Vísir - 03.10.1916, Qupperneq 2

VISI li
!**l IK

Afgreiðsla blaðsias áHótel
ísland er opin frá kl. 8—8 á,
t hverjum degi.
Inngangur frá Vallaretræti.
Skrifstofa á sama stað, inng.
frá Aðalstr. — Ritstjórinn til
viðtals frá kl. 3—4.
Sími 400. P. 0. Box 367.
Prentsmiðjan á Lauga-
veg 4. Simi 133.
*
$
±
±
*
T

Yesturheims-
eyjarnar.
Þá er lokið oppþotinu sem varð
i Danmörku út af sölu Yestur-
heimseyjanna. Dað var einkanni-
legt mál að mörgu leyti. T. d.
höfðu sumir þeir, sem veittust að
stjórninni út af sölunni lýst því
yfir, að þeir væru sölunni fylgj-
andi. En það var launungin, sem
þeir þoldu ekki. — Og svo ósann-
indin! I. C. Christensen fyltist
heilagri vandlætingu yfir því, að
tveir ráðherrar höfðu sagt ósatt.
Sjálandsbiskup skoraði á forsætis-
ráðherrann að losa ráðuneytið við
ósannindamennina, og þvo þannig
blettinn af landinu. — Ráðherr-
arnir Edvard Brandes og Scavenius
höfðu neitað því opinberlega, að
salan hefði komið til mála á þeim
tíma, er samingar voru nær full-
gerðir. Þeir þóttust hafa verið til
neyddir, vegna þess að Bannaríkja-
stjórn hafði krafist þess.
En vandlætararnir, Christense.n
or Sjálandsbiskup heiðu betur tal-
að minna um þessa ávirðinu ráð-
herranna. — Brandes leiddi rök
að því á þingi, að Christensen
hefði gert sig sekan um samskon-
ar ósannsögli, er það var í ráði
að Carl Danaprins (Hákon YII)
yrði konungur í Noregi. Hafði
Christensen þá verið spurður um
hvort nokkuð væri til í því, en
hann neitaði. — Og eins og þá
stóð á hefir hann líklega orðið að
neita. — En Christensen vildi þó
ekki viðganga þessa ákæru Brand-
esar og komst svo að orði, að
hann hlyti að muna eftir þessu,
ef satt væri, en það gerði hann
ekki!
Sjálandsbiskup fékk engu betri
útreið, því prestur einn bar það á
hann í blaðagrein að hann hefði
einhverntíma gefið ranga skýrslu
í embættisbréfi, og biskup þagði
við í fyrstu. Lét hann þó eitt-
hvert blað gera þá grein fyrir þögn
sinni, að „tóninn" í grein prests
hefði verið þannig, að hann hefði
ekki viljað svara! En það varð
til þess, að preatar skrifaði
aðra grein og gerði napurt háð
að biskupi.
í fyrstu ætluðu hægrimenn og
Christensens flokkurinn auðvitað
að* nota vesturheimseyjasöluna til
að fella ráðuueytið, og heimtaði
nýjar kosningar. En þar kom þó
Verzlxmin Edinborg.
ii
Q
§
O
M
£
ii
VEFNAÐARVARA
| | Alklæði | |
I I Slifsi | | |
| | Svuntuefni |
| | Reiðfatatau |
| | Fiauel | |
| | Gardínutau | |
| | Nátteppi |
VEFNAÐARVARA
| | Silki og | |
11 Ullarsokkar 11
| | Lakaléreft | j
| | Rúmteppi | |
| allar stærðir |
| Vefjargarn | |
| | Léreft | | |
| | Silki mikið úrval
| | Morgunkjólatau
Lastingur svartur
| | og mislitur | |
| Linoleum |
11 o, m. 11
I fl- I
V
I I
I I
| | | | GLERVARAN | j | j
Emaill, Katlar, Könnur, | j j
Pottar Fötur, Diskar o. m. fl.
Kerti, stór og smá, Leikföng, | |
Mjólkurfötur |
Hlemmar og |
Dörslög, Spil:
L’hombre, Kable | | | j
Whist og Barna | | | j
Hnífapúlver, Blómvasar ]
Matarstell | |
Bollapör og |
Þvottastell | j
Vindlar, Ferðatösknr, Eldspítur,
Ferðakistur o. m. fl. I I I I I I I |
Strástólar. Möbelcream og | I | |
Hjólhestalakk. Hnífabretti | | | |
Verslunin Edinborg.
brátt, að stnngið var upp á sam-
steypuráðuneyti. Andstæðingar
stjórnarinnar vildu fá meiri hluta
í ráðuneytinu, en að því vildi
stjórnin ekki ganga. — Og svo
hefir því lokið, að Christensen og
hægrimenn hafa orðið að: láta í
minni pokann og láta sér nægja
tvö embættislaus sæti í ráðuneyt-
inu — með ósanniadamönnunum!
Gula dýrið.
[Framb.]
Þau gengu hægt að húsinu
þangað til þau komu að dyrunum.
Þá flautaði lögregluforinginn lágt
þrisvar sinnum. Strax drifu menn
að þelm úr öllnm áttum og þegar
þoir voru allir komnir, gekk for-
inginn að dyrnnum og tók i hurð-
ina, en hún var lokuð, eins og
hann hafði búist við. Því næst
barði bann nokkur þung högg á
hurðina. Hann barði aftur og
enginn ansaði. í húsinn sást
hvergi nokkur ljósglæta og bar
það ekki þess nein merki að nokk-
nr maður væri í því. Þegar for-
inginn sá, að enginn ætlaði að
ansa kallaði hann til sín nokkra
af mönnum sínum.
Mennirnir færðu sig dálítið til
baka og hlupu siðan á hurðina,
sem brast í sundnr með hávaða
miklum. Allur hópurinn rnddist
inn og lýsti leiðina með rafmagns
vasaljósnm. Þeir gengu stofu úr
stofn en hittu hvergi nokkurn
mann. Alstaðar var manulaust,
og hvíldi ógeðsleg kyrð yfir öllu
húsinn.
Tinker og Yvonne voru eawan
og fórn inn í reykingaEtofuna,
sem fyrir nokkrum itundnm haföi
verið þéttskipnð mannræflnm sem
reyktu úr sér alt vit. Nú vorn
dýnurnar anðar og veitingaiuaður-
inn sást hvergi, en eiturvíman lá
í loftinu.
Lögreglnstjórinn kom til þeirra.
„Eg hefi kallað mennina sam-
an“ sagði hann. „Það virðiat
enginn maður vera i öllu húsinu.
Það lítnr helst út fyrir að þeim
hafi kornið njósnir af árásinni og
þeir hafi forðað sér í tíma“.
Leitinni var samt haldið áfram
og húsið var rannsakað hátt og
lágt, en einskis manns varð vart,
hvar sem leitað var.
Vonsvikin og niðurdregin fórn
þan aftur til reykÍDgastofunnar.
Tincer var alveg utan við sig.
Þenna dag hafði Bleik farið til
þessa húss, og þá var það í'ult af
fólki, en nú, nokkrum stundum
•íðar fundu þeir það tómt og yfir-
gefið af öllum möimum.
Hvar var Bleik? Hann hafði
sagt að ef hann yrði ekki kominn
til gistihússins fyrir miðnætti, þá
mnndi ekki alt vera með feldu.
En Tinker hafði aldrei komið til
hngar að þetta gæti komið fyrir,
að allir menn yfirgæfu húsið.
Lögreglustjórinn var með öllu
ráðalaus líka. Hann stóð í miðj-
nm reykiogasalnum og horfði í
kring nm sig, athugaði hvern
krók og kyma, en á meðan Ieit-
uðn menn hans um alt húsið.
Smátt og smátt fóru þeir að
tínast inn í reikingasalinn og
skýrðu frá, hvers þeir hefðu orð-
ið ví°ari.
AR bar vott um, að íbúar húss-
ins hefðu flúið úr því i skyndi.
En hvergi höfðu þeir rekist á
nokkurn hlut sem gaf upylýsing-
ar um, hvað orðið hefði af Sex-
ton Bleik. Hann var horfinn með
öllu, og hver um sig vissi hver
efdrif hans höfðn orðið, en enginn
sagði samt neitt.
Það var auð.-iætt, að þar var
ekki meira að gera, og lögregln-
stjórinn sneri sér að Tinker.
„Jæja drengur minn. Eg hygg
að nú hefi Bleik skeikað í áætlun
s.ínni. Við fylgdum fyrirmælum
bans nákvæmlega og komnm á
Til minnis.
Baðhúsið opið kl. 8—8, Id.kv. til 11.
Borgarsljóraskrifstofan kl. 10—12 og
1—8.
BæjarfógetaBkrifstofan kl. 10—12 ogl—5
Bæjaigjaldkeraskrifstofan kl. 10—12 og
1—S.
íelandsbanki kl. 10—4.
K. F. U. M. Alm. samk. sunnud. 81/*
síðd.
Landakotsspít. HeimBóknariími kl. 11—1.
Landsbanhinn kl. 10—3.
LandsbókaBafn 12—3 og 5—8. Útláu
1-&
Landsajðður, afgr. 10—2 og 5—6.
Landsaíminn, v.d. 8—10. Helga daga
10—12 og 4—7.
Náttúrugripasafn V/t—2l/2.
Póstbúsið 9—7, sunnud. 9—1.
Samóbyrgðin 12—2 og 4 — 6.
StjórnarráðsBkrif8tofurnar opnar 10—4.
Vifilflfltaðahælið : heimsóknir 12—1.
Þjóðmenjasafnið, sd., þd., fimtd. 12—2;
þeim tíma sem hann tiltók. Þér
hafið séð árangurinn. Ef þér vit-
ið engin ráð frekar til þess að
finna hann, þá held eg að eg
verði að senda menn mina á
braut. Eins og eg sagði yðnr,
hefi eg haft auga með þessum
?nla þrjótum en þeir eru kænir,
eins og þér hafið séð nú. Ef eg
get haft hondnr í hári þeirra, þá
skal eg sannarlega verða þeim
gustillnr. En það lítur út fyrir,
að þeir hafi njósnsra á hverju
strái. Því þeim hefir áreiðanlega
borist njósn af þessari atför“.
„Eg get ekki hugsað mér nein
úrræði í svipinn", sagði Tinker
seÍDlega. „Eg er yður mjög þakk-
látur fyrir hjálp yðar. Það er
ljóst, að hann er i höndum þess-
ara þrjóta og þaðan verður hann