Vísir - 07.10.1916, Síða 3

VISIR
Húsnæðisskrifstofa
tæjarstjómariniiar
opin kl. 3—6 virka daga
í bæjarþingstofunni.
Skorað er á alla þá sem enn ekki hafa fengið hús-
nœði til 14. maí n. k., að mæta á skrifstofunni í dag og
á morgun — föstudag og laugardag — svo nákvæm
skýrsla fáist yfir ástandið, eins og það nú er.
Ungur maður
st* »sh« ««i/» kL» kL* »X» Mg st»
Bæjarfréttir.
sem er vel að sér í reikningi og skrift og hefir nokkra mála-
kunnáttu, getur fengið góða framtfðaratvinnu. Biginhandar-umsóknir
með afriti af vottorðum eða prófskkteinum, ef til eru, sendist rit-
stjóra þessa blaðs í lokuðu umslagi anðkendu „B£i eigi síðar en 7. þ. m.
Sjálfstœðisfélagið
heldur fund í kvöld i Goodtemplarahúsinu kl. 81/" e. h.
Kristinn alþingism. Daníelsson talar um
STEFNUR
Allir sjálfstæðismenn velkomnir.
Benedikt Sveinsson. Bjarni Jónsson irá Vogi.
Gísli Gnðmundsson. Jörgen Hansen. Pétnr Lárusson.
Messað
á morgnn í Frikirkjunni i Rvík,
kl. 12 á hád. síra ólafur Ólafs-
son og kl. 5 síðd. BÍra Haraldur
Níelsson.
Knattspyrna
Knattspyrnnmót Reykjavíkur
hefst á ný á morgun, kl. 4. Fram
og Valur keppa.
„Bæjarstjórnarinyrkrið“
á götunum á kvöldin stafar af
því, að Ijóskerin eru í ólagi, en
enginn maður fáanlegur til að
gera við þau. Bærinn sparar.
„Ceres“
kom norðan um land í gær með
fjölda farþega. Skipið fer héðan
norður um land á mánudaginn.
„Grullfoss"
fór frá New York 2. þ. m., en
ekki 1. eins og ætlað var.
Bókauppboð
var haldið í G.T.-húeinu í gær
og beldur það áfram í dag kl. 4;
margar ágætar bækur.
✓
Til kjósendafundar
boða þeir Mugnús Blöndahl og
Sveinn Björnsson aftur i kvöld
meðal Sjálfstæðismanna. B'undur-
inn er í Bárubúð. — „Þversum“-
menn hafa fund í G.T.-húsinu á
sama tíma.
Bæjarút^erðin.
Hlf. „Ægir“ hafði gert hæjar-
stjórninrti kost á að fá botnvörp-
unginn „Rán“ leigðan um mánað-
Dóttir snælandsins.
Ettir
Jack London.
77 ----- Frh.
— Get eg ekkert hjálpað ykk-
ur, sagði Frona, um leið og hún
leit til þeirra þarna uppi á þak-
inu.
—■ Ómögulegt, sagð.i Del. Skyr-
bjúgur'. Ekkert getur læknað þá
nema gnðs græn jörð og hráar
kartöfiur. En hvað eruð þér að
annars að gera hér. Reynið þér
að komast á þurt land.
í sama hili heyrðist hár brest-
ur og ismúrinn klofnaði. Afar-
8tór jaki hrundi fyrir kofadyrnar
°g hann hristist og nötraði við.
Deir Conbertin og Jakob Wolse
voru þar iani.
En litlu seinna tróðu þeir sér
út á milli jakans og kofaveggsins
og komQ nú hlæjandi til hinna.
— Heyrðu Bill, sagði nú mað-
urinn með tóbaksílátið við íélaga
sinn, ef ísruðninguTÍnn þama niður
frá heldur þá druknum við.
— Já, og hann heldur, svaraði
hinn.
— Detta gengur ekki. Við
verðum að bera meunina yfir í
kofann yðar,Coubertin, sagði Jakob
Welse. Hvar er Mc Pherson, sagði
hann svo.
— Hann hefir setið eins og
steingjörfingur klofvega á tjald-
súlunni nú um tíma.
Jakob Welse bandaöi með hend-
inni.
— Hana nú, nú springur ís-
veggurinn! Svona! Þarna fer
hann!
— Já, ójá, svaraði Del.
pað var elns og áin hækkaði
öll í einu og ísmúrinn brotnaði á
ótal stöðum í senn. Alstaðar
fram með árbökkunum heyrðist
brakið og breátírnir og trén rifn-
uðu upp með rótum.
Þeir Corliss og Bishop tóku
nú Bill á milli sín og gengu i átt-
ina til kofa Mc Phersons, en þeir
Jakob WeJse og baróninn voru að
tosa félaga hans fram af þnk-
skegginu þegar stór ísjaki skall á
kofanum að framan. Frona sá
þetta og kallaði aðvarandi til
þeirra, en nú ruddust jakarnir
áfram, hver á eftir öðrum. Hún
sá að Goubertin og sjúki maður-
inn slöngvuðust burtu frá kofan-
um, en að faðir hennar varð und-
ir honum. Hún hljóp til hans, en
hann stóð ekki npp. Hún togaði
í hann til þess að reyna að halda
höfðinu á honnm npp úr vatninu,
en henni gekk það illa. Svo
slepti hún honum og þreifaði fyrir
sér með höndnnum niðri í vatninu
þangað til hún fann að hægri
handleggur hans var klemdur fast-
ur milli ísjakanna. Hún gat ekki
bifað þeim, en svo náði hún sér
í raft úr þakinu og rak hann eins
og fleyg á milli jakanna. Svo
lagðist hún með öllum þunga sín-
um á raftinn, og hnykti á, þangað
að til eítthvað lét undan og föður
henuar skaut upp, öllum leirugum
og forugum í framan og frá hvirfli
til ilja.
Hann dió þnngt andann nokkr-
um sinnum og sagði síðan:
—. Já, það gæti nú verið að það
væri bragð að því! Frona, hann
Del Bishop er mjög ósannsögnll
maður.
— Hvað áttu við, spufði hún
undrandi.
— Af því hann sagði einu sinni
við mig að þú yrðir ágæt.
Svo kysti hann dóttur sína, og
í sama bili kom Coubertin fyrir
hornið á hrunda kofanum.
— Hafið þið nokkrn sinni þekt
annan eins mann, hrópaði hann í
aðdátmarróm. Hann er tryltur —
brjálaður! Það er ómögulegt við
bann að fást. Hauskúpan á hon-
Fermingar- og brúðkaups-
KORT
með ísl. erindum, margar teg.,
fást hjá Heiga Árnasyni í Safna-
húeinu.
artíma til flskveiða fyrir bæinD,
fyrir 17—18 þús. krónur (með
kolum). Leigan er talin mjög
sanngjörn, jafnvel í lægsta lagi,
en tilboðinu var hafnað vegna
þess að áhættuminna þótti að fá
„Marz“ með þeim kjörnm að katjpa
af honum fiskinn fyrir ákveðið
verð, 10—11 aura pundið.
Húsaleigan.
Á bæjarstjórnarfundinum í fyrra
dag, sagði Ágúst Jósefsson frá
því, að maður nokkur hefði ný-
lega falað tvö kjallaraherbergí til
íbúðar í húsgreni sem varla geti
talist byggilegt vegna raka. Eig-
andinn lét'herbergin fpl fyrir 35
krónur ámánnði með því skilyrði
að leigjandinn gerði við þau á
einn kostnað fyrir 100 krónur, —
leigan hefði því orðið fullar 43
krónur á mánuði til næsta flutn-
ingsdags.
„Þ6v“,
botnvörpnngur félagsins „Defen-
sor“ er nýfarinn til Englands
fullur af ísfiski er hann aflaði á
5 dögum.
Erlend mynt.
Khöfn 6. okt.
Sterlingspund kr. 17,51
100 fraukar — 62,75
Dollar — 3,69
um er öll mölbrotin og tóbakið
hans týnt. Það er einkum tóbak-
ið, sem bann ergir sig út af.
En þetta var nú samt sem áður
ekki rétt. Hauekúpan var óbrot-
in, en að eins skurður á enninu
hér am bil fimm þumlunga lang-
ur., x
— Þeir mega til að bíða þang-
að til hinir koma aftur. Eg get
engan borið nú, sagði Jakob Welse
og benti á hægri handlegginn á
sér, sem dinglaði máttlaus. Hann
er bara undinn, bætti hann svo
við, en alveg óbrotinn.
Baróninn hreykti sér upp frammi
fyrir Fronu og henti á fótinn á
henni. Ójá! Vatnið er runnið
burtu og eftirskilur dýrmætan gim-
stein, fegurstu perlu.
Sokkarnir hennar yoru sem sé
í sundur og stóra táin stóð út úr
gatinu á öðrum þeirra.
— Þá er eg sannarlega vell-
auðug, barón, sagði hún brosandi,
því að eg á níu í viðbót.
— Hver skyldi neita því, sagði
hann mjög hrifinn. Ó, eg vil
kyssa hönd yðar, bætti hann við
og féll á kné niður í bleytuna.
Hún dró að sér hendina, en
þreif svo með þeim báðum í hárið
á honum, og hristi á honum höf-
uðið fram og aftur.