnir
taka myndir af varnarvirkjum ó-
vinanna og stýra stórskorahríð
sinná manna ofan úr loftinu, því
niðri á jörðinni sér stórskotalið-
ið venjulega ekki markið, sem
það á að skjóta á. Loftförin eru
augu herstjórnarinnar, en sjón-
taugarnar eru rafurmagnsbylgj-
urnar, sem bera herstj. þráðlaus
skeyti frá þeim.
Eramförin sem orðið hefir í
flugvéla- og loftskipagerðinni á
síðustu árum eru afskapleg. Fyr-
ir fáum árum voru ioftskip Zep-
pelins greifa að hrapa niður á
jörðina og eyðileggjast hvert eft-
ir annað. Og við borð lá að til-
raununum yrði hætt, Og lítið
betur gekk fiugvélasmíðin. Fyrir
10 árum dreymdi menn ekki fyr-
ir því, að tæki þessi gætu orðið
að gagni í náinni framtíð. Ekki
allfáir, sem enga trú höfðu á að
þau yrðu nokkurn tíma til nokk-
urs gagns.
En þegar í ófriðaibyrjun gátu
fiugvélarnar flogið 150 rastir á
klukkustund með 37 mm fallbyssu
innan borðs. Nú fara þær 210
rastir á kl.st, og hafa innanborðs
4 vélbyssur, kúlnaslöngur, firð-
ritunartæki og Ijósvarpara. Og
framfarirnar í stjórn flugvél-
anna eru ótrúlegar.
Bretar og Frakkar eiga nú 6000
flugvélar og Pjóðverjar varla mik-
ið færri. Og alt af er þeim að
fjölga.
Gjxvfcol
^e^aovkuv ósbav eJUv
ttfboBum v 2.ÖÖÖ Voutv aj ojufiolum.
seudv^ W§a\'^\6ra.
I
Umsóknir um styrk úr ellistyrktarsjóði Reykjavíkur skal senda
I borgarstjóra fyrir lok septembermánaðar. Rita skal umsóknirnar á
| eyðublöð sem til þess eru gerð og fást á skrifstofu borgarstjóra,
, hjá fátækrafulltrúunum og. prestunum.
i Styrknum verður úthlutað í októbermánuði.
Borgarstjórinn í Reykjavík 25. ágúst 1916.
K. Zimsen,
Flugvélin er frönsk uppfundn.
ing. —
Grjótgarðsvottorð
Grunnars.
Hr. Gunnar Sigurðsson frá Sela-
læk er búinn að sýna það að hann
er klaufi aö kaupa hross, þar sem
hann ekki þekkir fylfullar hryssur
— ja, frá graðhesti gæti maður
sagt. Hann er klaufi aö skrifa líka,
og ætti honum þó aö vera sýnna
um það, þar sem hann er búinn
að hengilmænast við lærdóminn
ganglítinn í fleiri ár, hefir hvarflað
frá einum skólanum á annan, sem
húsviltur sauður, og er ekkert orð-
inn ennþá og verður Iíklega aldrei.
Samkvæmt »Vísi« frá 8. þ. m.
er það viss blettur á aftari hluta
líkama G. S., sem honum er sér-
staklega ant um að vernda, og kem-
ur með vottorð, sem á að sýna það,
að ekkert saknæmt hafi vanhelgað
þennan óæðri enda mannsins, þótt
hann haii komið viö grjótgarðinn.
Þessa umsögn mína bygði eg á
samtali við konu á Bergstaðasíg
(sjá meðfylgjaiidi vottorð), svo í
þessu efni hefi eg engu ódæði upp
á manninn skrökvað, og virðist mér
það furðulegt aö hann skuli vera í
jafnæstu skapi út úr ekki meiri atr-
iði. En honum hefir máske ekki
þótt það samboðið sínum lærdórai
að sitja á grjótgarði, því hégóma-
girndin óimast og spriklar í búkn-
um, en lærdómurinn bunast niöur
úr haldlausu hripinu viðstöðulaust-
Þaö hefði verið meiri vinningur
fyrir G. að bera eitthvað annað til
baka í grein minni frekar en þetta
— en það hefir hann ekki getað.
Þaö vorn þó fleiri ný atriði nefnd.
Þetta var aðeins aukaatriði, sem
lítiö kom við aðalmálin; að brúka
orðið lýgi í sambandi við það, var
því ait of djúpt tekið í árinni, það
gera ekki nema hálfgerð rudda-
menni, Aðalkæruatriðin, sjö að
tölu, standa að mestu leyti óhögg-
uö ennþá, þrátt fyrir stóru orðin,
á því sésl, við hvað mikil rök Iyga-
brygslyröi G. S. hafa að styðjast.
Óhræddur legg eg því aðalmálið
undir dóm almennings.
Nokkrir menn hafa misskilið eina
grein mína, þar sem eg taldi »Gull-
fosstryppi G. S. ekki verri en sumt
annað sem hann hefði flutt út áð-
ur«, þá átti eg ekki við með þeirri
setningu að Gunnar hefði ekki flutt
neitt út annað en t r y p p i.
Dylgjur G. S. um fortíö mína,
svara eg ekki öðru en því, aö hans
fortið ætlaði eg ekki að draga inn
í þetta mál, þótt eg lítilsháttar hafi
nefnt nútíðarlærdómshnauk hans,
sem aldrei ætlar að taka enda, en
ef það er vilji G. S. að fara út í þá
sálma, og rannsaka beggja okkar
fortíð, þá skal ekki standa á mér.
En ætli það verði ekki likt með það og
horfellisdylgjurnar í fyrstu greininni;
tómur vindur í götóttum folalds-
belg.
G. S. er angurvær af þvi, að eg
skuli skopast að honuro, og heldur
að viröingin á mér sem dýravernd-
T I L MINNIS:
BaOhúsíð opið ii. d. 8-8, Id.kv. til 11
Borgarst.skrífat. t brunastðfl opin v. d
11-3
Bæjarfóg.skrifst, Hverfisg. op. v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldlt. Laufásv. bl. 12-3 og 5-7 v.d
tslandsbanki opinn 10-4.
K, F. U. M. Alm. samk, sunnd. 81/, siðd
Landakotsspít. Sjúkravitj.tsml kl, 1:1-1,
Landsbanklnn 10-3, Bankasíjórn til vlð-
tais 10-12
Landebóbasafn 12-3 og 5-8. Utián 1-3
Laudssinsian opínn v. d, daglangt (8-9)
Helga daga 10-12 og4-7
Náttúrugrlpasafntð opið U/,-21/, aiöd,
Pósthúsiö opið v. d. 9-7, sunmi 9-1
Samábyrgflin 12-2 og 4-6;
Stjöt íiarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d.
Vifilsstaðahælið. HdniEóknartsmi 12-1
Þjóðnienjasafnið opið sd. þd, fmd. 12-2
Ókeypis lækníng h«áskólana
KIrk)ustrætf 12 >
Alrn. lækningar á þrlöjtid. og föstud.
H, 12-1.
Eyrna-, net- og hálslæknlngar á föstud,
kl. 2—3.
Tanniækningar á þriðjud, kl, 2—3;
Augnlækningar i Lækjargötu 2 á mið-
vikudi kl, 2—3.
Landsféhiröir kl. 10—2 og 5—6.
ara dofni við það; satt að segja
skoða eg ekki G. S. sem fjórfætt
dýr nú orðið, en aö htnum vana-
legu dýrum hefi eg ekkert skopast.
En engin undur eru það, þótt menn
geri grín að hrossaverzlun manns-
ins, bændurnir í sveitinni skopast
að honum, gera jaftive! napurt skop
að háskólamanninum með dýrmæta
endann, selja honum fylfullu mer-
arnar, sem kasta eftir nokkra klukku-
tíma, en telja honum trú um að
í þeim sé mjólk af því að undir
þeim gangi tryppi!
Þó að eg í þetta sinn hafi svar-
að Gunnari á þenna hátt, þá er
ritháttur hans í rauninni ekki þess
veröur, og eftir minu áliti að dæma,
likist hann böldnum fola, sem skói-
unum hefir ekki tekist að temja, en
sem komiö er, og hætt við að það
lagist ekki eftir því sem aldurinn
hækkar.
Rvík, 11. september 1916
Jðh. Ögm. Oddsson.
Vottorð.
Hérmeð vottast aö um það leyti
sem eg tók við «Vísi« hinn 19;
águst, þá sýndist raér ekki betur en
Gunnar Sigurðsson frá Selalæk sitja
á grjótgarði fyrir framan íbúðarhús
mitt við Bergstaðastræti, hafði eg
það á orði viö konu þar úr öðru
húsi, og kvað hún hanti þá vera
búinn að sitja þar tímakorn.
Rvík, 9. sept. 1916.
/. Halldórsdðttir.