Vísir - 11.10.1916, Qupperneq 2
VISIR
Afgreiðsla blaðsins á Eðtel
ísland er opin frá kl. 8—8 á
hverjnm degi.
Inngangnr frá ValIarBtræti.
Skrifstofa á sama stað, inng.
frá Aðalstr. — Bitstjórinn til
viðtale frá kl. 3—4.
Simi 400. P. 0. Box 367.
Prentsmiðjan á Langa-
*
T
veg 4. Sími 133. ^
AmJ liuuuaiULlti jrglftU ili
wlivl ■TrrH hwwhhhp
Drekkið
CARLSBERGr
PILSNER
Heimsins besta óáfengu
drykkir.
Fást alstaðar.
Aðalumboð fyrir ísland
Nathan & Olsen.
Skófatnaður
vandaður í fjölbreyttu úrvali 09 verð sanngjarnt
í skóverslun
Stefáns Gnnnarssonar,
Austurstræti 3. Sími 351.
Sauðagærur
kaupa
G. Gíslason & Hay, Reykjavík
liæsta verði!
Maskínuolía, lagerolía og cylinderolía
fyrirliggjandi.
Sími 214
Hið íslenska SteinoJíuhSutaféSag.
Ódýrara
byggingarefni.
Það er talað mikið um hús-
næðisleysið í bænum um þessar
raundir og menn, sem þurfa að
leigja sér húsnæði, kvarta sáran
undan því hvað húsaleigan er
orðin há og víst ekki að ástæðn-
lansii. Orsökin til húsnæðisleysis-
ins er víbí að mestu sú, að of
litið er bygt af nýjnm húsum í
hlutfalli við sívaxandi aðstreymi
til bæjarins. Af því að svo mikil
eftirspurn er eftir húsnæði því
sem á boðstólum er, þá nota hús-
eigendur sér það auðvitað, eins
og gengnr í öllnm viðskiftum;
eftirspurn og tilboð ákveða verð
vörnnnar. Sennilega nota húseig-
endnr sér nm skör fram neyð
manna, en samt mun nú sú eðli-
lega orsök vera til hinnar gífnr-
legn húsaleigu hér, að húsabygg-
ingar eru afskaplega dýrar í
þessnm bæ.
í þessu efni þarf hér gerbreyt-
inga við. Hér þarf að byggja
miklu fleiri hús á næstn árum
en gert befir verið nndanfarin ár
og það þarf að finna ráð til þess
að gera byggingar helmingi ódýr-
ari en þær ern dú.
Hér er dýrara að byggja svo í
lagi sé og að fullu haldi komi,
en nágrannalöndnnum, að því er
menn segja mér. Ekki er það af
því að vér þurfum að kanpa að
útlent efni svo hán verði í stein-
steypnhúsin, því að það, sem þarf
að kanpa frá útlöndnm, hleypir
verði húsanna ekki svo mjög upp,
aðallega er það cement og það
er hægt að fá góðu verði á
vanalegnm tímnm, þegar alt er
með feldn, og viðskifti milli þjóð-
unna ganga sinn eðlilega gang.
Aðalefnið í steinsteypnhúsnnnm
ox raöl, sandur og grjótmulningnr.
Alt er þetta í rikum mæli hér i
kringum oss. En aðallega af því,
að það er svo óeðlilega dýrt, (það
er vinnan að afla þess), þá verða
húsin okknr svo dýr eg húsaleig-
an óþolandi fyrir leigjendnrna —
fyrir fátækara fólkið.
Orsökin til þess að íslenska
byggingarefnið er svona dýrt er
t ú, að menn bsra sig óhyggilega
íið í því að viða það að sér. Það
er satt að segja ekkert verklag
þegar menn ern að mylja hér
grjót og ekki gengur það betur
að draga að mölina og sandinD.
Það er ekki ódýr vara nú á
timum einn vagn af sandi, getnr
jafnvel komist upp í kr. 2,50,
þótt hann sé bæði stórgerðnr og
blandaður með rnsli. En hvað
skal segja. Mennirnir, sem lifa á
því að flytja hanD, ern víst ekki
of vel haldnir meðan vinnulag alt
og fyrirkomulag er eins og það
hefir tiðkast hingað til.
Ern þá nokkur ráð til að bæta
úr þessu? Já, vissnlega. Þau
liggja alveg beint við oss. Það
vantar bara viljann, dálitla fram-
takssemi og verkhyggni þeirra,
sem að þessum málnm standa.
Eg skil satt að segja ekkert í
því, að bæjarstjórnin sknli Játa
sig þetta mál engu skifta.
Hvar ern þessir menn, sem
skoða sig sjálfkjörna foringja al-
þýðunnar? Það virðist þó ekki
vera nægilegt að standa npp á
fnndnm og gaspra hátt nm hús-
næðisleysi og forðast svo að láta
sér detta í hng nokknrt ráð af
viti til þess að bæta úr vand-
ræðnnnm. Bæjarstjórnin á og
getur gert ráðstafaDÍr til þess að
afla bæjarfélaginu eða bæjarbúnm
ódýrara byggingarefnis, Ef dálítið
minna væri skvaldrið en eitthvað
af fraœkvæmdnm, þá er enginn
efi á þ'/í, að margir hnútar leyst-
nst, sem menn verða nú að glíma
við, sjálfum sér til þrantar og
engum til gagns. Bæjarbúar eiga
að heimta það af fulltrúum sín-
nm, að þeir taki þetta mál til
athugunar og sjái um að tilraunir
verði gerðar til þess að afla bæn-
nm miklu ódýrara byggingarefnis
en menn hafa orðið að sætta sig
við áður. Það er 1 lófa lagið.
L. I.
Yestan um haf.
Að líkindnm kemnr sira Bjarni
Þórarinsson alkominn heim með
Gnllfossi, þó er það ókki alvog
víst, því konan hans veiktist og
var bannað að loggja á haflð fyr
en með næsta vori, annars voru
þan hjón ferðbúin með yngstn
dóttnr sína. 3 börn þeirra eru
gift og í góðri stöðu í Winnipeg.
Oft beíir þeirra hjónanna verið
Til|minnis.
Baðhúsið opið kl. 8—8, Id.kv. til 11.
Borgarstjóraskrifstofan kl. 10—12 og
1—3.
Bæjarfógetaskrifstofan kl. 10— 12ogl—5
Bæjargjaldkeraskrifstofan kl. 10—12 og
1—5.
íslandsbanki kl. 10—4.
K. F. U. M. Alm. samk. sunnud. 8V2
síðd.
Landakotsspít. Heimaókaarlími kl. 11—1.
Landsbankinn kl. 10—3.
LandsbókaBafn 12—3 og 5—8. Útláu
1—3.
LandsBjóður, afgr. 10—2 og 6—6.
Landssíminn, v.d. 8—10. Helga daga.
10—12 og 4—7.
Náttúrugripasafn li/2—2V2.
PóBthúsið 9—7, sunnud. 9—1.
Samábyrgðin 12—2 og 4—5.
Stjórnarráðsskrifstofurnar opnar 10—4.
Vííilsstaðahælið : heimsóknir 12—1.
Þjóðmenjasafnið, sd., pd., fimtd. 12—2.
getið í vestanblöðnnnm og eink-
um í sumar. Þeim hafa verið
haldin skilnaðarsamsæti og gefnar
ýmsar gjafir. Það er að heyra að
borinn sé mjög hlýr hngnr til
þeirra og þeirra sé saknað af
öllum sem hafi haft kynni af
þoim. Sira Bjarna telja þeir góð-
menni og lipurmenni mesta og
ágætan ræðnmann. x-f-y.
Gnla dýrið.
[Framk.]
Wu Ling hafði sagt honum
kaldur og rólegnr að Bleik væri
fangi og væri nú á Ieið með þeim
til Austurlanda, þar sem hann
ætti að fórnfærast á altari gnðs-
iiiB Mó. Bóremong hafði mótmælt
þessu harðlega en hann gat engu
um þokað. Hann var einn síns
liðs á skipi, sem leit út eins og
venjnlegt flutningaskip, þótt það
væri i raun og vern eign Wn
Ling og skipverjar allir höfðn
svarið honnm trúnaðareiða. Hvað
gat hann gert?
í fyrsta sinni á æfinni varð
Bóremong ráðafátt. Honum var
Ijóst hversn hættulegt var fyrir
hann að verða ósáttnr við Wu
Ling. Hann mótmælti því þessu
ekki frekar, en hann gleymdi því
samt ekki að hann var hvitur
maðnr.
Bleik lá illa útleikiim og hjálp-
arvana undir sal þeim sem prins-
jcn og Bóremong tölnða í, og á-
rangurinn af ssamtali þeirra varð
sá, að prinsinn skipaði að færa
fangann npp á þilfar.
Danfa birtu lagði, inn í klefann
sem -Bleik var í þegar hurðin var
opnnð. En hann hreyfði sig ekki
fyrr en hann sá að tveir menn
nálgnðust hann og til þess að
verða ekki fyrir fótnm þoirra, fór
hanu að stanlaat á fætur. Þeir
drógn hann að stiganum. Hann