Vísir - 27.09.1916, Blaðsíða 3

VtSIR
Ársæll flytur sig
á Laugaveg 14.
Búðarpiltar
14—16 ára, vel að sér í reikningi, lipur og ábyggilegur,
getur fengið atvinnu við verzlun í miðbænum nú þegar.
Umsóknir og uppl. auðk. »89« sendist Vísi.
GrOtt hús til söln
Oott verð. Oóðir borgunarskilmálar.
— Laust til íbúðar 1. október. —
Elrtar Markússon.
Skrifstofa mín er flutt
á Lindargötu 7 A.
2>\an\asar\.
Stú1ka
sem helst heflr lært matarlagnlngu utan lands og
sem er vön öllum húsverkum — getur fengiiö vst frá 1.
október á barnlausu helmilf. Hátt kaupl
Tilboö mrk. >1. OKT.* sendist afgrelöslu þ. blaös.
tvíbökum. Þaö fæ eg klukkan 7.
Þarna var fyrsta máltíðin. Miðdags-
matinn á eg að fá kl. 12. Enginn
maður þolir að svelta frá 7 til 12.
Eg verö því að fá mér hafragraut
kl. 9 til þess að drepast ekki úr
sulti, Þarna var önnur máltíöin
Svo er eg góður til kl. 12. Þá
kemur miðdegisverðurinn. Það var
þriðja máltíðin. Nú er svo til ætl-
ast að kvöidmaturinn komi kl. 7.
En allir geta skiliö það, að slíka
langaföstu þolir enginn maður.
KI. 3, eða um nónbilið, verð eg
að fá kaffi og »vel með því«.
Annars held eg það ekki út til kl. 7,
eða þangaö til kvöldmaturinn kem-
ur- Þar fékk eg fjórðu máftíðina.
En kvöidmaturinn kemur kl. 7 og er
þá komin fímta máltíöin. Þeir
sem fara snemma aö hátta, — og
annars »borða tvímælt*, — geta
nú auðvitað látið sér þessar mál-
tíðir nægja, þessar fimm, sem taidar
eru. En nú er eg einn af þeim, sem
aldrei hátta fyr en 117,-12, —
því að eg þarf ekki að sofa nema
7 klukkustundir og þá þykir mér
, mal til komið að fá mér tevatns-
I
| sopa með brauðbita um 10—11-
leytið.þaðersjötta og síðasta máltíðin,
og á henni hefi eg beztu lystina.
Svona hefir máltíðum verið hagað
hjá þeim öllum kunningjum mín-
um,' sem éta »tvímætt«, og svona
veit eg að muni fara fyrir mér,
Eg aðhyllist því tillöguna um að
»borða tvímæltt —borða tvímælt!«
Eg held hun sé ágæt. En það er
vafasamt að «píunni« þyki tíma-
' sparnaður að því.
Makhákur.
MAÐUifc,
sem er vanur að
raka gærur
óskast
A. v. á.
\ \s\.
Stúlka um 25 ára afdur
sem relknar og skrlfar vel, og sem heflr áhuga fyrlrversl-
un getur fengið atvlnnu vfð stóra vefnaðarvöruverslun
nú þegar.
Hátt kaupl Meömæli óskast!
Tllboð mrk. ,,STÚLKA“ sendist afgrelöslu blaðslns.
*>3 evz.tunanxva^ur
ungur og reglusamur óskar
eftir atvinnu.
— Ágæt meðmæli fyrir hendi. —
A. v. á.
S\áma3uv
getur fengið stöðuáe/s »Nanna«
sem flytja á fisk til Englands.
Menn snúi sér til
I. B. Hobbs
fiskikaupmanns.
Xádbbtíbtoteðalbb!
* Tilsögn
i Harmonfumspili
veitir
Loftur Guðmundsson
Smiðjustíg l|.
Heima kl. 11—1 og 6—7
£. LámsAótUv
I höfði. Hún brosti þegar hún sá
hversu undrandi þeir urðu.
»Hélduð þér að þér ættuð að
fara í land einn, Tinker? spurði
hún glaðlega. »Komið þér nú ef
þér eruð tilbúinn, eg fer með yður«.
Tinker-stökk upp.
»Eg er yður ákaflega þakklátur,
ungtrú, |en þér megið ekki hugsa
til að koma með mér í nótt, það
er ekkert kventdanns verk sem eg
er að leggja út í.
»Hafið þér gleymt því sem á
undan er gengið, Tinker? Munið
þér ekki eftir að eg hefi staðið f
öðrum eins stórræðum og Iiggja
fyrir í kvöld?«
Tinker mintist þeirra tíma þegar
nafn hennar var á hvers manns
vörum, fyrir snarræði hennar og
kænsku, svo hann brosti og sagði
ekki meira,
Greives fylgdi þeim upp á þil-
farið. Þar var skipstjórinn er Vog-
han hét og nokkrir sjómenn, sem
voru að Ieysa skipsbátinn. Voghan
skipstjóri heilsaði Tinker kunnug-
uglega, svo taiaði hann nokkur
orð við Yvoun. Síðan fóru þau
ofan í bátiun og honum var röið
áleiöis til lands. Þau lentu eftir
nokkrar mínútur. Tegar þau gengu
upp bryggjuna sagði Tinker við
Brötiugötu 6
kennir
ensku og dönsku.
Gula dýrið.
Leynilögreglusaga.
---- Frh.
Eg ætla að biðja ykkur að af-
saka mig nokkrar mínúturc, sagði
Yvonn og stóð upp.
Síðan fór hún út og í einn
stundarfjórðung töluðu þeir Greives
og Tinker um hitt og þetta. En
samt hugsaði Tinker um ekkert
annað en Bleik og það verk sem
hann átti nú fyrir höndum og átti
aleinn að sjá um.
Klukkan var farin að ganga tólf
og Tinker var farinn að hugsa um
að biðja um að hann yrði fluttur
í land, en í því kom Yvonn inn í
salinn. Bæði Tinker og Greives
horfðu undrandi á hana, Þegar hún
fór út var hún klædd í hvítan kjól.
Nú var hún komin í dökkan kjól
og þykka kápu nieð flókahatt á
. hana:
»Ætlið þér virkilega að taka þátt
í atförinni í nótt?«
»Eg ætla að minsta kosti að heyra
hvað lögreglustjórinn segir. Við
veröum að flýta okkur. Nú er
klukkan farin að ganga tólf.«
Klukkan var orðin tuttugu mín-
útur yfir ellefu þegar þau komutil
gistihússins. Lögreglustjórinn var
þar fyrir og var að lesa í blaði er
þau komu. Tinker gekk til hans og
kvaddi hann. Síðan kynti hann þau
Yvonn hvort öðru.
»Bleik hefir ekkert gert vart við
sig«, tók hann til máls. »Hafið þér
frétt nokkuð af honum ?«
Tinker hristi höfuöið.
»Nei, ekkert. En tii þess að vera
viss um að hann hafi ekki komið
ætia eg að hlaupa upp til herbergja
okkar.«
Hann skildi við þau og kom
eftir nokkra stund aftur.
»Hann hefir ekki komið þar,
því eg er viss um að hann heföi
skilið eftir einhverja orðsendingu
til mín hefði hann komið.«