Vísir - 14.09.1916, Blaðsíða 3

VISIR
Húsnæðisskrifstola
bæjarstjörnarinnar
verður opnuð f i m t u d a g i n n 14. september og veitir
Sigurður Björnsson kaupmaður henni forstöðu,
Skrifstofan verður fyrst um sinn í bæjarþingstofunni og
opin kl. 3-6 sd. á virkum dögum
Borgarstjórinn f Reykjavík, 12. sept. 1916.
K. Zi msen.
VAl
VATRYGGINGAR I
mmmam
Det kgL octr.
Brandassurance Cotnp.
Vátryggir: Hús, húsgögn, vöru-
aisVonsr, Skrifstofutími8-12 og 2-8.
Austurstræti 1,
N. B. Nfelsen,
Hið öfluga og alþekta
brunabótafélag
MT WOLGA ~m%
(Stofnað 1871)
tekur aö sér alskonar
brunatrygglngar
Aðalumboðsmaður fyrir fsland
Halldór Eirfksson
(Bókari Eimskipafélagsins)
3stettsb JJotstylda \ ^aupmaYinatioJn
ds^av aS Já % dw^le^av stttlfovw ttl á\sv\stav
Brunairyggingar,
sæ- og strfösvátryggingar
A. V. Tulinius,
Miðstræti 6 — Talsímirj;254
Oddur Gfsiason
yflrréttarmélaflutnlnsaimaöur
Laufásvegi 22.
y*áU Uaup \ doív\
Nánari upplýsingar gefur Jón Ólafsson, Miðstræti 8, Reykjavík.
RikisskulcLir Englands ^utkoma því 46 miliarðar 1 Þeirra
eru nú orönar 45 miljaröar kr. D’ag|eg títgJÖ|d ti| öfriöarins eru
[45000000000]. — 31. marzanæsta nær 90 miljónir, 55 miljónir heima-
ár vetða þær orönar 61 miljarö, fyrjr og 35 miljónir í öðrum lönd-
en af þeirri upphæð hafa þeir lán- um#
aö bandaþjóöum sínum 15 miljaröa
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5
Simi 26
Pétur Magnússon,
yfirdómslögmaður,
Hverfisgötu 30.
Simi 533 — Heima kl 5—6 .
Bogl Brynjólfsson
yflrréttarmélaflutnlngsmaöur,
Skrifstofa i Aðalstræti 6 [u/pi].
Skrifstofutimi frákl. 12—1 og 4—6e.m
— Talsími 250 —
Dóttir snælandsins,
Eftir
Jack London.
67 ----
Frh.
— Enga útskýringu. Eg skil
þetta ofur vel, en samt verö eg
um leið aö játa aö eg er ekki hrif-
in af smekkvísinni yðar.
— Frona! — þaö var raunablær
á rödd hans, sem hún ekki réöi
viö aö haföi áhrif á hana.
— Ó! Verið þér nú ekki með
nein heimskupör! sagöi hún hlæj-
andi. Haldiö þér ekki eg viti það?
Blanche sagði mér sjálf aö hún
Þeföi vöknað í fæturna.
^orliss varö niðurlútur.
~ Já, Frona, sagöi hann. Eg
hlýt að viðurkenna aö þér eruð sú
atkvæðamesta kona. setn eg hefi
nokkurn tíma fyrir hitt. Og auk
þess — sagði hann meö áherziu
og rétti úr sér — er ekki alt búiö
með þessu.
Hún reyndi aö þagga niöur í
honum, en hann héit áfram:
— Eg finn það, •— eg veitþaö
að þetta endar alt saman á annan
hátt, og hvaö Vincent líöur----------
En eg skal ná ástum yöar, þrátt
fyrir alt. Já, eg vildi óska að það
gæti gerst nú þegar.
Hann rétti fram báðar hendur,
eins og hann ætlaði aö grípa hana,
en hún skauzt hlæjandi frá honutn
og hljóp, léttfætt, niður stfginn.
— Komið aftur, Frona! Komið
til mín aftur, kallaði hann. Mér
þykir slæmt---------
— Nei, þaö er ekki satt, svar-
aði hún. Og mér þætti slæmt ef
þaö væri þaö. Góða nótt!
Hann sá hana hverfa út í myrkr-
ið. Svo gekk hann inn í kofann.
Hann var alveg búinn að gleyma
hvernig umhorfs var þar inni. Og
útlitið þar nú olli honum skelf-
ingar.
Blanche sat grátandi. Bishop var
alt í einu orðinn alvarlegur.
Jómfrúin lá með höfuð og hend-
ur fratn á boröið, mitt á tneöal
dottinna glasa og púnsáhaldanna
sem þar voru.
Jake hékk þar yfir henni, hixt-
andi og drafandi í sífellu:
— Já, þú ert fullgóð, stúlka
mín. Þú ert fuilgóö.
En jómfrúin var óhuggandi.
— Ó, guö minn góður! Þegar
eg hugsa um hvernig alt er nú,
og hvernig áöur var — og það
án þess þaö sé mér að kenna. —
Þaö er alls ekki mín sök, segi eg 1
Hvernig kom eg i heiminn, má eg
spyrja ? Hvaö var hann faðir minn ?
Drykkjuræfill! Forhertur drykkju-
ræfill. Og hún móöir mtn I Hver
kærði sig um hvernig í fjandanum
eg ólst upp ? Hver svo sem kæröi
sig vitundar ögn um þaö? segi
eg. Ja, hver kæröi sig vitundar
ögn um það ?
Corliss fékk mesta viðbjóð á
öllu þessu.
— Haltu þér bara saman, sagöi
hann byrstur.
Jómfrúin Iyfti upp höfðinu. Hár-
iö flaksaði um kinnarnar og hún
var hin nomalegasfa ásýndum.
Hvaö er hún ? sagöi hún hæðnislega.
Kærastan, eða hvaö ?
Corliss snéri sér að henni, bál-
reiöur. Hann var náfölur og rödd
hans skalf af reiði.
Jómfrúin beygði sig og tók ó-
sjálfrátt höndunttm fyrir andlitið til
að verja sig.
— Þér megið ekki berja mig,
sagöi hún lágt. Þér megið ekki
berja mig.
Corliss áttaði sig nú og beið við
þangað til hann náði sér aftur.
Svo sagði hann stillilega:
— Farið þið nú í fötin ykkar
og svo af stað, — öll saman. Af
stað með ykkur, og það tafarlaust.
Munntóbak,
Neftók.
Reyktóbak,
Vindlar og
Vindlingar
nýkomið í verslun
Guðm. Egilssonar
Suchards
átsukkulaði
er best að kaupa í verslun
^tfssottav,
Olíueldavólar
Piímuseldavóiar
Eldhúlsampar.
Lampaglös og stórir og stnáu
Speglar
fást í verslun
GUÐMÖÍiDAR EGILSSONAR
£eu- o$
^OstttUttSOOYttt
þar með nýkomin
^PvottasieU
eru ávalt til í
r
j versl. Guðm. Egilssonar
— Þér eruð dáfallegur herra,—
já, það eruð þér, þusaöi jómírúin,
þegar hún sá að ekkert varð úr
barsmíöínni.
— Að reka kvenfólk svona á
dyr, tautaði hún með fyrirlitningu,
um leið og hún reikaði út úr
dyrunum.
— Hann meinar ekkert misjafnt
með þessu, sagði Jake, sem vildi
bæta úr þessu öllu saman. Hann
meinar ekki neitt með því.
— Oóða nótt I Mér þykir þetta
leitt, hvað yður snertir, sagöi Cor-
liss við Blanche, og brosti, um
leið og hún fór út úr dyrunum.
— Þér eruð reglulegur stór-
bokki. Já, þaö ernð þér — bölv-
aður stórbokki, grenjaði jómfrúin
utn leið og Corliss læsti hurðinni.
Hann starði á Bishop, og svo á
borðið þar sem alt lá í hrærigraut.
Svo fleygöi hann sér upp í fletið
sitt.
Bishop sat við borðið, með
hönd undir kinn og reykti. Lamp-
inn ósaði og svo drapst á honum.
En Bishop sat kyr og reykti hverja
pípuna eftir aðra, og lét hverja
eldspýtuna af annari blossa og leiftra.